vkook รักนายแล้วผิดไหม

ลำดับตอนที่ #5 : vkook รักนายแล้วผิดไหม-5

ตอนที่ 5

"เออ...วีนายจะหมั้นกับพี่จินจริงๆหรอ"
"...."
"วีตอบฉันมาสิ"
"....."
"วี"
"จองกุก นายอยากให้ฉันกับพี่จินหมั้นกันมากเลยหรอ"
"ไม่ใช่นะ คือ.."
"นายก็รู้ว่าฉันไม่เคยชอบพี่จิน"
"แล้วนายจะหมั้นกับพี่จินไหม"
"ถ้าหนี้แก้ปัญหานี้ไม่ได้ คงต้องยอม"
"วีนายคงลำบากใจมากสินะ"
"อืม เพราะวันนี้พ่อแม่นายกับฉันจะไปคุยกันเรื่องงานหมั้นนะ"
"มันก็คงเร็วนี้สินะ"
"อืม"
"วี..."
"หืม"
"เออ..ว่านาย"
"วี"
"พี่จิน มีอะไรกับผมหรอครับ"
"เป็นคู่หมั้นกันมาหาไม่ได้หรือไง"
"ผมบอกแล้วไงว่าผมไม่หมั้น"
"ถ้านายไม่หมั้นกับฉัน พ่อแม่นายจะลำบากแน่"
"พี่อย่าขู่ผมนะ"
"พี่ไม่ได้ขู่แต่พี่พูดจริง"พี่จะดูสิว่านายยังจะกล้าปฎิเสธพี่อีกไหม
"จองกุกเมื่อกี้นายจะบอกอะไรฉันหรอ"
"อ๋อ...คือไม่มีอะไรแล้วล่ะ"
"แน่ใจนะ?"
"อืม เราว่านายพาพี่จินไปกินข้าวเถอะ"
"ใช่ จองกุกพูดถูกนายควรพาพี่ไปกินข้าวนะ"
"ทำไมผมต้องพาพี่ไปด้วย"
"เพราะเราเป็นคู่หมั้นกันนะสิ"พี่อย่าเน้นนักสิไงคำว่าคู่หมั้น จองกุกจะกลั้นร้องไห้ไม่ไหวแล้วนะ
"ก้อได้ ผมพาพี่ไปก้อได้"
"อืมไปสิ"
"ไปก่อนนะจองกุก"
"อืม" ฮือๆๆ..ในที่สุดผมก้อกลั้นนำ้ตาไว้ไม่ได้ ฉันรักนายนะวี แต่ว่านายเป็นคู่หมั้นกับพี่จิน ฉันคงหมดสิทธิแล้วสินะ วีนายไม่หมั้นกับพี่จินได้ไหม คงไม่ได้สินะการหมั้นครั้งนี้คงเกี่ยวกับธุรกิจของพ่อแม่นายถ้านายไม่ยอมหมั้นครอบครัวนายอาจเดือดร้อน งั้นฉันคงต้องยอมแพ้สินะ วีฉันรักนายนะ
"จองกุก นายเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม"
"เจโฮป ปะ..เปล่าหรอกเราok"
"แน่ใจ"
"อืม"
"งั้นเราไปกินข้าวกันไหม"
"ไม่อ่ะ ฉันไม่หิว นายไปกินเถอะ เราขอตัวนะ"
ที่นายเป็นแบบนี้เพราะเรื่องเมื้อกี้ใช่ไหม ผมได้ยินหมดทุกอย่างแล้ว จองกุกชอบวีและวีก้อชอบจองกุก ผมรู้ดีว่ายังไงจองกุกก้อไม่รักผมยุดี แต่ที่ผมยอมทนอย่างนี้เพราะผมคิดว่าสักวัน สักวันผมจะทำให้จองกุกรักผมให้ได้ และตอนนี้คงเป็นโอกาสที่ดีที่สุด จองกุกฉันจะทำให้นายชอบฉันให้ได้ คอยดู








"วีพ่อกับแม่มีเรื่องจะคุยด้วยหน่อยนะ"
"มีอะไีรหรอครับ"
"ลูกชอบจองกุกใช่ไหม"
"ครับ ผมชอบจองกุก ผมถึงไม่หมั้นกับพี่จิน"
"แม่ก้ออยากให้ลูกหมั้นกับจองกุกนะ แต่มันมีเหตุผลบางอย่าง"
"เหตุผลอะไรหรอครับ"
"พ่อกับแม่ยังบอกไม่ได้หรอกมันยังไม่ถึงเวลา"
"แล้วเมื่อไรมันจะถึงหรอครับ"
"รอไปก่อนนะลูก"
"พ่อครับ แต่ผมไม่อยากแต่งกับพี่จิน ผมรักจองกุก"
"ไม่ได้ ลูกต้องหมั้นกับพี่จิน"
"ทำไมล่ะครับพ่อ"
"นี้เป็นคำสั่งของพ่อ พ่อว่าลูกตัดใจจากจองกุกซะเถอะ"
"ไม่ครับ ผมรักจองกุก ได้ยินไหม ผมรักจองกุก"
"วี วี"
"ปล่อยเถอะคุณ ลูกมันคงจะทำใจไม่ได้"
"ฉันสงสารลูกจังค่ะ"
"แต่เราคงทำอะไรไม่ได้ เพราะว่าจองกุก......"
"สวัสดีครับคุณอาทั้ง2"
"จิน มาได้อย่างไงลูก"
"พอีผมมาหาวีนะครับ"
"วีอยู่บนห้องนะลูก"
"ไงผมขออนุญาณนะครับ"
"จ๊ะ"
ก็อก ก็อก�
"ใครอ่ะ"
"พี่เอง"
"พี่จินมีอะไรกับผม"
"เปิดประตูให้พี่หน่อยสิ"
"ไม่"
"ทำไมล่ะ"
"ขนาดพ่อกับแม่ยังไม่เคยเข้าห้องผม แล้วพี่มีสิทธิอะไร"
"แล้วทำไมล่ะ ยังไงพี่ก้อต้องเข้าห้องนี้ยุดี"
"ใครบอก ถ้าผมหมั้นกับพี่ ผมก้อจะไม่นอนกับพี่เด็ดขาด เข้าใจไหม!!!"
"ทำไมฮ่ะ รังเกียจมัหนักหรือไง"
"ผมไม่ได้รังเกียจพี่ แต่ผมไม่อยากให้พี่มาทำลายความทรงจำและคำสัญญาของผม"
"สัญญาอะไร?"
"ผมเคยสัญญาไว้ว่าผมจะไม่ให้ใครเข้านี้ นอกจากเค้า เพราะเจ้าของห้องนี้ให้เค้าเข้าได้คนเดียว"
"ใคร บอกมาซิใคร!!!"
"จอน จองกุก ได้ยินไหม ว่าคนๆนั้นชื่อจอน จองกุก"
"วีเมื่อไรนายจะเลิกชอบจองกุกซะที"
"ไม่มีวัน"
"ทังๆที่จองกุกมีแฟนแล้วงั้นหรอ"
"ใช่ ผมจะรักจองกุกต่อไป"
"แล้ววันนึงนายจะเสียใจ เมื่อรู้ความจริง"
"ความจริงอะไร"
"สักวันนายจะได้รู้"
"จะให้ผมรู้ความจริง ผมก้อจะรักจองกุกตลอดไป"
จำคำของนายไว้ให้ดีก้อแล้วกัน วี....


�