คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เมื่อไฟดับลง
สองสัปดาห์ หลังจากสอบเสร็จ
เหตุในโรงเรียนนี้ ยังปกติดี
ทั้งเจนนี้ และ ยูริ ยังคงเป็นเด็กใหม่ในวงนี้
ณ ห้องซ้อมใหญ่
คอนดักเตอร์เขาใหญ่ยังคงฝึกเด็กใหม่อยู่
“เอาล่ะทุกคน วันนี้ดึกมากแล้ว พอแค่นี้ก็แล้วกันนะ”
“เฮ้อ! เลิกซะที”
“ไปเก็บเครื่องดนตรีของตัวเองในห้องเก็บของเถอะ”
เวลาตอนนี้ประมาณ 20:00 น. ทุกๆคนต่างก็เหนื่อยกันมาก
เวลานี้ก็คงได้เวลาไปพักผ่อนกันซะที
“ยูริ เดี๋ยวฉันจะไปทำเวรก่อนนะ เธอกลับไปที่ห้องก่อนเลย”
“อือ...งั้น เจอกันที่ห้องนะ”
“โชคดีนะ”
ยูริกลับไปที่ห้องก่อน เพราะวันนี้
เป็นเวรของเจนนี้ เลยต้องอยู่ต่อก่อน
“เฮ้อ ทำความสะอาดอะไรก่อนดีนะ”
“รู้แล้ว! ไปเก็บของที่ห้องเก็บของก่อนดีกว่า”
เจนนี่มุ่งหน้าไปเก็บของด้วยความรวดเร็ว
เธอหวังว่าจะได้รีบกลับไปนอนซะที
การเก็บของกินเวลาไป เกือบ2ชั่วโมง เจนนี้จึงจะเก็บเสร็จ
“เอาล่ะ ไปนอนดีกว่า”
เจนนี่เดินออกจากห้องเก็บของด้วยความเหนื่อยล้ามาก
แต่พอเดินออกมาได้แค่ก้าวเดียว
จู่ๆ ไฟก็ดับไปอย่างไม่มีการเตือน
“อ่ะ! ไฟดับเหรอ”
“เกิดอะไรขึ้นกันนะ”
เจนนี่รู้สึกหวาดระแวง บรรยากาศในห้องซ้อมตอนนี้
อากาศค่อยๆเย็นยะเยือกมากขึ้น
“น่ากลัวจัง ฉันต้องรีบออกไปจากที่นี้!”
เธอรีบวิ่งไปที่ประตู แต่...
ประตูเปิดไม่ได้ เหมือนถูกล็อกจากด้านนอก
“ย...แย่แล้ว! ฉันถูกขังซะแล้ว”
“ประตูอื่นก็ด้วย!”
เจนนี่พยายามเปิดประตู ทั้งดัน ดึง หรือพัง
ก็ไม่เป็นผล
“ทำไงดี ทำไงดี!...”
“ช้วยด้วย! ใครก็ได้ ฉันติดอยู่ในนี้!”
เจนนี่ตะโกนออกไปเผื่อจะมีใครได้ยินเธอ แต่ไม่เป็นผล
เธอนั้งลงด้วยความอ่อนเพลีย
แต่แล้ว เธอก็ได้ยินเสียงบางอย่าง
มันเป็นเสียงขลุ่ยรีคอร์เดอร์ ดังออกมาจากห้องเก็บของในตอนแรก
“หือ...เสียงแบบนี้ต้องมีคนอยู่แน่ๆ”
“เสียงมันดังมาจากในห้องนั้น!”
เจนนี่วิ่งเข้าไปด้วยความรวดเร็ว
เธอมาถึงได้ไม่นาน เสียงก็เงียบลง อย่างไม่มีวี้แวว
“อ๊ะ ไปไหนแล้วล่ะ”
“ขอโทษค่ะ...ช่วยฉันหน่อยได้มั้ยค่ะ”
เจนนี่หยุดวิ่งแล้วค่อยๆเดินเข้าไปหาช้าๆ
ไม่นาน เธอก็เห็นเงาลางๆ ของคนๆหนึ่งเธอดูแล้วน่าจะเป็นผู้ชายวัยรุ่น
“ขอโทษนะค่ะ คุณพอจะช่วยฉันได้มั้ย ฉันอยากออกไปน่ะค่ะ”
“....................................”
“ค.....คือว่าเธอ.....เป็นใคร.....”
“หนูชื่อเจนนี่ เป็นนักดนตรีใหม่ค่ะ”
เขาถามชื่อของเจนนี่แบบติดขัด
หลังจากที่ชายคนนั้นได้ยินชื่อของเจนนี่แล้ว
เขาลุกขึ้น จากนั้นจับแขนของเจนนี้เอาไว้แน่น
“ค....คุณค่ะ! จะทำอะไรหนูค่ะ”
“เจนนี่ เธอกำลังตกอยู่ในอันตราย!”
“อันตรายอะไร! หนูว่าคงอันตรายจากคุณมากกว่าล่ะ!”
เจนนี่พยายามดิ้นให้หลุด แต่ชายคนนี้ไม่ยอมปล่อยเลย
สุดท้าย เธอก็สามารถหลุดออกมาได้
เธอวิ่งไปปิดประตู และ ล็อกอย่างแน่นหนา
“เฮ้เจนนี่! เปิดเถอะ”
“ไม่!!”
เจนนี่ปฏิเสธชายคนนั้น แล้วค่อยๆเดินถอยหลังมาช้าๆ
“ได้โปรด เปิดเถอะ ฉันจะช่วยเธอนะ เจน.....!!”
“.........................................”
“อ.....อะไรน่ะ!”
จู่ๆเสียงและชายคนนั้นก็หายไปอย่างรวดเร็ว
เจนนี่กลับเข้ามาที่ห้องซ้อมรวม
เธอนั่งลงตรงที่นั่งของตัวเอง
“เกิดอะไรขึ้นกันแน่”
“ชายคนนั้นเป็นใครกันแน่ แล้วเขาหายไปไหน”
เจนนี่นั่งนึกไปถึงเรื่องที่เกิดขึ้น
“เจนนี่...เจนนี่....”
“ค...ใครน่ะ!”
จู่ๆก็มีเสียงใครบางคน กำลังเรียกเธออยู่
และมันดังมาจากในห้องเก็บของด้วย
“คุณ เป็นใครค่ะ ร็จักหนูได้ยังไง?”
“ช่วย...เราที”
“คุณควรจะช่วยหนูมากกว่า หนูติดอยู่ในนี้ ออกไปไม่ได้เลย”
“ถ้าเธอช่วยเรา....ทั่งเธอและฉัน....ก็จะได้ออกไป”
เจนนี่ลุกข้นมาแล้วเดินกลับไปที่ห้องเก็บของ
เธอพยายามหาต้นตอของเสียนที่ได้ยิน
“แล้วหนูจะไว้ใจคุณได้มั้ย?”
“ได้สิเจนนี่ ก่อนอื่น เธอต้องลงไปข้างล่าง”
“ข้างล่าง? ล่างไหนค่ะ”
“เธอต้องกลับมาที่ห้องเก็บของก่อน”
“ว่าแต่...ทำไมต้องเป็นหนูล่ะ”
“เพราะเธอ...เกิดมาเพื่อทำหน้าที่นี้ไง”
“มีแต่เธอเท่านั้นที่ช่วยเราได้”
“เกิดมาเพราะหน้าที่...งั้นเหรอ?”
เจนนี่งงกับหน้าที่อะไรบางอย่าง
แต่เธอก็ยอมเดินเข้ามาในห้องเก็บของอีกครั้ง
เจนนี่ก็เดินเข้าไปตามที่เสียงบอกด้วยความกล้าๆกลัวๆ
“หนูเข้ามาแล้วค่ะ ไปไหนต่อล่ะ”
“เธอต้องหาให้เจอด้วยตนเอง”
“และจำเอาไว้นะ ไม่ว่าจะเจออะไร ต้องสู่กับมัน
“................................”
เสียงของชายคนนั้นหายไป
พร้อมกับประโยคสั้นๆ
“สู้...งั้นเหรอ”
“แล้ว สู้กับใครล่ะ”
ระหว่างที่เจนนี่ยังคงนึกอยู่
จู่ๆ ประตูห้องเกห็บของก็ปิด แล้ว ล็อก
“เฮ้ย! อย่านะ อย่าขังฉันไว้ที่นี้!”
เจนนี่พยายามพังประตูออกมา แต่... ไม่เป็นผล
“นี้ฉันต้องเข้าไปจริงๆใช้มั้ยเนี้ย”
“เอาเถอะ เพื่อที่จะได้ออกไปจากที่บ้าๆนี้ ฉันจะต้องเข้าไป”
ว่าแล้ว เจนนี่ก็เปิดประตูลงไปชั้นใต้ดินที่มืดมาก
ด้วยความกล้าๆกลัวๆเจนนี่ก็เดินเข้าไปจนได้
ในนั้นจะมีอะไรรอเธออยู่กันนะ...
_____________________________________________________________________________________
ความคิดเห็น