[BL] ทำไมหลุดเข้ามาในนิยายแล้วยังต้องเจอวันสิ้นโลก?! - นิยาย [BL] ทำไมหลุดเข้ามาในนิยายแล้วยังต้องเจอวันสิ้นโลก?! : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง
  • มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    [BL] ทำไมหลุดเข้ามาในนิยายแล้วยังต้องเจอวันสิ้นโลก?!

    ข้าวปั้นที่ตายเพราะซอมบี้ หลุดเข้ามาในนิยายโรแมนติก แต่ซอมบี้ก็ดันตามเข้ามาด้วย ทำไมไม่มีใครบอกเขาเล่า ว่าในนิยายก็มีวันสิ้นโลกด้วย?!

    ผู้เข้าชมรวม

    40,967

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    135

    ผู้เข้าชมรวม


    40.96K

    ความคิดเห็น


    174

    คนติดตาม


    2.54K
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  37 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  3 มิ.ย. 67 / 12:00 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ, มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง, มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

    ชื่อเรื่อง : ทำไมหลุดเข้าไปในนิยายแล้วยังต้องเจอวันสิ้นโลก?!

    แท็ก : Boy’s love / Apocalypse / ทะลุมิติ / ซอมบี้ / พลังพิเศษ

    จำนวนตอน : ยังไม่จบ

    ผู้แต่ง : ปลาปักเป้าคุง

    นักวาด : PINKY

     

    *ประกาศสำคัญ*

    เรื่องนี้จะอัพทุกวันจันทร์นะคะ

    E-BOOK อาจจะมาเดือนหน้าค่ะ

     

    เรื่องย่อ : 

    ข้าวปั้นเผชิญหน้ากับวันสิ้นโลกที่เต็มไปด้วยซอมบี้เป็นเวลา 3 ปีเต็ม ก่อนจะถูกฝูงซอมบี้รุมกินตาย จากนั้นเขาก็พบว่าตัวเองเข้ามาอยู่ในนิยายโรแมนติกระหว่าง CEO ผู้เย็นชา กับหญิงสาวผู้มากความสามารถ โดยบทบาทของเขาคือ…

    ภรรยาที่จดทะเบียนของตัวร้ายผู้มืดมน 

    สำหรับข้าวปั้นที่เป็นเด็กกำพร้า และต้องเผชิญหน้ากับความลำบากเพียงลำพังมาหลายปี การที่รู้ว่าตัวเองมีครอบครัว (ถึงครอบครัวที่ว่าจะไม่เต็มใจเท่าไหร่) ก็ทำให้เขามีความสุขมากแล้ว

    เขาหวังว่าความสงบสุขเช่นนี้จะไม่ถูกทำลาย…

    แต่เขาก็ไม่สมหวัง

    เพราะจู่ ๆ โลกในนิยายโรแมนติกก็เกิดวันสิ้นโลกขึ้น บนถนนเต็มไปด้วยซอมบี้ สัตว์กลายพันธุ์ พืชกลายพันธุ์ และผู้มีพลังพิเศษ

    ข้าวปั้นที่คิดว่าตัวเองหลุดพ้นจากซากศพเดินได้พวกนั้นแล้ว…

    บิดามันเถอะ! 

    ดังนั้น หลังจากสงบสุขมาเกือบ 2 ปี ข้าวปั้นก็กลายเป็นหัวหน้าครอบครัว 

    อาหารไม่พอ? ไม่เป็นไร ฉันมีพลังมิติ

    ที่อยู่ไม่ปลอดภัย? ไม่เป็นไร ในมิติมีบ้านอยู่

    สามีพิการ? ไม่เป็นไร ฉันเลี้ยงดูได้

     

    หลังจากนั้นไม่นาน

    ข้าวปั้นมองชายหนุ่มรูปงามตรงหน้าด้วยท่าทีสับสน “หืม? คุณไม่ได้พิการเหรอ?”

    ชายหนุ่มเดินเข้าไปกอดข้าวปั้น และเอ่ยเสียงต่ำ “ฉันหายแล้ว จากนี้ฉันจะปกป้องเธอเอง”

    ข้าวปั้นกะพริบตาปริบ ๆ ก่อนจะยกมืออกอดตอบอย่างมีความสุข

     

    ————————————

    ในโลกนี้ไม่มีอะไรที่มาร์วินสนใจอีกต่อไป ถูกคนสนิทหักหลัง ถูกคนรักหลอกลวง ถูกครอบครัวทอดทิ้ง ดูเหมือนเขาจะได้เผชิญชะตากรรมอันโหดร้ายมาเกือบหมดแล้ว ดังนั้น เขาจึงไม่ต้องการเปิดใจอีก

    แต่…

    มาร์วินมองภรรยาที่เพิ่งจดทะเบียนด้วยดวงตาสับสน แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจกับการแต่งงานนี้ และแม้ว่าเขาจะทำตัวเย็นชาใส่ แต่ภรรยาคนงามของเขาก็ยังคงยิ้มมาที่เขาเสมอ

    มาร์วินส่ายหัว เขารู้ว่าภรรยาคนนี้ก็คงเป็นเหมือนคนอื่น ๆ หลังจากหลอกเอาทุกอย่างไปจากเขาแล้ว สุดท้ายก็จะทิ้งเขาไปด้วยเช่นกัน 

    เพราะถ้าไม่มีประโยชน์ ก็ไม่มีทางที่จะได้รับความใจดีที่ไร้เงื่อนไข…

     

    แต่ดูเหมือนเขาจะคิดผิด

    หลังจากวันสิ้นโลกมาถึง ภรรยาคนนั้นยังคงไม่ทอดทิ้งเขา ทั้งที่ขาของเขาพิการ และเป็นได้แค่ตัวถ่วงที่ไม่มีประโยชน์อะไร…

    มาร์วินมองภรรยาที่อุ้มเขาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยฝุ่น ร่างกายที่ชุ่มโชกไปด้วยเลือด เขาถามด้วยเสียงแหบพร่า

    “ทำไมไม่ทิ้งฉัน?” ตอนนี้ฉันไม่มีประโยชน์อีกต่อไปแล้ว

    ภรรยาของเขาหลุบตามองต่ำ ค่อย ๆ ไล่สายตาขึ้นมาสบตากับเขา และเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

    “คุณเป็นสามีของผม เป็นครอบครัวของผม ผมจะไม่มีวันทิ้งคุณ”

    เมื่อได้ยินคำนั้น มาร์วินรู้สึกว่าโซ่ตรวนที่เคยรั้งเขาไว้ถูกคลายออก ก้อนเนื้อในอกที่เคยคิดว่าตายไปแล้วกลับเต้นอีกครั้ง

    เขายกมือกอดคอภรรยาแน่น ดวงตาสีฟ้าหม่นที่ซ่อนอยู่ภายใต้ผมหน้าม้ามีประกายแสงสีแดงลอดผ่าน

    เธอเป็นคนพูดเองว่าจะไม่ทิ้งฉัน ดังนั้นฉันจะไม่เปิดโอกาสให้เธอกลับคำ

    เพราะเธอเป็นของฉัน

    จากนี้ และตลอดไป

     

    ———————————————————

    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น