ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Moment of loveยัยเวอร์จิ๊นท์ หวานใจ นายหน้าหล่อ

    ลำดับตอนที่ #3 : Part 2 (80%)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 29
      0
      12 ม.ค. 57


    part 2 เรื่องบังเอิญ หรือ พรมลิขิต

     
    "มอร์นิ่งค่ะแม่" ฉันอารมณ์ดีแต่เช้าเพราะเมื่อคืนหลับสบาย  แม่หันมายิ้มอย่าง งงๆ ที่เห็นฉันตื่นเช้าผิดปกติ 
    "ทำไมวันนี้ลูกแม่ตื่นเช้าจัง" 
    "ก็หนูต้องไปเรียนนี่ค่ะ"ฉันตอบไปกินแซนวิสไปพรางๆระหว่างรอเรียวมารับ 
    "หน้าตาลูกดูสดใส มีความรักรึเปล่่า"
    แม่ถามขึ้นทำเอาฉันแอบยิ้มเล็กๆ ><
    "ไม่เชิงค่ะแม่" 
    "หนุ่มคนนั้นเป็นใครนะหล่อมั้ย"
    "หล่อมากกกกกกกกคะแม่" ฉันพูดได้เต็มปากอย่างภาคภุมิใจ ที่มีแฟนหล่อ *0*
    "ไม่พามาเจอแม่บ้างละ"
    "ขอคบให้นานก่อนดีกว่าแม่ เอาให้แน่ใจก่อน"
    "ของแบบนี้ดูกันไปนานๆนะลูก อย่าเพิ่งใจร้อน รักนวลสงวนตัวให้มากๆเราเป็นผู้หญิงมีแต่เสียหาย" 
     
    -____-" เอิ่ม ถึงกับอยากร้องไห้ถ้าแม่รู้ว่าลูกสาวที่แม่ฟูมฟักมา20ปีเสียสาวแล้วแม่ต้องเสียใจมากๆแน่ ฮืออออ...
     
    "ฟังอยู่รึปล่าวลูก" 
    "อะ อ่อ ฟังสิแม่ หนูรู้หน่าแม่ไว้ใจหนูได้"ฉันยิ้มแบบทำเหมือนไม่มีอะไรแต่ในใจรู้สึกผิดมากๆ 
    กรี๊ดดดดดดดดดด !! ฉันโกหกแม่ ToT
     
    >เลิฟ อิท เดอะโมเม้นนนน
    เรียวโทรมาแล้ว สงสัยจะมาถึงแล้ว -!-
     
    "หนูไปแล้วนะคะ รักแม่"ฉันหอมแก้มแม่ฟอดใหญ่แล้วออกจากบ้านทันที รถสีดำด้านคันคุ้นตาจอดรออยู่หน้าบ้านตามที่คิดไว้ หมอนี่ตรงเวลาดีจริงๆ ^^
    "รอนานมั้ย" ฉันถามขึ้น
    "ไม่นานเลย" เรียวตอบแล้วยิ้มหวานทำเอาฉันแทบละลาย ><
    "จริงๆนายไม่ต้องมารับฉันก็ได้น่ะ" 
    "อ้าว ทำไมละ -0-" 
    "ฉันไปเองได้" 
    "แฟนกันก็ต้องไปด้วยกันสิ" เรียวยังพูดต่อพรางทำหน้ามุ่ยใส่อย่างงอแงเป็นเด็ก= ="
    "ตามใจละกัน วันไหนไม่มารับฉันนายตายแน่"เรียวยิ้มอย่างดีอกดีใจ ฉันละชอบเวลาเค้ายิ้มที่สุดเลย 
    วันนี้เรามาถึงโรงเรียนเช้ามาก ฉันเลยชวนเรียวมากินข้าวเช้าที่โรงอาหาร ท่ามกลางเด็กรุ่นน้องที่มาเช้าจับจ้องมองเราสองคนอย่างไม่ละสายตา 
    "อึดอัดเป็นบ้า คนจะกินข้าวมองไรเนี่ย" ฉันบ่นพึมพำเบาๆคนเดียว -.- ส่วนเรียวก็กินข้าวอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร แถมยังกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อยออกหน้าออกตา 
    "เรียว" เสียงคุ้นหูเหมือนเคยได้ยินที่ไหนสักที่เรียกเรียวขึ้น ฉันเงยหน้าขึ้นมองพบว่าคือยัยแฟนเก่าเรียวนั่นเอง !! 
    "อ้าวเรียนที่นี่เหรอ" 
    "ใช่" 
    "โลกกลมจังเนอะ" ฉันแขวะขึ้น
    "ก็เพิ่งทำเรื่องย้ายเมื่อวานเอง พอดีพ่อฉันรู้จักกับอธิการบดีที่นี่ เลยไม่ค่อยยากเท่าไหร่" ยัยนั่นตอบขึ้น ใครถามย่ะ !!!!
    "นั่งสิ"เรียวเอ่ยปากชวนขึ้น ฉันหันมองแบบงงๆ กล้าดียังไงให้แฟนเก่านั่งร่วมโต๊ะกับแฟนใหม่เนี่ย ไอบ้า !!!!
    "เรียวยังชอบกินข้าวต้มเหมือนเดิมเลยนะ" 
    "ก็มันกินจนชินแล้วอ่า ฮ่า"
    "ยังจำร้านที่เราเคยกินตอนปีที่แล้วได้มั้ย"
    "อ่อ จำได้สิ"
    "ว่างๆไปกินกันอีกนะ"
    "ได้ๆสิ ตัวเองวันหลังไปกินกันนะ"เรียวหันมาบอกฉันด้วยน้ำเสียงอ้อนใส่ จนยัยมินอาถึงกับไม่พอใจ ให้รู้ซะบ้างใครเป็นใคร
    "ตัวเองกินเลอะอีกแล้วนะ"ฉันหยิบทิชชู่แล้วเช็ดไปที่ริมฝีปากของเรียวอย่างเบามือ ทำเอาทุกคนอึ้งรวมไปถึงเรียวด้วย O.O
    "ขอบคุณคะที่รัก" เรียวยิ้มอย่างพอใจ
    "ขอตัวก่อนนะ เเล้วเจอกันใหม่เรียว" มินอาลุกพรวดพราดออกไปทันที ฉันยิ้มอย่างผู้ชนะ Win win !^^ 
    "เมื่อกี้ตั้งใจทำ หรือแค่แกล้งมินอา" จู่ๆเรียวถามขึ้น ทำเอาฉันตอบไม่ถุก เพราะบอกว่าแกล้งยัยนั่น หมอนี่ต้องโกรธแน่ๆ >////<
    แต่ถ้าบอกว่าตั้งใจ ก็เสียฟอร์มฉันแย่ เฮ้อ..
    "อ้าว นั่นจีวอนนี่" ฉันชี้นิ้วไปที่ยัยจีวอนที่กำลังวิ่งตรงมาทางพวกเรา ทำให้เรียวเปลี่ยนไปสนใจยัยจีวอนแทน ขอบคุณยัยจีวอนที่ช่วยชีวิตฉัน
    "มาสายนะแก" ฉันทักขึ้น
    "แค่เกือบสายก็พอ"
    "สวัสดีจีวอน" เรียวทักทายแล้วยิ้ม
    "จ้า" หล่อนตอบแล้วยิ้มอย่างเหน็ดเหนื่อยหลังจากรีบวิ่งเข้าโรงเรียนให้ทันประตูปิด
    "อ้าว วอนบินมาสายนะเนี่ย"เสียงจีวอนหันไปทักวอนบินที่กำลังเดินเข้ารร.มาพอดี วอนบินยิ้มแล้วนิ่งไป ทำเอาทุกคนงุนงง - -" 
     
    "ไอ้เรียว" 
    "ไอ้วอนบิน" ทั้งคู่เรียกชื่อกันอย่างสนิทสนม ไม่จริงใช่ม้ายยยยยยย T__________T
     
    "เห้ยไม่เจอตั้งนานหล่อขึ้นปะวะ"เรียวพุดขึ้น
    "แหม มึงก็หล่อขึ้นมาก มีกล้ามด้วย"วอนบินตอบแล้วต่อยเบาๆเข้าที่แขนเรียวอย่างสนุกสนาน 
    "ย้ายมาทำไมไม้รู้เรื่องเลยวะ" วอนบินถามกลับ
    "ย้ายกระทันหันวะ ย้ายมาตามหาหัวใจ" 
    "น้ำเน่าวะมึง" วอนบินพุดถุกหมอนี่น้ำเน่าสุดๆ
    "เดี๋ยวนะ ไปรุ้จักกันตอนไหน" จีวอนถามอย่างงงๆพรางมองหน้าสลับไปมา
    "เป็นเพื่อนกันตอนม.ต้นอะ" วอนบินตอบ
    "ตอนนี้ก็ยังเป็นเพื่อนนะเว้ย"เรียวพูดต่อ ฉันละอยากผูกคอตายใต้ต้นผักชีจริงๆ ทำไมต้องเป็นเพื่อนสนิทกันด้วย ฮิอๆ >___<
    "ไอ้วอน ลืมแนะนำนี่แฟนฉัน" เรียวบอกแล้วชี้มาทางฉันที่กำลังยืนหน้ามึนอยู่ ฉันได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ เพราาะทำหน้าไม่ถูกจริงๆ YY
    "อ๋อ " วอนบินพุดเบาๆอย่างตกใจเช่นกัน
    "เอ่อ มันเพิ่งคบกันอะแก ได้ไม่กี่วันเอง" จีวอนรีบแย้งขึ้น
    "แต่คนนี้กูรักจริงนะเว้ย" เรียวยังพูดต่อ ทำเอา ฉันไปไม่เป็นแล้ว ฮือ อยากร้องไห้ดังๆ :((
    "ได้เวลาเข้าเรียนแล้ว เข้าเรียนกันเถอะ ไปก่อนนะเรียว บาย" จีวอนพูดขึ้นแล้วรีบลากฉันออกจากกองมรสุมนั้นทันที 
    "แกอยากจะระบายอะไรมั้ย" จู่ๆยัยจีวอนหยุดเดินแล้วหันมาถามฉันด้วยแววตาเป็นห่วง
    "แก..ฉันอยากร้องไห้" ฉันบอกสั้นๆแล้วโผกอดเพื่อนทันทีตอนนี้ฉันรุ้สึกแย่มาก สับสน งงกับชีวิต คนนึงก็กำลังคบอยู่ อีกคนชอบมาจะสองปีแล้ว ฮือๆ แต่เลือกได้คนเดียว ฉันควรทำไงดี T^T
    "แกมีสตินะ ! ทุกอย่างต้องใช้เวลาถ้าเรียวใช่ มันก็คือใช่ แต่ถ้าวอนบินคือเนื้อคุ่แก ยังไงก็ต้องรักกันอยู่ดี" จีวอนปลอบใจขึ้น ฉันได่แต่พยักหน้า แล้วต่อไปนี้จะเข้าหน้าหาวอนบินได้ยังไงละเนี่ยยยยยยยย T____T 
     
    ตลอดเวลาเรียนฉันไม่กล้าแม้กะทั่งมองหน้าวอนบินเลยทั้งที่ปกติ เราสองคนจะเป็นคู่จิ้นประจำห้องที่โดนเพื่อนแซวตลอด แต่วันนี่ทุกคนก็ยังแซวปกติแต่ทั้งคุ่ต่างไม่หยอกล้อเล่นกันเหมือนทุกวัน 
    "ไหว้ครูปีนี่ใครถือพานดี" เสียงลีอารองหัวหน้าตะโกนถามทุกคนในห้องขึ้น
    "ก็เหมือนปีที่แล้วไง วอนบิน-โบนา" เสียงเพิ่อนในห้องตะโกนขึ้น ทำเอาฉันถึงกับหน้าเหวอO.O 
    "วอนบินว่าไงโอเคมั้ย" ลีอาหันไปถามวอนบินที่กำลังเล่นเกมในไอโฟนไม่สนใจรอบข้าง 
    "ไงก็ได้"วอนบินตอบสั้นๆอย่างเฉยชา
    "แล้วเธอละโบนา" 
    "อะ เอ่อ อื้ม" ฉันพยักหน้ารับ 
    สุดท้ายปีนี้ฉันกับวอนบินก็ถือพานด้วยกัน แต่ตอนนี่สถานณการณ์มันแปลกไป ฉันเข้าหน้าเค้าไม่ติด ><" 
    "มีอะไรจะพูดด้วย" ฉันตัดสินใจเรียกวอนบินออกมาคุย วอนบินเดินตามมาอย่างว่าง่าย
    "คือ..." 
    วอนบินจ้องหน้าด้วยสีหน้านิ่งเฉยทำเอาฉันไม่กล้าพุดออกไป
    "นายเป็นอะไรรึปล่าว ไม่สบายเหรอ" ฉันถามขึ้นถึงแม้จะไม่ใช่คำถามที่อยากถามจริงๆก็เถอะ =.=
    "ไม่นิ เรียกมาถามแค่นี้เหรอไง" วอนบินเลิกคิ้วอย่างสงสัย
    "อืื้ม" ฉันพยักหน้าเบาๆ
    "คบกับเรียวได้ยังไง เจอกันที่ไหนเหรอ" 
    "ห๊ะ ?" ฉันกำลังอึ้งกับสิ่งที่เขาถาม
    "คบกับเรียวได้ยังไง เจอกันที่ไหนเหรอ" วอนบินทวนคำถามอีกครั้ง
    "เอ่อ..เจอกันที่ผับอ่ะ" 
    "อื้ม รักกันนานๆนะ ฮ่าๆ"วอนบินหัวเราะแห้งๆอย่างฝืนใจ ในใจตอนนี้ล้านเปอร์เซ็น วอนบินก็ชอบฉันเหมือนกัน
    "นายคุยกับฉันไม่เหมือนเดิม" ฉันพูดขึ้น วอนบินถึงกับนิ่งไป 
    "ไม่มีไรหรอก แค่กำลัง งงๆกับสิ่งที่เกิดขึ้นน่ะ เธอเล่นไม่บอกเลยว่ามีแฟน แถมทำเหมือนชอบเราด้วย" วอนบินพูดออกมาทำเอาฉันอึ้ง OO
    "ใช่ มันกระทันหันน่ะยังไม่ค่อยมีใครรู้เลย" ฉันพูดแล้วจ้องหน้าวอนบินด้วยเเววตาสงสาร นี่มันซีนดราม่าชัดๆ ><
    "ยังไงก็เพื่อนกันหน่า อย่าคิดมาก" วอนบินตบไหล่ฉันแล้วยิ้มอย่างเช่นเคย 
    ถ้าฉันรู้ว่าเค้าชอบฉันเร็วกว่านี้ มันคงไม่เป็นแบบนี้สินะ T^T 
     
    "โอเครึปล่าว" จีวอนถามขึ้นอย่างเป็นห่วงเมื่อเห็นฉันเอาแต่นั่งเงียบ - -*
    ฉันพยักหน้าหงึกๆ แต่ในใจสับสนไปหมดแล้ว 
    "ฉันรู้ว่าแกคิดอะไร " 
     "แกอ่านความคิดฉันออกตั้งแต่เมื่อไหร่กัน-_-^"
    ฉันหันไปถามจีวอนกลับอย่างกวนๆ นี่เป็นวันแรกของเทอมที่ฉันแทบไม่มีกระจิตกระใจเรียนหนังสือเลย
    "แกกำลังสับสน" 
    "ไม่ใช่อย่างนั้นซะหน่อย - -"
    "นี่ โบนาเราคบกันมากี่ปีแล้ว" 
    "7ปี -o-;" 
    "ทำไมฉันจะดูไม่ออกว่าตอนนี้แกก็ชอบเรียวและชอบวอนบินด้วย" 
    "ชู่วววว ><" ฉันเอามือไปปิดปากยัยจีวอนทันทีที่กำลังพูดออกมาไม่ระวังปากระวังคำซะเลยยัยเพื่อนบ้า 
    "แต่แกมีแฟนแล้วน่ะ คิดบ้าง" 
    "ฉันรู้ แต่วอนบินคือรักแรก"
    แต่เรียวคือผู้ชายคนแรกของแก -0-"  
    "เอ่อ.. มันก็จริง YY" 
    "เพราะฉะนั้นคนปัจจุบันสำคัญสุด ^^" จีวอนพุดขึ้น ฉันได้แต่พยักหน้ายอมรับมันเพราะตอนนี้ฉันชอบทั้งสองคนและเลือกไม่ถูกจริงๆว่าต้องทำไงดี 
    แต่สิ่งที่ฉันทำได้ตอนนี้คือ ทำทุกอย่างให้ปกติที่สุด ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นมันก็ต้องดำเนินต่อไป..
    "ขอบคุณแกนะ ที่เป็นเพื่อนที่น่ารักตลอดมา" ฉันยื่นมือไปหยิกแก้มของยัยจีวอนเล่นเหมือนเคย ถ้าไม่มีจีวอนฉันคงต้องกลุ้มใจไปหลายวันเลย ^^
     
    Hello วันหยุดวันนี้วันเสาร์ไม่มีเรียนฉันกับจีวอนและเรียวเรานัดกันว่าจะไปเที่ยวทะเลด้วยกัน
    เช้านี้ฉันใส่ชุดไปรเวทสบายๆฉันใส่เดรสสีน้ำเงินส่วนจีวอนใส่เสื้อแขนตุ๊กตาสีครีมหวานแหววกับกระโปรงลายเสือสุด sexy  นี่สาบานได้ ! ว่าไปทะเลจริงๆ =o= 
    9 โมงเป๊ะ !!! รถคันสีดำคุ้นตาจอดหน้าบ้านฉันทันที ร่างชายสูงโปร่งใบหน้าที่ขาวออร่าถูกตัดด้วยrayban สีดำเข้มทำให้ยิ่งดูเท่ห์มากขึ้น วันนี้เรียวใส่เสื้อกล้ามสีขาวสบายๆกับกางเกงขาสั้น ใส่แว่นตาสีดำ เค้าหล่อและเท่ห์มากๆเลยทีเดียว ฉันถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ O_O" 
    "ว่าแต่จะใส่ส้นสูงจริงเหรอ -0-" เรียวถามขึ้นอย่างตกใจ
    "แน่นอน" 
    "งั้นก็ไปกันเถอะ" 
    ฉันเดินนำหน้าขึ้นรถทันที 
    "เอ๋..O_O" เรียวหันมามองหน้าฉันแล้วเพ่งอย่างสงสัย 
    มีอะไรติดหน้าฉันหรือเปล่าเนี่ย - -*
    "มองอะไร" ฉันถามอย่างระแวง ><
    "วันนี้ตัวเองแต่งหน้าน่ารักดีนะ" 
    ฉันอมยิ้มอย่างอาย หมอนี่ตาถึงนะเนี่ย ^^
    "แหวะๆ น้อยๆหน่อยย่ะ" เสียงมารขัดขึ้น เรียวถึงกับหัวเราะ :D 
    สุดท้ายฉันกับจีวอนก็เผลอหลับตลอดทางปล่อยให้เรียวขับรถคนเดียวจนถึงโรงเเรมที่พัก 
    "โบนา! จีวอนตื่นได้แล้ว" 
    "+O+ ถึงแล้วเหรอ" ฉันหันไปถามเรียวด้วยน้ำเสียงงัวเงีย 
    "ถึงแล้วค่ะ" เรียวตอบแล้วยิ้มหวาน ^_^ 
    ทำเอาฉันถึงกับตื่นจากภวังค์ทันที ฉันเกาหัวอย่างอายๆ นี่ฉันเผลอหลับไปตอนไหนเนี่ย ><
    "โรงแรมสวยจัง เห็นวิวทะเลด้วย" จีวอนพูดขึ้นแล้วชี้มือไปที่โรงเเรม โรงแรมนี้ค่อนข้างหรูหราเอาการ
    ท่าทางจะ 5 ดาว และแพงสุดๆ >< ตกแต่งด้วยสไตล์ยุโรป ติดกับทะเลและสามารถเล่นน้ำทะเลได้เลย
    ว้าววววววว ^o^ อยากเล่นน้ำทะเลเเล้ว 
    "อ่ะ นี่กุญแจห้องตัวเอง" ฉันรับกุญแจที่เรียวยื่นให้ 
    "แล้วเรียวละนอนไหน" เสียงแหลมๆของจีวอนถามขึ้น 
    "ก็ห้องติดกันแหละ มันเป็นห้องเชื่อมเปิดประตูหากันได้ ^^" 
    "หาาาาา...แบบนี้นายก็ถือวิสาสะเข้าสุ่มสี่สุ่มห้าได้ซิ" ฉันโวยวายขึ้นอย่างตกใจ
    "ที่รักก็ล็อคประตูสิค่ะ ^^"
    "เอ่อ จริงด้วย -o-"
    ฉันรีบหยิบสัมภาระเข้าห้องพักทันที อา..หนักจังเลย นี่ฉันแบกบ้านมารึปล่าวเนี่ย><
    ภายในห้องขนาดใหญ่ มีห้องนอน1ห้อง และห้องน้ำ1ห้องขนาดใหญ่ ว๊าว สวยจัง 
    มีห้องรับแขกให้นอนเล่นด้วยย รู้งี้ ฉันน่าจะเอาไพ่ดอกไม้มาเล่นสักหน่อย อิอิ 
    แถมมีทีวีขนาดใหญ่มากก ว๊าวววว ตื่นเต้นจังเลย ห้องสวยสุดๆ น่าจะแพงน่าดูงานนี้เรียวคงหมดเยอะอยู่
    "ห้องต้องแพงแน่เลย" ฉันบ่นพรึมพรำ
    "ไม่เท่าไหร่หรอก"
    "เอ๊ะ..คนรวยก็พูดง่ายดีนะ *0*"
     
    ก็อกๆ 
     
    เสียงเรียวเคาะประตูจากฝั่งห้องของเรียวที่ติดกับห้องของพวกเรา ฉันจึงรีบไปเปิดทันที 
    "ที่รักไปกินข้าวที่ห้างข้างๆโรงเเรมกันเถอะ" เรียวเอ่ยปากชวนขึ้น
    "อื้อไปสิ" จีวอนรีบตอบอย่างไว ^^
    "จริงๆกินข้างทางก็ได้มั้ง -_-" ฉันแย้งขึ้น 
    "อย่าเรื่องมากน่า" จีวอนบอกแล้วกอดคอฉันออกจากห้องเเล้วลากไปจนถึงห้างที่อยู่ติดกับโรงแรม
    ที่สามารถเดินจากหน้าโรงแรมไม่เกิน 10 ก้าวก็ถึงแล้ว ใกล้มากกก O.O
    จีวอนเป็นคนเลือกร้านอาหารอิตาเลี่ยนฉันกับเรียวปฏิเสธไม่ได้ก็ต้องกินตามที่นางเลือก
    เอาแต่ใจเนี่ยที่หนึ่งเลยเพื่อนฉัน ฮ่าๆ ตลอดการกิน เราก็คุยกันเรื่อยเปื่อยกันไป แต่ที่รู้ๆ
    นับวันฉัน จีวอน และเรียวสนิทกันโดยที่เราไม่รู้ตัว ฉันได้แต่อมยิ้มกับความรักครั้งนี้ที่ไปได้สวยงาม 
    "กินเยอะๆสิตัวเอง" เรียวตักสปาเก็ตตี้ใส่จานให้  
    ฉันส่ายหน้ารัว - -* อิ่มจะแย่แล้ว เมื่อเรียวเห็นฉันและจีวอนอิ่มเเล้วเราก็เช็คบิลทันที
    เราสามคนเดินดูโน้นนี่นั่นตามประสาผู้หญิง จีวอนพาฉันเดินเข้ามาช็อปดัง 
    ฉันเห็นกระเป๋าใบหนึ่งสวยมากหนังสีน้ำตาลเข้ม แต่เมื่อหยิบกระเป๋าใบนั้นขึ้นมาดูกับถึงอึ้ง
    "สิบล้านวอน O_O" ฉันช็อคไปสิบวิ 
    "อยากได้เหรอ" เรียวหันมาถาม
    "มะ มะ ไม่" ฉันส่ายหน้ารัวกระเป๋าแพงขนาดนี้อยากได้ก็บ้าแล้ว T^T
    "เอามั้ยเค้าซื้อให้" 
    "ไม่ดีกว่า แหะๆ" >< ฉันยิ้มเจื่อนๆแล้วรีบวางกระเป๋าใบนั้นทันที 
    และแล้วเราก็มาหยุดที่ร้านเครื่องประดับที่แสนแพง ฉันไม่เข้าใจคนรวยเลยจริงๆY_Y 
    "สนใจแบบไหนดีค่ะ" พนักงานถามแล้วยิ้มราวกับนางงาม
    "ขอลองแหวนวงนั้นหน่อยค่ะ" จีวอนชี้ 
    พนักงานก็หยิบให้จีวอนลงอันนั้น อันนี้ อันโน้นจนได้ชิ้นที่โดนใจ 
    "ยื่นมือมาหน่อย" เรียวหันมาพูดกับฉันที่กำลังยืนมึนอยู่ข้างๆ 
    "-o-; เอ๋?" 
    "ยื่นมาสิ" 
    "จะทำอะไรน่ะ"
    "ยื่นมาเถอะหน่า" ควั่บ ! เรียวคว้าข้อมือฉันมาทันทีแล้วบรรจงสวมแหวนเพชรรูปหัวใจที่นิ้วชี้ข้างซ้าย
    "นะ นาย ทำอะไร" ฉันพยายามดึงมือกลับ แต่เรียวยังคงจับไว้แน่น
    "ดูแลรักษาให้ดีๆนะนี่หัวใจของเค้า" 
    ฉันนิ่งอึ้งกับสิ่งที่เกิดขึ้น ในขณะที่ทุกคนยิ้มและแสดงความยินดีราวกับเรียวขอฉันแต่งงาน
    นี่แค่ให้แหวนเฉยๆนะ ทำเอาฉันอายหน้าแดงแปร๊ด คนบ้า >//////<
     
    และแล้วก็ได้เวลาเล่นทะเลเเล้ว เย้ ^____^ 
    ฉันกับจีวอนวิ่งลงทะเลอย่างดีอกดีใจ เราสองคนเล่นกันสนุกสนาน
    ส่วนเรียวนั่งอยู่ริมชายหาดนั่งมองพวกเราเล่นน้ำ
    "เรียว ลงมาเล่นด้วยกันสิ" จีวอนตะโกนเรียกเขาขึ้น
    "ไม่ดีกว่า" เรียวส่ายหน้าแล้วยิ้มอย่างอายๆ
    "ลงมาเถอะหน่า" ฉันตะโกนบ้าง
    "ลงมาเร็วๆ" จีวอนผลัดกันตะโกนแข่งกับฉัน 
    ไม่ได้การแล้ว ฉันจึงวิ่งขึ้นจากทะเลแล้วพุ่งไปที่เรียวทันทีเพื่อจะไปกระชากเค้าลงน้ำให้ได้
    "ตัวเองไม่เอา" เรียวพยายามปัดไม่ยอมลง
    "อย่าดื้อ" ฉันชี้นิ้วไปที่หน้าเรียว แล้วทำแก้มป่องใส่ O:> 
    "จุ๊บแก้มก่อนสิแล้วจะลง" เรียวบอกแล้วหันแก้มเข้าหาฉัน 
    O()O ม่ายยยยยยยยยยยยยย !! 
    ฉันสะบัดหน้าหนี หมอนี่กำลังทำหน้าฉันแดงอีกแล้ว >< 
    "ลงมาเถอะน่า" ฉันอ้อนวอนต่อ 
    "จุ๊บสิ" 
    "ไม่"
    "น่ะๆ"
    "ไม่เอาา ><" 
    "งั้นเค้าจุ๊บเองก็ได้" จุ๊บ :3 เรียวใช้ความว่องไวเข้ามาจุ้บที่แก้มฉันอย่างรวดเร็วแล้ววิ่งลงทะเลทันที
    "ไอ้เรียวววบ้าาาาาา นายตาย^^" ฉันตะโกนตามหลังแล้ววิ่งไล่เรียวที่กำลังวิ่งหนี
    ตอนนี้เราสามคนกำลังกลับขึ้นห้องพักเพื่ออาบน้ำแต่งตัวและพักผ่อนด้วยความเหนื่อยล้า
    โดยเฉพราะเรียวที่ขับรถมาทั้งวัน ^o^ 
    "คืนนี้เราไปเที่ยวผับกันมั้ย" เสียงเจ้าแม่ขาแด๊นซ์เอ่ยชวนขึ้น
    "แต่เรียวขับรถมาทั้งวันเเล้วนะ ใจคอไม่ให้เขาพักผ่อนหน่อยเหรอ" 
    "เป็นห่วงเหรอ" เรียวหันมากระซิบข้างๆหูจนฉันขนลุกซู่ >/////<
    "เปล่า -_-" 
    ฉันทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ใส่ 
    "งั้นเป็นอันว่าตกลงไปน่ะ 4 ทุ่มเจอกันLobby" จีวอนสรุปแล้วเดินนำเข้าโรงแรมไป
    "ไม่เหนื่อยรึไง" ฉันเอ่ยถามเรียวขึ้นขณะเดินเข้าโรงแรมด้วยกัน 
    "ก็ไม่เชิงนะ แหะๆ -O-;" เรียวตอบแล้วเกาหัว
    "ก็แปลว่าเหนื่อย" 
    "ไม่หรอก ^^" เรียวยิ้มหวานใส่
    "ปากแข็ง"
    "จะชิมมั้ยละ -0-" 
    ฉันถึงกับสะดุ้งเมื่อเรียวเขยิบตัวเข้ามาใกล้ >////<
    "จะทำอะไรน่ะ" 
    "ลองชิมมั้ย" เรียวพูดแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ >o<
    "กรี๊ดดดดดดดดดดดด !! ไอ้ลามก" 
    ฉันกรี๊ดดดพรางยกมือมาปิดปากเอาไว้ ไม่นะ ! ห้ามใจง่ายอีกแล้วให้ตายสิ! ตั้งแต่เกิดมาฉันไม่เคย
    เห็นผู้ชายคนไหนลามกแบบนายนี่เลย เรียวหัวเราะในลำคอแล้วยิ้มกว้าง =o=
    "หัวเราะอะไรเล่า" 
    "แค่จูบทำเป็นอายนะที่รัก ตอนนั้นเรา..." 
    ควั่บ !
    ฉันพุ่งตัวเข้าไปปิดปากเรียวทันทีให้หยุดพูด ><" 
    "บอกแล้วไงห้ามพุดเรื่องนี้อีก" 
    เอ๋.. O_O" ตอนนี้หน้าของฉันอยู่ห่างเค้าแทบไม่ถึงคืบจนได้ยินเสียงลมหายใจแผ่วๆของเขา
    สีหน้าเรียวตอนนี้ตกใจเล็กน้อยแต่ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ อร๊ายยยยยยยย ฉันกำลักตกในอันตราย >o<
    ริมีปากที่เร่าร้อนของเรียวเข้ามาประกบเข้าที่ริมฝีปากฉันอย่างไม่ทันตั้งตัว 
    ฉันเบิกตากว้างอย่างตกใจ O_O เรียวจูบเก่งใช่ย่อย อ๊าสส 
    กรี๊ดดดดดดดดดด !!>< ไม่ใช่เวลาพิศวาทรอยจูบสินะ 
     
    พลึ่ก ! ฉัผลักร่างอันกำยำของเรียวออกทันทีด้วยความตกใจ
    ตอนนี้ใบหน้าขาวผ่องของฉันได้กลายเป็นสีแดงเรียบร้อยแล้ววว ><" ให้ตายเถอะ 
    ฉันกำลังจูบกับผู้ชายที่หน้าโรงเเรมอย่างไม่อายสายตานักท่องเที่ยวเลย พระเจ้าช่วย T^T 
    "เอ่อ..ฉันขึ้นห้องละนะ" 
    "อ๋อ ขึ้่นเหมือนกัน" เรียวตอบแล้วยิ้มที่มุมปาก 
    สุดท้ายเราก็ต้องขึ้นลิฟต์พร้อมกันอยู่ดีให้ตายเถอะ เขินเป็นบ้า ><"
    ตอนนี้เราทั้งคู่ต่างไม่กล้ามองหน้ากัน เรียวยืนอีกมุมของลิฟต์ส่วนฉันก็ยืนอยู่อีกมุมหนึ่ง
    เมื่อไหร่จะถึงชั้น 50 ซะที โรงแรมบ้านี่ก็หลายชั้นเหลือเกิน TOT 
     
    ติ๊งงง... 
    เสียงสวรรค์ดังขึ้น ^^ 
    ลิฟต์เปิดออกฉันจึงรีบก้าวขาออกจากลิฟต์ทันทีโดยมีเรียวที่เดินตามหลังอยู่ไม่ห่าง 
    ฉันหยุดอยู่หน้าประตูห้องแล้วหันไปบอกเรียวว่า
    " 4 ทุ่มเจอกันนะ บาย" 
    เรียวยิ้มตอบแล้วยกมือบ๊ายบายให้ ฉันยิ้มแล้วปิดประตูทันที
    อาการแบบนี้ใช้มั้ย ^^ ที่เค้าเรียกว่าตกหลุมรักเข้าแล้ว 
    "ยิ้มอะไรอ่ะ" จีวอนถามขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าฉันแดงแปร๊ดแล้วยิ้มเล็กยิ้มน้อยยังกับคนบ้า ^o^
    "เปล่านี่ ><" ฉันส่ายหน้าเบาๆแล้วยิ้มแห้งๆ
    "ทำไมต้องหน้าแดงด้วย"
    "อากาศมันร้อน" 
    "เหรอ"
    "อื้ม" ฉันพยักหน้าหงึกๆ 
    "อย่าบอกน่ะ !!!"
    "ห๊ะ ! O_O"
    ฉันเบิกตากว้างอย่างตกใจหรือจีวอนจะเห็นน่ะ
    "แก กับ เรียว..."
    "อะไร" ฉันถามอย่างตื่นเต้นยัยนี่จะพุดอะไรเนี่ย
    "แก ได้กันอีกแล้วใช่มั้ย-0-"
    "จะบ้าเหรอไง !!!"ฉันพูดเสียงดังลั่นอีกมือตีไปที่แขนยัยจีวอน คิดลามกอีกแล้วยัยนี่ - -"
    "อ้าว ก็เห็นแกน่าแดงมานี่"
    "ฉันแค่จะ.." พรึ่บ ! ฉันรีบเอามือมาปิดปากของตัวเองทันที เกือบหลุดปากซะแล้ว ให้ตายเถอะ ยัยจีวอนทำหน้าอย่างสงสัย 
    "จะ อะไร" 
    "เปล่า"
    "บอกมานะ!!" 
    "ไม่"
    "บอกมา"
    "ม่ายยยยยยย -0-" 
    "เดี๋ยวนี้แกมีความลับต่อเพื่อนรักเหรอ"
    "มันก็มีบ้าง ><"
    "แกยอมรับแล้วว่าปิดอะไรฉันอยู่"
    "หาาา O_O"
    "บอกมาเดี๋ยวนี้!!" จีวอนเริ่มตะคอกเสียงใส่ ยัยนี่โหดเป็นบ้าเลย 
    "ฉันจูบกับเรียว ><" ฉันบิดตัวไปมาอย่างเขินอาย >/////<
    "โธ่ ก็แค่นั้น วู๊วววว~" จีวอนยกมือแล้วส่ายหน้าใส่แล้วเดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำทันที ดูแล้วจีวอนจะไม่สนใจกับสิ่งที่ฉันบอกเลย  ยัยเพื่อนบ้าาาาออกจะเป็นเรื่องน่าตื่นเต้น แต่ยัยนี่กลับเมิน ><
     
    คืนนี้ยัยจีวอนแต่งตัวได้จี๊ดจ๊าดบาดใจ หล่อนใส่เดรสสีแดงสดเข้ารูปให้เห็นหุ่นเป๊ะของหล่อน ใบหน้าของผ่องถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอาง ริมฝีปากทาด้วยลิปสีแดงสดทำให้ดูร้อนแรงยิ่งขึ้น ส่วนฉันใส่เสื้อแขนยาวไหมพรมสีดำเอวลอย กับกางเกงขายาว แต่งหน้าโทนอ่อน และสยายผมที่ยาวสลวยให้เป็นธรรมชาติพร้อมถือกระเป๋าหนังสีแดงสดเพื่อตัดกับชุด วันนี้ยกให้ยัยจีวอนจัดเต็มคนเดียวละกัน ^^ 
    "โบนา"
    O_O อ๊ะ !!
    เสียงยัยจีวอนเรียกฉันดังลั่น จนฉันพลอยสะดุ้ง - -* 
    "แกแต่งตัวบ้าอะไรเนี่ย" จีวอนมองตั้งแต่หัวจรดเท้า
    ทำไมละชุดฉันออกจะน่ารัก ><"
    "หาาาา" ฉันทำหน้า งง - -"
    "แต่ก็ดี งานนี้ฉันเกิด"
    จีวอนพูดแล้วยกแปรงปัดบรัชออนมาปัดต่อแล้วยิ้มใส่กระจกอย่างภูมิใจ ^o^
    "จะ 4ทุ่มละนะ" 
    "ฉันเสร็จแล้วเนี่ย" จีวอนพูดแต่ในมือยังปัดมาสคาร่าอยู่ 
    หนอย..นังเพื่อนบ้ากล้าพูดนะว่าเสร็จแล้ว ฮ่าๆ
    "ไปได้แล้ว" 
    "รู้แล้ว"
    ฉันเดินออกจากห้องเพื่อจะลงลิฟต์ไปรอเรียวที่Lobbyตามที่นัดไว้
    โดยมียัยจีวอนวิ่งตามมาติดๆ เมื่อลงมาถึงก็พบว่าเรียวนั่งรออยู่แล้วเรียวใส่เสื้อเชิร์ตสีดำ
    กับกางเกงยีนส์ขายาว เซ็ตผมเบาๆทำให้เค้าดูหล่อโฮกกกกกกกมาก ฉันอึ้งไปสามวิ ^^
    เรียวส่งยิ้มหวานให้ฉันทันทีเมื่อเห็นฉันเดินออกจากลิฟต์ 
     
    "วันนี้เรียวหล่อมากเลย" จีวอนชมขึ้นทันที ฉันพยักหน้าอย่างเห็นด้วย หงึกๆ
    "อ่อ ไม่หรอก" เรียวส่ายหน้าเบาๆแล้วยิ้มอย่างถ่อมตัว
    "ก็พอดูได้น่ะ" ฉันชี้นิ้วแล้วยิ้มที่มุมปากอย่างวางฟอร์มสุดๆ ><"
    "เหรอ" เรียวเบิกตากว้าง O_O
    "ใช่"
    "ระดับนี้หล่อเว่อร์ หล่อพัง หล่อละลายแล้วแก" จีวอนแย้งเสียงดังลั่น
    "งั้นๆอ่ะ -O-" ฉันยังปากแข็งทั้งที่ในใจกรี๊ดสลบ
    "ปากแข็ง"
    "อะไรเล่า" 
    "มีแฟนหล่อต้องทำใจน่ะ"
    "แหวะ - -" ฉันเบ้ปากอย่างหมั่นไส้
    "โอ๊ย ! ไปกันเถอะ เถียงกันอยู่นั่นแหละ" 
    ยัยจีวอนเข้ามาสงบศึกก่อนที่คืนนี้จะไม่ต้องไปไหนเพราะมัวเถียงกันนั่นแหละ ฮ่าๆ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×