บทรัก ซาสึฮินะ

ลำดับตอนที่ #5 : บทรัก ตอนที่5

Chapter 5

 

.....วันสุดท้ายของการเรียนในสัปดาห์ของเดือนกุมภา....

ซากุระที่ดูเหมือนจะโมโหอะไรสักอย่างเพราะเธอทำหน้าบูดเบี้ยวอยู่ในขณะนั้น เธอเดินตรงมาที่ฮินาตะทันที ละเอ่ยถามฮินาตะเรื่องเสื้อเมื่อวานนี้ทันที

“เมื่อวาน ชั้นเห็นน๊ะ ตอนที่เธอกลับบ้านกับซาสึเกะคุงของชั้นน่ะ”

ซากุระพูดราวกับว่าซาสึเกะเป็นแฟนของเธอ   ฮินาตะนั้นชะงักไปครู่ก่อนจะตอบไปว่า

“เปล่าน๊ะ คือเค้าแค่ไปเอาเสื้อที่บ้านชั้น ก็เท่านั้นเองน๊ะ”

“อย่าโกหกน๊ะ เธอเป็นคนชวนเค้ารึเปล่า บอกมาดีๆ”

“เปลาน๊ะ เปล่าจริงๆ”

“เอาเหอะ ชั้นไม่ถือนักหรอก แต่ถ้าอิโนะรู้ชั้นไม่ไว้ใจยัยนั้นน๊ะ บางทีเธออาจจะโดนยัยนั้นตบเอาได้น๊ะ”

โชคดที่ซากุระเป็นพวกใจกว้าง ฮินาตะเลยโดนแค่ถาม( ด้วยน้ำเสียงที่ไม่พึงประสงค์นัก )

และทั้งสองก็เดินเข้าห้องเรียน ทันที ก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องเรียน จู่ๆ ก็มีชายหนุ่มคิ้ว(โคตร )หนาเดินมา เค้าตรงมาที่ซากุระทันที และยิ้มโชว์ฟันที่ขาวส่องแสงเป็นประกายให้กับซากุระทันที

“หลัดดีครับ คุณซากุระ”

“เอ่อ...หวัดดี ลีซัง”

ลี เหลือบไปเห็นฮินาตะเยทักไปตามมารยาทว่า

“อ้าวน้องของเนจินี่นา หวัดดีครับฮินาตะจัง”

ฮินาตะ ก็ขานรับทันที

“เอ่อ หวัดดีจ๊ะ”

ขณะที่ 2 คนนั้นคุยกัน ฮินาตะก็เลยเดินเข้าไปในห้องทันที ฮินาตะที่เดินเข้าไปในห้องก็เห็นข้อความตัวบะเร่งว่า

 

ยัยฮินาตะหน้าด้าน แย่งซาสึเกะ

 

(...เอ๊ะ นะนี่มันอะไรกัน เรานี่น๊ะแย่งซาสึเกะ เรื่องอะไรเนี่ย ใครเป็นคนทำน๊ะ)

จู่ๆก็มีเสียงผู้หญิงคนนึงเล็ดลอดออกมา ว่า

“เมื่อวานชั้นเห็นน๊ะที่พวกเธอไปด้วยกันนะ”

“เอ๊ะ”

ฮินาตะสงสัยมาก ว่าทุกคนรู้ได้ไง แล้วก็สงสัยด้วยว่า อย่างตัวเธอเองนี่น๊ะจะไปแย่งใครมาได้

“ซะ ซาสึเกะเค้าแค่ไปเอาเสื้อที่บ้านชั้นน๊ะ มะ   มได้มีอะไรจริงๆ”

(...ทุกคนเป็นอะไรไป ซาสึเกะไม่ได้มีอะไรกับเราซะหน่อย )

“เธอโกหกพวกเราอยู่ใช่มั้ย”

และขณะที่ฮินาตะจะตอบ จู่ๆก็มีชายหนุ่มผมทองเดินเข้ามาและเค้ามีแววตาสีฟ้าที่ดูจะไฮเปอร์มากและมีซาสึเกะเดินตามมา

“ทำไรของพวกเธอ....”

ชายหนุ่มผมทองคนนั้นถามพวกผู้หญิงพวกนั้น

“นะ นารุโตะคุง”

ฮินาตะ มองหน้านารุโตะ

“อ้าว.....ฮินาตะ เธอเองหรอ”

ซาสึเกะที่เดินก้มหน้าอยู่ จู่ๆก็มองหน้าฮินาตะและเดินไปหาฮินาตะ พร้อมกับเหลือบไปมองกระดาน และเห็นข้อความ   จึงมองกลับไปที่ฮินาตะอีกครั้ง ส่วนนารุโตะพอข้อความนั้น ด้วยนิสัยที่ใจร้อนของเค้า นารูโตะเลย(แหกปาก)ออกไปว่า

“หนอยยยย นี่พวกเธอ จะบ้ารึไงเนี่ย ทำอะไรกัน หา!”

ซาสึเกะเดินเข้าไปหาฮินาตะที่กำลังมีอาการตกใจผสมงงนิดๆ ส่วนนารุโตะก็โวยวายอยู่คนเดียว( ทั้งๆที่คนอื่นๆก็เริ่มรำคาญกันแล้ว)

“นี่มันอะไรกันนะ ฮินาตะ ทำไมบนกระดานถึงมีข้อความไร้สาระแบบนั้นได้”

ซาสึเกะถามฮินาตะ

“แบบว่า เอ่อ เรื่องเมื่อวานเค้าเห็น ว่าชั้นกับซาสึเกะกลับบ้านด้วยกัน ก็เลย.....”

ฮินาตะตอบ ซาสึเกะได้ยินที่ฮินาตะพูดก็หันไปมองที่พวกผ็หญิงพวกนั้น

“นี่พวกเธอ ฟังน๊ะ ฉันกับฮินาตะไม่ได้มีอะไรกันทั้งนั้น แล้วที่เมื่อวานฉันไปพร้อมฮินาตะ เพราะต้องไปทำธุระแถวนั้น ทีหลังอย่ายุ่งเรื่องของฉันอีก รำคาญ!”

ซาสึเกะพูดจบก็เดินกลับไปนั่งที่ของตัวเอง ส่วนนารูโตะที่โวยวายอยู่ก็รู้สึกว่าซาสึเกะ “กลายเป็นฮีโร่”ขึ้นมาได้ไงทั้งๆที่เค้ากำลังจะโชว์สาวแท้ๆ

(หนอย เจ้าซาสึเกะ เดี๋ยวเหอะ)

“ฮินาตะ มานี่หน่อยสิ ชั้นมีเรื่องจะคุยด้วยน่ะ มาสิ”

นารุโตะเรียกฮินาตะพร้อมกวักมือเรียกฮินาตะให้เดินไปหา

“มะ มีอะไรรึเปล่าจ๊ะ นารูโตะคุง”

“สัปดาห์หน้าก็วันวาเลนไทน์แย้ววอ่ะ เอ่อแบบว่า”นารุโตะพูดไปก็ หมุนนิ้วไปพลาง

(จริงสิ สัปดาห์หน้าแล้ว เราจะให้อะไรกับซาสึเกะดีน๊ะ อะไรน้า”

“ฮินาตะจางงงงงงงงงงงงงงงงงงง”

“เอ๊ะ จ๊ะๆ อะไรหรอ”

“แบบว่าฮินาตะชั้นน่ะน๊ะเอ่อคือ ฮินาตะชั้นอยากได้ของขวัญ”

“เอ๋~~~”

“อยากได้จากเอ่อ.....เธอน่ะ”

“....................!!!!!!???? ”

“น้าๆๆๆๆ”

นารุโตะพูดแบบไม่อายเลยแม้แต่นิด ฮินาตะงงอยู่ครู่ก่อนจะพูดขึ้นว่า

“.....เอ่อ ว่าแต่อยากได้อะไรละจ๊ะ”

( โห~ฮินาตะเนี่ยน่ารักจริงว้อยย ทั้งที่ไม่ใช่แฟนยังขอได้ง่ายๆ แค่ลองขอๆดูไม่นึกว่าจะได้เยย )

นารุโตะคิด

“อยากได้อะไรนะหรอ ก็ ฮินาตะ ไง”

นารูโตะตอบ

“ชั้น”

ฮินาตะทวนคำถามพร้อมชี้นิ้วกลับไปหาตัวเอง

( งงน๊ะ อะไรหรอ )

นารุโตะพยักหน้ารับก่อนจะเดินกลับไปที่ของตัวเอง ซาสึเกะที่มอง 2 คนอยู่ก็ได้ยินที่รนารูโตะพูดกลับฮินาตะ(ก็พี่แกนั่งใกล้กันนี่นา)

ฮินาตะเดินกลับไปนั่งที่ของตัวเอง และทุกคนก็เริ่มเรียนกันจนถึงตอนพักเที่ยง

 

 

 

...................................................................................................................................................................................

 

มือใหม่พาซีเรียส