คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2 >> ความทรงจำที่หายไป 1
"คิบอมอย่า ผมขอร้อง ผมไม่ ฮึก ฮึก" ฮยอกแจพยามร้องขอด้วยความน่าสงสารแต่คนฟังที่สิถึงกับอารมณ์บูดในทันที
"โถ่เว้ยยยยย นายกลับไปได้แล้ว" นี่แหละคิบอม คิบอมเป็นโรคแพ้น้ำตาและความสงสาร เค้าและฮยอกแจไม่เคยมีอะไรกันนอกจากนี้เลย ไม่เคยมีอะไรกันเพราะทุกครั้งที่เค้าคิดจะทำไม่ดี ฮยอกแจก้อจะร้องไห้ออกมาแบบนี้หรือบางทีก้ออาจจะมีโทรศัพท์ของดงเฮโทรเข้ามาพอดี
"ฮึก ฮึก อืม ขอบคุนนะครับ" ฮยอกแจเข้าใจนิสัยคิบอมดีเค้าเป็นคนสนิทของคิบอมมานาน พ่อของฮยอกแจเป็นลูกน้องของพ่อคิบอม เวลาคิบอมไม่สบายใจเค้าก้อมักจะเรียกร่างบางมาเป็นที่ระบายอารมณ์แต่ไม่ใช่แค่วิธีนี้วิธีเดียว บางครั้งก้อเรียกมาดื่มเป็นเพื่อน บางครั้งก้อเรียกมานอนเป็นเพื่อน ( นอนเฉยๆ นะคร๊า ฮี่ฮี่ )
---------------------------------------------------------------------------------------------------
"เรียว ชั้นควรทำยังไงกับคิบอมดีล่ะ" ดงเฮถามเพื่อนสนิทที่มีนามว่า เรียวอุค
"นายควรปล่อยวางบ้างนะด๊อง ผู้ชายน่ะเค้าไม่ชอบคนจู้จี้ขี้บ่น ขี้งอน อะไรประมานนั้นหรอก ดูเยซองสิชั้นคบกับเค้ามาจะ 2 ปีเรายังไม่เคยทะเลาะกันเลย ไม่ใช่ว่าเค้าไม่ทำผิดนะแต่บางทีความผิดเล็กๆ น้อยๆ เราไม่ควรเก็บเอามาคิดจนทำลายความสุขหรอก" เรียวอุคเดินมาตบไหล่เพื่อนสนิทเป็นเชิงบอกว่าให้เค้าคิดทบทวนก่อน ( ด๊องกะเรียวเป็นผู้หญิงหรอวะ 555+ ถ้าลืมวนกลับไปอ่านประโยคใหม่ )
"ขอบใจนะเรียว" ดงเฮนั่งทบทวนปัญหาทุกอย่างอยู่นานหลายชั่วโมง จนทำให้เขาคิดได้ว่าที่เพื่อนสนิทของเขาพูดนั้นมันก้อถูก เราจะเอาปัญหาแค่นี้มาทำลายความสุขได้ยังไง ดงเฮตัดสินใจจะออกไปพบคิบอมที่คอนโด ระหว่างทาง ณ ลานจอดรถ
เอี๊ยดดดดดด ปึ้งงงง !!!! เสียงรถที่พยามเบรค แต่ด้วยความเร็วสูงที่ขับมานั้นทำให้ไม่สามารถลดระดับความเร็วจนหยุดได้ทันที จึงชนเข้ากับอะไรบางอย่างที่บอบบางคล้ายร่างผู้หญิงนอนล้มอยู่
"คุนครับ เปนอะไรมั้ย" เสียงชายร่างสูงถามขึ้นด้วยความตกใจ
"คะ คะ คิ บอ.." ไม่ทันจะได้พูดจบประโยคภาพสีสันที่โผล่พ้นม่านตาก้อดับลงเหลือแต่ความว่างป่าว ดงเฮสลบไปโดยมีร่างสูงนั้นอุ้มขึ้นรถไปส่งโรงพยาบาลในทันที
ณ โรงพยาบาล ( ชื่อไรดีหว่า 555 )
แอ๊ดดดดด ชายร่างใหญ่ในชุดเสื้อกราวสีขาวเดินออกมาจากหลังประตูห้องที่เขียนคำว่า 'ฉุกเฉินไว้'
"คุนหมอครับ เค้าเป็นยังไงบ้างครับ" ร่างสูงถามด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นว่ารถเข็นของโรงพยาบาลส่งตัวคนที่ถูกชนเข้าไปยังห้องนั้นนานเหลือเกิน
"ปลอดภัยดีครับ แต่เราคงต้องรอดูอาการอีกนิดหน่อยและคงต้องให้เขาพักฟื้นอยู่ที่โรงพยาบาลนี่ก่อน" เมื่อคลายความกังวลให้ชายร่างสูงได้ คุนหมอก้อเดินกลับไปทำงานต่อทันที
ณ ห้องพัก 13-SJ
"อื้ม..." เสียงครางเบาๆ พ้นจากปากบางของคนป่วยบนเตียง
"คุนฟื้นแล้วหรอครับ เป็นยังไงบ้าง" ร่างสูงเดินมาที่เตียงผู้ป่วย พร้อมกับพยานช่วยให้ร่างบางยันกายมาอยู่ในท่านั่ง
"ผมขอน้ำหน่อยครับ" เสียงแหบพล่าของผู้ป่วยเอ่ยขึ้น
"น้ำหรอครับ" ร่างสูงรีบไปจัดการรินน้ำให้ร่างบางนั้นทันที โดยใช้หลอดยาวในกายช่วยให้ผู้ป่วยรับน้ำเข้าปากอย่างสะดวกขึ้น
"คุนเป็นใคร" เสียงเล็กถามขึ้นหลังจากที่ดื่มน้ำเส็ด
"ผมชื่อ ฮันกยอง ครับ ยินดีที่ได้รู้จัก"
______________________________________ 2 B Con *
เม้นท์กันหน่อยยยยน๊า เราจะได้มีกำลังใจอัพต่อ
ไม่งั้นก้อปล่อยให้ค้างไว้แบบนี้ละเนาะ 55555
รักคนเม้นท์ + โหวต จุ๊บบบบบๆ
ความคิดเห็น