คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : (เรื่องแปล)ชูลเบาลส์ เฮลส์ -หัวใจดำ-
ชูลเบาลส์ เฮลส์ –หัวใจดำ-
แนะนำตัวละคร
คาเดนะ คานาเดะ
เด็กหนุ่มซึ่งป่วยด้วยโรคหัวใจ การผ่าตัดประสบความสำเร็จจนมีร่างกายที่แข็งแรง ทว่ากลับถูกดึงไปพัวพันกับเหตุการณ์ประหลาด
ไอแซค
โคออดิเนเตอร์รับส่งอวัยวะซึ่งรับผิดชอบคานาเดะ มาญี่ปุ่นเพื่อดูอาการของคานาเดะ ทว่า...
วัลเทีย
สาวสวยปริศนา เธอช่วยปกป้องคานาเดะจากอันตราย ทว่า...
คางุระซาคิ ซูงุรุ
นักเรียนย้ายมาใหม่ปากหนักไร้มนุษยสัมพันธ์ สวมแหวนที่มีจุดเด่นเป็นรูปงู
อุจิมิยะ จุนยะ
เดิมเป็นเพื่อนร่วมห้องกับคานาเดะ คู่หูในเรื่องฟิกเกอร์
โอกาตะ ฮิโตมิ
อาของคานาเดะ ดูแลคานาเดะที่สูญเสียพ่อแม่อย่างคนในครอบครัว
ปฐมบท ของขวัญคริสต์มาส
“เป็นคืนโกลาหลไปเสียแล้ว”
ชายสองคนต่างเร่งรีบวิ่งขึ้นบันไดซึ่งทอดไปถึงดาดฟ้า
ชายกลางคนในชุดกาวน์และชายหนุ่มที่สวมโค้ทสองชั้น
“ผมเพิ่งจะเคยเจอคริสต์มาสอีฟที่ฉุกละหุกอย่างนี้เป็นครั้งแรก”
“เรื่องแบบนี้มันปกติสำหรับพวกเราละนะ”
“เจออย่างนี้ เล่นเอาสร่างเมาจากไวน์อุ่นที่ดื่มในคริสต์มาส มาร์เก็ตเลย”
“โคออดิเนเตอร์อย่างพวกเราไม่มีวันหยุดหรอก เพราะไม่รู้ว่าจะมีผู้บริจาคปรากฏขึ้นเมื่อไหร่ ยังดีนะที่อากาศดี ทางภาคเหนือนะดูเหมือนพายุหิมะจะตกหนักเอาการ”
เมื่อออกมาถึงดาดฟ้า ฝนปรอยเปลี่ยนเป็นหิมะไปแล้ว เมืองในคืนอีฟอันเงียบสงบ หลังคาของทุกตึกต่างย้อมไปด้วยสีขาวบางเบา
“มาแล้ว......!”
เสียงใบพัดเฮลิคอปเตอร์ดังมาจากอีกฟากฝั่งของราตรีเงียบเหงา ท้องฟ้าเหนือนคร ท้องฟ้าเหนือเบอร์ลิน เฮลิคอปเตอร์ลดระดับความสูงลงมาพอประมาณ ไฟหน้าส่องใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
“ยืนยันฮอล์ขนส่ง! จะลงจอดในไม่ช้า......!”
โรงพยาบาลอนุสรณ์แลงเกอร์ ชูโทลฟแมนชานเมืองเบอร์ลิน พนักงานในชุดกาวน์หลายคนต่างรอคอยการมาของเฮลิคอปเตอร์ที่สายกว่ากำหนดในลานจอดฮอล์ แสงไฟสาดส่องสว่างไปทั่วลานจอดฮอล์จาสามารถมองเห็นจากทั่งนั่งบังคับฮอล์ได้อย่างชัดเจน
“หัวใจของผู้บริจาคผ่านเวลามาเกินสองชั่วโมงสี่สิบนาทีแล้วหลังจากผ่าออก เอาละ ของขวัญส่งมาถึงแล้ว”
“นี่ไม่ใช่เวลาที่น่าตื่นเต้นที่สุดสำหรับโคออดิเนเตอร์ฝ่ายรับบริจาคหรือครับ”
ชายหนุ่มในชุดโค้ทสองชั้นเอ่ยถาม เขาเป็นนักหนังสือพิมพ์เบลเยี่ยมที่มาทำข่าวนอกสถานที่
“เราไม่มีเวลาให้ตื่นเต้นหรอก หัวใจที่เอาออกมาแล้วจะอยู่ได้แค่สี่ชั่วโมงเท่านั้น ถ้าไม่ผ่าตัดถ่ายอวัยวะภายในสี่ชั่วโมง เปอร์เซ็นต์สำเร็จจะลดฮวบ เราต้องทำงานแข่งกับเวลา”
“หัวใจของผู้บริจาคที่ขนส่งมาจะอยู่ในสภาพแบบไหนหรือครับ?”
“มันจะถูกแช่ในน้ำยารักษาสภาพและใส่ไว้ในกล่องแช่แข็ง คนขนส่งคือ แลงก์ซังโคออดิเนเตอร์รับผิดชอบการจัดส่งอวัยวะของฝ่ายผู้บริจาค เขาเป็นรุ่นพี่ที่มหาลัย สมัยก่อนเราเคยเข้าร่วมทีมฟุตบอลสมัครเล่นเดียวกัน”
“อย่างงี้นี่เอง การเล่นเป็นทีมของฝ่ายบริจาคและฝ่ายรับบริจาคดูจะเป็นจุดสำคัญนะครับ”
“การขนส่งอวัยวะที่ยังมีชีวิตจนถึงที่หมายอย่างปลอดภัยเป็นงานของเราโคออดิเนเตอร์รับส่งอวัยวะนะ”
ชายวัยกลางคนในชุดกาวน์คือเฮล์แมน เอลริฮิ โคออดิเนเตอร์รับส่งอวัยวะที่ประจำโรงพยาบาลชูโทลฟแมน
ไฟหน้าของฮอล์ขยายใหญ่ขึ้นเรื่องๆจากอีกฟากฝั่งหิมะที่ตกไม่ขาดสาย
“มันเป็นคืนอีฟที่น่าเศร้าสำหรับครอบครัวผู้บริจาคที่ประสบอุบัติเหตุรถยนต์ แต่เพราะความตั้งใจจะบริจาคอวัยวะของเขา เด็กหนุ่มชาวญี่ปุ่นที่อยู่ในโรงพยาบาลนี้ถึงได้รับเบเชลรุงค์(ของขวัญคริสต์มาส)สุดพิเศษ”
“สรุปว่า แลงก์ซังเป็นซานตาคลอส แล้วฮอล์นั่นก็เป็นกวางเรนเดียร์เหล็กงั้นสิครับ”
“ผู้ที่มอบของขวัญในเยอรมันเป็นเอลฟ์ที่ชื่อว่า “คริสต์คินต์” แต่ว่า แลงก์ซังคงเหมาะจะเป็นวีนาฮัทสมัน(เอลฟ์แก่หน้าถมึงทึง)มากกว่านะ”
ไฟหน้าของเฮลิคอปเตอร์เริ่มสาดส่องตึกโรงพยาบาล ลมที่เกิดจากการหมุนของใบพัดพัดต้องเหล่าพนักงานบนดาดฟ้า
“ผู้รับบริจาคเข้าห้องผ่าตัดไปแล้ว ที่เหลือก็แค่รอหัวใจมาถึง ดีละ! พอกล่องแช่แข็งลงมาแล้วรีบตัดเทปกาวออกเลย เปิดเส้นทางไปสู่ห้องผ่าตัดด้วย!”
“มาแล้ว!”
เสียงใบพัดดังบาดหู ลมพัดสั่นสะเทือนต้นไม้บนถนน พัดกวาดหิมะออกไป ระยะห่างถึงขั้นมองเห็นตราบนตัวเครื่องได้อย่างชัดเจน ฮอล์กำลังเตรียมจะลงจอด
“ดีละ ลงจอดแล้ว......!”
ปัง แสงที่เหมือนแฟลชวาบขึ้นย้อมทั่วท้องฟ้าเป็นสีขาว
ฟ้าแลบ? เฮลแมนเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าทันที ฮอล์ที่กำลังลงจอดสูญเสียการควบคุม ผู้คนที่อยู่บนดาดฟ้าทุกคนเบิกตากว้าง
ฮอล์เอียงไปด้านข้าง พลิกหงายจนเห็นใต้ท้องเครื่องแฉลบกับตัวตึก ลดระดับต่ำลงไปในฉับพลัน เสียงกัมปนาทดังสะท้านจากพื้นดินทันทีที่เครื่องหายลับไปจากคลองสายตาของทุกคน
“อ๊ะ......!”
ตึงทั้งตึกอาบย้อมไปด้วยเปลวเพลิงมหึมาพร้อมกับเสียงระเบิดดังปะทุ
“มะ มันเรื่องอะไรกัน!”
“ฮอล์ตก......!”
“ฮอล์ขนส่งตก!”
ดาดฟ้าตกอยู่ในความวุ่นวายในฉับพลัน ฮอล์ตกไปต่อหน้าต่อตาพวกเขา อยู่ตรงบริเวณลานจอดรถหลังโรงพยาบาล
“มันเรื่องอะไรกัน......!”
เฮลแมน เอลริฮิเผลอร้องขึ้น เขาวิ่งไปที่รั้วกั้นดาดฟ้าและชะโงกมองลงไป เฮลิคอปเตอร์กลายเป็นกองเพลิงลุกเปลวไฟโชติช่วง
“แย่แล้ว! หัวใจผู้บริจาค”
เขาวิ่งไปที่บันได “ฮอล์ตก!” “แจ้งตำรวจกับหน่วยดับเพลิง!” ภายในโรงพยาบาลตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย สถานที่ที่ฮอล์ตกคือลานจอดรถที่สองด้านหลัง โชคดีที่ลานจอดรถปิดเวลากลางคืนจึงไม่มีใครโดนลูกหลงไปด้วย
ทว่า ฮอล์ยังคงระเบิดพวยพุ่งเปลวเพลิง
“......มันเรื่องอะไรกัน......”
มีเพียงคำนั้นคำเดียวที่ออกมาจากปากของเฮลแมนได้ ไฟแดงสดลุกโชติช่วงจากตัวเครื่องอันบุบเบี้ยว พนักงานรักษาความปลอดภัยถืออุปกรณ์ดับเพลิงวิ่งเข้าไป ทว่าเปลวไฟลุกรุนแรงเกินไปจนไม่อาจเข้าใกล้ มองแวบเดียวก็รู้ว่าหมดหวังจะช่วยผู้โดยสาร รวมถึงหัวใจที่ส่งมาก็อยู่ในเปลวเพลิง
“_____......มันเรื่องอะไรกัน......หัวใจที่แสนสำคัญของผู้บริจาค......”
“เฮลแมนซัง!”
นักข่าวชาวเบลเยี่ยมเมื่อครู่ไล่หลังโคออดิเนเตอร์ซึ่งยืนแน่นิ่งไป
“......นี่มัน......ร้ายกาจ......”
ไม่มีหนทางทำสิ่งใดได้เลย ทุกผู้ได้แต่เพียงยืนนิ่งไม่อาจกล่าวคำใด ตอนนั้นเอง เงาคลับคล้ายร่างคนปรากฏขึ้นจากด้านหลังฮอล์ที่โอบล้อมไปด้วยไฟ
“ผู้โดยสาร!”
หญิงสาวปรากฏกายขึ้น
เธอเป็นหญิงสาวผมทอง สวมดาวน์แจกเกตที่มีฮู้ดติดอยู่ กล่องแช่แข็งขนาดใหญ่ห้อยลงมาจากไหล่ ประกายวาบขึ้นในตาเฮลแมน
“กล่องแช่แข็งนั่น......!”
เบื้องหลังเปลวไฟยังคงครวญกึกก้อง หญิงสาวผมทองลากเท้าเข้ามาใกล้พวกเขา เธอคุกเข่าลงเหมือนจะล้มครืนลงไปต่อหน้าเฮลแมนที่วิ่งไปใกล้
“ไม่เป็นไรนะ......! บาดแผลละ!”
“หัวใจ”
หญิงสาวผู้มีเค้าใบหน้างดงามกล่าว เธอยื่นกล่องแช่แข็งให้เฮลแมน
“หัวใจปลอดภัย อยู่ข้างในนี้ เร็วเถอะ......รีบผ่าตัดย้ายอวัยวะ”
โอ้ว พระเจ้า! เฮลแมนร้องอย่างยินดี
“ปาฏิหาริย์! เหลือเชื่อ......เหลือเชื่อจริงที่ปลอดภัย! เธอเป็นโคออดิเนเตอร์เหรอ? หรือว่าเป็นหมอในทีมผ่าตัดย้ายอวัยวะ?”
“เรื่องอธิบายไว้ทีหลัง รีบนำหัวใจไป!”
หญิงผมทองตะโกนด้วยสีหน้าดูสยดสยอง
“หัวใจดวงนี้!”
“ตกลง ที่เหลือปล่อยเป็นหน้าที่ของพวกเรา! เฮ้ หัวใจผู้บริจาคปลอดภัย! เริ่มผ่าตัดเคลื่อนย้ายอวัยวะตามกำหนด!”
เสียงไซเรนดังเข้ามาใกล้ เปลวไฟอันลุกโชนและไฟสีฟ้าของรถฉุกเฉิน สะท้อนต้นไม้ข้างถนนที่แต่งแต้มไปด้วยหิมะ หญิงผมทองล้มลงเหนือหิมะ มองตามแผ่นหลังของเฮลแมนที่แบกกล่องแช่แข็งซึ่งเก็บอวัยวะผู้บริจาควิ่งเข้าไปในตึกพยาบาล
“_____......โอดีน โปรดคุ้มครอง......”
หิมะพร่างพรมเหนือฮอล์ที่ลุกโชติช่วงไปด้วยเปลวไฟ
ไฟซึ่งมอดไหม้ท้องฟ้าคืนอีฟ ลุกเจิดจ้าอาบย้อมความมืด
จบปฐมบท
ความคิดเห็น