ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : บทรัก ตอนที่7
Chapter 7
( ซาสึเกะคุง ทำไมต้องโมโหอะไรขนาดนั้นด้วยน๊ะ )
ฮินาตะคิด
…..ผ่านไป 1 สัปดาห์.....
“อีก 3 สิน๊ะวันวาเลนไทน์น่ะ อิโนะ~”
ซากุระที่เดินมาโรงเรียนพร้อมกับอิโนะ ( โดยไม่ตั้งใจ ) แย๊บไปที่อิโนะทันทีที่เจอหน้ากัน
“ช่ายยย แล้วไงย่ะ ยัยโหนก”> <
“ก็ไม่แล้วไง ชั้นคิดว่าของขวัญที่จะให้ซาสึเกะคุงปีนี้ จะต้องทำไรที่มัน เลิศ! กว่าเธอไงละ ยัยเบ๊อะ”
“หนอย....ปากไวเชียวน๊ะ ระดับชั้นของมันต้องดีกว่าเธอเป็นไหนๆ( ก็ชั้นจะทำช็อกโกแลตที่ดีกว่าเธอแน่ยะ )
“ อะ อ้าว ฮินาตะจัง ทำอะไรของเธอน่ะ”
ซากุระทักฮินาตะขณะที่สาวน้อยกำลังทำท่าเหมือนกำลังหนีอะไรบางอย่างอยู่
“อ๊ะ ปละ เปล่า เปล่า จ๊ะ”
“นี่ ฮินาตะ เธอกำลังหนีอะไรอยู่มั้ย “ ( น่าสงสัย )
อิโนะคิด และมองฮินาตะด้วยแววตาสงสัยมาก
“เอ่อ...”
ขณะที่ฮินาตะกำลังจะพูด นารูโตะก็อุ้มฮินาตะขึ้นทันที
“ว้ายย”
“อะ จะ จะ เจ้านารูโตะ ทำไรของนาย(วะ)”
“หย๋า~ ไรเนี่ยเจ้าบ้า”
ทั้งซากุระ อิโนะ และฮินาตะ ดูเหมือนจะตกใจมาก ( โดยเฉพาะฮินาตะที่โดนอุ้ม )ทั้งอิโนะ และ ซากุระต่างก็มองทั้งคู่ด้วยสายตาแปลกๆผสมกับอาการงงและตกใจผ(อารมณ์ใหนแน่วะ )
“นะ นารูโตะคุง ทะทำอะไรน่ะ”
“ก็อุ้มอยู่ไง ตัวเบาจัง”
“นะ นารุโตะ อย่าบอกน๊ะว่านายกับฮินาตะน่ะ”
อิโนะถามนารุโตะ
“ถะ ถูกต้องละคร้าบบบบ เราเป็นแฟนกรานนนนนนนนนน”
“อะเอ๊ะ! ปละ เปล่าน๊ะซากุระจัง อิโนะ”
“อุ้ยย น่าอิจฉาจัง คู่นี้ยังไม่ทันถึงวาเลนไทน์แต่ก็ได้คบกันแล้ว น่าอิจฉาแย่เลยอากาสหนาวๆแบบนี้มีคนกอดคงอุ่นมากแน่เลย”
อิโนะพูด และซากุระก็ยิ้มรับคำพูดอิโนะ และทั้งคู่ก็เดินไปที่ห้องเรียน พร้อมทั้งโบกมือลา
“ปล่อยฉันลงเถอะ นะ นารูโตะคุง”
“อืม”
นารุโตะวางฮินาตะลงอย่างเบามือมาก(มาก)
“ทะ ทำไมถึงไปพูดกับซากุระแบบนั้นละ เรายังไม่ได้…..”
“ก็คงอีกไม่นานหรอหรอก อิอิ น๊ะฮินาตะจัง”
จู่ๆนารูโตะก็จับคางฮินาตะขึ้นมา และโน้มตัวลงไปหาฮินาตะที่ทำตัวแข็งทื่ออยู่ แต่!!!
ผลักกก!!!
“เฮ้ ทำไรของแกวะ เจ้าบ้าซาสึเกะ”
“ก็ทำในสิ่งที่ถูกต้องไงละ ที่นี่มันโรงเรียนน๊ะ แล้วตรงนี้มันก็หน้าห้องเรียนด้วย”
ซาสึเกะพูดและมองนารุโตะด้วยสายตาเย็นชามาก ท่ามกลางสายตาของผู้คนจำนวนมากที่กำลังมองดู รวมถึง อิโนะ ซากุระ ที่วิ่งออกมาดูเมื่อพวกเธอได้ยินเสียงเอะอะโวยวายอยู่หน้าห้องเรียนตัวเอง
“ แล้วไง การแสดงความรักมันไม่จำเป็นนักหรอกกับเรื่องสถานที่น่ะ”
“จำเป็นสิ ทำไรมันต้องอยู่ในกาลเทศะ”
“แล้วถ้าอยู่ในที่ลับตาคน ชั้นจะทำอะไรก็ได้สิ รวมถึง.....”
ซาสึเกะรีบคว้าตัวฮินาตะมาก่อนที่นารูโตะจะจับมือฮินาตะ
“เอ้า อย่ายุ่งเดะ”
“ต้องยุ่งสิ ถ้าปล่อยไว้นนายจะทำอะไรที่ไม่ควรกับเธอ แล้วขอเตือนไว้อย่างน๊ะ”
“……..ซะ ซาสึเกะคุง”
“อย่ามายุ่งกับเธออีกถ้าไม่อยากเจ็บตัว”
“เฮะ เฮ้ รึว่านายจะชอบฮินาตะงะ หืออออ”
อยู่ดีๆซาสึเกะก็หน้าแดงขึ้นมาเฉยๆ และหันหน้าไปทางอื่นและกำลังจะเดินหนีจากนารูโตะแต่ว่า
“ไม่จริงน่ะ ซาสึเกะนี่น๊ะจะชอบฮินาตะ”
อิโนะ วิ่งออกมาจากห้องและมาวี้ดที่บริเวณเหตุการณ์
“อิโนะ รอชั้นด้วย เธอออกมาทามมายย”
“ยอมได้หรอ ที่ซาสึเกะของเราจะไปชอบฮินาตะน่ะ”
“ไม่อะ แต่ไม่จำเป็นต้องวิ่งออกมาทำไรแบบนี้นี่”
“แล้วทำไมไม่พูดไรมั่งยะ”
“นี่พอซะที ยัย 2 คน ชั้นจะเปนไรมันก็เรื่องของชั้น อย่าจุ้น”
ซาสึเกะที่ทนอาการหน้าแดงตัวเองไม่ไหวพูดและจะเดินหนีซะให้ได้
“ชิ ที่แท้ก็ชอบฮินาตะ เจ้าซาสึเกะบ้า”
“ยุ่ง”
ซาสึเกะหน้าแดงมาก และดูเหมือนจะไม่หยุดแดงเลยแม้แต่น้อย ส่วนฮินาตะที่ไม่พูดอะไรก็เอาแต่งงอยู่ว่ามันเกิดอะไรขึ้น และมือของซาสึเกะยังคงจับมือของฮินาตะไว้แน่นมาก( ดูเหมือนจะไม่ปล่อยด้วย )
“ปล่อยมือฮินาตะได้แล้วมั่ง ซาสึเกะ จับไม่ยอมปล่อยเลยน๊ะ”
“หะ หา”
ซาสึเกะรีบปล่อยมือทันทีที่โดนทัก
ก่อนที่ซาสึเกะจะเดินกลับไปที่ห้องเรียนนารูโตะก็พูดกับซาสึเกะว่า
“นี่ ถ้าเกิดว่าชั้นจะเอาฮินาตะไป แบบว่า แย่งนาย นายน่ะเปิดทางให้แน่น๊ะ”
“นะ นารูโตะคุง”
ฮินาตะพูด
“ถ้าชั้นเอาไปละก็นายคงรู้น๊ะว่าชั้นจะทำ-ยัง-ไง กับเธอน่ะ ยอมได้หรอ”
“ถ้าขืนนายทำอะไรกับเธอละก็ อย่าหวังว่าจะมีชีวิตอยู่ต่อไป”
ซาสึเกะหันกลับมามองนารูโตะ และ ฮินาตะ ก่อนจะเดินกลับเข้าไป
“นี่ๆๆ ฮินาตะ เธอจะเลือกใครล่ะ ชั้นรู้น๊ะว่าซาสึเกะชอบเธอน่ะ”
ซากุระถามฮินาตะ
“ซะ ซากุระชอบซาสึเกะไม่ใช่หรอ ทำไมมาถามแบบนี้ละ”
“ใช่ ชั้นชอบ แต่ถ้าซาสึเกะไปแล้ว เธอต้องติดต่อพี่เธอให้ชั้นน๊ะ”
“เอ๋ หมายถึง พี่ เนจินะหรอ”
ซากุระไม่ตอบแต่ยิ้มก่อนที่จะโดนอิโนะดึงตัวกลับมา
“ฮินาตะ ซาสึกะเค้าชอบเธอจริงๆด้วย งือๆฮินาตะน๊ะฮินาตะทำกันได้”
อิโนะบ่นพึมพำ
“ไม่ใช่หรอกซาสึเกะนี่น๊ะจะมา เอ่อ....กับชั้นได้น่ะ”
“เธอมันจิ้น จะไปรู้ไรละ เรื่องแค่นี่ก็ดูไม่ออก ชิๆ”
“เอ่อ.....”
( มันจะเป็นแบบนั้นได้ไงก็เค้าออกจะเย็นชากับเราขนาดนั้น แถมยังดุเราด้วย )
...................................................................................................................................................................................
ติดตามอ่าน ตอนต่อไปด้าย ตอนที่คิดมุข ออก 5 5 5 + ตุบ!!!ตับ!!!!( ขณะนี้คนเขียนกำลังโดนโต๊ะข้างๆตืบ อยู่ ///// โอ้ย อย่าทำข้อย /////)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น