คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การพบกันครั้งแรก
฿ -
อนที่ 1
ท่ามลาวามโลาลบนพื้นโล ็ไ้มีสัว์ประหลาอออาละวาทำลาย้าวอพัพินาศไปหม แม้ระทั่หอไอเฟล ็โนเ้าสัว์ประหลาทำลายไปอย่าไม่เหลือา และแล้ว ็มีแสสว่าวาบบบบบบบบบบ ึ้นมาท่ามลาหมู่มวลนที่ วิ่ันอย่าโลาหล เ้าือใรันแน่....!!!!! ไรา........ั๊มมมมม ไรา ิ าเมนไราๆ ไราๆ (รู้สึว่าะไม่เี่ยวันอ่านะ)
“้า อุลร้าีวอนมาแล้ววววววววววววววววว ัวแทนแห่โลมนุษย์ะลทั์แเอ”
ป๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบ !!!!
“โอ๊ยยยยยยย แม่ผมเ็บนะรับ” ผมะโน้วยวามเ็บปว
“ เ้าลูบ้าื่นไ้แล้วรู้ไหมว่านี่มันี่โมี่ยามันแล้ววว ้อไปโรเรียนอีไม่ใ่หรือไย่ะ”
“อ่า...เอ่อออออ รับๆ ะไปอาบน้ำเี๋ยวนี้รับ แม่ลไป่นเี๋ยวผมามลไปนะรับ”
“ให้ว่อหล่ะ อย่ามัวแ่อือาเราน่ะ......”
“ อายุ 18 แล้วไม่ใ่เ็ๆ ะมามัวยืยาอยู่ไม่ไ้..(เลียนแบบแม่)... เอาหล่ะรับผมเ้าใแล้วแม่ไป่อนเถอะรับ”
“ั้น็ รีบๆลไปิน้าวะ” แม่สั่ผม้วยน้ำเสียที่เ้มว
แล้วแม่็ลไป
“นอน่อีว่า”
ปี๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบบบๆๆๆ
“โอ๊ยยยยยยย!!!! อะไรนัหนาฟระ นะหลับะนอน” แล้วผม็ว้านาฬิาลไปทาระเบียหน้าบ้าน
“เราเพิ่ย้ายบ้านมา้อมาทัทายเพือ่นบ้านะ.....โอ๊ยยยยยยยย เ็บนะนาฬิาใรเนี่ย”
ีวอน : เสียใรโวยวาย้าล่าฟระเนี่ย (แล้ว็ออไปูที่ระเบีย)
..................................... 0-0
ีวอน : เอ่อ เธอ้าล่ารออยู่รนั้นเี๋ยว
มานาะ : ิ ........นายเป็นใรันบัอามาสั่ั้น
ีวอน : เอ่อ........ั้นอโทษน่ะ -////- (สวยน้อะลึเลยอ่า)
มานาะ : ิ...... อโทษไป็เท่านั้นหย่ะ
และแล้วีวอน็หันไปสัเูเห็นสิ่ที่อยู่้าหลัอสาวน้อยที่น่ารันนั้น
ีวอน : อ๋ะ... 0 - 0
มานาะ : อะไรย่ะ................
โป๊....!!!!! “ โอ๊ยยยยยยย!!! ใรฟระ......... 0-0 หื๋อ แม่นะเอ”
มานาะ : แม่อะ T-T ีหนูไมอะ (เ็บะมั)
“นี่ !!! พูาแบบนั้นับเพื่อนบ้านไ้ยัไยัย มานาะ หาาาาา”
มานาะ : T-T แ้........อะไรอะไม่พู้วยแล้วพูที ไรโนทุทีเลยอะ
แม่มานาะ : เอ่อ.......พ่อหนุ่มั้น้ออโทษ แทนลูสาวอน้า้วยน่ะ๊ะ
“ใรมาันีวอน.....???” เสียผู้หิวัยลานัึ้นพร้อมับเสียเปิประู
ีวอน : อ๋อ.......เพือ่นบ้านที่เพิ่ย้ายมาใหม่รับแม่
แม่วอน : อ๋อ.....อืมๆ แล้วนายเมื่อไหร่ะไปอาบน้ำอาบท่าะทีห๋าาาา
ีวอน : ไป็ไ้ อุส่าทำีแล้วไม่ไ้ีแถมโน่าอีรู T-T
แม่ีวอน : ยินีที่ไ้รู้ั่ะุนาย
แม่มานาะ : เ่นัน่ะุ...
“นีุ่นายเพิ่ย้ายมาใหม่ไม่รู้สิ่ะว่าู....xxx”
โอ้.....แม่ผมเอาอีแล้ววิาเมาท์แ แม่ผมเนี่ยน่าภูมิัยั (รไหนฟระ)
ีวอน : แม่รับผมไปแล้วนะรับ .......
มานาะ : ไปแล้วนะ่ะแม่...(ในะเียวันมานาะ็หันไปเห็นีวอนึ่ใส่เรื่อแบบโรเรียนเียวับเธอ) อ่ะ........แย่แล้ววววววว
ีวอน : อ้าวเธอ.....
“เผ่นแน่บหล่ะร๊าาาา”
มานาะ : ิ ันมาเรียนที่เียวับานี่ะั้นอะ
“๊ะเอ๋.....พูอะไรเหรอ? ไปโรเรียน้วยัน็ไ้นี่” หื๋อ............... 0-0
มานาะ : หึ๋ย....ะมาามล้าามผลาอะไรั้นอีย่ะนี่นาปั่นัรยานหนีแล้วนะเนี่ย..
แนพูเพือ่ให้นายนั่นรู้ัวแ่.. 0 - 0
“ไอ้บ้าอย่าามั้นมานะ (ปั่นหนีสุีวิ)”
ีวอน : เี๋ยว่อนเธอ....(ปั่นามสุีวิเ่นัน)
ฟิ้ว.............!!!!
ยาม(เฝ้าโรเรียน) : อะไรแว็บๆ.......... 0-0 ๊า
โรมมมมมมมมมม!!!!
“โอ๊ย!!! นี่เี่ยว่อนเธอ... 0 – 0 เอ่ออออน้ายามผมอโทษนะรับ” แย่แล้วันมอแ่ยัยมานาะ นปั่นไปนยามเฝ้าโรเรียนนไ้
ยาม : นายีวอน !!!!
ีวอน : (สะุ้สุีสามารถรับรู้ไ้ถึพลัอาาระับุปเปอร์ไย่า) รับ!!
ยาม(้วยวามโมโห) : ไปวาลานหน้าโรเรียนเี๋ยวนี้!!!
ีวอน : เอ๋.......????
ยาม : ไม่้อมาเอ๋.....เี๋ยวนี้!!!
ีวอน : รับๆ T-T ยามทำไมหน้าลัวอย่านี้ฟระ
และแล้วผม็ไ้ยินเสียริ๊อสาวๆเป็นไปไม่ไ้ที่ะไปรี๊ให้นอื่นแน่นอน นๆนั้น็ือผมนั่นเอ ผมพลานึในใว่าีใัเล้ยเสียอสวรร์มา่วยหนู๋วอนนนี้แล้ววววว
สาวๆ : ีวอนทำไมถึมาวาที่นี่อะ
ีวอน : ็เอ่อ.....(ปิ๊) ผมมาทำวามีอะรับพอีเห็นลานนี่สปรแ่ว่าถ้าผมทำโยไม่มีใร่วยผม็ะทำไม่เสร็แล้ว็ะเ้าเรียนสายอะรับทำไีอะ (ฮ่าๆไม่รู้ัพ่อะแล้ว)
สาวๆ : ั้นให้พวเราทำแทนไหม พวเรามีนเยอะ่วยไ้นะ
ีวอน : เอ๋.??? ะีเหรอรับ (ีใสุๆเือบะเ็บอาารไม่อยู่แล้วรู
สาวๆ : อืมสบายมานายไปเ้าห้อเถอะ
ีวอน : อบใ๊ะ ั้นรัพวเธอัเลย
เรื่ออะไรผมะอยู่รอูผลานหล่ะร๊าบบบบบอยู่่อให้โ่เ้าเรียนโลหล่ะ๊าบบบ
ความคิดเห็น