[BL] ทำไมหลุดเข้ามาในนิยายแล้วยังต้องเจอวันสิ้นโลก?!
ข้าวปั้นที่ตายเพราะซอมบี้ หลุดเข้ามาในนิยายโรแมนติก แต่ซอมบี้ก็ดันตามเข้ามาด้วย ทำไมไม่มีใครบอกเขาเล่า ว่าในนิยายก็มีวันสิ้นโลกด้วย?!
ผู้เข้าชมรวม
40,967
ผู้เข้าชมเดือนนี้
135
ผู้เข้าชมรวม
มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ, มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง, มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ
นิยายวาย ทะลุมิติ วันสิ้นโลก พลังพิเศษ ซอมบี้ ตัวร้าย ตัวประกอบ มิติ พระเอกคลั่งรัก BL yaoi คลั่งรัก เกิดใหม่ พระเอกเก่ง เหนือธรรมชาติ
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ชื่อเรื่อง : ทำไมหลุดเข้าไปในนิยายแล้วยังต้องเจอวันสิ้นโลก?!
แท็ก : Boy’s love / Apocalypse / ทะลุมิติ / ซอมบี้ / พลังพิเศษ
จำนวนตอน : ยังไม่จบ
ผู้แต่ง : ปลาปักเป้าคุง
นักวาด : PINKY
*ประกาศสำคัญ*
เรื่องนี้จะอัพทุกวันจันทร์นะคะ
E-BOOK อาจจะมาเดือนหน้าค่ะ
เรื่องย่อ :
ข้าวปั้นเผชิญหน้ากับวันสิ้นโลกที่เต็มไปด้วยซอมบี้เป็นเวลา 3 ปีเต็ม ก่อนจะถูกฝูงซอมบี้รุมกินตาย จากนั้นเขาก็พบว่าตัวเองเข้ามาอยู่ในนิยายโรแมนติกระหว่าง CEO ผู้เย็นชา กับหญิงสาวผู้มากความสามารถ โดยบทบาทของเขาคือ…
ภรรยาที่จดทะเบียนของตัวร้ายผู้มืดมน
สำหรับข้าวปั้นที่เป็นเด็กกำพร้า และต้องเผชิญหน้ากับความลำบากเพียงลำพังมาหลายปี การที่รู้ว่าตัวเองมีครอบครัว (ถึงครอบครัวที่ว่าจะไม่เต็มใจเท่าไหร่) ก็ทำให้เขามีความสุขมากแล้ว
เขาหวังว่าความสงบสุขเช่นนี้จะไม่ถูกทำลาย…
แต่เขาก็ไม่สมหวัง
เพราะจู่ ๆ โลกในนิยายโรแมนติกก็เกิดวันสิ้นโลกขึ้น บนถนนเต็มไปด้วยซอมบี้ สัตว์กลายพันธุ์ พืชกลายพันธุ์ และผู้มีพลังพิเศษ
ข้าวปั้นที่คิดว่าตัวเองหลุดพ้นจากซากศพเดินได้พวกนั้นแล้ว…
บิดามันเถอะ!
ดังนั้น หลังจากสงบสุขมาเกือบ 2 ปี ข้าวปั้นก็กลายเป็นหัวหน้าครอบครัว
อาหารไม่พอ? ไม่เป็นไร ฉันมีพลังมิติ
ที่อยู่ไม่ปลอดภัย? ไม่เป็นไร ในมิติมีบ้านอยู่
สามีพิการ? ไม่เป็นไร ฉันเลี้ยงดูได้
หลังจากนั้นไม่นาน
ข้าวปั้นมองชายหนุ่มรูปงามตรงหน้าด้วยท่าทีสับสน “หืม? คุณไม่ได้พิการเหรอ?”
ชายหนุ่มเดินเข้าไปกอดข้าวปั้น และเอ่ยเสียงต่ำ “ฉันหายแล้ว จากนี้ฉันจะปกป้องเธอเอง”
ข้าวปั้นกะพริบตาปริบ ๆ ก่อนจะยกมืออกอดตอบอย่างมีความสุข
————————————
ในโลกนี้ไม่มีอะไรที่มาร์วินสนใจอีกต่อไป ถูกคนสนิทหักหลัง ถูกคนรักหลอกลวง ถูกครอบครัวทอดทิ้ง ดูเหมือนเขาจะได้เผชิญชะตากรรมอันโหดร้ายมาเกือบหมดแล้ว ดังนั้น เขาจึงไม่ต้องการเปิดใจอีก
แต่…
มาร์วินมองภรรยาที่เพิ่งจดทะเบียนด้วยดวงตาสับสน แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจกับการแต่งงานนี้ และแม้ว่าเขาจะทำตัวเย็นชาใส่ แต่ภรรยาคนงามของเขาก็ยังคงยิ้มมาที่เขาเสมอ
มาร์วินส่ายหัว เขารู้ว่าภรรยาคนนี้ก็คงเป็นเหมือนคนอื่น ๆ หลังจากหลอกเอาทุกอย่างไปจากเขาแล้ว สุดท้ายก็จะทิ้งเขาไปด้วยเช่นกัน
เพราะถ้าไม่มีประโยชน์ ก็ไม่มีทางที่จะได้รับความใจดีที่ไร้เงื่อนไข…
แต่ดูเหมือนเขาจะคิดผิด
หลังจากวันสิ้นโลกมาถึง ภรรยาคนนั้นยังคงไม่ทอดทิ้งเขา ทั้งที่ขาของเขาพิการ และเป็นได้แค่ตัวถ่วงที่ไม่มีประโยชน์อะไร…
มาร์วินมองภรรยาที่อุ้มเขาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยฝุ่น ร่างกายที่ชุ่มโชกไปด้วยเลือด เขาถามด้วยเสียงแหบพร่า
“ทำไมไม่ทิ้งฉัน?” ตอนนี้ฉันไม่มีประโยชน์อีกต่อไปแล้ว
ภรรยาของเขาหลุบตามองต่ำ ค่อย ๆ ไล่สายตาขึ้นมาสบตากับเขา และเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“คุณเป็นสามีของผม เป็นครอบครัวของผม ผมจะไม่มีวันทิ้งคุณ”
เมื่อได้ยินคำนั้น มาร์วินรู้สึกว่าโซ่ตรวนที่เคยรั้งเขาไว้ถูกคลายออก ก้อนเนื้อในอกที่เคยคิดว่าตายไปแล้วกลับเต้นอีกครั้ง
เขายกมือกอดคอภรรยาแน่น ดวงตาสีฟ้าหม่นที่ซ่อนอยู่ภายใต้ผมหน้าม้ามีประกายแสงสีแดงลอดผ่าน
เธอเป็นคนพูดเองว่าจะไม่ทิ้งฉัน ดังนั้นฉันจะไม่เปิดโอกาสให้เธอกลับคำ
เพราะเธอเป็นของฉัน
จากนี้ และตลอดไป
———————————————————
ผลงานอื่นๆ ของ ปลาปักเป้าคุง 🐡 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ปลาปักเป้าคุง 🐡
ความคิดเห็น