ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ฉันเกียจนาย
"เธอนี้จริงๆเลยนะ เธอจะทำไม่ได้สักเศษเสี้ยวของบลูเลย ฉันจะทำยังไงกับเธอดีนะ ฉันเบื่อเธอจริงๆเลย ไปๆๆๆ จะไปไหนก็ไปเลย"
ตอนนี้ฉันกำลังโดนครูภาษาไทยด่าอยู่ ฉันล่ะเกียจคนชื่อบลูนั้นจริงๆ จะเก่งไปไหน แต่ฉันก็ไม่เคยเห็นหน้าเขาหรอกนะ แต่ฉันโคตรเกียจเลยอ่ะ ขนาดญาติฉันที่ชื่อบลูหน้าฉันยังไม่มองเลย เขา คือลูกศิษย์คนโปรดของครูภาษาไทย ที่ครูท่านปลื้มมากๆๆๆๆๆ ฉันไม่ดีตรงไหนเหรอ ก็แค่งานไม่เรียบร้อย ตัวหนังสือไม่สวย งานไม่ค่อยส่ง ไม่ค่อยมีมารยาท นิสัยเหมือนม้าดีดกะโหลก หน้าตาก็ธรรมด๊า ธรรมดา เทียบกับคนชื่อบลูนั้น เขาก็แค่ หล่อ (เพื่อนบอกมา) มีมารยาท(จากที่ครูว่า) ทำงานส่งแม้จะไม่มาโรงเรียน เป็นนักกีฬาโรงเรียน �ลายมือสวย เรียนสายวิทย์-คณิต ก็แค่นั้น เขาดีกว่าฉันตรงไหน
"พิม เป็นไงบ้างอ่ะ ครูว่าไงบ้าง"
"ก็เรื่องเดิมๆอ่ะแพร ครูยกตัวอย่างอีตานั้นอีแล้ว"
"ทำใจเหอะแก เขาเก่งจริงๆ"
"หรอ ฉันไม่เชื่อหรอก"
"ปะแก เราไปกินข้าวกัน"
"ไปเหอะแก ฉันอิ่มแล้ว ไปกับยัยพลอยอ่ะ เห็นบ่นว่าหิว เวอร์"กินคำบ่นของครูจนอิ่มแล้วค่ะ
"แล้วเจอกันบนห้องนะ" ฉันไม่ได้ไปกินข้าวเลยไปรออยู่บนห้องที่แสนจะเงียบ เงียบจริงๆอ่ะ ไม่มีใครอยู่บนห้องเลย
"น้องครับ เห็นปากกาพี่ไหมครับ" กรี้ดดด เทพบุตรชัดๆ
"มะ...ไม่เห็นค่ะ"
"แย่เลย ปากกามันสำคัญกับพี่มากเลย พี่สาวพี่ซื้อให้ก่อนไปต่างประเทศ ช่วยพี่หาหน่อยได้ไหมครับ"
"เออ...ดะ....ได้ค่ะ แล้วปากกาพี่เป็นแบบไหน สีอะไรค่ะ"
"ปากกาสีฟ้า ลายหมีครับ"�
"ค่ะ" พอหาไปได้แปปนึง ฉันก็เจอปากกาที่พี่เทพบุตรคนนั้นพูด�
"พี่ค่ะ ใช่แท่งนี้หรือป่าวค่ะ"
"อ่ะ...ใช่ครับ ขอบคุณมากเลยนะครับน้อง พี่เป็นหนี้บุญคุณน้อง มีอะไรพี่ยินดีช่วยเสมอนะ"
"ค่ะ"
"น้องครับ พี่ขอยืมโทรศัพท์หน่อยได้ไหมครับ โทรศัพท์พี่แบตหมดอ่ะครับ"
"ได้ค่ะ"ฉันหยิบโทรศัพท์ของตัวเองส่งให้พี่เทพบุตรคนนั้น พี่เขารับไปแล้วกดเบอร์ใครสักคน
'อยู่ไหนว่ะ เจอปากกาแล้ว'
(อยู่บนห้องอ่ะ มาเร็วๆเลย)
'อ่าๆ เดี๋ยวไป'
(แล้วนี้เบอร์ใครว่ะ ไม่คุ้นเลย)
'เดี๋ยวค่อเล่าให้ฟัง บายน้าาาาครับบ'
พอพี่เทพบุตรคนนั้นคุยเสร็จก็ส่งโทรศัพท์คืนให้ฉัน "ขอบคุณครับ พี่เมมเบอร์พี่ให้แล้วนะ มีอะไรโทรมาได้24ชม.นะครับ"
"ค่ะ"ให้เบอร์เลยหรอ กรี้ดดด
"งั้นพี่ไปก่อนนะครับ" พอพี่เทพบุตรคนนั้นเดินไปฉันก็รีบหารายชื่อให่ในโทรศัพท์�
'บลู'พี่เขา ชื่อบลู ฉันรับวิ่งไปดูตารางการใช้ห้องเมื่อคาบที่แล้ว 5/1 'บลูน่ะ ตอนนี้นะจะอยู่ประมาณม.5 ห้อง1 เชียวนะ' กรี้ดดด พี่เทพบุตรคนนั้นคืออีตาบลู ฉันเกียจนายย นายเจอดีแน่ นายบลู >< รักมากก็เกียจมาก ถึงฉันจะเผลอชอบนายไปแล้ว แต่ความเกียจฉันเยอะกว่า เราได้เห็นดีกันแน่�
ตอนนี้ฉันกำลังโดนครูภาษาไทยด่าอยู่ ฉันล่ะเกียจคนชื่อบลูนั้นจริงๆ จะเก่งไปไหน แต่ฉันก็ไม่เคยเห็นหน้าเขาหรอกนะ แต่ฉันโคตรเกียจเลยอ่ะ ขนาดญาติฉันที่ชื่อบลูหน้าฉันยังไม่มองเลย เขา คือลูกศิษย์คนโปรดของครูภาษาไทย ที่ครูท่านปลื้มมากๆๆๆๆๆ ฉันไม่ดีตรงไหนเหรอ ก็แค่งานไม่เรียบร้อย ตัวหนังสือไม่สวย งานไม่ค่อยส่ง ไม่ค่อยมีมารยาท นิสัยเหมือนม้าดีดกะโหลก หน้าตาก็ธรรมด๊า ธรรมดา เทียบกับคนชื่อบลูนั้น เขาก็แค่ หล่อ (เพื่อนบอกมา) มีมารยาท(จากที่ครูว่า) ทำงานส่งแม้จะไม่มาโรงเรียน เป็นนักกีฬาโรงเรียน �ลายมือสวย เรียนสายวิทย์-คณิต ก็แค่นั้น เขาดีกว่าฉันตรงไหน
"พิม เป็นไงบ้างอ่ะ ครูว่าไงบ้าง"
"ก็เรื่องเดิมๆอ่ะแพร ครูยกตัวอย่างอีตานั้นอีแล้ว"
"ทำใจเหอะแก เขาเก่งจริงๆ"
"หรอ ฉันไม่เชื่อหรอก"
"ปะแก เราไปกินข้าวกัน"
"ไปเหอะแก ฉันอิ่มแล้ว ไปกับยัยพลอยอ่ะ เห็นบ่นว่าหิว เวอร์"กินคำบ่นของครูจนอิ่มแล้วค่ะ
"แล้วเจอกันบนห้องนะ" ฉันไม่ได้ไปกินข้าวเลยไปรออยู่บนห้องที่แสนจะเงียบ เงียบจริงๆอ่ะ ไม่มีใครอยู่บนห้องเลย
"น้องครับ เห็นปากกาพี่ไหมครับ" กรี้ดดด เทพบุตรชัดๆ
"มะ...ไม่เห็นค่ะ"
"แย่เลย ปากกามันสำคัญกับพี่มากเลย พี่สาวพี่ซื้อให้ก่อนไปต่างประเทศ ช่วยพี่หาหน่อยได้ไหมครับ"
"เออ...ดะ....ได้ค่ะ แล้วปากกาพี่เป็นแบบไหน สีอะไรค่ะ"
"ปากกาสีฟ้า ลายหมีครับ"�
"ค่ะ" พอหาไปได้แปปนึง ฉันก็เจอปากกาที่พี่เทพบุตรคนนั้นพูด�
"พี่ค่ะ ใช่แท่งนี้หรือป่าวค่ะ"
"อ่ะ...ใช่ครับ ขอบคุณมากเลยนะครับน้อง พี่เป็นหนี้บุญคุณน้อง มีอะไรพี่ยินดีช่วยเสมอนะ"
"ค่ะ"
"น้องครับ พี่ขอยืมโทรศัพท์หน่อยได้ไหมครับ โทรศัพท์พี่แบตหมดอ่ะครับ"
"ได้ค่ะ"ฉันหยิบโทรศัพท์ของตัวเองส่งให้พี่เทพบุตรคนนั้น พี่เขารับไปแล้วกดเบอร์ใครสักคน
'อยู่ไหนว่ะ เจอปากกาแล้ว'
(อยู่บนห้องอ่ะ มาเร็วๆเลย)
'อ่าๆ เดี๋ยวไป'
(แล้วนี้เบอร์ใครว่ะ ไม่คุ้นเลย)
'เดี๋ยวค่อเล่าให้ฟัง บายน้าาาาครับบ'
พอพี่เทพบุตรคนนั้นคุยเสร็จก็ส่งโทรศัพท์คืนให้ฉัน "ขอบคุณครับ พี่เมมเบอร์พี่ให้แล้วนะ มีอะไรโทรมาได้24ชม.นะครับ"
"ค่ะ"ให้เบอร์เลยหรอ กรี้ดดด
"งั้นพี่ไปก่อนนะครับ" พอพี่เทพบุตรคนนั้นเดินไปฉันก็รีบหารายชื่อให่ในโทรศัพท์�
'บลู'พี่เขา ชื่อบลู ฉันรับวิ่งไปดูตารางการใช้ห้องเมื่อคาบที่แล้ว 5/1 'บลูน่ะ ตอนนี้นะจะอยู่ประมาณม.5 ห้อง1 เชียวนะ' กรี้ดดด พี่เทพบุตรคนนั้นคืออีตาบลู ฉันเกียจนายย นายเจอดีแน่ นายบลู >< รักมากก็เกียจมาก ถึงฉันจะเผลอชอบนายไปแล้ว แต่ความเกียจฉันเยอะกว่า เราได้เห็นดีกันแน่�

เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น