คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : heart breaking in past
เคนโกได้ถูกนัดให้มาที่คฤหาสน์ของอาชินะซึ่งเขาก็มาในสภาพที่ไม่มีเสื้อนอกกับเน็คไทด์(หายไปตอนสู้กับwheel of fortune) ซึ่งทันทีที่พวกพี่น้องของเขาเห็นก็น้ำตาไหลอย่างไร้สาเหตุ
"พวกคุณเป็นบ้าอะไรอยู่ๆดีก็ร้องไห้"เคนโกเดินมานั่ง
"อะ...โทษทีๆ"ฮิริวตั้งสติเช็ดน้ำตาหลังจากนั้นทุกคนก็ทำตาม
"เคนจังแล้วเสื้อนอกไปไหนล่ะ"เคย์โกะ
"อ๋อ พอดีโดนผู้ใช้แสตนด์ลอบโจมตีน่ะเลยโดนเผาไปแล้ว"เคนโก
"โดนลอบโจมตี!!!"ทุกคนตกใจมากรีบเข้ามาดูทันที
"แล้วเป็นไรไหมน้องพี่!!!!"เคียวโกะ
"ไม่ล่ะ แค่แผลโดนของเหลวน่ะเอาเป็นว่าเดี๋ยวมานะจะหาผ้าพันแผลหน่อย"เคนโก
"ไม่ต้องเลยนั่งนิ่งๆไปเลยไอ้น้องบ้าเอ้ย!!!!!"ฮิริวจับเคนโกนั่งทันที
"พี่ชายไม่ต้องทำอะไรเลยนะคะ หนูจะไปเตรียมเครื่องดื่มมา"นางาโกะ
"พี่จะไปเตรียมอุปกรณ์ทำแผล"เคียวโกะ
"ผมจะไปด้วยครับ"โคโยมิ
หลังจากนั้นทุกคนก็ออกไปตอนนี้เหลือแค่เคย์โกะ เคนโก ฮิริวเท่านั้น
"เคนโกบอกพี่มาซิใครมันเล่นงานนนายพี่จะไปอัดให้น่วมเลย"ฮิริว
"ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ผมกระทืบมันไปแล้วแต่ตอนนี้อยากได้ชุดนักเรียนใหม่น่ะ"เคนโก
"เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงแม่จะจัดการให้"เคย์โกะ
"มาแล้วค่ะน้ำ"นางาโกะ
"อุปกรณ์ทำแผลมาแล้ว"เคียวโกะ
"นายเปลี่ยนไปมากเลยนะ....."ระหว่างทำแผลฮิริวก็พูดขึ้น
"....โทษทีนะ แต่ฉันจำใครไม่ได้เลยในบ้านนี้ภาพครอบครัวมันเลือนลางไปหมดพวกเราเป็นครอบครัวกันด้วยเหรอ"เคนโก
"เคนจัง...จำพี่ไม่ได้จริงๆเหรอ"เคียวโกะ
"...."เคนโกพยายามนึกและก็ได้ยินเสียงบางอย่างดังมาในหัว
'โตขึ้นเคนจังต้องมาเป็นเจ้าบ่าวให้พี่นะ!!!'
'ครับพี่'
"อึก!!!!!"เคนโกนำมือกุมหัวเอาไว้ก่อนจะทรุดตัวลงด้วยความเจ็บปวด
"เคนโก!!!!"ฮิริว
"ลูกแม่!!!"เคย์โกะ
"เคนจัง!!!"เคียวโกะ
"พี่ชาย!!"นางาโกะ
"พี่ครับ!!!!"โคโยมิ
"ม...ไม่เป็นไร ฉันโอเค"เคนโกลุกขึ้นแล้วเตรียมเดินออกไป
"เดี๋ยวสิเคนโกนายควรพักนะ"ฮิริว
"ก้จะกลับไปพักไง"เคนโกเดินออกไปจากคฤหาสถ์
เคนโกเดินออกมาจากคฤหาสน์ได้ซักพักเขาก้เดินมาจนถึงทุ่งหญ้าในสวนสาธารณะ
ตึก ตึก
"อ๊ากกกกก!!!!!!!!!!!"เคนโกปวดหัวทรุดตัวลง
"แฮก แฮก แฮก"
ตุบ
เคนโกสลบไป
ภายใต้จิตของเคนโก
เด็กหนุ่มลืมตาขึ้นมาเขายืนอยู่หน้าคฤหาสน์แห่งหนึ่งและมีชายคนหนึ่งยืนอยู่กับหนังสือเขาก็คือดิโอนั่นเอง
"คุณคือดิโอสินะ"เคนโก
"เจ้าลืมนี่ไว้ ผู้สืบทอดของข้า"ดิโอส่งหนังสือให้เคนโก
"หนังสือเหรอว่าแต่ให้ทำไม"เคนโก
"อีกไม่นาน ผู้ทรยศจะมา ผู้พิทักษ์แห่งบาปทั้ง7และธรรมทั้ง7จะปรากฎทีละตนยามใดที่เขาปรากฎนั่นคือสัญญาณ"ดิโอ
"สัญญาณเหรอ"เคนโก
"การไปสู่สวรรค์อีกขั้น"ดิโอ
"พูดอะไรเนี่ยไม่เห็นเข้าใจ"เคนโก
"หมดเวลาแล้ว"ดิโอ
"อึก!!!"เคนโกทรุดตัวลงไปเพราะปวดหัวอีกครั้ง
"ไว้เจอกัน.....ลูก"ดิโอพูดก่อนเคนโกจะสลบไป
เสียงบางอย่างดังขึ้นในหัว
'เคนโก!!!ไปกินข้าวกัน'
'สัญญานะว่าโตขึ้นต้องให้พี่เจ้าสาวของเคนจัง'
'ถ้าผมเป็นผู้หญิงพี่จะรักผมไหมครับ'
'แม้พี่ชายจะไร้อัตลักษณ์ แต่หนูจะปกป้องพี่ชายเองค่ะ'
'5555ไอ้สวะเอ้ย!!!'
'อย่ายุ่งกับน้องกูนะเว้ย!!!!!'
'เคนจัง แม่ขอโทษ'
'คนไร้พลังฉันไม่ต้องการหรอกนะ จากนี้ไปแกไม่ใช่ลูกฉัน!!!!'
"หยุดนะ!!!พอได้แล้ว!!"เคนโก
และแล้วเสียงพวกนั้นก็เงียบไปเคนโกตื่นขึ้นมาในทุ่งหญ้าพบกับตัวเองในชุดคลุมสีขาวอยู่ซึ่งดูๆเหมือนเด็กวัย12ปี
'นายท่านคะฉันนำดอกไม้มาให้ค่ะ'เด็กหญิงผมบลอนด์เดินมาพร้อมช่อดอกไม้ในมือ
'ขอบคุณมากนะ มันสวยมากเลย'เคนโกวัยเด็กยิ้ม
'ม...ไม่เป็นไรค่ะการได้อยู่เคียงข้างท่านก็พอแล้วค่ะ ฉันรักท่านเคนโกนะคะ'เด็กหญิงหน้าแดง
'สเตลล่าขี้โกงนี่นา ฉันเองก็รักนายท่านนะคะ'เด็กหญิงผมฟ้าเดินมา
'ขอบคุณครับฟิเลีย'เคนโก
หลังจากนั้นก็มีเด็กหญิงอีก12คนเดินมาคุยกันแต่ดูเหมือน
และแล้วภาพก็ตัดไปมาอีกทีก็คือเคนโกอายุ14นั่งอยู่ท่ามกลางกองเลือดและมีคนอีกคนอยู่ตรงหน้าเป็นเด็กหนุ่มผมแดง
'ทำไมล่ะโครโน่'เคนโก
'เพราะนายมันอ่อนแอไงล่ะ แกไม่คู่ควรกับพวกเธอ'โครโน่พูดจบก็มีเด็กสาว14คนยืนอยู่ข้างหลังเขา
'ทุกคน.....'เคนโก
'จากนี้ไปพวกเธอจะเป็นของฉัน'
'ไม่จริงใช่ไหมทุกคน'เคนโก
'.....'พวกเธอไม่ตอบ
'ฝากด้วยล่ะ'โครโน่พูดจบก็เดินจากไปทิ้งให้สาวๆเตรียมปลิดชีพเคนโก
'ผมขอพูดอะไรก่อนตายได้ไหม'
'ฟังอยู่...'เด็กสาวผมบลอนด์นำแสตนด์ปืนของตนจ่อหัวเคนโก
'ถ้าผมกลับมา..........ผมจะไม่ใช่ผมอีกแล้วเพราะงั้นผมขอพูดเลยตรงนี้ว่าผมรักทุกคนไม่ว่าจะใครทุกคนล้วนสมควรได้รับความรัก ผมขอโทษอาจทำอะไรไม่ถูกใจพวกคุณแต่ว่าลาก่อนนะ....'เคนโก
ปัง
ทันทีที่พูดจบเธอก็ลั่นไกปลิดชีวิตเขาทันทีแล้วภาพก็ดับไป
"อึก"เคนโกฟื้นขึ้นมาแล้วลุกขึ้นก็พบว่าตัวเองอยู่ที่ทุ่งหญ้าก่อนจะเดินไปที่บ้าน
'ฝันเมื่อกี้มันอะไรวะ......ไหนจะผู้หญิงพวกนั้นอีก'เคนโกคิด
"โว้ยยยยยย!!ซับซ้อนซ่อนเงื่อนชิบหาย!!"เคนโกพูดด้วยความโมโหแล้วเดินกลับบ้านพร้อมกับชุดนักเรียน
เคนโกเดินกลับบ้านและทำกิจธุระของตัวเองเสร็จก็นอน
"นี่เคนโกเป็นไรป่าว"คนบ้านตรงข้าม
"ม...ไม่เป็นไร ผมโอเค"เคนโก
วันรุ่งขึ้น
ณ ห้องเรียน
ตอนนี้ห้องเรียนแทบเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงไม่รู้เพราะอะไรตอนนี้มันเหมือนห้องเต้นรำไปจริงๆ
"เอาล่ะทุกคนจับคู่มาเรียบร้อนแล้วนะ"เพนโร
"ครับ/ค่ะ"ทุกคน
"เอาล่ะ ทุกคนแยกย้ายไปเต้นคู่ของตนเองนะ"เพนโรพูดเสร็จก็เปิดเพลง
เพลงดังขึ้นก็เริ่มเต้นโดยเคนโกคู่กับยูกิโนะ
"นี่เคนจัง...."ยูกิโนะ
"อะไรเหรอยูกิ"เคนโก
"เมื่อวาน เธอไปหาคุณน้าเคย์โกะรึยัง"ยูกิโนะ
"ไปแล้วแต่ว่าขากลับดันปวดหัวซะได้เนี่ยสิแต่ก็จำอะไรได้นิดหน่อยแล้วล่ะ"เคนโก
"งั้นเหรอ แต่ว่า....."ยูกิโนะ
"อะไรอีกอะ"เคนโก
"อธิบายมาว่าโดนทำร้ายนี่คืออะไรเหรอ"ยูกิโนะ
"....รู้ได้ไง"เคนโก
"ฉันรู้จักนายดีเคนจัง ทุกอย่างของนายที่เกี่ยวกับนายฉันรู้หมด"ยูกิโนะ
"เป็นผู้ใช้แสตนด์เหมือนฉันน่ะ นี่ยูกิถ้าฉันพูดว่าฉันจำได้ลางๆเกี่ยวกับ6ปีก่อนเธอจะว่าไหม"เคนโก
"ไม่ว่าหรอก นายจำอะไรได้ล่ะ"ยูกิโนะ
"จำได้ว่ามีผู้หญิงประมาณ14คนมาอยู่รอบตัวฉันน่ะ"เคนโก
หมับ
ยูกิโนะจับมือของเคนโกแรงขึ้น
"แล้วไงต่อ"ยูกิโนะกดเสียงต่ำ
"อ่อ......พวกหล่อนบอกว่าชอบฉัน"เคนโก
ตึง
ยูกิโนะกระทีบเท้าใส่พื้นจนแตกออกและทุกคนหันไปมอง
"อะ....ไม่มีอะไรค่ะพอดีลงน้ำหนักมากไปหน่อย"ยูกิโนะ
'ไม่หน่อยแล้วมั้ง!!!!'ทุกคนคิด
หลังจากนั้นทุกคนเต้นจนจบ
"จำไว้นะทุกคนพรุ่งนี้ให้แต่งด้วยชุดสุภาพหรือเสื้อผ้าดีๆแบบทางการนะเพราะจะมีรถไปส่งพวกเรา"เพนโร
"ได้ครัชชชชช จารย์!!!!"โซระ
"อืม....ตามสบาย"เคียวยะ
"คุณเคียวยะอย่าลับในคาบสิ"ยูมิ
"ครอก....."เคียวยะหลับไปแล้ว
"นี่เคนโก นายจะไปงานแบบนั้นจริงๆเหรอ"ริว
"อา...มีทางเลือกให้กูปะล่ะ"เคนโก
"นั่นสินะ"ริว
"เอาล่ะวันนี้แค่นี้กลับบ้านได้"เพนโร
ณ บ้านอาคุมะ
ยูกิดนะได้กลับบ้าน
"เป็นไงบ้างลูกอยู่ยูเอแล้วเป็นไงบ้าง...."พ่อของยูกิโนะ
"ก็ดีนะคะ แต่หนูขอกลับห้องก่อนนะคะ"ยูกิดนะพูดจบก็เข้าห้องไป
ปึง ตุบ
เธอปิดประตูอย่างแรงก่อนจะขว้างกระเป๋า
"นังพวกนั้นมันเป็นใคร!!!กล้าดียังไงคิดจะมาแย่งเคนจังของฉัน!!"ยูกิโนะกำหมัดแน่นแล้วใช้อัตลักษณ์เงาของตนเสริมกำลังชกไปที่กำแพง
ตูม
"หึ หึ หึ หึ 555555555555 แต่ช่างเถอะตอนนี้เคนจังเป็นของฉัน!!ตอนเขาเป็นของฉัน!!!และถ้าหมูตัวไหนมันกล้ามาแย่งเขาไปจากฉัน.......ฉันจะฆ่ามันและทำลายทุกคนที่เกี่ยวข้องกับมันให้หมด 55555555"ยูกิโนะหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง
ทางด้านเคนโก
เขาได้กลับมาที่บ้านพบ ชายผมขาวคนหนึ่งกำลังคุยกับโทโดโรกิห้องAคุยกันอยู่ฝั่งนึงเขาคือโชอิจิเพื่อนบ้านที่คอยช่วยเหลือเคนโก
"พี่โชกลับบ้านไปด้วยกันเถอะครับ"โทโดโรกิ
"บ้าป่าวน้องชายพี่ไม่คิดจะกลับไปโดนไอ้แก่นั่นเชือดหรอกนะ"โชอิจิ
"พี่โชมีไรป่าว"เคนโก
"อ๋อไม่มีไรหรอก"โชอิจิ
"กลับไปซะน้องพี่ พี่มีภารกิจที่ต้องทำ"โชอิจิพูดกับน้องชายแล้วไล่ไป
"พี่ครับผมขอถามสุดท้าย"โทโดโรกิ
"อะไรล่ะ"โชอิจิ
"ผมมาหาพี่ได้ไหม"โทโดโรกิ
"ได้สิ ได้ทุกเมื่อที่มีปัญหา"โชอิจิพูดแล้วเข้าประตูไป
วันรุ่งขึ้น
พวกห้องAไปที่usjส่วนห้องSต้องไปarima towerเพื่อไปงานเลี้ยงแลองการก่อตั้งของอาริมะกรุีปซึ่งเป็นบริาัทของอาริมะซันยะพ่อของเคนโกและพี่น้องอาชินะ
"รถมาแล้วไปกันเถอะ"เพนโร
"ขอให้ทุกคนต่อแถวแล้วขึ้นไปตามลำดับนะครับ"ชินโจ
"ไปกันเถะเคนจัง"ยูกิโนะ
"เออ"เคนโก
และแล้วรถก็ออกตัวไปยังที่หมาย แต่หารู้ไม่ว่างานเลี้ยงนี้ไม่ได้ฉลองธรรมดา แต่ฉลองเลือดของเหล่าทายาทตระกูลใหญ่ต่างหาก
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
กลับมาแล้วครับหลังหายไปนานพอดีติดนิยายชาวบ้านเลยไม่ค่อยได้เขียนงานนี้ปมพระเอกเราก็เริ่มเผยมาแล้วนะครับแถมผู้หญิงที่ติดพันกับคุณมึงนี่คือ14คนด้วย!!!!เช็ดเข้!!! แม่นางยูกิโนะก็เริ่มออกลายยันเดเระโหมดแล้วเนี่ยสิ!!!!น้องเนกะของเรา.....ก็ยังไม่ประสีประสาเหมือนเดิม จะรอดไหมน้องกู!!!! ไรท์จะทิ้งสปอยไว้ให้ถ้าใครอยากอ่านก็เลื่อนลงมาไรท์ไม่บังคับนะครับแต่อย่าเสียใจที่ไปดูสปอยล่ะ5555
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
jjba x mha:red crusaderตอนไป
เคนโก:ท่ามกลางงานเลี้ยงอาริมะ ซันยะได้มาหาฉัน....ฮะ!!!!ไอ้หน้าโจรเนี่ยนะพ่อฉัน
โซระ:เห้ยเดี๋ยว!!!ผู้ก่อการร้ายบุกเรอะ!!!
รอบบี้:ไอ้พวกสารเลวเตรียมตัวตายได้เลย!!!
เคนโก:ตอนหน้าblood party part1 เส้นทางแห่งสรวงสวรรค์คืออะไรกันแน่
ความคิดเห็น