คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : anger vs anger
พวกห้องSตอนนี้ได้ลงมาแล้วและกำลังจะทดสอบเหมือนกับห้องA ซึ่งตอนนี้พวกเขาทั้ง2ห้องก็อยู่ข้างๆกัน
"นั่นเหรอห้องSน่ะ"มิโดริยะ
"ท่านมิโดริยะคร้าบบบบบบ"ไลท์พุ่งมาหามิโดริยะอย่างรวดเร็ว
"ไง ฮายามิคุงไม่เจอกันนานเลยนะ"มิโดริยะ
"ครับ ว่าแต่ท่านมิโดริยะอยู่ห้องAเหรอครับ"ไลท์
"อืม ผมอยู่ห้องAน่ะแล้วฉายามิคุงอยู่ห้องSสินะ"มิโดริยะ
"ครับ ยังไงก็ไว้คุยกันตอนพักเที่ยงนะครับ"ไลท์จากไป
พวกห้องSและAก็เตรียมทดสอบโดยเริ่มจากบาคุโกและรอบบี้ขว้างบอล
"เอาล่ะเริ่มได้!!!!"
"ตายซะ!!!!!"
ตูม
บาคุโกขว้างบอลอัดแรงระเบิดจนกระเด็นไปไกลได้ถึง705.2เมตร
"ย๊ากกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
ตูม
รอบบี้ก็ไม่น้อยหน้าซึ่งก็ได้ถึง709.1เมตร
"นี่แกกล้าเกทับฉันเหรอวะไอ้กระดูกไฟลุก!!!"บาคุโกพุ่งเข้ามากระชากคอเสื้อของรอบบี้ทันที
"อะไรของแกไอ้หัวฟู แกทำได้แค่นั้นแท้ๆยังมีหน้ามาหาเรื่องฉันเหรอวะ!!!!"รอบบี้ก็กระชากคอเสื้อคืน
"หนอยแน่แกพูดงี้มาตัวๆกันเลยเหอะว่ะ!!!!"บาคุโก
"คิดว่ากลัวเหรอไงวะก็เอาดิ!!!"รอบบี้
"นี่ๆอย่าทะเลาะกันสิคัตจัง"มิโดริยะ
"ใช่ๆหยุดเลยนะรอบบี้!!!"ไลท์
"เสือก!!!!"บาคุโก/รอบบี้
"...."และแล้วทุกคนก็เงียบกันหมด
ทางด้านอาจารย์
ไอซาวะคิดจะใช้อัตลักษณ์หยุดพวกเขา
"อย่าพึ่ง"เคนโก
"ทำไมล่ะอาชินะ"เพนโร
"พวกนั้นอาจจะได้ฝึกไปในตัว"เคนโก
".....เหตุผลเข้าหูดีนี่"ไอซาวะ
ทางด้านบาคุโกกับรอบบี้
"พอได้แล้วนี่ไม่ใช่ที่ๆจะมาทะเลาะกันนะครับ"ชินโจเดินมาขวางทั้งคู่ไว้
"พอได้แล้วบาคุโก ขืนเป็นแบบนี้จะแย่ลงนะ"อีดะก็เดินมายืนข้างๆชินโจ
"งั้นทำไมไม่ดวลกันด้วยการทดสอบล่ะ"โซระ
"หา...การทดสอบเหรอวะ!!!!!"รอบบี้/บาคุโก
"จริงสิ อาจารย์ครับการทดสอบยังมีอย่างอื่นอีกใช่ไหมครับ!!!!!!"คามินาริ
"อา ก็มีล่ะนะ"ไอซาวะ
"จารย์เพนครับ การทดสอบของเรากับห้องAเหมือนกันใช่ปะ"โซระ
"อา...ก็ใช่"เพนโร
"งั้นก็แข่งกันด้วยการทดสอบก่อนแล้วค่อยตัวๆกันไปเลย ตกลงไหม"เคนโก
"ตกลง!!!!/เอาดิวะ!!!!"รอบบี้/บาคุโก
"งั้นไปประจำที่ซะ"เคนโก
ในการทดสอบของรอบบี้จะได้พร้อมกันทุกการทดสอบ
การทดสอบที่1วิ่ง
"พร้อมแล้ว เริ่มได้!!!!!!!!!!"
"ย้ากกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!"รอบบี้เปิดอัตลักษณ์แล้ววิ่งยาวๆ
"ไปตายซะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"บาคุโกไม่น้อยหน้าอัดแรงระเบิดเพื่อให้กระเด็นไปได้ไกล
ผลสรุป
รอบบี้5วินาที
บาคุโก8วินาที
รอบบี้ชนะ
การทดสอบที่2วัดแรงบีบ
"ย๊ากกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!"รอบบี้บีบจนแตกคามือ
"ตายซะ!!!!!!!!!!!!!!!"บาคุโกไม่แตก
ผลสรุป
รอบบี้500
บาคุโก40
รอบบี้ชนะ
การทดสอบที่3กระโดดไกล
"ย๊ากกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!"รอบบี้กระโดดด้วยแรงทั้งหมดที่มี
"ตายซะะะะะะะะะะะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"บาคุโกไม่น้อยหน้าอัดระเบิดไป
ผลสรุป
บาคุโก100
รอบบี้99
บาคุโกชนะ
"ไงล่ะไอ้กระดูก"บาคุโก
"ยังไม่จบหรอกโว้ย!!!!!"รอบบี้
การทดสอบที่4กระโดสลับข้าง
"ไปตายซะะะะะะ!!!!"บาคุโก
"ไม่ยอมหรอกโว้ยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!"รอบบี้
ผลสรุป
รอบบี้1000
บาคุโก50
รอบบี้ชนะ
และแล้วก็ขว้างบอลแน่นอนทั้งคู่ขว้างไปแล้วก็ไม่ต้องตอนนี้ถึงตาของมิโดริยะกับไลท์ มิโดริยะถูกไอซาวะด่าดอกนึงก่อนจะขว้างซึ่งได้ไกลพอสมควร หลังทดสอบทุกคนก็นั่งดูที่สนามประลองโดยบางคนไปหาป๊อปคอร์นมาจากไหนไม่รู้ก่อนจะมานั่งดูด้วย
"คราวนี้แหละมึงเจอกูแน่"รอบบี้
"ก็มาดิวะไอ้กระดูกเหมือนกลัวตายละ!!!!!"บาคุโก
ตูม ตูม ตูม ตูม
บาคุโกไม่รอช้าอัดระเบิดใส่รอบบี้รัวๆ
"พอใจรึยัง"รอบบี้ที่ไม่เป็นอะไรเลยถามกับบาคุโก
"โกหกน่า!!!!"
"บ้าไปแล้ว"
"อะไรกัน!!!"บาคุโก
"ตาฉันบ้างแล้วกันย๊ากกกกกกก!!!!!"รอบบี้
ผัวะ ผัวะ ผัวะ ผัวะ ตูม ตูม ตูม
รอบบี้อัดบาคุโกกลับไปรัวๆแล้วยิงลูกไฟซ้ำด้วย
"อะไรกันเนี่ย"คามินาริ
"โว้ว โคตรสุดเลย"โซระ
"พลังทำลายอะไรขนาดนี้"โทโดโรกิ
"หึ ก็ไม่เลวนี่"ฮิโระ
"แข็งแกร่ง"โชจิ
"......ไม่ไหว ไม่ไหว"เคนโก
ตูม ตูม ตูม
บาคุโกก็ไม่ยอมอัดระเบิดใส่้รอบบี้และหลบหมัดกับลูกไฟของรอบบี้ไปด้วย
"ไม่ยอมหรอกโว้ยยยยย"บาคุโก
"ทางนี้ต่างหากกกก!!!!!"รอบบี้
ทั้งคู่ยังต่อสู้อย่างดุเดือดจนคนดูเองก็ทึ่งและลุ้นมาก
"ดูท่าว่าใกล้ถึงเวลาแล้วนะ"เคนโก
"จริงสิลืมไปเลยแฮะ"ไอซาวะ
"เตรียมตัวด้วยล่ะ"
ทางด้านนักสู้
"แฮก แฮก แฮก"บาคุโก
"เป็นไรแค่นี้หอบแล้วรึไง"รอบบี้
"ยังโว้ย ยังไม่จบหรอก!!!!"บาคุโก
"โฮ่ ยังไม่จบสินะงั้นก็มาตัดสินกันเลย!!!!!!!!"รอบบี้วิ่งเข้าไปหาบาคุโก
"ได้เลย ไอ้กระดูกกกกก!!!!!!!!"บาคุโกวิ่งเข้าไป
"ย๊ากกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!/ตายซะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"รอบบี้/บาคุโก
ทั้งคู่กำลังจะปะทะกันทันใดนั้นเอง
วิ้ง ผัวะ
"อั่ก!!!!!"พริบตาที่หมัดรอบบี้ปะทะหน้าบาคุโกตรงๆจนกระเด็นไปแต่ว่าแค่หมัดธรรมดาเพราะไอซาวะลบอัตลักษณ์
"อะไรกัน!!!!"รอบบี้
"เอาล่ะผลแพ้ชนะออกมาแล้วล่ะนะ ผู้ชนะคือมาแชลห้องS"ไอซาวะประกาศออกกมา
ห้องAตกตะลึงมากที่ได้เห็นพลังอัตลักษณ์ของรอบบี้ที่สามารถสยบบาคุโกลงได้ ในขณะที่ห้องSคิดว่าก็ไม่แปลกที่จะสยบหมาบ้าได้ล่ะนะ
"พลังอะไรกันแข็งแกร่งขนาดนี้"คามินาริ
"ในที่สุดหมาก็หยุดเห่าซะที"โซระ
"แข็งแกร่งฉันต้องก้าวข้มหมอนั่นให้ได้"โทโดโรกิ
"หมอนั่น...ไม่เลวนี่"ฮิโระ
"แข็งแกร่ง"โชจิ
"ให้มันได้อย่างนี้เซ่"เคนโก
หลังจากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกันไปกินข้าว
ณ ดาดฟ้า
"เคนจัง"ยูกิโนะเดินขึ้นมาบนดาดฟ้า
"..."เคนโก
"พูดอะไรบ้างสิ"ยูกิโนะ
"ไม่เจอกันนานเลยนะ ยูกิ"เคนโก
"...เป็นนายจริงๆด้วย"ยูกิพุงไปกอดเคนโกโดยเคนโกไม่ได้รังเกียจแม้แต่น้อย
"หายไปไหนมา!!!!ฉันคิดถึงนายมากมายเลยนะ!!!!"ยูกิโนะพูดออกมาทั้งน้ำตา เพื่อนสมัยเด็กที่เธอรักมากอยู่ๆก็ตายไปดื้อและ6ปีต่อมาก็กลับมาอีกครั้ง
"โทษทีนะ ที่จำอะไรไม่ได้เลยน่ะ"เคนโก
"จากนี้ไปนายห้ามหายไปดื้อๆอีกนะ"ยูกิโนะร้องไห้ออกมา
"อา...บอกก่อนไปละกัน"เคนโก
"ฮึก ฮึก ฮือออออ"ยูกิโนะปล่อยโฮออกมาหนักมาก
ตั้งแต่เกิดเธอนั้นตายด้านทางอารมณ์มากจนพ่อของเธอเป็นห่วง เธอเสแสร้งทำตัวเป็นคนปกติเพื่อไม่ให้พ่อของเธอเป็นห่วงแม่เธอบอกว่าเธอก็คือเป็นแม่บอกว่าซักวันจะมีคนมาเติมเต็มความรู้สึกของเธอ ยูกิโนะไม่เชื่อและคิดว่าคงไม่มีใครมาเติมเต็มเธอได้ จนกระทั่งเมื่ออายุ8ขวบเธอก็ได้เจอกับ....เด็กชายผมดำตาสีแดงราวกับทับทิมผู้อ่อนโยน ผู้เติมเต็มความว่างเปล่าให้เธอครั้งแรก ในที่สุดเธอก็เจอคนที่เติมเต็มความว่างเปล่านั่นเด็กชายคนนั้น ลูกชายคนรองของตระกูลอาริมะและอาชินะ เคนโกนั่นคือชื่อของเขา นับตั้งแต่วันนั้นเป็นเวลา2ปีเธอได้เรียนรู้และพยายามเข้าหา ทำความรู้จักเขาแม้เขาจะไร้ซึ่งอัตลักษณ์หรือถูกตระกูลทอดทิ้งก็ตาม แต่เธอจะเป็นผู้นำตระกูลเพื่อเขาและทุกอย่างเพื่อเขา เธอจะไม่ปล่อยให้เคนโกหลุดมือไปแน่นอน เธอจะทำทุกอย่างเพื่อเคนโก และต้องการให้เคนโกมอบทุกอย่างให้เธอเช่นกัน เธอวางแผนเพื่อเป็นผู้นำตระกูลเพื่อจะสู่ขอเคนโกแต่งงาน(เดี๋ยวนะ เขามีแต่ชายขอแต่งไม่ใช่เรอะ!!!!!) แต่ว่าทุกอย่างก็พังทลายเมื่อข่าวอุบัติเหตุที่เคนโกเสียชีวิตถึงหูของเธอ ยูกิโนะแทบไม่เชื่อ สิ่งสำคัญที่สุด ทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอมีกลับหายไป ยูกิโนะสิ้นหวังกับโลกและได้คิดฆ่าตัวตาย แต่แล้วแม่ของเธอก็เข้ามาหาเธอที่กำลังจะฆ่าตัวตายพร้อมกับข้อความสุดท้ายของเคนโกมาด้วย นั่นคือ"เป็นผู้นำตระกูลที่ยิ่งใหญ่ให้ได้นะ" และนั่นคือเหตุผลที่ยูกิโนะมีชีวิตจนถึงตอนนี้ เพื่อเคนโกแม้เธอจะเสแสร้งทำมาก็ตามแต่ตอนนี้เธอจะจริงจังกับมันมากขึ้นแล้ว เพื่อคนที่เธอรัก ทุกสิ่งทุกอย่างของเธอ เธอยอมทำทุกอย่าง
"นี่ ยูกิ"เคนโก
"อะไรเหรอ"ยูกิโนะ
"ฉันไม่เหมือนเดิมในแบบที่เธอรู้จักแล้วนะ"เคนโก
"ยังไงเหรอ เคนจัง"ยูกิโนะ
"ฉันไม่ได้ใจดีแล้วนะ"เคนโก
"แค่นั้น มันทำให้นายเปลี่ยนไปไม่ใช่นายเหรอ"ยูกิโนะ
"อา...."เคนโก
"ไม่ล่ะ ขอแค่เป็นเคนจัง ฉันรับได้หมดทุกอย่างแหละ"ยูกิโนะ
'ทุกสิ่งทุกอย่างของนาย คือทุกสิ่งทุกอย่างของฉัน'ยูกิโนะกอดเคนโกแน่นขึ้นเพื่อสูดกลิ่นตัวของเคนโก ดวงตาของเธอกลายเป็นสีชมพูและมีรูปหัวใจอยู่ในนั้น
"ตอนนี้ฉันว่าเราไปเรียนกันเถอะ"เคนโกผละตัวออก
"อืม เอาสิ"ยูกิโนะเห็นด้วยก่อนจะเดินลงไป
ทั้งคู่เดินไปในห้องด้วยกัน
"เอาล่ะทุกคนครูมาเรื่องจะบอก"เพนโร
"อะไรเหรอครับจารย์"ไลท์
"เตรียมจับคู่ด้วยล่ะ พรุ่งนี้เราจะซ้อมเต้นรำกัน"เพนโร
"อ๋อ แค่เต้นรำนี่เอง"โซระ
"หา!!!!!!!!!!!!!!!!!"ทุกคนตกใจ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
กลับมาแล้วววววว หลังจากหายไปนานพอสมควร จากผลโหวตคือรอบบี้ vs บาคุโกซึ่งไรท์ก็จัดให้ มหาศึกคนหัวร้อนระหว่างกระดูกหัวร้อนห้องS กับหมาหัวร้อนห้องAก็วอร์กันเรียบร้อยแล้วนะครับ พอดีไรท์ยังไม่เก่งเรื่องเขียนฉากบู๊เท่าไหร่เลยออกมาประการฉะนี้นะครับ ไรท์ขอบอกก่อนว่าช่วงนี้จะสอบกลางภาคแล้วจึงไม่มีเวลาเขียนเท่าไหร่เพื่ออ่านหนังสือ ดังนั้นจะขอบอกว่ามาอีกทีอาจจะหลังปีใหม่เลยนะครับและขอพูดอะไรหน่อย แม่นางยูกิช่างน่ากลัวยิ่งนัก สุดท้ายนี้ก็คอมเม้นท์ด้วยนะครับ
ความคิดเห็น