T.O.P's story

ลำดับตอนที่ #3 : T.O.P 3

 

 

ตอนที่ดู Into the Gunfire รอบปฐมทรรศ น้ำตาของผมไหลโดยไม่รู้สึกตัว
ไม่ใช่เพราะว่าผมยังจำความยากลำบากในการถ่ายหนังได้ แต่เป็นเพราะตอนนี้ผมยังไม่สามารถแยก
ออกจากการเป็น Oh Jang Bum ได้ เพราะไม่มีใครรับรู้ความรู้สึกของ Oh Jang Bum
อย่างที่ผมเป็น

ถ้าผมอยู่บนเวทีในฐานะท็อป ในหนังผมก็ต้องเพิ่มบทบาทของ Jang Bum ผมกลัวว่า
ในการที่ผมรับบท Oh Jang Bum มันจะทำให้ผมติดอยู่กับคาราแร็กเตอร์นั้น
แต่ตอนนี้ผมเป็นนักแสดง ผมควรจะสามารถเปลี่ยนบทบาทได้ทันทีที่ต้องการ
(ประมาณว่า เปลี่ยนบุคลิกลักษณะ แบบว่าตอนนี้เป็นท็อป ตอนนี้เป็น
Oh Jang Bum ประมาณนั้น)

หลังจากที่ผมได้เรียนรู้มัน ผมก็รู้ตัวว่าผมมี2หน้าที่ทีต้องทำ เมือผมมองดูพวกรุ่นพี่
ผมกลายเป็นลูกอ็อดไปเลย ผมได้เรียนรู้หลายๆอย่างจากพวกเค้า รุ่นพี่ในบริษัทของผม
ท่านประธาน, Seung Woo, Sang Woo, Seung Won, ผมรู้สึกดีที่ได้เรียนรู้จากพวกเค้า

ผมไม่ได้อยากเป็นดารา เมื่อเร็วๆนี้ผมได้พบพี่ Byun Hun เค้าพูดกับผมว่า
“ซึงฮยอน ชั้นไม่อยากให้ความสกปรกมาแปดเปื้อนนายเลย” เค้าพูดแบบนั้น
กับผมเพราะว่าเค้าเป็นรุ่นพี่ที่รู้จักผมเป็นอย่างดี ถ้าผมไม่ได้มีความไร้เดียงสา
ผมจะไม่สามารถสื่อสิ่งต่างๆไปถึงคนดูได้ไม่ว่าจะเป็นการร้องเพลงหรือการแสดงก็ตาม

ในตอนนี้การแสดงของผมที่ผมแสดงในหนัง เป็นเวลาที่ต้องให้ผู้ชมเป็น
คนประเมินทั้งหมด ผมทั้งประหม่าและคาดหวัง แต่ตอนนี้ภาพลักษณ์ของผม
คือท็อปวงบิกแบง ผมใช้เวลา 2 เดือนในการทำเพลงของบิกแบง มันเป็นเวลา
ที่ผมจะทุ่มเทในการทำสิ่งใหม่ๆเป็นเวลาที่ผมต้องทำงานอย่างหนักเพื่อคนที่ชื่นชอบผม

 

credit: http://bbviplover2.exteen.com