คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : red
6ปีต่อมา
ท่ามกลางเมืองอันมืดมิดมีศาลเตี้ยคนหนึ่งที่ได้ชื่อว่าโหดเหี้ยมเขาฆ่าวิลเลินอย่างเลือดเย็นและเขาไม่ได้ฆ่าแค่วิลเลินแต่ฆ่าพวกคนเลวๆในแวดวงคนชั้นสูงและสังคมใหญ่ๆเกือบทั้งหมดอีกด้วย นั่นคือred แท้จริงแล้วก็คือเด็กชายที่ถูกดิโอช่วยไว้เมื่อ6ปีก่อนคือเคนโกนั่นเอง
"แฮก แฮก แฮก"วิลเลินคนหนึ่งได้วิ่งหนีบางอย่างซึ่งนั่นก็คือเคนโกนั่นเอง
"จะหนีไปไหน"เคนโกเดินตามมาแบบไม่รีบร้อนเพราะตอนนี้มันจนตรอกแล้ว
"บ้าจริงทางตัน!!!!"วิลเลินคนนั้นพยายามจะปีนกำแพงแต่ว่า
"หนีไม่พ้นแล้วล่ะ"เคนโกเดินมา
"เอาล่ะ.......จะขอฆ่าล่ะนะ"เคนโกกระชับหมวกล้วงกระเป๋าแล้วชี้ไปข้างหน้า
"elite red!!!!!!!!!!!"
แผละ
elite redชกหมัดจนทะลุร่างของวิลเลินแล้วดึงออกมา
"อึก"วิลเลินกระอักเลือดออกมาแล้วจากไป
"ลาขาด"เคนโกเดินจากไปปล่อยให้ร่างของวิลเลินอยูี่ตรงนั้น
เคนโกได้ย้ายไปที่อียิปต์กับดิโอเขาได้รับแสตนด์มาจากที่นั่นแต่เกิดเหตุบางอย่างทำให้เคนโกมาที่นี่พร้อมกับสูญเสียความทรงจำบางส่วนไปและตอนนี้เขาวิลเลินศาลเตี้ยนามว่าred
"โถ่เว้ย......มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่วะ"เคนโกพยายามนึกเหตุการณ์เมื่อ6ปีก่อนแต่นึกยังไงก็ไม่ออก
วันรุ่งขึ้น
ข่าวของredแพร่กระจายออกไปอย่างมหาศาลซึ่งตอนนี้ทางยูเอก็ต้องเร่งแก้ปัญหาให้เร็วที่สุด
"redเริ่มฆ่าคนอีกแล้วนะเราจะเอาไงกันดีล่ะ"มิดไนท์เปิดประเกด็นเรื่องนี้ขึ้นมา
"ก็ไม่ยากตามหาตัวและจับมันซะสิ"เอ็นดิเวอร์
"ที่พูดน่ะมันง่าย แต่ว่าที่ทำน่ะยากโคตรๆเลยนะรู้ตัวไหม"ฟรีเซนต์ไมค์
"อีกอย่างเขาก็ฆ่าเฉพาะวิลเลิน ส่วนฮีโร่เขาก็มีทำร้ายบ้างแต่ก็ไม่เคยสาหัสเลยนะแปลว่าเขาเป็นคนดี"ออลไมท์
"แต่ถึงอย่างนั้นเด็กนั่นก็ใช้อัตลักษณ์ในทางที่ผิดนะ"ไอซาวะเห็นด้วย
"ถ้าอย่างนั้นเราก็ให้เขามาเรียนที่นี่สิ"ผ.อเนสุ
"แต่จะให้เขามาจริงๆเหรอไอ้คนพรรค์นั้นควรที่จะอยู่ในคุกนะ"สการ์เล็ตแลนซ์หรืออีกชื่ออาชินะ เคย์โกะแม่ของเคนโกกล่าวขึ้น
"แต่ว่าดูๆแล้วเหมือนเขาจะไม่ใช้อัตลักษณ์นะ"เพนโร เพนกวิ้นตัวหนึ่งที่มีสติปัญญาได้พูดขึ้น
"หมายความว่าไงเพนโร"เนสุ
"จากคลิป การโจมตีของเขามันไม่ใช่พลังจิตทั่วไปแต่เหมือนตัวอะไรบางอย่างต่อยวิลเลิน"เพนโร
"หมายความว่าไง"เอ็นดิเวอร์
"เนสุคุงถ้าเธอจะจับเขาฉันจะขอไปด้วยนะ เด็กคนนี้อาจเป็นเหมือนฉันก็ได้"เพนโร
"หรือว่า....เขาเป็นผู้ใช้แสตนด์งั้นเหรอ"เนสุ
"ใช่..."เพนโร
"อืม.....ฉันจะลองติดต่อกับมูลนิธิสปีดวาก้อนดูละกันเพราะผู้ใช้แสตนด์เกี่ยวกับมูลนิธิโดยตรงอยู่แล้ว"เนสุ
"แล้วเราจะให้เด็กคนนั้นออกมายังไงล่ะครับ"ออลไมต์
"เรื่องนั้นไม่จำเป็นหรอกยังไงเราก็ได้ที่อยู่ไปแล้ว"เนสุ
"ทำไมมั่นใจขนาดนั้น"เอนดิเวอร์
"มูลนิธิสปีดวาก้อนคอยสอดส่องดูผู้ใช้แสตนด์ทุกคนนั่นแหละ"เนสุ
"แล้วเราจะไปหาเลยไหมครับ"ออลไมต์
"อย่าเพิ่งดีกว่าตอนกลางวันแบบนี้เขาไม่ยอมออกมาหรอก"เนสุ
"แล้วที่อยู่ของเขาล่ะครับ"ออลไมต์
"เป็นตึกร้างแห่งนึงแถวๆตะวันออกน่ะ"เนสุ
"งั้นก็เตรียมตัวไปกันเถอะ เย็นนี้เราจะบุกไปหาredกัน"ออลไมต์
"คนที่ไปคือฉัน ผ.อ.และเพนโร"ออลไมต์
หลังจากนั้นทุกคนก็ออกจาห้องประชุมไป
"ออลไมต์"เนสุเรียกออลไมต์ที่นิ่งไป
"ครับผ.อ."ออลไมต์
"เธอเหม่ออยู่นะ"เนสุ
"อะ...ขอโทษครับ พอพูดว่าเป็นผู้ใช้แสตนด์มันทำให้ผมนึกถึงเด็กคนนั้น"ออลไมต์
"ฉันรู้แต่ว่าเด็กคนนั้นไปสบายแล้วนะ"เนสุ
"แต่ถึงยังไงผมก็รู้สึกผิดอยู่ดี"ออลไมต์เดินจากไป
"ฉันรู้แต่ว่าสการ์เล็ตแลนซ์ก็เจ็บปวดไม่แพ้กันหรอก"เนสุ
เย็นวันนั้น
เคนโกได้กลับมาจาการทำงานเขาก็เตรียมพร้อมที่จะไปทำการจัดการพวกวิลเลินแต่ทว่าตอนนั้นเองเขาก็ต้องชะงัก
"ฉันไม่ได้โง่ขนาดไม่รู้ว่ามีคนมาหรอกนะ โผล่หัวออกมาซะ"เคนโก
"นี่เธอรู้ด้วยเหรอว่าฉันจะมา"ออลไมต์
"ไม่เกี่ยวกับแกแล้วอีกคนล่ะ"เคนโกกระชับหมวกปิดหน้าของตนให้แน่นขึ้น
"ไม่อยากเชื่อว่าเธอจะรู้"เนสุเดินออกมา
"ต้องการอะไรกันแน่"เคนโก
"หนุ่มน้อยเธอน่ะเป็นคนมีพรสวรรค์นะทำไมไม่ใช้มันในทางที่ถูกล่ะ"ออลไมต์
"เธอน่ะเป็นผู้ใช้แสตนด์ใช่ไหมล่ะ ทำไมไม่มากับพวกเราล่ะพวกเราจะช้วยเธอในการสอนใช้แสตนด์เอง"เพนโร
"ไม่จำเป็น ฉันมีมือมีเท้ามีสมองฝึกเองได้"เคนโก
"แต่ว่าหนุ่มน้อย การที่เธอใช้มันฆ่าคนมันก็ไม่ใช่เรื่องที่ถูกนะ"ออลไมต์
"พวกมันเป็นคนชั่วสวะสมควรตายเพื่อให้โลกสูงขึ้น การฆ่าสวะเพื่อยกระดับโลกมันผิดตรงไหน"เคนโก
"ผิดตรงที่เราไม่ใช่พระเจ้าไงล่ะเราไม่สามารถฆ่าใครได้สุ่มสี่สุ่มห้าหรอกนะ"ออลไมต์
"หึ เลิกเถียงได้แล้วเข้าประเด็นต่อดีกว่าต้องการอะไรกันแน่"เคนโก
"เราแค่มาเจรจาเพราะเธอเองก็ยังเด็กมีอนาคตไกลถ้าเธอมาเรียนที่ยูเอ ไม่ต้องห่วงเรื่องหรอกเพราะพวกเราจะจ่ายค่าเรียนต่างๆรวมถึงจัดหาที่พักให้เธอตามเหมาะสมอีกด้วยดีไหมล่ะ"เนสุ
"อืม....เป็นข้อเสนอที่ดีแต่ผมไม่เข้าใจอย่างนึง"เคนโก
"อะไรล่ะ"เนสุ
"ทำไมเอ็นดิเวอร์ถึงต้องแอบอยู่หลังเสาล่ะ"เคนโก
"เอ๋!!!!"ออลไมต์ เพนโร เนสุตกใจมาก
"หึ นี่แกรู้ด้วยเหรอตั้งแต่เมื่อไหร่"เอ็นดิเวอร์
"ตั้งแต่แรก"เคนโก
"เอ็นดิเวอร์...ทำไมมาอยู่ที่นี่ล่ะ"เพนโร
"หลังจากที่ทุกคนออกไปแันก็เรียกประชุมทุกคนอีกรอบแต่ไม่ได้เชิญทั้ง3คนมาและข้อสรุปคือ เราจะจับนายวิลเลินred!!!!!!!!!!"เอ็นดิเวอร์ประกาศจบเหล่าฮีโร่ก็ปรากฎตัวออกมาล้อมเคนโกเอาไว้
"โฮ่ว สรุปมาเพื่อจับฉันสินะถ้างั้นก็เข้ามา!!!!!!!!!!!!!"เคนโก
"ย๊ากกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!"เหล่าฮีโร่พุ่งเข้าโจมตีใส่เคนโกอย่างพร้อมเพรียง
"elite red!!!!!!!!"
"muda!!!!!!!!!!"
เปรี้ยง
เหล่าฮีโร่ที่เข้ามาก็ถูกแสตนด์ของเคนโกอัดกระเด็นหมด
ตูม
เอ็นดิเวอร์ยิงเปลวไฟใส่เคนโกแต่เคนโกก็เอาแสตนด์ของตนกันเอาไว้
"หึ คิดไว้แล้วล่ะ"เอ็นดิเวอร์และเหล่าฮีโร่ก็ขึ้นบันไดไป
"เดี๋ยวสิ พวกนายทำไมทำแบบนี้ล่ะ"ออลไมต์
"โทษทีนะออลไมต์แต่ว่าเด็กนี่อันตรายเกินไป"ไอซาวะ
"แล้วพวกนายจะไปไหนน่ะ"เนสุ
"พวกเราจะถอยไปตั้งหลักก่อนละกัน"เอ็นดิเวอร์
"คิดว่าจะปล่อยไปรึไง"เคนโก
"หนุ่มน้อยใจเย็นๆนะ"ออลไมต์
"หุบปาก!!!!พวกแกวางแผนมาใช่ไหม!!!!"เคนโก
"ฉันขอเอาเกียรติของผ.อ.มาเดิพันเลยว่าพวกฉัน3คนไม่เกี่ยวนะ"เนสุ
"โธ่เว้ยเพราะพวกแกเลย"เคนโกขึ้นตามพวกนั้นไป
เหล่าฮีโร่ต่างขึ้นดาดฟ้าไปก็ประชุมกัน
"เอาไงต่อล่ะ"พรีเซนต์ไมค์
"ตอนนี้ก็แค่รอให้มันขึ้นมาแล้วก็หยุดการเคลื่อนไหวมันเท่านั้น"เอ็นดิเวอร์
"จากนั้นล่ะครับ"เคเมนทอส
"ก็แค่ให้สไนป์จัดการซะ"เอ็นดิเวอร์
เคนโกได้เดินขึ้นมาแล้วในตอนนี้
"เอาเลย!!!!"
ปึด
ไอซาวะใช้ผ้าจับกุมรัดตัวของเคนโกเอาไว้
"อะไร...จะเล่นกักบริเวณรึไง"เคนโก
ซูม
ต่อมาก็คือซีเมนต์นั้นเข้ารัดร่างของเขา
"นี่คิดจะทำอะไรกันแน่"เคนโก
"ก็ตรึงแกไว้ไง ในเมื่อแกไม่ยอมให้จับเป็นก็มีแต่ต้องจับตายเท่านั้น"เอ็นดิเวอร์
"หมายความว่าไง"เคนโก
"สไนป์!!!!!!!!!!!!"เอ็นดิเวอร์ตะโกนออกมา
แผนการที่แท้จริงก็คือเขาจะให้สไนป์ยิงจัดการเคนโกนั่นเอง
"อย่านะ!!!"ออลไมต์วิ่งตามขึ้นมาร้องห้ามแต่ทว่า
ปัง
สไนป์ยิงออกไปหมายจะปลิดชีพเคนโกซะแล้ว
ตูม
เกิดระเบิดกระแทกรุนแรงขึ้นจนหมอกเข้าปกคลุมพื้นที่นั้น
"สำเร็จไหม"ฟรีเซนต์ไมค์
แต่ทว่าภาพทุกคนเห็นนั่นก็คือกระสุนกลับถูกหยุดไว้ได้
"อะไรกัน!!!!!"ทุกคนตกใจมาก
"ให้มันได้อย่างนี้เซ่ ทันด้วยเหรอเนี่ย"เคนโก
"เอาล่ะหมดมุขล่ะสิท่า หึ"เคนโกได้ใช้แสตนด์ทำลายผ้าจับกุมแล้วออกมาจากซีเมนต์ได้อย่างง่ายดาย
ฟิ้ว ฉึก
หอกแดงปริศนาได้พุ่งมาหมายจะแทงหัวของเคนโก
ฟุบ
แต่เคนโกหลบได้จึงโดนแค่หมวกเท่านั้น
"ขอโทษที่มาช้าแต่จากนี้ไปฉันจะเป็นคู่ต่อสู้ของเธอเอง"เคย์โกะปรากฎตัวออกมาพร้อมกับหอกในมือ
"ให้มันได้อย่างนี้เซ่ไม่นึกเลยว่ามีอีกมุข"เคนโกหยิบหมวกแล้วหันไปหาเคย์โกะ เรือนผมสีดำรัตติกาลได้โดนแสงจันทร์กับดวงตาสีแดงชาดราวทับทิมทันทีที่ออลไมต์และเคย์โกะตาโตขึ้นมาเื่อเห็นหน้าของเขา
"ไม่จริงน่า"ออลไมต์
"เคนจัง....ลูกแม่"เคย์โกะเพ้อออกมาเมื่อเห็นหน้าของเขา
ลูกชายของเธอที่คิดว่าจะไม่เห็นอีกแล้วในชีวิต
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
สวัสดีรีดทุกท่านตอนนี้ตอนแรกก็เสร็จแล้วพร้อมกับเปลี่ยนประวัติของเคนโกไปด้วย เนื่องด้วยความที่ว่าไรท์ปูเนื้อเรื่องไม่เก่งตอนที่1เลยลงเอยประมาณนี้ตอนหน้าจะเริ่มแล้วเพราะตอนหน้าจะไม่มีอะไรขวางกั้นเราแล้วยังไงๆก็คอมเมนต์ให้กำลังใจด้วยเน้อ
ความคิดเห็น