บทรัก ซาสึฮินะ

ลำดับตอนที่ #1 : บทรัก ตอนที่1

Chapter 1

เช้าวันหนึ่งบนดาดฟ้าของโรงเรียนม.ปลายของเมืองโคโนฮะ( ที่ถูกคือแคว้น แต่มาเมคใหม่จร้า เดี๋ยวสับสน )

ฮินาตะ สาวน้อยขี้อาย ยืนอยู่บนดาดฟ้าของโรงเรียนและบ่นพึมพำคนเดียวว่า

“ เฮ้อ~อากาศดีจริงๆเลยน้า~ ”

กรี้สสสสสสสสสส!!    ซาสึเกะคุ้งงงงงง

เสียงของสาวๆที่เห็นซาสึเกะขึ้นมาบนดาดฟ้า กรี้ด เมื่อกี้ทำให้ฮินาตะถึงกับสะดุ้งขึ้นมาทันที

สาวน้อยได้ยินว่าซาสึเกะขึ้นมาบนดาดฟ้าถึงกับดีใจเพราะเธอชอบ ซาสึเกะ มานานปีแล้ว เธอหันหน้าไปมอง

ซาสึเกะทันทีที่หายตกใจ เผอิญว่าซาสึเกะก็หันมามองเธอพอดี ( บังเอิญหันมาพร้อมกัน จริงๆซาสึเกะจะมองอย่างอื่นต่างหาก)

ทั้งสองสบตากัน!! ฮินาตะหน้าแดงจนไม่รู้จะว่ายังไง แดงจนมะเขือเทศ รึ

สตอเบอรี่ยังอาย ส่วนซาสึเกะ ก็จ้องฮินาตะด้วยสายตาเย็นชา( ซึ่งปกติซาสึเกะก็มีแววตาแบบนี้อยู่แล้ว )

“ เอ่อ.....เอ่อ.... ”

สาวน้อยพูดไม่ออก เอาแต่อ้ำๆอึ้งๆเพราะเธอ อายยยยย มาก

ซาสึเกะไม่สนใจ และหันไปพูดกับซากุระ โดยไม่สนสายตาสาวๆคนอื่นที่อิจฉา               ซากุระ

“ ซากุระ ฉันมีเรื่องจะวานเธอหน่อย นะ ”

“ ว่ามาเลยจ๊ะ ฉันทำได้อยู่แล้วเพื่อซาสสึเกะคุงน๊ะ ”

...ในใจซากุระ( กรี้สสสสส สู้ตายคร่า~ )

“เอ่อ....นี่”

ซาสึเกะยื่นเสื้อเชิ้ตสีน้าเงินให้ซากุระ ที่เสื้อมีรอยขาดอยู่

“ ฝากให้แม่เธอปะรอยขาดนี่ทีน๊ะ ”

( ทางฮินาตะ ) เอ๊ะ! เสื้อซาสึเกะนี่นา

และแล้วซาสึเกะก็เดินลงจากดาดฟ้า ส่วนฮินาตะก็คิดเรื่องบางเรื่องขึ้นมา .....

เอ๋ ( เราก็เย็บเป็นนี่นา ตะ ต้อง เราต้องทำให้ซาสึเกะ)

ฝ่ายซากุระก็ดีอกดีใจใหญ่ที่ซาสึเกะมาวานให้เย็บเสื้อให้

“ อิอิ เห็นมั้ย ยัยอิโนะ ชั้นนะ เลิศกว่าเธอเยอะเลย ขนาดซาสึเกะยังมาวานให้ชั้น เย็บให้เลย โฮะๆ ”

ซากุระพูดกับอิโนะ

อิโนะเลยสวนกลับไปว่า “ อย่าดีใจไปหน่อยเลย เค้าวานแม่เธอตะหากละยัยโหนก ! ”

“ หนอยยยยยย ”

“.....เอ่อ คือว่า ซะ ซากุระจัง ชะ ชั้น ”

ฮินาตะอ้ำๆอึ้งๆ ก่อนจะพูดออกไปว่า

“ ให้ชั้นเย็บแทนได้มั้ย แบบว่า ชั้นกะ กำลังหางานพิเศษ อยู่อะจ๊ะ ”

ฮินาตะพูดไปหน้าแดงไป

“...ฮินาตะ เธอโกหกชั้นรึเปล่า เธอออกจะรวย จะมาทำงานพิเศษทำไมละ ”

ซากุระถาม และ อิโนะก็เลยถามอีกครั้งว่า

“ ไม่ใช่เธออยากทำให้ซาสึเกะหรอ รึว่าเธอชอบซาสึเกะ หา!! ”

อิโนะมองฮินาตะด้วยสายตาสงสัยและไม่พอใจเท่าไหร่นัก

“...เอ่อ ปละ เปล่าน๊ะ ชั้นทำงานพิเศษจริงๆ คือ คือ ชั้นจะเก็บตังซื้อ ขะ ของขวัญ ให้ พะ พ่อ ชั้นนะ ”

ฮินาตะลุกลี้ ลุกลน พอสมควร ก่อนซากุระจะถามเธออีกว่า

“ แน่ใจน๊ะ อือออ งั้น เอาไปเย็บทีน๊ะแล้วจะตอบแทนด้วยค่าจ้างามๆเลย ถ้าซาสึเกะคุงชมว่าดีน๊ะ ”

“ เอ่อ   จ๊ะ ”

ฮินาตะยิ้มด้วยความดีใจ( ที่จะได้ทำอะไรให้คนที่ตัวเองรักบ้าง )

“ ฝากด้วยน๊ะฮินาตะ แล้วชั้นจะมาเอาเสื้อกับเธอน๊ะ ”

ซากุระบอกฮินาตะก่อนจะลงไปจากดาดฟ้า

“ จ๊ะ ”

ฮินาตะขานรับ

(...เสื้อของซาสึเกะคุงต้องทำให้สุดฟีมือเลย..)

 

 

....เวลาเลิกเรียน....

 

“ กลับมาแล้วค่ะ ”

ฮินาตะกลับมาถึงบ้าน ก็รีบวิ่งขึ้นไปบนบ้าน เนจิเลยตะโกนถามฮินาตะบนบ้านว่า

“ ไม่ทานอะไรหน่อยหรอ ฮินะ พี่ทำคุกกี้ไว้ให้น่ะ”

“ ไม่คะ ฉันไม่หิว ”

ฮินาตะรีบหยิบเสื้อของซาสึเกะออกมาจากกระเป๋าของตัวเองออกมาทันที พร้อมกับหยิบกระเป๋าจิปาถะที่เก็บ เข็ม ด้าย ออกมา

“ ต้องทำให้สุดฟีมือเลย ^^ ”

สักพักใหญ่ๆฮินาตะก็ทำเสร็จเรียบร้อย พร้อมกับรอยยิ้มที่ดูจะมีความสุขมากพอสมควร

“ เราทำ ทำให้ซาสึเกะได้แล้ว ”

เมื่อเสร็จแล้วฮินาตะก็นอนลงกับที่นอนพร้อมกับกอดเสื้อของซาสึเกะไว้แน่นมาก ราวกับว่าเสื้อนั้นเป็นซาสึเกะเลยทีเดียว เธอกอดเสื้อตัวนั้นใฃว้ทั้งคืนจนลืมกินข้าว อาบน้ำ และฟุ่บหลับไป จนรุ่งขึ้น

 

 

 

 

 

 

...............................................................................................................................................................

 

 

ขอความคิดเห็นด้วยน้าค้า