คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : PART 8 - D E L I C I O U S☆
Part 8 - Delicious - ToHeart(Woohyun&Key)
Rating : PG หรอ? ช่างมันเถอะใครสน 5555
Pairing : JungkookV JinV
Note: รักนี้ต้องแย่งชิง -__-+++ ชิ้งๆ//
อย่าลืมโหวตเชียร์กันมานะคะ ~
กุกวี หรือ จินวี เอาให้เด็ดขาดไปเลยนะ!
ปล. ไว้จะมีวันช็อตพี่คิมน้องคิม ไม่ก็ ยุนกิฮยองแทแท มาเซอร์ไพร้ซ์? .. คิคิ
โวยวายกันมาโนะ จะได้จัดให้ >__~
นี่ๆๆๆๆ >>ฟังเพลง<< กันไปด้วยนะ ! <3
สีชมพู – จิน
สีแดง – จองกุก
สีม่วง – รวม
This Love, This Love,
I Swear That It’s Delicious
“แทแทฮยอง!” โผล่หน้าเข้าไปในห้อง ตะโกนเรียกเสียงสดใส
“หืม?” คนถูกเรียกหันหน้ามาหาอย่างเนือยๆ
“ไปเที่ยวกันมั้ยครับ?” ยิ้มหวาน
“อ่า ไม่อะ วันนี้ขี้เกียจขยับตัวอะ” พูดจบก็พลิกตัวลงนอนคว่ำ ทำท่าหมดแรงเต็มที่
“งั้นเดี๋ยวผมอุ้มเอง ไปกันนะ นะนะ~” ไม่พูดเปล่า เดินเข้ามาเขย่าแขนถึงที่
“กุกกี้ ไม่เอาน่า” ปัดแขนรุงรังที่มายุ่มย่ามออก ซุกหน้าลงกับหมอน
“โห่ย แต่ว่า ร้านราเม็งร้านนี้อร่อยมากจริงนี่นา ก็แค่อยากให้ฮยองได้ไปลองกินดู..” ลงไปนั่งชันเข่าบนพื้นข้างเตียง
“ราเม็ง?” หันหน้ามาหา สายตาฉายแววสงสัย
“ใช่ ร้านอาหารญี่ปุ่นที่พึ่งเปิดใหม่ตรงข้ามทาร์เก็ทซูเปอร์มาเก็ตอะ หูย ได้กินแล้วจะติดใจ” พูดพล่าม ตาลุกวาว
“อร่อยขนาดนั้นเลย?” ลุกขึ้นมานั่งขัดสมาธิบนเตียง เอียงคอถาม
“สุดยอดเหอะ เส้นนี่เหนียวนุ่มกำลังดี ซุปก็หอมเข้มข้นเต็มรสชาติ เครื่องก็ใส่เต็มไม่มียั้ง” บิ๊วเต็มที่ประหนึ่งได้ค่าโฆษณา
“อา ..” ทำหน้าครุ่นคิด
“ผมเลี้ยงเอง” เอ๊า! ป๋าสุดๆเลยเอา!
“....” ยู่ปากตัดสินใจ
“.....??” จ้องคนน่ารักตาแป๋วรอคำตอบ
“ขอเปลี่ยนชุดแปป”
I Swear That It’s Delicious
I Swear That It’s Delicious
**
การที่จะชวนคิมแทฮยองออกมาเดทด้วยกันสองคนเนี่ยไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ ..
ก่อนอื่นจะต้องดูสถานการณ์ลาดเลาซะก่อน ..
คือจะต้องรอเวลาที่คนในบ้านแยกย้ายกันไปทำงานทำการข้างนอก จนไม่เหลือใครอยู่บ้านเป็นก้าง
ซึ่งผมนี่อยากจะเอาหัวโขกกำแพงตาย
ทำไมมันยากเย็นขนาดนี้?!
ก็จินฮยองเนี่ยดิ รับงานบ้างไม่รับบ้าง เอาแต่ขลุกอยู่บ้าน เต๊าะแทแทฮยอง ตามใจตัวเองเหลือเกิน
กว่าจะมีจังหวะที่พ่อหนุ่มรูปงามจะขยับร่างออกจากบ้านไปโชว์ตัวให้ผู้คนยลโฉมชักภาพนี่ก็ยากอยู่
นี่ยังโชคดีที่ช่วงนี้ยุนกิฮยองต้องไปดูบ้านไซต์งานบ่อยๆ เลยไม่อยู่ติดบ้านเหมือนเคย
ไม่งั้นคงไม่ได้ไปไหนอะ พ่อคุณเล่นนอนอืดตลอดทั้งวัน ทำงานตลอดทั้งคืน ไม่คิดขยับตัว
กว่าการออกจากบ้านของสองคนนี้จะโคจรมาเจอกันได้นี่เรียกได้ว่ายากพอๆกับการเกิดสุริยุปราคาเลยก็ว่าได้
แต่มันก็เกิดขึ้นแล้ว ! วันนี้ !!
ซึ่งกระผม จอนจองกุกกี้ ก็จะไม่ขอปล่อยโอกาสดีๆแบบนี้ผ่านหลุดลอยไปโดยเด็ดขาด!
ตอนแรกก็แอบหวั่นครับว่าแทแทฮยองจะไม่ยอมไปด้วย
ไม่สิ ! กลัวว่าจีมินฮยองจะขอติดสอยห้อยตามไปด้วยมากกว่า
แต่โชคก็เข้าข้างอีกครั้ง ที่วันนี้จีมินฮยองมีนัดกับคุณหมอฟัน
(ไม่เคยรู้สึกขอบคุณหมอฟันเท่านี้มาก่อน ขอสัญญาจะรักษาสุขภาพฟันอย่างสม่ำเสมอ)
ฮิฮิ ~ อะไรจะลัคกี้ขนาดนี้ พระเจ้าเป็นใจชัดๆอ้ะ!
ส่วนแทแทฮยองนี่แค่พูดว่ามีของกินอร่อย แล้วบอกว่า เดี๋ยวเลี้ยงเอง
แค่นี้ก็ยอมใจอ่อนละ ไม่ค่อยรู้เท่าไหร่ว่าเป็นคนยังไง ..
แต่ผมก็ชอบนะ
คิกคิกคิกๆๆ
มาสานสัมพันธ์หวานชื่นต่อจากวันนั้นที่คาเฟ่กันเถอะนะครับฮยอง !! <3 จุ๊บจุ๊บ!
...
โอเค
เราจะไม่พูดถึงเหตุการณ์หลังจากวันนั้นที่ผมขับรถ(ที่ฉกมาจากจินฮยอง)กลับมาบ้าน(ของจินฮยอง)
แล้วแทบจะโดนจินฮยองจับไปต้มยำทำแกงให้หมาทั้งหมู่บ้านกิน ..
ขอบอกว่าศพไม่สวย
เอาจริงก็ไม่ได้ขนาดนั้น
ก็ยังอยู่รอดครบ32ดี แค่อาจจะหูชาหน้าผากปูดไปหน่อย
จากการฟังเสียงบ่นและการเขกหัว ...
ก็โชคดีที่แทแทฮยองยืนอยู่ด้วยอะครับ
ถ้าฮยองไม่อยู่ด้วย ป่านนี้ผมคงถูกโมดิฟายไปเป็นอาหารนานาชนิดไปแล้ว
แบบว่า กุกกี้จิเก กุกกี้ผัดซอสเปรี้ยวหวาน บุลโกกุกกี้ ต๊อกโบกุกกี้ อะไรประมานนี้...
จินฮยองเองก็อดทนแทบแย่เหมือนกัน
ทั้งเกร็งหน้าฝืนยิ้ม พูดจาตักเตือนกัดฟันกรอดๆ มือนี่กำแน่นจนข้อนิ้วขาวซีด
เท้าก็อยู่ไม่สุกเลยซักนิด ดูจะคันยิบๆอยากฟรีคิกเสียให้ยับ ไรงี้
“นายน่ะ .. ใบขับขี่ก็ไม่มี .. ขับออกไปได้ยังไง? .. เกิดอะไรขึ้นมาจะทำยังไง? ..
โดนตำรวจจับจะทำยังไง ใบขับขี่ไม่มี แถมยังขโมยรถคนอื่นมาขับอีก ..
แล้วถ้าเกิดอุบัติเหตุ.. นายพาแทฮยองไปด้วยนะ .. ไปกันสองคนได้ยังไง ..
ทีหลังอย่าทำอีกนะ .. มีอีกครั้งฮยองเอานายตายแน่ไอ้หนู..”
รับรู้เลยครับว่าทั้งหมดที่พูดมา ใจความสำคัญคือประโยคสุดท้าย..
ฮ่าๆๆๆ
แหม โทษทีครับฮยอง
ด้านได้อายอดน่ะครับ
ฮิ
Come On Girl, Love Is So Nutritious
Come On Girl, Love Is So Delicious
ว่าแต่ .. นี่ก็รอมาซักพักแล้วนะ
ทำไมฮยองยังเปลี่ยนชุดไม่เสร็จซักที ?
“ฮยอง! ใกล้จะเสร็จยังครับ??” ตะโกนถามจากตีนบันไดชั้นล่าง
“เสร็จแล้วๆ มาแล้วๆ” แทแทฮยองตะโกนตอบกลับมาแทบจะทันที ได้ยินเสียงฝีเท้าวิ่งดุ๊กๆมาที่บันได
ยืนรอซักพักก็เห็นคนน่ารักโผล่มาที่หัวบันไดชั้นสอง ..
โอ้ คุณพระ ..
You’re so pretty,
ทำ ไม ถึง .... ? คือ .. ? ??
โว้ว ...
I’m going crazy,
จะเป็นบ้าแล้วนะ ..
ผมสีชมพูถูกเซ็ทให้ยุ่งๆเป็นปุยๆดูน่ารักน่าขยุ้ม
ใส่เสื้อยืดสีขาวทับด้วยเสื้อเชิ้ตสีดำลายดอกสีชมพู
กับกางเกงขาสั้นสีขาว รองเท้าผ้าใบขาวแดง ...
ใบหน้าน่ารักยิ้มหวานตาหยีให้ผมขณะเดินลงบันไดมาหา
แสงแดดอ่อนๆที่ส่องเข้ามาจากหน้าต่างกระทบผิวสีแทนนิดๆของเจ้าตัว ..
ลมเบาๆที่เป่าออกมาจากช่องแอร์ในบ้านพัดผมสวยจนปลิวเสียทรง ..
จนเจ้าตัวต้องสะบัดหัวแก้ผมเสียทรงเสียใหม่ ..
องศาสสะบัดหัวที่พอเหมาะ คิ้วขมวดนิดๆ ยู่ปากจู๋หน่อยๆ สะบัดจัดผมให้เข้าทรงเดิม
แล้วหันมาสบตากับผมอีกครั้ง ..
ไม่ต่างอะไรกับภาพสโลวโมชั่นที่เห็นตามหนัง
แม่งมีในชีวิตจริงเว้ยเฮ้ย ..
“จ้องอะไรเนี่ย ผมฮยองยังไม่เข้าทรงหรอ?”
เอียงคอถามตาใส
เดินลงมาถึงตีนบันไดตรงหน้าผม ..
“ป่าวครับ .. แค่..”
“..??”
you’re like a goddess
“ฮยอง .. โคตรน่ารักเลยอะ”
แก้มใสขึ้นสีเรื่อ แดงริ้ว
กระพริบตาปริบๆ
“โคตร โคตรน่ารักแบบโคตรๆ”
เกาแก้มแกรกๆ
แล้วหันหนีเดินนำออกจากบ้านไปเฉย
You’re flawless, you’re perfect to me
น่ารักแบบ .. ไร้ที่ติ ?
น่ารักที่สุดในโลกเลยว้อยยยยย
ผมรีบวิ่งตามฮยองออกไปนอกบ้าน พร้อมใบหน้าเปื้อนยิ้ม
“แล้วนี่จะไปยังไงอะจองกุก?” ฮยองหันหน้ามาถาม
“บัส!” ผมตอบ ยิ้มกว้าง ชี้นิ้วไปที่ป้ายรถข้างหน้า
“อา .. เวลานี้ คนไม่เยอะหรอกเนอะ” ดูนาฬิกา
“ครับ ไม่เยอะหรอก ดูสิ ที่ป้ายก็มีแค่คนสองคนเอง” ผมพูด
ยืนรอซักพัก รถบัสก็มาจอดเทียบป้าย ...
ที่คิดไว้ว่ารถจะโล่ง จะไม่มีคน นี่ขอบอกเลยว่าผิดถนัด
แน่นเชียวครับ
“คงต้องยืนเกาะเสาเอาแล้วล่ะ ฮ่าๆ”
แทแทฮยองพูดยิ้มๆแล้วหัวเราะสดใส
ขึ้นรถไปจับจองมุมเสาหลังที่นั่งคนขับทันที
ผมก็ตามไปยืนเกาะ ประกบฮยองเข้ามุมอีกที
Come On Girl, Love Is So Nutritious
“นี่จะมาเกาะอะไรตรงนี้เนี่ย ?”
“เดี๋ยวฮยองล้ม ต้องประกบไว้”
“ตลกละจอนจองกุก คิดว่าฮยองบอบบา.. เฮ้ย!”
นั่นไง ยังไม่ทันขาดคำก็เซล้มใส่ผมซะแล้ว
หัวทุยซบลงตรงไหล่ผมอย่างเข้าล็อค มือสองข้างกำไหล่ผมแน่น
ขนาดแค่คนขับออกรถเองนะเนี่ย คิดถูกแล้วที่มายืนประกบ
“เห็นมั้ย บอกแล้วว่าล้ม” ผมพูด ส่งสายตาล้อเลียน
“มันไม่ทันตั้งตัวต่างหากเล่า!” ตีแขนผม1ป้าบ ยิ้มตาหยี1ที ก่อนจะขยับตัวกลับที่ คว้าจับเสายึดเหนี่ยว
ผมเลื่อนมือข้างหนึ่งไปคว้ามือฮยองที่จับเสาอยู่ให้มาจับแขนผมแทน
“เสามันสกปรก จับกี่คนแล้วก็ไม่รู้ จับแขนผมแทนเหอะฮยอง” ยิ้มหล่อ
Come On Girl, Love Is So Delicious
“พูดอะไรบ้าๆ .. ไร้สาระ ..” หน้าแดงหูแดง ก้มหัวหลบสายตา
ถึงฮยองจะพูดอย่างงั้น แต่มือก็ไม่ได้ปล่อยออกจากแขนผมนะ ..
อ๊ากกกกกกกกกกกกกก
มีความสุขครับ
Your existence alone makes my heart race
I’m confident because I know you
แค่ได้ยืนใกล้ๆกัน
อยู่ข้างๆกัน
แค่นี้ก็ใจเต้นแทบบ้าแล้ว
สงสัยเหมือนกันว่าก่อนหน้านี้อดทนมาได้ยังไง
ทุกวันนี้แค่เห็นหน้าก็อยากพุ่งเข้าชาร์ต
แต่ไม่เห็นหน้าก็ไม่ได้ คิดถึงแย่
ผมจะเป็นบ้า
จะบ้าจริงๆนะ ..
“จ้องอะไรนักหนาเล่า หยุดนะ คิคิคิๆ”
จ้องสิ
ช่วยไม่ได้
เกิดมาน่ารักเองหนิ
แล้วยังจะมายิ้มหวานตาหยีให้อีก
“ฮยองแม่ง”
“อะไร?”
“เกินไปปะวะ”
“อะไรของนาย?”
“ขอจูบได้มั้ย?”
Come On Girl, Love Is So Nutritious
“จะบ้าหรอ?! อยู่บนรถสาธารณะนะ! คนเต็มรถ ขอบ้าอะไรตอนนี้เนี่ย!?” ตาโต
Come On Girl, Love Is So Delicious
“งั้นไว้คนน้อยๆแล้วค่อยให้ก็ได้ ถือซะว่าขอล่วงหน้า” ยิ้มเจ้าเล่ห์
“จอนจองกุก!” ขมวดคิ้วมุ่น ยู่หน้าดุ
“ครับ?” เอียงคอตาใส
โป๊กก!
“เด็กบ้า...”
แทแทฮยองเอาหัวมาโขกหัวผม ...
แล้วยิ้มตาหยี
หันหน้าหนี ...
แก้มแดงแจ๋
คือจะน่าฟัดไปไหนวะ?
โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
“ถึงแล้ว! ลงเร็วๆๆ”
ในที่สุดก็ได้ลงจากรถบัส
ตอนนี้ก็เหลือแค่หาที่เงียบๆ จะได้จูบฮยอง ..
เฮ่ย !
ไม่ใช่ดิ
ราเม็ง ราเม็ง
มากินราเม็ง
ท่องไว้ ..
ผมเดินตามหลังสงบสติอารมณ์ซักพักแล้วจึงค่อยเร่งฝีเท้าเดินไปขนาบข้างคนน่ารัก
“เดินนำมานี่ไปเป็นหรอฮยอง?” ผมหันหน้าไปถาม ยิ้มกริ่ม
“เออว่ะ ฮ่าๆๆ พาไปสิ” หัวเราะเขินตาหยี
“งั้นก็ ..” แบมือขึ้นมาตรงหน้าฮยอง
“อะไรอะ แค่นี้คิดค่าจ้างนำทางหรอ?” ย่นจมูก
“เปล่า” ยิ้ม
“แล้ว ?” เลิกคิ้ว
I want to hold your hand,
“จับมือสิ”
แทแทฮยองทำหน้าลังเลซักพัก
แต่แล้วก็ยกมือมา วางแหมะลงบนมือผมที่แบรับ
“พอใจยัง?”
ผมค่อยๆแทรกนิ้วมือตัวเองระหว่างนิ้วฮยอง
แล้วประสานมือกัน พร้อมกระชับมือให้แน่นขึ้น
“พอใจแล้วครับ”
ผมยิ้ม สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าน่ารักตรงหน้าที่กำลังค่อยๆขึ้นริ้วแดงบนแก้มอีกครั้ง
“ง..งั้นก็ไปกันได้แล้ว”
ออกแรงกระตุกที่มือเบาๆแล้วหันหน้าหนี
อมยิ้มอ่อนๆ
น่ารักโคตรๆจริงๆนั่นแหละ
ใช้เวลาไม่นานเราก็มาถึงร้านราเม็งที่ผมโฆษณาไปว่าอร่อยนักอร่อยหนา
แต่ก็ดูเหมือนจะอร่อยสมคำโฆษณาจริงๆ
เพราะคนตรงหน้าผมนี่ตั้งแต่ชามราเม็งมาเสิร์ฟตรงหน้า
ก็ไม่ยอมละสายตาจากชามอีกเลย ก้มหน้าก้มตาซัดแหลกลูกเดียว ..
คือผมก็จ้องแหลก ไม่ละสายตาจากคนตรงหน้านี่เหมือนกัน ..
แก้มป่องเคี้ยวตุ้ย
ริมฝีปากที่แดงและบวมเจ่อเพราะความร้อนของน้ำซุป
ค่อยๆซู้ดเส้นราเม็งขาวๆผ่านปากแดงเข้าปาก
ขมุบขมิบงุบงิบเคี้ยวเส้นอย่างน่ารัก
ช้อนตักน้ำซุปมาจรดริมฝีปากแดงนั่นอีกครั้ง
ยู่ปากจู๋เป่าลมเบาๆให้ซุปหายร้อน
ก่อนจะซดน้ำซุปเข้าปากไป
ริมฝีปากแดงเบินตอนนี้ดูชุ่มชื้นไม่น้อย
แวววาวเพราะน้ำซุปราเม็งที่เปียกอยู่
ซดอีกสองสามคำแล้วก็ยู่ปากส่งเสียง
“ฮู่ ~ ซุปร้อนจัง”
ริมฝีปากแดงวาวเป็นกระกาย ..
บวมๆอิ่มๆเบินๆ ..
ยู่ปากอย่างน่าเอ็นดู ..
I want to feel your lips
“นี่ วันนี้จะหมดชามมั้ยเนี่ย? ทำไมไม่กิน?” แทแทฮยองเงยหน้าจากชามขึ้นมาถามผม
“ฮยอง ..” เลื่อนลอย
“อะไร? กินดิกิน! อร่อยโคตรเหมือนที่นายบอกจริงๆอะ” ก้มซู้ดเส้นเข้าปาก
“ฮยอง .. ผม ..” จ้องหน้า ยิ้มอ่อนๆ
“หืม? มีอะไร ? ชามนายไม่อร่อยหรอ ?” เคี้ยวตุ้ยๆ
“อยากจูบอะ ปากฮยอง .. แม่ง ..” กัดปากตัวเอง
“..กะ .. กินอยู่ ..” กระตุกเล็กน้อย ซดน้ำซุปโชว์หนึ่งช้อน
“อือ รู้ ยิ่งดูฮยองกินยิ่งอยากจูบใหญ่เลย” ยิ้มกริ่ม
“หยุดพูดเพ้อเจ้อแล้วกินราเม็งนายซะจอนจองกุก” ชี้หน้า
“ฮยอง” จ้องตา
I want to whisper love in your ear
“....” เลิกคิ้วสงสัย
“ผมชอบฮยองจริงๆนะ” เอื้อมมือไปจับมือคนตรงหน้ามากุมไว้ข้างหนึ่ง
“.......” สะดุ้งเบาๆ
“ผมจริงจัง จริงๆนะ” กุมมือคนน่ารักไว้ด้วยมือสองข้างของตัวเอง
Please allow me
“เอ่อ .. อายเค้าน่า .. คนเต็มร้าน” หันซ้ายหันขวาเลิ่กลั่ก ขืนมือหนีเบาๆ
“ชอบจนจะเป็นบ้าตายแล้ว” ยังคงพูดต่อ ไม่สนใจ
“..นี่..จองกุก.” พยายามจะดึงมือกลับ
When I see you, my heart pounds
“เห็นหน้าทีไรใจเต้นทุกที แต่ไม่เห็นก็ไม่ได้” กุมมือแน่นขึ้น
“จองกุก!...” หน้าแดงหูแดงไปหมด
Don’t hesitate,
“ฮยอง .. ฮยองคนน่ารัก ..” ก้มหน้าลงไปหามือที่กุมไว้
“......” กระพริบตาปริบๆ เกร็งไปทั้งตัว
come into my arms
ผม..
จุมพิตลงเบาๆที่ข้อนิ้วนางของมือคนตรงหน้า ..
“สนใจเป็นแฟนผมมั้ยครับ?”
Sweet girl, I want you, dream girl
“จะ .. จะกินราเม็ง ..” ใจแข็ง
“ฮยอง~” อ้อน
“ปล่อยมือเดี๋ยวนี้นะ” ส่งสายตาดุ แต่หน้างี้แดงเถือก
“ฮยองยังไม่ตอบผมเลย” ยิ้มอ้อน
“..จะ กิน รา เม็ง ..” พูดเน้นทีละคำ
“งั้นกินเสร็จแล้วตอบนะ?” ยิ้มหวานเยิ้ม
“เออ..” ดึงมือกลับไปอย่างรวดเร็ว
ผมยิ้มกว้างจนตาหยี
รู้สึกเหมือนเป็นคนบ้าไปแล้วจริงๆ
ไม่ว่าคนตรงหน้าจะทำอะไรก็ดูน่ารักน่าฟัดไปหมด
เห็นแล้วก็อดยิ้มตามไม่ได้
“กินเซ่! จ้องอยู่ได้ ไอ้เด็กบ้านี่! เดี๋ยวก็หิวตายหรอก”
I’ll make it so sweet that you’ll melt on my lips
แน่ะ เป็นห่วงปากท้องกันด้วย
น่ารักที่สุดเลย!
**
ซวย
ซวย
ซวยแล้วคิมแทฮยอง
จะกินยังไงไม่ให้ราเม็งหมดชาม
คือจะหยุดกินก็ไม่ได้
จะกินก็กลัวหมด ..
ก็ถ้ากินหมดแล้วจะต้องตอบคำถามนั่น ...
จะไม่ให้เวลาตัดสินใจกันหน่อยเลยรึไง??
ไอ้จีมินนะไอ้จีมิน
ทำไมต้องมามีนัดหมอฟันวันนี้ด้วยวะ
ไม่มาอยู่เป็นไม้กันหมาให้เลย ไอ้เพื่อนเวรนี่ พึ่งไม่ได้!
ฮึ่ยยยย!
แล้วจะเอาไงวะเนี่ยทีนี้
ถึงเวลาแล้วหรอ?
แอบเงยหน้าขึ้นไปมองไอ้เด็กตัวแสบแล้วก็ต้องหลบตากลับมาจ้องชามเหมือนเดิม
จ้องอยู่ได้..
สาบานเลย
ตั้งแต่ออกจากบ้านมา จอนจองกุกแทบจะไม่มองอะไรเลยนอกจากผม
คือไม่รู้เหมือนกันว่าจะจ้องบ้าจ้องบอจ้องอะไรกันนักกันหนา
จ้องแล้วยิ้ม จ้องแล้วหัวเราะ
เป็นบ้ารึไง??
น่าจะเปลี่ยนชื่อเป็นจอนจ้องกุกจริงๆนั่นแหละ!
แล้วไหนจะเรื่องขอจูบ
จูบบ้าจูบบออะไรเล่า!?
แล้วขอเป็นแฟน
ใครเค้าขอเป็นแฟนกันในร้านราเม็งวะ !?
บ้าจริง! คนตั้งเยอะตั้งแยะ
อายเป็นนะเฮ่ย!
เขินว้อย!
พูดแล้วก็ชวนให้นึกถึงวันนู้นที่ผมเมาไม่รู้เรื่อง
ไหนจะเช้าวันนั้นอีก ..
ยังไม่หนำใจอีกรึไง??
เห็นผมเป็นอะไรเนี่ย? ไม่ใช่ว่าเคยจูบแล้วจะมาขอจูบเมื่อไหร่ก็ได้นะ!
ไม่ง่ายขนาดนั้นนะว้อย!
(ถึงจะเคยสมยอมให้คนทั้งบ้านจูจุ๊บมาแล้วก็เถอะ... แต่นั่นขั้นทดลอง ต้องไม่นับสิ..)
“ผมกินจะหมดชามแล้วน๊า~ ฮยองอะหมดยังคร้าบบบ?” พูดเสียงแอ๊บแบ๊ว ตาใส ทำปากจุ๊บๆ
ดูมัน ...
**
“ฮยองขอไปฉี่แปป”
เอาตัวรอดได้ดีมาก ..
หายไปไหนแล้วเนี่ย ..
ฮยองตัวแสบ ...
พอหมดชามปุ้บก็เผ่นแน่บขอไปเข้าห้องน้ำ
คือห้องน้ำที่ร้านก็ปิดซ่อมอยู่ เลยต้องไปเข้าที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตตรงข้าม
คือจะว่าใกล้ มันก็ไม่ใกล้ แต่ก็ไม่ไกล
แต่ขอไปด้วยก็ไม่ยอม ...
จริงๆเลย ..
นี่แอบหนีกลับบ้านไปรึเปล่าเนี่ย??
So Sweet Girl
(Come On Girl, Love Is So Delicious)
Come On Girl
(Come On Girl, Love Is So Delicious)
นี่มันก็ซักพักแล้ว ..
เกินครึ่งชั่วโมงแล้วเหมือนกันนะ ..
เกิดอะไรขึ้นรึเปล่า? โดนใครฉุดไปรึไง ? ..
เช็คบิลค่าราเม็งแล้วตามไปหาดีกว่า ..
ผมเดินเข้าซุปเปอร์มาร์เก็ตมาแล้วก็พยายามมองหาป้ายห้องน้ำ
พอเห็นป้ายก็เดินมุ่งหน้าไปทันที
แต่ระหว่างทางเดินผ่านมุมฟาสท์ฟู้ดก็พลันได้ยินเสียงที่คุ้นเคยซะก่อน ..
“สดชื่นเนอะ อากาศร้อนๆ ได้กินไอศครีมแล้วชื่นใจ”
“อือครับ ขอบคุณที่เลี้ยงนะจินฮยอง”
เดี๋ยวนะ ....
หันไปหาต้นเสียงก็พบคนหัวชมพูเสื้อลายดอกที่กำลังตามหา
นั่งเลียซอฟท์เสิร์ฟสบายใจเฉิบอยู่ ..
กับพ่อหนุ่มนายแบบไหล่กว้างรูปงามเจ้าของบ้านเช่า ....
โดนฉุดจริงๆด้วยว่ะ
**
ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้
อะ .. ได้โอกาสละ
ผมเหลือบไปเห็นป้ายหน้าห้องน้ำของร้านราเม็งที่ติดอยู่ว่า
‘ห้องน้ำปิดซ่อม ให้ไปเข้าที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต’
เยี่ยม
น่าจะเป็นการถ่วงเวลาที่ดี
อย่างน้อยก็ได้ซัก 15 นาทีล่ะวะ!
“ฮยองขอไปฉี่แปป”
กว่าจองกุกจะยอมปล่อยให้ผมมาคนเดียวได้นี่ก็ตื๊อแล้วตื๊ออีก
แต่ตอนนี้ก็รอดมาแล้วนะ
ฮู่ ..
พลั่ก!
“อ้ะ!”
**
This Love, This Love,
I Swear That It’s Delicious
“อ้าว นึกว่าใครที่ไหน”
“จ..จินฮยอง!”
I Swear That It’s Delicious
I Swear That It’s Delicious
บุพเพสันนิวาสชัดๆ
ใครจะคิดว่าการที่จู่ๆผมเกิดนึกครึ้มอยากแวะเข้ามากินซอฟท์เสิร์ฟคลายร้อนจะทำให้ได้มาเจอแทแทคนดีของผมแบบนี้
แล้วแหม มันเหมาะเจาะสุดๆตรงที่ผมเข้ามารับคนน่ารักที่เดินตาลอยสะดุดป้ายระวังลื่นที่ตั้งอยู่ที่พื้นพอดี
ได้ช่วยแทฮยองไว้จากการล้มกระแทกพื้นแบบเท่สุดๆประหนึ่งพระเอกละครหลังข่าวแล้วยังได้ถือโอกาสกอดคนน่ารักอีก
มีแต่ได้กับได้ครับขอบอก
“เป็นอะไรมั้ยเรา? เจ็บตรงไหนมั้ยครับ?”
“ไม่ครับ ฮี่ๆ ขอบคุณนะจินฮยอง”
ยิ้มหวานให้ด้วยอ่ะ
หูย
วันนี้นี่มัน ลัคกี้เดย์ !
“แล้วนี่มาทำอะไรอะ? ซื้อของหรอ?” ผมถาม
“อ้อ .. เอ่อ .. คือ .. เปล่าครับ .. ไม่มีอะไร” แทฮยองตอบ ล่อกแล่กๆ
“อ่อ งั้นไปกินไอติมกับฮยองมั้ย? เดี๋ยวเลี้ยงเอง” ยิ้มหล่อ
“อ่า ... ก็ได้ฮะ”
Come On Girl, Love Is So Nutritious
Come On Girl, Love Is So Delicious
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอากาศร้อน ความหวานของไอติม
หรืออะไร ...
ผมรู้สึกวึ้มๆ มึนๆ ตื้อๆ ยังไงก็ไม่รู้สิ
“หวานดีจังฮยอง ฮิฮิฮิๆๆ”
อา ..
โลกนี้นี่ช่างสดใสสวยงามจริงๆ ..
You’re so pretty,
“แต่งตัวน่ารักจังวันนี้ นี่ถ้าไม่บอกนึกว่ามาเดทนะเนี่ย” ผมออกปากชม
“ห..ห้ะ? ด ..เดท.. หรอครับ?” ตาโต
“อือ ดูสิ น่ารักตั้งแต่หัวจรดเท้า” ชี้ๆ
“หรอครับ ..?” เกาแก้มเขินๆ
“อือ” ยิ้มกว้าง
“ฮยอง ก็หล่อนะวันนี้ ถ่ายแบบมาหรอครับ?” เอียงคอถาม
“อ่อ ใช่ โฆษณาเครื่องดื่มน่ะ เดี๋ยวก็คงได้เห็น” ยักคิ้ว
“อา .. ผมต้องเห็นหน้าฮยองแปะเต็มเมืองอีกแล้วหรอเนี่ย” บุ้ยปาก
“อ่าว ไม่ดีหรอ? จะได้ไม่คิดถึงฮยองเวลาไม่เจอหน้ากันไง” ยิ้มหวาน หยอด
“อา .. งั้นก็ดีก็ได้ ฮ่าๆๆๆ” ขำตาหยี
I’m going crazy,
ฮื่อ คนอะไร หัวเราะแล้วน่าหยิกชะมัด
ดูดิ้ แก้มยกตาหยี ยิ้มกว้างยิงฟันจนเห็นครบทุกซี่
โฮ้ย จะบ้าตาย!
แล้วยังจะพูดจาแบบนี้อีก ถึงจะพูดเล่นๆ
แต่ฮยองคิดจริงจังนะครับแทแท !
วันนี้แทฮยองคนดีของผมแต่งตัวน่ารักจริงๆน่ะแหละ
ผมสีชมพูเซ็ทยุ่งๆเป็นปุยๆ
เสื้อยืดขาวทับเชิ้ตดำลายดอก
ขาสั้นขาว ผ้าใบขาวแดง
ไหนจะใบหน้าน่ารัก ตากลม แก้มใส จมูกจิ้มลิ้ม
กับลิ้นเล็กที่แลบออกมาเลียครีมขาวนุ่มบนโคนเข้าปากนั่นอีก
แสงแดดอ่อนๆส่องเข้ามาเป็นลำตกลงที่ตัวแทฮยองพอดิบพอดี
อะไรๆก็ดูจะเป็นใจในการช่วยขับคนตรงหน้าให้น่ามอง
you’re like a goddess
“มองอะไรครับฮยอง? ไม่กินไอศครีมเดี๋ยวมันจะละลายหมดนะ”
ยิ้มหวาน
You’re flawless,
you’re perfect to me
วันนี้นี่มันวันดีจริงๆ
“แล้วนี่ออกมาทำอะไรเนี่ย หื้ม?” ผมหันหน้าไปถามคนน่ารักข้างๆ
“อ่อ ก็ .. เอ่อ .. ไม่มีไรมากหรอกครับ อย่าสนเลย .. แล้วฮยองอะ?” บอกปัด
“แวะมากินไอติมละก็เจอนายเนี่ย กินเสร็จตอนแรกก็กะจะกลับบ้าน แต่เจอนายแล้วก็เปลี่ยนใจ” ส่งสายตา
“เห?” เอียงคอถาม
“ไหนๆวันนี้ก็แต่งตัวน่ารักแล้ว..” ส่งสายตาหยาดเยิ้ม
“..??” เลิ่กคิ้ว
Come On Girl, Love Is So Nutritious
Come On Girl, Love Is So Delicious
“สนใจไปเดทกับฮยองมั้ยครับ?”
**
เดท ...
จะเดทบ้าเดทบออะไรนักหนาภายในหนึ่งวัน
นี่ผมพึ่งหนีมาจากการเดทนะ !
จินฮยองยังจะมาชวนไปเดทอีกหรอ??
ว่าแต่ ป่านนี้จองกุกจะสงสัยรึยัง ..
อา .. รอไม่ไหวแล้วกลับบ้านไปก่อนเลยก็ดีนะกุกกี้ ..
ก็ใครมันจะไปรู้ล่ะว่าเดินสะดุดป้ายระวังลื่นแล้วจินฮยองจะโผล่มารับอะ!
จู่ๆก็โผล่มารับเฉย ยิ้มหล่อใส่อีก ตกใจหมดเลย
แล้วนี่ผมมานั่งกินไอศครีมซอฟท์เสิร์ฟอยู่ได้ไงเนี่ย?
จองกุกเป็นไงบ้างก็ไม่รู้
ไม่กล้าบอกจินฮยองอีก ว่ามากับจองกุก
จะบอกตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วด้วย มีหวังโดนซักไซร้แน่ๆว่าทำไมถึงหนีมา
โอ้ย
เอาไงดีล่ะเนี่ยทีนี้?
งื้อ
เงยหน้าขึ้นมาแอบชำเลืองมองคนข้างๆก็พบว่าจินฮยองกำลังจ้องอยู่
โอ้ย ! นี่ก็นักจ้องอีกคน จะมองอะไรกันนักกันหนาห๊า?
มองไปอมยิ้มไป แล้วสายตาหยาดเยิ้มแบบนี้นี่มันอะไรกัน ..
มันเขินนะ !
ทำตัวไม่ถูกแล้วเฮ่ย !
เออ อีกอย่าง ไม่เข้าใจเลยจริงๆ
ไปถ่ายแบบถ่ายโฆษณา แต่งหน้าทำผมนี่ก็พอเข้าใจอยู่
แต่น้ำหอมเนี่ย ฉีดทำไมวะ? มันจะได้กลิ่นผ่านรูปภาพ ผ่านจอทีวีออกมารึไง?
แล้วน้ำหอมบ้านี่มันน้ำหอมอะไร? ทำไมมันหอมอย่างงี้??
คือนี่ได้กลิ่นนิดๆหน่อยๆตามการขยับตัวของจินฮยอง
แต่ยิ่งได้กลิ่นนิดๆ มันยิ่งอยากเข้าไปดมลึกๆอะเก็ทปะ? อยากสูดกลิ่นเต็มๆปอดอะ
โว้ยยยยยยยยยยย
บ้าเอ๊ยย!
**
คิดอะไรอยู่กันนะ ขมวดคิ้วยุ่งเชียวดูซิ
Your existence alone makes my heart race
I’m confident because I know you
แค่มองหน้า ก็ใจเต้นแล้ว
ต้องขอบคุณที่มุมฟาสท์ฟู้ดของซุปเปอร์มาร์เก็ททำโต๊ะเป็นเคานท์เตอร์ยาวติดหน้าต่าง
และทำเก้าอี้เป็นม้ายาวด้วย
คือ ได้นั่งข้างๆกันไง ขยับใกล้ไกลยังไงก็ได้
ซึ่งผมก็นั่งใกล้แทบชิดแทฮยองเลยแหละครับ ฮิฮิ จะเหลือหรอ
เพ่งพินิจ พิจารณาคนหน้ารักข้างๆแล้วก็ได้แต่คิด ..
ชอบ
ชอบมากจริงๆอะเด็กคนนี้
Come On Girl, Love Is So Nutritious
ต้องทำยังไงถึงจะได้มา?
ต้องทำยังไงนายถึงจะยอม ?
Come On Girl, Love Is So Delicious
มารักกันเถอะนะ ..
แทแทคนดี รับรักฮยองคนนี้เถอะครับ <3
เหลือบไปเห็นมือข้างที่วางอยู่บนโต๊ะว่างๆของแทฮยองแล้วก็อดใจไม่ไหว
I want to hold your hand,
ค่อยๆเลื้อยมือตัวเองไปจับมากุมไว้เนียนๆ
“ฮยอง?” ตาโต
“ไอติมมันเย็นอะ หนาวมือ”
ตอแหลหน้าด้านๆ ซอฟท์เสิร์ฟใส่โคน โคนเป็นขนมปัง โคนไม่เย็น
“หนาวมือ .. ? แต่มือฮยองอุ่นนะ ..” หรี่ตามอง
“อ่าวหรอ อุ่นแล้วชอบมั้ยล่ะ?” ยื่นหน้าเข้าไปใกล้
“ห้ะ?” หดคอหนี กระพริบตาปริบๆ
“เปล่า ไม่มีอะไรหรอก จับไว้อะดีแล้ว” กระชับมือให้แน่นขึ้น
“ห..หรอครับ?” แก้มใสแดงเรื่อ
“อืม ใช่” ยิ้มหล่อ
คนน่ารักก้มหน้าหลบสายตา
แล้วตั้งหน้าตั้งตางับซอฟ์ทเสิร์ฟเข้าปาก
คำแล้วคำเล่า
ผมก็จ้องมองภาพตรงหน้าอย่างดี
ไม่มีกระพริบตา ไม่พลาดทุกการเคลื่อนไหว
ริมฝีปากแดงอ้างับครีมขาวนุ่มเข้าปาก
ลิ้นน้อยๆแลบออกมาเลียบ้างเป็นบางจังหวะ
“นี่ ปากเลอะไปหมดแล้วนะ” ผมบอกพลางคว้าหยิบทิชชูมาเช็ดให้
“อา ไม่ต้องหรอกครับ ฮิฮิ” แทฮยองตวัดลิ้นเลียครีมที่เลอะปากออกอย่างรวดเร็ว
“อะ ..” สตั๊นท์แปป
“หมดยังอะฮยอง?”
พูดถามพลางใช้ลิ้นเลียริมฝีปากแดงๆของตัวเองไปเรื่อยๆ
จนมันเงา แวววาว ฉ่ำน้ำ ดูชุ่มชื้น ...
I want to feel your lips
น่าจูบ ..
I want to whisper love in your ear
“ยังเลย”
Please allow me
“อ่า ตรงไหนอะ?”
ผมค่อยๆเอามือข้างหนึ่งจับคางแทฮยองให้เชิดขึ้น
นิ้วชี้เกาเบาๆที่ปลายคาง
When I see you, my heart pounds.
แล้วไล้หัวแม่โป้งไปบนริมฝีปากนุ่ม
สบตากัน ..
Don’t hesitate,
ก่อนจะค่อยๆ โน้มเข้าไปใกล้ ..
come into my arms
“ขอจูบนะ ..”
Sweet girl, I want you, dream girl
“เอ่อ .. จ..จินฮยอง..”
I’ll make it so sweet that you’ll melt on my lips
ผมโน้มหน้าเข้าไปใกล้ขึ้นจนปลายจมูกแตะกัน ..
ก่อนที่ ..
So Sweet Girl (Come On Girl, Love Is So Delicious)
Come On Girl (Come On Girl, Love Is So Delicious)
ก่อนที่ ..
“โอ้ย! ตายแล้ว ! พึ่งนึกขึ้นได้ ลืมซื้ออาหารหมาเลย ป่านนี้หิวตายแล้วมั้งเนี่ย โอ้ย แย่จริง แย่จริง!” เอามือยีหัว
แทฮยองจะเด้งตัวหนีจากเก้าอี้ลงไปยืนโวยวายเรื่องอาหารหมา ...
“เอ่อ .. แทแท .. บ้านเรา ไม่เลี้ยงหมานะ ..?” ผมพูดขึ้น ยิ้มเจื่อนๆ
“อ่าว เอ้อ .. เออเนอะ .. ฮ่าๆๆ” หัวเราะกลบเกลื่อน เกาแก้มแกรกๆ
อดแดกครับ
คิมซอกจิน ..
ช่างเถอะ
“ยังไงก็ขอบคุณนะที่มานั่งกินเป็นเพื่อนอะแทแท” ผมพูดขึ้น พยายามทำลายบรรยากาศเจื่อนๆ
“อา ไม่มีปัญหาครับ หน้าร้อนอย่างงี้ได้กินของเย็นๆก็ดีฮะ” ยิ้มเจื่อนๆ
“สดชื่นเนอะ อากาศร้อนๆ ได้กินไอศครีมแล้วชื่นใจ” ยิ้มตอบ
“อือครับ ขอบคุณที่เลี้ยงนะจินฮยอง” ยิ้มหวาน
**
จะให้อดใจไม่เข้าไปทัก ปล่อยเลยตามเลยไปเสียเฉยๆ ..
เห็นทีว่าจอนจองกุกคนนี้จะทำไม่ได้
ผมรอจังหวะนี้มานานแค่ไหน เพื่อให้ได้อยู่กับแทแทฮยองสองต่อสอง
แต่ดันมีมารหัวใจมายุ่งวุ่นวายซะได้ !
ยอม ไม่ ได้ ว้อย !
“อ้าว ! ฮยอง ! มาอยู่นี่นี่เอง ผมตามหาตั้งนานแน่ะ !” ผมเดินบุกเข้าไปทัก
“เฮ่ย! จองกุก! เอ่อ .. คือ..” อึ้งกิมกี่
“อ้าว จินฮยอง! เลิกงานแล้วหรอครับ? แล้วมาอยู่นี่ได้ไงเนี่ย?” หันไปกัดฟันทักอีกคนอย่างสดใส?
“ว่าไงกุกกี้ ฮยองมากินซอฟท์เสิร์ฟกับแทฮยองอะ นายอะแหละมานี่ได้ไง?” พูดพลางเลื่อยมือมาแตะไหล่แทแทฮยอง หนอย..
“โอ้ ผิดละครับ ผมต่างหากที่มากับแทแทฮยอง เราสองคนไปเดทกันมา กินราเม็งร้านตรงข้ามนั่นอะ” ยืดอกพูดอย่างผู้มีชัย
“ห้ะ? เดทหรอ?” จินฮยองตาโต หัวไปมองหน้าแทแทฮยอง
“เอ่อ .. คือ..” อ้ำอึ้ง
“ใช่ ผมกับแทแทฮยอง มา เดท กัน” พูดตอกย้ำเน้นๆ
“อ้อหรอ แล้วรู้อะไรมั้ย ? ฮยองพึ่งจะชวนแทแทฮยองของนายไปเดทต่อกับฮยองล่ะ” จินฮยองพูด ยักคิ้วใส่
“งั้นหรอครับ? โอ้ แล้วฮยองเค้าตอบรับรึยังครับฮยอง อย่าคิดเองเออเองสิครับ” ผมตอบ ยืนกอดอก
“น.. นี่.. พวกนาย..” หน้าเจื่อน
“แล้วจินฮยองรู้รึเปล่า ว่าผมพึ่งชวนแทแทฮยองมาคบกับผมล่ะ เรา จะ เป็น แฟน กัน” พูดจบก็คว้าไหล่ฮยองคนน่ารักเข้ามาโอบแน่น
“หร๊อ? แล้วแทแทฮยองของนายเค้าตอบรับรึยังหื้ม ? อย่ามโนไปเองสิเด็กน้อย” เอื้อมมือมาดึงแทแทฮยองออกจากผม
“โถ ไม่ต้องตอบผมก็รู้ครับ แทแทฮยองน่ะ ต้องรับรักผมอยู่แล้ว ใช่มั้ยครับฮยอง?” เปลี่ยนจากโอบมาเป็นจับมือแทน
“..อะ..เอ่อ ..” ใบ้แดก
“เห็นมั้ยว่าฮยองของนายน่ะอ้ำอึ้งแค่ไหน อย่าคิดเองเออเองเลยน่าจองกุก โตได้แล้ว แทฮยองน่ะ เหมาะกับฮยองต่างหาก” ดึงมืออีกข้างไปจับ
“ห..ห้ะ?..” เหรอหรา
“แทฮยอง บอกน้องไปสิว่านายชอบฮยอง แล้วเราจะคบกัน” จินฮยองพูด กุมมือคนน่ารักแน่น
“ฮ.. เฮ่ย . ด.. เดี๋ยวสิ” ตาโต
I’ll make you so loved that you won’t be jealous of anyone
“เห็นมั้ย? แทฮยองฮยองไม่ยอมรับจินฮยองซักหน่อย รู้มั้ยว่าเพราะอะไร? เพราะฮยองเค้าชอบผมไง ใช่มั้ยครับฮยอง?” เค้น
It’s me,
“โถ๊ เด็กอย่างนายมันจะไปทำอะไรได้ ฮยองน่ะ มีครบทุกอย่าง สมบูรณ์แบบทุกสิ่ง เหมาะสมกว่าเห็นๆ
ดูก็รู้ว่าดูแลแทฮยองได้ดีกว่าไอ้เด็กเมื่อวานซืนแบบนายแน่นอน” โห ดูถูกกันหรอ
no, please, it’s me
“ฮยองมาทำเป็นพูด ใครมันจะอยากเป็นแฟนกับนายแบบชื่อดังกัน
มีหวังเป็นข่าวได้ลงหน้าปกหนังสือกอสซิปทุกวันแน่ ถึงผมจะเด็ก แต่ก็ใจเด็ดว้อย!” ผมพูด ไม่ยอมแพ้
Come On Girl, Love Is So Delicious
Come On Girl, Love Is So Delicious
Come On Girl, Love Is So Delicious
Get out of the way, she’s too good for you
“นายอย่ามาขวางเลยจองกุก แทฮยองน่ะ ดีเกินไปสำหรับเด็กอย่างนาย จะจริงจังได้ซักกี่วันเชียว?” เข้าประจันหน้า
You get out of the way, you’re no good for her
“มาว่าผม ฮยองนั่นแหละ คบกันแทแทฮยองไปก็ดูจะมีแต่ปัญหา ไม่มีอะไรดีสำหรับแทแทฮยอง” ไม่มีลดละ
Come On Girl, Love Is So Nutritious
Come On Girl, Love Is So Delicious
You don’t know her as well as I do, you can’t give her as much as I can
“ฮยองรู้จักแทฮยองดีกว่านายเยอะจอนจองกุก ฮยองดูแลแทฮยองได้ดีที่สุด เพราะดูแลมาตลอด มั่นใจ” ยักคิ้ว
All you’d do is hold her down next to you
You don’t know anything
“อ้อหรอครับ แต่เท่าที่ผมรู้ จินฮยองน่ะเอาแต่ยัดนู่นนี่ให้แทแทฮยองมากกว่าเหอะ ฮยองยังไม่รู้จักแทแทฮยองดีพอ” ยิ้มเยาะ
I’ve watched over her for a long time, don’t even dream about it, move out of the way
“แล้วนายคิดว่านายรู้ดีกว่าฮยองรึไง?! ฮยองแอบมองแทฮยองมาเป็นปี นายน่ะ เทียบฮยองไม่ได้หรอก หลบไปซะ” โบกมือไล่
Sweet girl, I want you, dream girl
I’ll make it so sweet that you’ll melt on my lips
“ผมกับแทแทฮยองเคยจูบกัน แทแทฮยองบอกจินฮยองไปสิว่ามันรู้สึกดีแค่ไหน? แล้วฮยองชอบมากแค่ไหน?” ยักคิ้ว
So Sweet Girl
(Come On Girl, Love Is So Delicious)
Come On Girl
(Come On Girl, Love Is So Delicious)
“นายคิดว่นายเคยจูบคนเดียวรึไง ฮยองก็จูบมาแล้วเหมือนกัน บอกน้องไปสิ ว่าชอบจูบของฮยองมากกว่า” บุ้ยปาก
I’ll make you so loved that you won’t be jealous of anyone
It’s me, no, please, it’s me
Come On Girl, Love Is So Delicious
Come On Girl, Love Is So Delicious
**
ตาย ตาย ตาย
เอาไงล่ะเนี่ยทีนี้
โว้ยยยย
วันนี้มันวันบ้าอะไรเนี่ย!?
แล้วสองคนนี้เห็นผมเป็นอะไรกัน
เสื้อเซลล์ 75% off หรือไง !?
ถึงได้จับไม่ปล่อย ดึงไปดึงมากันแบบนี้
ฮื่อ...
ยอมรับตามตรงเลยจริงๆว่าเลือกไม่ได้
และไม่คิดว่าจู่ๆจะต้องมาเลือกอะไรบ้าๆแบบนี้ ตอนนี้!
แต่ก็ยังโชคดีที่มาทะเลาะแย่งชิงกันแค่2คน
ถ้าทุกคนในบ้านเกิดนึกครึ้มอยากแย่งกันขึ้นมาพร้อมกันทีเดียวทุกคนผมไม่แย่ใหญ่เลยหรอครับ?
แล้วนี่จะให้ผมเลือกยังไงล่ะเนี่ย!?
จินฮยอง กับ จองกุก ..
บ้ารึเปล่า !
ยากเกินไปนะ !
Now you choose, is it him or me? This can’t continue, no
Be clear, it’s just one out of the two
“แทแทฮยองเลือกเลยครับ ! ตัดสินกันไปเลย !”
“ใช่ เลือกเลยแทฮยอง ว่าจะอยู่กับฮยองหรือไอ้เด็กนี่”
Come On Girl, Love Is So Nutritious
Come On Girl, Love Is So Delicious
The one you want is me, I’m the one to satisfy you
“ฮยองน่ะคือคนที่นายต้องการ เชื่อสิแทแท ไม่มีผิดหวังแน่นอน”
I’m the one who matches with you
“ผมต่างหาก เราเหมาะกันจะตาย เราเข้ากันได้ดีแน่ครับฮยอง”
แต่ .. ถ้าเลือก ถ้าตกลงกับใครคนใดคนหนึ่ง ..
แล้วกลับบ้านไป ... จะเอาไงอะ
เง้อออ
มันจะไม่เกิดศึกอีกรอบที่บ้านใช่มั้ย ? ...
ฮือออออ
เอาไงเด๊ .....
ยังไม่ทันจะสงบสติอารมณ์ลง จองกุกก็ดึงแขนผมอย่างแรงจนผมเซเข้าไปชิด
สบตากัน ..
“ผมจะบอกย้ำอีกครั้ง ... จะบอกย้ำๆจนกว่าฮยองจะรับรู้ ..”
“เอ่อ ..”
“ผมชอบฮยองจริงๆนะ ..”
“จองกุก ..”
“ผมตกหลุมรักฮยองจริงๆอะ เลือกผมเถอะ .. นะครับ”
ยังไม่ทันจะได้ตอบรับอะไร จินฮยองก็ปล่อยมือที่กุมมือผมออก
ซึ่งก็เรียกความสนใจจากผมได้ทันที
ผมหันไปสบตากับจินฮยองด้วยความสงสัย
“แทแท .. ฮยอง ไม่เคยพูดคำนั้นก็จริง .. แต่ตลอดมา ..นายก็รู้ใช่มั้ย?”
“ฮยอง ..”
“นายล้ำค่ามากนะสำหรับฮยอง ... ฮยองอยากปกป้อง อยากดูแลนาย ...”
“....”
“ฮยอง .. รักนายนะ”
Sweet girl, I want you, dream girl
I’ll make it so sweet that you’ll melt on my lips
So Sweet Girl (Come On Girl, Love Is So Delicious)
Come On Girl (Come On Girl, Love Is So Delicious)
จินฮยอง ..
จินฮยองบอกรักหรอ ...
I’ll make you so loved that you won’t be jealous of anyone
อา ...
ผมดึงมือออกจากมือจองกุกแล้วเดินถอยหลังออกมาจากทั้งคู่สองก้าว
It’s me,
จองกุก ? ..
no, please, it’s me
จินฮยอง ? ...
จองกุก ..
ยอมรับอยู่ด้วยแล้วสนุก .. มีความสุขจริงๆ
เพราะยังเด็กด้วยกันทั้งคู่ด้วยแหละมั้ง ? เลยสนุก ..
แบบที่ไม่ต้องกังวลไม่ต้องกลัวไม่ต้องห่วงอะไร ...
แค่มีกันสองคนก็ดีพอ ..
เหมือนวันนั้นที่ตากฝนกัน ..
ที่ .. นอนกอดกัน ....
Come On Girl, Love Is So Delicious
แต่จินฮยอง ..
จินฮยองคอยดูแลมาตลอด ทำของอร่อยๆให้กิน
บ้านก็ให้อยู่ฟรี งานบ้านก็แทบจะทำให้หมดทุกอย่าง
มาปลุกทุกเช้า ดูแลทุกวัน
เอาใจตลอด ..
ตามใจตลอด ..
ดีด้วยเสมอ ..
ใส่ใจ
เอาใจใส่
จนรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเจ้าหญิงง่อยที่ไม่ต้องทำอะไรเองเลยซักอย่าง ..
ดูแลดีจริงๆ ..
ดีจริงๆ ..
แล้ว .. วันนั้น .. อาหารไทยที่ร้อนขึ้นหน้าขึ้นหู
ขนมไทยที่หวานหอม ..
วันนั้น .. บนรถ ...
Come On Girl, Love Is So Delicious
“เอ่อ .. คือ ..” กล้าๆกลัวๆ
“.....”
“สัญญาก่อนได้มั้ย ว่าถ้าเลือกแล้ว จะไม่ทะเลาะกันอะ ...” ผมพูด
ทั้งสองคนก็พยักหน้าหงึกหงักสัญญา..
“คือ ..”
“....”
“เอ่อ .”
“....”
“ .. จ ..”
Come On Girl, Love Is So Delicious
“จ .. จินฮยอง ..”
TBC on Part 9 – Some – J_(?)_ V
/หลบตีน/
ปล. อย่าลืมโหวตโน้ะ
เด็ดขาดไปเลยนะทุกคน >____<
เมนชั่นมาโหวต ติดแท็กมาโหวต ได้หมดจย้า ~ @besmysL #ฟิคอมก
รักนะ ชยู้บๆ <3
ความคิดเห็น