ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
สวัสดี ไม่มีอะไรมาก แค่เอาพี่คริสเอกประมงกับน้องยอลพืชไร่มาโปรยหินถามทาง อิอิ
_____________________________________________
ใครๆก็ว่าโลกนี้น่ะมันไม่ยุติธรรม.. ประมาณว่า โลกนี้มันมักจะโหดร้ายกับคนดวงไม่ดีน่ะ
ใครๆก็มักจะพูดว่าโลกใบนี้น่ะมันโหดร้าย มันสาระเลว มันสกปรกโสโครกและโสมม
พวกคุณเห็นด้วยกันไหมล่ะ?
แต่สำหรับผมแล้ว.... ผมว่าโลกใบนี้มันยุติธรรม ขาวสะอาด น่ารักและฟรุ๊งฟริ๊งที่สุดแล้ว!
ยังไงน่ะเหรอ? พวกคุณพร้อมที่จะรับรู้เรื่องราวสีชมพูหวานๆของผมหรือยังล่ะ? ถ้างั้นก็ไปกันเลย~~
แต่ขอเตือนไว้ก่อนนะว่ามันอาจจะทำให้พวกคุณจุกอกตายก็ได้
ผมเตือนพวกคุณแล้วนะ... อย่าหาว่านายอู๋อี้ฟานคนนี้ไม่เตือนล่ะ
“คริส!!! ไอ้คริสโว๊ย!!!! ไอ้เชี่ยคริสเว๊ย!!!!!!”
“ใครเรียกวะ” พ่อยอดชายนาม ‘คริส’ หรือ ‘อู๋อี้ฟาน’ พักงานในมือแล้วหันกลับไปมองก็เห็นเพื่อนสามคนยืนตะโกนเรียกโบกไม้โบกมืออยู่ที่ริมฝั่ง
“มีอะไร!!!” น้ำเสียงทองแดงอย่างคนใต้ตอบกลับไปพร้อมกับสาวแหขึ้นมาจากน้ำมาไว้ที่บนเรือเพื่อดูว่าตัวเองจับอะไรขึ้นมาได้บ้าง
“ไปกินข้าวกันโว๊ย!!!”
“ไม่ไป!!” คริสโบกมือไล่ เมื่อคริสไม่ไปพวกเพื่อนๆก็ไปกันเอง ทีนี้เมื่อไม่มีคนกวนใจคริสก็นั่งลงยองๆแล้วจัดการจับสัตว์ออกจากแหแล้วโยนลงในถัง
มหาวิทยาลัยชื่อดังของประเทศนั้นยังมีอยู่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่แยกตัวออกไปไกลจนเกือบสุดเขตเมืองและมีเพียงแค่สองคณะเท่านั้นที่ตั้งอยู่ในเขตนี้ คณะประมงและคณะพืชศาสตร์ ด้วยเพราะมหาวิทยาลัยนี้จะต้องมีทั้งบ่อน้ำใหญ่ให้คณะประมงและไร่สวนให้คณะพืชศาสตร์ ดั้งนั้นก็เลยกลายเป็นเอกเทศไป
บ่อน้ำนี้เป็นบ่อน้ำใหญ่ที่ดูแล้วคล้ายทะเลสาบ คล้ายแม่น้ำที่คริสจำไม่ได้แล้วว่ามันมีอยู่ตั้งแต่เมื่อไหร่เพราะตอนรับน้องจำได้ว่ามัวแต่มองใครบางคนนั่นแหละก็เลยไม่ได้รู้ประวัติศาสตร์การก่อตั้งของมหาวิทยาลัย แต่ก็ไม่ได้เสียดายหรอกนะบอกไว้ก่อนเลย
“คริสกินข้าว!!” น้ำเสียงติดหวานตะโกนเรียกมาแต่ไกล คริสที่เหวี่ยงปลาตัวสุดท้ายลงถังน้ำได้ก็รีบลุกขึ้นหันไปมองทันที ก็เห็นใครบางคนยืนยิ้มหวานโบกมือให้ริมฝั่ง
“รอพี่แปบ!!” แล้วคริสก็ต้องรีบพาเรือเข้าฝั่งให้ไวๆเพื่อที่จะได้เห็นหน้าตาของหวานใจที่ไม่ได้เจอกันมาครึ่งวันทันที
เมื่อขึ้นฝั่งมาได้คริสก็หิ้วถังใส่ปลาไปส่งต่อให้เพื่อนอีกคนที่เดินมาพอดีเอาไปจัดการต่อ จากนั้นตัวเองก็เดินหนีไปล้างไม้ล้างมือแล้วก็ล้างหน้าด้วยจะได้หล่อๆ เวลาคนน่ารักเห็นจะได้ภูมิใจที่มีแฟนหล่อขนาดนี้ บนแคร่ไม้ที่มีหลังคาบังนั้นคนตัวบางกำลังแกะปิ่นโตทั้งสองเกาออกมาวางไว้บนพื้นไม้ไผ่
อาหารน่าตาน่ากินเหมือนคนทำถูกวางจัดอย่างสวยงามพร้อมกับชั้นที่ใส่ข้าวสวยร้อนๆมาวางไว้ที่หน้าตัวเองและฝั่งตรงข้าม คริสเดินเข้ามาใต้ร่มแล้วก็นั่งลงตรงข้ามกับคนน่ารักที่เอาข้าวมาส่ง
“ไม่ได้เห็นหน้าน้องแล้วพี่ไม่มีแรงเลย” มาถึงก็ปากหวานเลยไง คนที่ได้ยินก็ยิ้มเขินไปสิ
“ไม่มีแรงก็กินข้าวไปเยอะๆเลย” ยื่นมือมาดันชั้นข้าวสวยร้อนๆตรงหน้าไปให้
“แค่ได้เห็นหน้าตัวเล็กของพี่ พี่ก็มีแรงใจแล้วจ๊ะ~~” คริสยิ้มกว้างจนตาหยีแล้วยื่นหน้าเข้าไปหาคนที่เขินจนแก้มแดง
“งั้นก็ไม่ต้องกินข้าวเนอะ~” แล้วก็กำลังจะเก็บชั้นปิ่นโตเข้าเถาแต่คริสก็เอื้อมมือมาจับมือนิ่มของคนตรงหน้าไว้
“โธ่ชานยอลอ่ะ” คริสจับมือนิ่มๆนั้นมาแนบที่แก้ม ชานยอลก็หัวเราะเบาๆ
“กินข้าวได้แล้วเดี๋ยวก็เย็นหมดหรอก” ชานยอลยิ้มแล้วลูบแก้มสากของคริสเบาๆ คริสก็ยิ้มใหญ่แล้วจับหลังมือเนียนมาจูบสักที
“กินนี่นะอร่อย” ชานยอลตักกับข้าวให้หลายอย่างเลย คนนั่งเฉยๆก็เปรมไปสิ
“แค่ตัวเล็กอยู่ตรงหน้าคอยตักกับข้าวให้อะไรก็อร่อยจ๊ะ” ชานยอลยิ้มเขินใส่แล้วก็ก้มหน้ากินข้าวไม่ยอมเงยหน้าและไม่ตักอะไรให้อีกเลย ทุกทีสิน่า.. ชอบมาทำให้เขินอยู่เรื่อยเลย!
คริสที่นั่งกินข้าวก็เคี้ยวแก้มตุ่ยแล้วยิ้มด้วยอาการดีใจจนบรรยายไม่ถูกน่ะสิ ก็แหมนี่ล่ะ คนๆนี้ล่ะที่เป็นโลกสีชมพูสุดฟรุ๊งฟริ๊งของชายอู๋น่ะ ก็ดูสิขนาดอายยังน่ารักเลยอ่ะ!!! เป็นโลกขาวสะอาดที่ยุติธรรม เป็นความรักสีชมพูหวานๆให้เจอกันทุกวัน
ตอนแรกก็คิดว่าโลกนี้จะโหดร้ายหรอกนะ ก็แหมใครล่ะจะมาชอบคนอย่างเขาตัวก็ดำ ผมก็เกรียนแถมยังพูดภาษากลางไม่ชัดอีก ก็แหมได้แต่แหลงใต้นินะ แต่คนน่ารักก็ยอมมาเป็นแฟนเขาจนได้ แหมโลกนี้อะไรมันจะยุติธรรมขนาดนี้!!
คนน่ารักมันก็ต้องคู่กับคนหล่อใช่ไหมล่ะ? ถึงพี่จะตัวดำไปนิด(ก็เพราะพี่ต้องออกกลางแดดนินะ) แต่น้องคนดีของพี่ก็ยังลงหลักปักใจไว้ที่พี่ แหมแบบนี้โลกของชายอู๋ก็สดใสซาบซ่าชมพูฟรุ๊งฟริ๊งแล้วเถอะ นี่บอกไว้ก่อนเลยนะว่าการที่จะได้คนน่ารักๆแบบปาร์คชานยอลมาเป็นแฟนนี่ไม่ใช่เพราะโชคช่วยหรอกนะ…
เพราะหน้าตาอันหล่อเหลาล้วนๆครับ!! ใครจะวาสนาดีเท่าพี่อู๋คนนี้อีกล่ะ!!?
ถึงจะเห็นพี่หน้าตาหล่อไปสามบ้านแปดซอยแต่กว่าที่พี่จะชื่นมื่นได้ขนาดนี้พี่ก็ระทมอยู่ไม่น้อยนะ แต่ก็อย่างที่บอกโลกมักจะยุติธรรมกับคนหน้าตาดีเสมอ และแน่นอนว่าคนที่หล่ออย่างพี่ก็จะได้นางฟ้ามาครอบครอง
อยากรู้กันล่ะซี๊~ ว่าคนหล่ออย่างพี่และคนน่ารักอย่างคนน่ารักของพี่มาพบรักกันได้ยังไง?
ไม่บอกหรอกอาย!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น