คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : 6thSIXTH :: 10
ในหัว่าิไป่าๆนานา
“อี้ิ” ใรบานเรียเา
“อี้ฟาน” นโนเรียหันมาามเสีย
ไม่ทันสิ้เสียออีน
เา็วิ่มาอเ้าอย่าแร เหมือนไม่ไ้เอันหลายปี
“อย่าหายไปแบบนี้อีนะรับ”
อี้ฟานพูึ้น้วยน้ำเสียเป็นห่ว
“็แ่ออมาสูอาาศเอ”
“ะไปไหน็บอ่อนสิรับ”
“อืม”
“เป็นห่วนะรู้เปล่า”
อี้ฟานหน้าแเมื่อพูำนั้น
“ริหรอ” อี้ิแหย่เาแล้ว็หัวเราะ
“มานี่เลยัวแสบ ทำเอาใหายหม”
อี้ฟานึอีนเ้ามาอ
“ะทำอะไรอีละ หืม”
ุ้บ
“นี่แน่ะ โทษานทำให้เป็นห่วแล้ว็ยัวน้วย”
“ั้นะหายไปอี ทำเหมือนที่ฟานเยทำับเรา
ีมั้ย?” อี้ิทำท่าิ
“ื้อ ไม่เอาแล้ว ไม่เอาแบบนั้น เ้าอโทษ ะไม่ทำแล้วรับ
สัา” อี้ฟานยื่นนิ้ว้อยออมา
“็ีแล้ว” อี้ิ็ยื่นนิ้ว้อยออมาเหมือนัน
แล้วนิ้ว้อยทั้สอ็เี่ยวัน
“อบุนะรับ”
านยอลอบุลู้าที่มาาเฟ่อที่บ้าน
บ้านอานยอลเปิธุริาเฟ่
เ่นเียวับที่บ้านอแบฮยอนที่เปิธุริเบเอรี่
ะมีอะไรที่มันเ้าันไ้เท่านี้อีมั้ย
“แม่รับ เี๋ยวเย็นนี้านะลับหอเลยนะรับ”
านยอลหันไปถามแม่อเา ่วที่ยัไม่มีลู้าเ้ามาในร้าน
“ทำไมรีบัละลู แล้วะไปยัไ”
“็เี๋ยวเอารถมอไ์ไปรับ
เวลาไปลับะไ้ไม่้อลำบาพ่อับแม่้วย” านยอลบอ
“อืม เอาไปรับสาวที่ไหนหรือเปล่าเนี่ยลูแม่”
แม่านยอลแว
“เปล่าะหน่อยแม่ ฮ่าๆ” านยอลหัวเราะ
ไม่ใ่สาวที่ไหนหรอรับแม่ แบฮยอน่าหา
“อบุนะรับ แล้วมาอุหนุนใหม่นะรับ”
นัวเล็ยิ้มแ้มปริอบุลู้าที่มาื้อเ้
ึ๊! เสียโทรศัพท์ั
‘แบฮยอนลับโรเรียนอนไหน’
‘อบิ’
‘โว้ย อบ้า’
‘อินะมารับลับ้วย’
‘ไม่อยาลับ’
‘เี๋ยวไปหาที่ร้าน’
้อวามาเพื่อนสนิทอเา ะเป็นใรไปไม่ไ้
็ยอูไ
“เป็นบ้าอะไรอนายเนี่ย ยอู” แบฮยอนหัวเราะ
ริ้! เสียระิ่ประูร้านัึ้น
“ยอู.....” มาไวไปมั้ยวะ
“แบฮยอนนาย้อ่วยเรา”
ยอูเินอ้อนวอนมาใล้ๆแบฮยอน
“ทำไมอะ” อีนถาม
“็อินอะ ี่เ่าที่สุทำให้เป็นห่ว
หายไปทั้วันเมื่อวาน โทรไป็ิ ทัไป็ไม่อบ ็เลยเป็นห่วมา
แล้ว็โทรมาเมื่อเ้าบอเมื่อวานไปทำธุระ แล้วแบหม”
“เราว่านายอะี่เ่ามาว่านะ
เ้าแบหมะให้ทำไอะ”
“็น่าะบอัน่อนว่าไปไหนอะ”
“็เ้าอาะยุ่ๆไ” แบฮยอนพูามวามริ
“น่ะ นายเ้า้าอิน”
“็ถ้านายี่เ่าเรา็ะไม่่วยหรอ
เี๋ยวโทรบอให้อินมารับเลย” แบฮยอนหยิบโทรศัพท์ึ้นมา
“ไม่เอา แบฮยอน้อ่วยเรา” ยอูอร้อ
ริ้! เสียประูร้านัึ้นอีรั้
“ยอ”
“นั่นไ ยัไม่ทันโทร็มาละ”
“ิ” ยอูออ แล้วเมินหน้าหนี
“โอ๋ ไม่โรธเ้าน้า ีันๆ”
อินเินเ้ามาอแฟนอเา
“ามสบายนะ ะทำเป็นว่าไม่เห็นละัน”
แบฮยอนันม่อ
“ะไปไหน็ไป”
“ไม่เอาะอยู่รนี้”
อินอแน่นพร้อมเอาาเยไหล่อีน
“ะลับบ้านละ ปล่อย” ยอูพยามิ้น
“ไม่ปล่อย”
“ปล่อยสิ อิน” ยอูิ้น
“ื้อนัใ่มั้ย”
“ะทำอะไร”
อินอุ้มยอูพาบ่าออไป
“อิน!!” ยอูใ
“ื้อีนั้อเอแบบนี้” หันมาพูับยอู
“ไปละนะแบฮยอน อบุมา” หันไปบออีนที่อยู่หลัเาน์เอร์
“ไม่เป็นไร บายนะ ยอ อิน”
แบฮยอนโบมือแล้วยิ้ม
“อินปล่อยนะ”
ูมีวามสุเนาะ ยอู อิน....
ึ้!! เสียโทรศัพท์ั
แบฮยอนถึับเปลี่ยนสีหน้าเมื่อเห็นว่า้อวามนั้นมาาใร
‘แบฮยอน’
‘อยู่ที่ร้านหรือเปล่า’
‘ะไปรับลับโรเรียน้วยัน’
บ้าไปแล้วานยอล บ้า มารับเราทำไม
‘ไม่้อหรอ เี๋ยวเราให้พ่อไปส่’
(เี่ยวเราไปรับเอ)
‘นายไปเถอะ’
ไม่มี้อวามอบลับ แ่ึ้นว่าอ่านแล้ว
‘านยอล’
‘าน......’
โว้ย อย่าอ่านแล้วไม่อบิ
10 นาที่อมา
แบฮยอน็ยัโมโหที่เาอ่านแล้วไม่อบ
ริ้!! เสียประูร้านัึ้นอีรั้
และแล้ว็มีร่าสูเ้ามาในร้าน
“านยอล” แบฮยอนอุทานออมา
“ไ” านยอลเิน
“มะ...มา...ไ้ไ”
“็ี่รถมา” หันมอออไปที่รถอัวเอนอร้าน
“......” แบฮยอนยัยืนนิ่
“ะไปไ้ยั” านยอลเินเ้ามาใล้
“็บอแล้วไว่าไม่ไป” แบฮยอนหลุาภวั์
“โอเ” านยอลพูบ็เินเ้าไปหลัร้าน
“นี่นายะไปไหน” แบฮยอนวิ่าม
“สวัสีรับุแม่แบฮยอน”
านยอลถือวิสาสะเ้ามาหลัร้าน
“สวัสี้า” แม่แบฮยอนรับไหว้ “ว่าแ่เราเป็นใร
แล้วเ้ามาหลัร้านทำไม”
“ผมานยอลไรับ เป็นเพื่อนแบฮยอนสมัยเ็ๆ
ำไ้มั้ยรับ”
“าน.....ยอล....” แม่แบอฮยอนทำหน้านึ “อ๋อ
แม่นึออแล้ว ใ่ที่เอาโบี้มาให้แบฮยอนใ่มั้ย”
“ใ่แล้วรับ”
“โึ้นเยอะเลยนะ หล่อึ้น้วยนะเนี่ย”
“็ไม่นานั้นหรอรับ” านยอลถ่อมัว
“แล้วมีอะไรถึไ้บุมาหลัร้านแบบนี้เนี่ย”
“ผมะมารับแบฮยอนไปโรเรียนน่ะรับ
แ่ว่าเาไปยอมไป”
“นี่นาย” แบฮยอนีแนเา
“อ้าว ทำไมละแบฮยอน ไปพร้อมเพื่อน็ีนะ
ไป้วยันเลย”
“แม่” แบฮยอนิ้น “แบให้แม่ไปส่แหละีแล้ว
เรใานยอล้วย” แบฮยอนเินมาอแม่
“ไม่เรใหรอรับ ไปทาเียวัน
ะไ้ผ่อนแรุแม่้วย”
“ีเลย แล้วะไปอนไหนันล่ะลู”
“แม่!!!!” แบฮยอนึหน้า
“อนนี้เลยรับ”
“อ้าวหรอ แล้วนี่ยืนทำไรล่ะแบไปเ็บอสิ
เร็วๆเี๋ยวเพื่อนรอนาน” แม่ไล่ให้แบฮยอนไปเ็บอ
“แม่อ่ะ” แบฮยอนสะบัสะบิ้ แล้วเินออไป
เรานะนายละนะ แบฮยอน นะพอที่ะนะในายไ้ยั
“ไอ้บ้า ็บอว่าไม่ไปไ ยัะื้ออี”
แบฮยอนโยนๆอใส่เีย
เป็นอะไรไปนะแบฮยอน เ้ามารับ็ีแล้วไม่ใ่หรอ
ทำไม้อหุหิ้วย
“อึบ” แบฮยอนหยิบระเป๋าึ้นมาสะพาย
“ี่รถีๆนะลู” แม่อแบฮยอนบอานยอล
“ูแลัวเอ้วยนะ มีอะไร็โทรมาหาแม่นะ” บอแบฮยอน
“รับ”
“มัวยืนรออะไร ไปไ้แล้วานยอล”
“รับๆ”
“ไปละนะแม่” แบฮยอนหันมาบอแม่อัวเอ
“อะใส่หมว” านยอลยื่นหมวันน๊อมาให้แบฮยอน
“อบุ” แบฮยอนหยิบมาสวม แ่ว่ารัสายรัาไม่ไ้
“มานี่ เี๋ยวใส่ให้”
านยอลหันมาับสายรัาแล้วใส่ให้
บ้า ไอ้บ้า ไอ้านยอลนบ้า
ความคิดเห็น