ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC BTS] A M E R I C A - All x V

    ลำดับตอนที่ #7 : SPECIAL OS ☆ L O L L I P O P ☆ JiminV

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.12K
      5
      5 เม.ย. 57


    AMERICA
    SPECIAL OS

    - LOLLIPOP -

     

    Rating : PG-13 ละกัน คำหยาบประโปรย

    Pairing : JiminV

    Note : เซอร์ไพร๊ซ์ //

     

     

    เพลงจ้ะ >>จิ้มจ้ะ<<

     

    เป็นเพลงฮิตสมัยปี 1958  ฮิ____ฮิ

    แต่ที่แปะลิ้งเป็นแบบรีมิ๊กซ์แล้วโนะ เท่ขึ้นโน้ะ

    เอ็นจอย!

     

     
     

     

     

     

     

     

    Lollipop Lollipop
    Oh Lolli Lolli Lolli
    Lollipop Lollipop


     

     

     

    ร้อน

     

    อากาศหน้าร้อนนี่ไม่มีปราณีใคร

    ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ใดบนโลกนี้

     

    หน้าร้อนก็คือหน้าร้อน

    จะที่ไหนก็ร้อน

     

    แล้วยิ่งมันมีอะไรร้อนๆมาอยู่ใกล้ๆด้วยเนี่ย

    ยิ่งร้อนใหญ่เลย

     

     

     

     

    Oh Lolli Lolli Lolli
    Lollipop Lollipop
    Oh Lolli Lolli Lolli
    Lollipop *POP*


     

     

     

    จ๊วบ

     

    แจ๊บ

     

    จ๊วบๆ

     

    แจ๊บๆ

     

     

     

    ซี๊ดดดดดดด

     

     

     

    “อูย สุดยอดอะจีมิน เสียวเลย”

     

     

     

    จ๊วบๆ จ๊าบๆ

     

     

    จ๊วบๆ

     

    แจ๊บๆ

     

     

    ซี๊ดดด ...

     

     

     

     

    “โหย ตรงสีเขียวนี่โคตรเปรี้ยวเลยว่ะจีมิน! เสียวฟันจริงๆนะเว่ย”

     

     

     

     

     

    อากาศร้อนจัดๆ

    ลมพัดเอื่อยๆ

    นั่งหน้าเมื่อยๆ

    ดูไอ้แทดูดอมไปเรื่อยๆ

    ชักจะเหนื่อยๆ ..

     

     

     

     

    เหนื่อยมาก

     

     

     

     

    ผมสวย ตาใส

    ผิวแทน แก้มกลม

    หน้ามน ดูดอม ..

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    อมยิ้ม ..

     

     

     

    โลลิป๊อปอะ

    โลลิป๊อป

     

     

     

     

     

    คิดไรปะเนี่ยทำหน้าแบบนี้?

     

     

    อกุศลนะเรา /หลิ่วตา

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    วันนี้ก็เป็นวันธรรมดาวันนึงในหน้าร้อนอะครับ

    มหาลัยก็มีซัมเมอร์เบรคที่นักเรียนทุกคนรอคอย

    นี่ก็ได้หยุดเรียนนอนอืดอยู่บ้านมาได้ซักพักแล้ว

     

     

     

    อากาศร้อนๆอย่างงี้มันสมควรจะไปเที่ยวทะเลสุดๆอะ !

    แต่รัฐที่อาศัยอยู่นี่มันไม่เอื้ออำนวยเนี่ยสิ

    ทะเลที่ใกล้ที่สุดต้องเดินทางกันเป็นวัน..

     

    เลยได้แต่นอนแผ่ตากแห้งอยู่ในสวนหลังบ้านกับไอ้แทเพื่อนรัก ..

    ที่ตอนนี้เอาแต่กินอมยิ้มเป็นบ้าเป็นหลังอยู่เนี่ย

     

     

     

    มันบอก หน้าร้อนต้องกินของหวาน

    มันเลยกินอมยิ้ม ..

     

     

     

     

     

    ตรรกะไหนวะ

     

    คือมันต้องกินหวานเย็นปะมึง ?

     

     

    เพื่อนครับ ..

     

     

     

     

    “กินปะจีมิน กูซื้อมาเป็นกล่องเลย กินได้ตลอดทั้งหน้าร้อนเลยเนี่ย!”

     

     

     

     

     

     

     

    คือมันเป็นคนที่พิเศษจริงๆครับ ..

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    จ๊วบจ๊าบ

    จ๊อบแจ๊บ

     

     

     

     

     

     

    ริมฝีปากมันวาว ..

     

    ฟันขาว ..

     

    ลิ้นยาว ..

     

     

     

     

    เอ่อ ..

     

     

    ไม่ต้องคล้องจองก็ดีนะปาร์คจีมิน

    ลิ้นยาวนี่ไม่เวิร์คเลยว่ะ

     

     

     

     

     

    เอาใหม่ๆ

     

     

     

     

    ริมฝีปากมันๆวาวๆ

    ลิ้บแลบเลียก้อนน้ำตาลแผล่บๆ

     

    อมๆ

    ดูดๆ

    เลียๆ

     

     

    ซี๊ดดดด

     

     

     

     

     

     

    อือ

     

     

     

    เหนื่อยจริงๆอะ

     

     

     

     

    คือนี่นั่งเกร็งจนสั่นไปทั้งตัวแล้ว

    แก้มชักจะกระตุกๆ

     

     

     

     

    “นี่จะไม่กินจริงๆหรอ อร่อยนะเว่ย คาราเมลแอปเปิ้ลเชียวนะ ไม่ใช่ขี้ๆ”

     

     

     

    ไม่อะ

    ไม่อยากกิน

     

     

     

    “ทำไมวะ ? แล้วนี่จะขยับอกห่างไปไหนเนี่ย ร้อนหรอ?”

     

     

     

    เออสิวะ

    ยิ่งอยู่ใกล้มึงยิ่งร้อนเลยเนี่ย

     

    อุตส่าห์ขยับหนีละ ยังจะเข้ามาใกล้อีก!

     

     

    “มึงอย่าดิ กูร้อน” ออกปากพูดเสียงเนือยพลางเขยิบหนี

     

    “อะไร ร้อนแล้วไง กูก็ร้อน ไม่กินจริงอะ?” ขยับเข้ามานั่งใกล้ๆ เอาอมยิ้มมาโบกๆ

     

    “เออ” เขยิบหนีอีก

     

    “จีมินนนนนน” เขยิบเข้ามาชิด เอนหัวกลมๆมาซบ

     

    “อะไรเล่า ออกไปเว้ย!” ผลักหัวแม่งแล้วลุกหนี

     

    “ตะมัยอะ จีมินไม่อยากเข้าใกล้เก๊าหยอออ เก๊ามีอมยิ้มนะเจียเมียนนนนน” ลุกเดินตาม ยิ้มร่าโชว์ฟันขาว

     

    “ว้อย มึงนี่ ออกไปว้อยยย” วิ่งแม่ง

     

    “ตะมัยอะ เจียเมียนนนน เจียเมียนเพื่อนร๊ากกก ก๊ากกกฮ่าๆๆๆๆ”

     

     

    ไอ้เพื่อนเชี่ยนี่ก็บ้าจี้วิ่งตาม

    นี่ไม่ได้เล่นวิ่งไล่จับนะเฮ่ย !

     

     

     

    “ก๊ากกกก ฮ่าๆๆๆๆ”

     

     

    อะไรวะเนี่ย อ๊ากกกก

    ขำอะไรของเมิ๊งงง

    อย่าเข้ามาใกล้กู๊ววววว

     

     

     

    “เฮ้ย จีมิน ต้นไม้!”

     

     

     

     

     

    พลั่ก!

     

    แอ๊ฟฟ

     

     

     

     

     

     

     

    จูบเปลือกไม้ไปเต็มรักครับบอกเลย ..

     

     

     

     

     

     

     

     

    **

     

     

     

     

     

     

     

     

    คึคึคึคึคึๆๆๆๆ

     

     

    ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

     

     

     

    แม่งบ้า

    แม่งต้องร้อนจนบ้าแน่ๆอะจีมิน

     

     

    อยู่ดีๆก็มาเขยิบหนี

    ชวนกินอมยิ้มก็ไม่ยอมกิน

     

    นี่คาราเมลแอปเปิ้ลเชียวนะเว่ย !

    แพงนะว้อยยย

    อร่อยมากๆด้วยหวานๆเปรี้ยวๆ

    เหมาะกับหน้าร้อนสุดๆอะ

     

     

    ทำไมไม่ยอมกิน?

    เอาแต่นั่งมองผมกิน

     

     

    คือเป็นเพื่อนกันก็จริง สนิทมากก็จริง

    แต่ไม่ได้มีกระเพาะมีปากเชื่อมกันซะหน่อย

    ทำไมไม่กินอ้ะ?

     

     

     

    แล้วทำไมเข้าใกล้แล้วต้องเขยิบหนี?

    ถึงขั้นต้องวิ่งไล่

     

    ตัวผมก็ไม่ได้เหม็นนะ

    ปากก็มีแต่กลิ่นคาราเมลแอปเปิ้ล

    รองเท้าก็ไม่ได้ใส่

    ไม่มีอะไรเหม็นซะหน่อย!

     

     

    หนีทำไมเนี่ย?

    วิ่งไล่กันเป็นเด็กๆเลย

    แล้วดูซิเป็นไง

    วิ่งไม่ดูทางชนต้นไม้เข้าเต็มๆ

     

    หัวโนเป็นลูกเลยเนี่ย ต้องมานั่งทายาให้อีก

     

     

     

    “โอ๊ย เจ็บอะมึง เบาๆ” โวยวาย

     

    “อุ้ย โทษทีเว่ย ทีหลังวิ่งก็ดูทางมั่งดิวะจีมิน” ค่อยๆทายาบนหน้าผากเพื่อนบ้าตรงหน้า

     

    “เพราะมึงนั่นแหละ” อ่าวไอ้นี่ อะไรวะ ..

     

    “เพราะกูอะไรล่ะ มึงอะแหละ อยู่ดีๆก็หนีเฉย” พูดพลางเอายาไปเก็บในตู้

     

    “ก็มึงอะแหละ” จ้องหน้าผมเขม็ง

     

    “อะไรเนี่ย พูดไม่รู้เรื่อง มึงอะแหละ วิ่งทำไม?” เดินกลับเข้ามานั่งประจันหน้ากับมันบนเตียง

     

    “ก็มึงอะ มึงคนเดียวเลยไอ้แท” ชี้หน้า

     

    “อะไร มึงอะแหละ กูยังไม่ทันทำไรเลย” ปัดนิ้วแม่ง

     

    “ทำดิ ทำเยอะเลย” ชี้ใหม่ หลิ่วตาอีก

     

    “อะไรกูทำไร” ส่งหน้าเนือยให้

     

    “มึงแดกอมยิ้ม” เอ่อ ..

     

    “แล้วไงไรอีก” แดกอมยิ้มนี่ผิดด้วยหรอวะ

     

    “แค่นั้นแหละ” เอ๊า? ไอ้เชี่ยนี่ ..

     

    “ไหนบอกเยอะ แล้วกูแดกอมยิ้มนี่มันผิดตรงไหนวะไอ้เชี่ย อะไรของมึงเนี่ย? อากาศร้อนจนเสียสติไปแล้วหรอ?” ซัดเป็นชุด

     

    “เออ คงงั้นอะ เสียมาก ไม่มีแล้วสติ” พูดพลางเขยิบเข้ามาใกล้จนเข่าชิดกัน

     

    “กูก็ว่างั้น แล้วนี่จะขยับเข้ามาใกล้กูทำไม อยู่ในห้องเปิดแอร์แล้วหนาวเรอะ?” สีหน้าแบบนี้นี่มันอะไร ...

     

    “คาราเมลแอปเปิ้ลมึงหวานมั้ย?” จู่ๆถามอะไรเนี่ย

     

    “หวานดิ ไม่งั้นกูจะกินหรอ?” ตอบไปงงๆ

     

    “หวานติดปากติดลิ้นปะ?” ตาแวววาว

     

    “ติดดิ เนี่ยปากกูมีแต่กลิ่นคาราเมลแอปเปิ้ล เอาปะกูมีแท่งนึงในกระเป๋ากางเกง” แน่ะ บอกให้กินตั้งแต่แรกไม่ยอมกิน สนใจแล้วล่ะสิ

     

    “งั้นกูขอกินบ้าง”

     

     

     

     

     

     

     

    **

     

     

     

     

     

     

     

     

    ไม่ไหวละ

    ไม่ทน

     

     

    ปากแม่งทั้งมันทั้งวาว พูดดีๆก็ไม่ได้ต้องปากยู่ยื่นยาว

    ฉ่ำแสนฉ่ำ ออกจะเบินๆจากการดูดอมไอ้อมยิ้มบ้านั่นด้วย

     

    ไหนจะเข้ามานั่งใกล้ๆ ยื่นหน้าเข้ามาทายาหัวโนให้

    ทั้งกลิ่นเสื้อ กลิ่นโลชั่น กลิ่นแชมพู กลิ่นบ้า กลิ่นบอ คาราเมลแอปเปิ้ลเชี่ยไรนั่นอีก

     

     

    หอมจนตาลายไปหมดแล้วสัส

     

    กูไม่ทนว้อยยยยยยยยย

     

     

     

     

    Call my baby Lollipop
    Tell you why


     

     

    “งั้นกูขอกินบ้าง”

     

     

     

    ว่าแล้วก็ยื่นมือทั้งสองข้างไปนาบแก้มใสๆของมันไว้

    แล้วดึงเข้ามาหา

     

     

     

    จ๊วบบบ

     

     

     

     

    'Cause he's sweeter than an apple pie


     

     

     

    “เฮ๊ยยยย”

     

     

    And when he does his shaky rockin' dance
    Man I haven't got a chance


     

     

    ไอ้แทกระเด้งพรวดไปยืนดิ้นอยู่ข้างเตียง

    ดูจะเป็นท่าเต็นประหลาดๆ

     

     

    “มึงงงงงง ทำเชี่ยไรเนี่ยยยยย??”

     

     

     

    I call him

     

     

     

    “หวานจริงๆด้วยว่ะมึง”

     

     



    Lollipop Lollipop
    Oh Lolli Lolli Lolli
    Lollipop Lollipop
    Oh Lolli Lolli Lolli
    Lollipop Lollipop
    Oh Lolli Lolli Lolli
    Lollipop *POP*


     

     

     

     

     

     

     

    **

     

     

     

     

     

     

     

    ไอ้ฉราดดดดดดดดด

     

     

    ปาร์คจีมิน

     

    รู้ตัวมั้ยว่าพึ่งทำอะไรลงไป

     

     

     

     

     

    “มึงเป็นเพื่อนกูนะจีมิน !”

     

    “เออดิ”

     

     

    ตอบมาได้หน้าตาเฉย ..

     

     

     

    “เพื่อนที่ไหนเค้าทำกันแบบนี้วะ!?” ชี้หน้าโวยวาย

     

    “ทำอะไร?” ถามมาได้..

     

    “มึงจูบกู!” โวย

     

    “ป่าวซะหน่อย กูแดกอมยิ้ม” ไอ้เฉรี่ยยยยย ดูมันยิ้มตาเยิ้ม

     

    “อมยิ้มพ่องสิ ปากกู ที่มึงดูดอะปากกู!” โดดขึ้นเตียงไปประจันหน้า

     

    “ก็มึงบอกเองหนิว่าอมยิ้มมึงหวานติดปากติดลิ้น” มันเอื้อมมือมาจับแขนผม

     

    “ไอ้เชี่ย จีมิน มึงน่ากลัวมากอะ” ค่อยๆดึงแขนออก เขยิบหนี

     

    “อะไร ทีก่อนหน้านี้ยังวิ่งไล่กูอยู่เลย นี่มาทำเป็นเขยิบหนี” เขยิบตาม

     

    “หนีดิวะ เพื่อนที่ไหนเค้าจูบกันล่ะ?” เขยิบมาจนชิดหัวเตียง

     

    “เพื่อนที่นี่แหละ แล้วก็เมื่อกี้ไม่เรียกจูบซะหน่อย” ตามมาประจันหน้า ตาแพรวพราว

     

    “ไม่จูบพ่องสิ” ย่นคอชิดผนัง

     

    “ไม่จูบ เนี่ยเดี๋ยวจูบจริงๆให้ดู”

     

     

    ไม่ว่าเปล่าเอามือล็อคหน้าผมทันที

     

    แล้วประกบปากลงมาอีกครั้ง

     

     

     

     

     

     

    **

     

     

     

     

     


    Sweeter than candy on a stick
    Huckleberry, cherry, or lime
    If you have a choice he'd be your pick
    But Lollipop is mine...


     

     

     

     

    ดูดดุน

     

    ดูดดึง

     

    ลมหายใจเป่ารด

     

    ลิ้นร้อนต้อนลึก

     

    แลกลิ้น

     

     

     

    Lollipop Lollipop
    Oh Lolli Lolli Lolli


     

     

    หวาน

     

    ทั้งหวานทั้งหอม

     

     

    หวานคาราเมล

    หอมคาราเมล

    หวานแอปเปิ้ล

    หอมแอปเปิ้ล

     

     

    Lollipop Lollipop
    Oh Lolli Lolli Lolli


     

     

     

    คาราเมลแอปเปิ้ล

    โลลิป๊อปยี่ห้อนี้นี่รสชาติไม่เลวเลย

     

     

     

     

    สุดยอดดดดด

     

     

     

    Lollipop Lollipop

     

     

    “อื้อ ..”

     

     

     

     

     

     

    ชักจะติดแล้วสิ

     

     

     

    Oh Lolli Lolli Lolli
    Lollipop *POP*


     

     

     

     

    ติดใจ

     

     

     

     

     

     

    **

     

     

     

     

     

    Crazy way he thrills-a me
    Tell you why


     

     

     

    ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกันว่าเวลามันผ่านมานานเท่าไหร่แล้ว

     

    สมองตื้อ ขาวโพลนไปหมด

     

     

    รู้ตัวครั้งล่าสุดก็ตอนที่จีมินผละออกแล้วล้วงหยิบอมยิ้มออกมาจากกระเป๋ากางเกงผม แล้วแกะอม

     

     

    นั่งหอบหายใจอยู่แปปเดียวก็โดนดึงไปทำสงครามลิ้นเหงือกฟันกันใหม่

     

     



    Just like a lightning from the sky

     

     

     

    รวดเร็วฉับไว

    ไม่ทันตั้งตัวอะไรทั้งนั้นอะ

     

    สมองเบลอหมดแล้ว ตามไม่ทัน

    จะทำอะไรก็ทำ

     

     


    He loves to kiss me
    'Till I can't see straight

     

     

     

    สายตาพร่าเลือน มองไม่ชัด

    มัววึ้มๆไปหมด

     

     

    นี่ทำอะไรอยู่เนี่ย ..

    มานั่งซ้อนตักจีมินตั้งแต่เมื่อไหร่?

     

     

     

     

    นี่

     

     

    จูบหรอ?

     

     

    หรือกินอมยิ้ม ..

     

     

    หรือทำทั้งคู่สลับกัน ? ..

     

     

     

     

    หวานจัง

     

    แอปเปิ้ลคาราเมล ..

     

     

     

     

    อมยิ้ม ?

     

    หรือ

     

    จีมิน ?

     

     

     

     

    ไม่รู้แยกไม่ออกแล้ว ..

     

     

     


    GEE, my Lollipop is great!

     

     

     

     

    รู้แค่ว่าหวานดีทั้งคู่เลย ..

     

     

     

    อร่อย

     

     

     

     

     

    หวานขึ้นสมอง

    จนสมองเบลอเลยเนี่ย

     

     

     

     

     

    เหมาะสำหรับหน้าร้อนจริงๆนะ

     

     

     

     

     

     

    “อึ้ จีมิน อย่ากัดปาก ..”

     

     

     

     

     


    I call him...

    Lollipop Lollipop
    Oh Lolli Lolli Lolli
    Lollipop Lollipop
    Oh Lolli Lolli Lolli
    Lollipop Lollipop
    Oh Lolli Lolli Lolli
    Lollipop *POP*

     

     

     

     

    “อื้ออ มึง อย่า .. ลูบ ..เอว อื้อ .. จั๊กจี้ ..”

     

     

     

     



    Lollipop Lollipop
    Oh Lolli Lolli Lolli
    Lollipop Lollipop
    Oh Lolli Lolli Lolli
    Lollipop Lollipop
    Oh Lolli Lolli Lolli
    Lollipop oh Lollipop

     

     

     

     

     

    “มึงก็อย่าน่ารักนักสิ .. เพื่อน ..”

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    FIN

     

    เพื่อนกันมันส์ดี      คิ_____คิ

    สุขสันต์หน้าร้อน  ชอบมั้ย? 5555

    เอาคั่นเวลาไปก่อนนะ /วิ่ง/

     

    ประกาศศศศศศ

    สรุปผลโหวตเป็น จินวี กับ กุกวี นะคะ

    จะเก็บสองคู่นี้ไว้ไฝว้กันต่อ ส่วนคู่อื่นๆจะลดลงล้ะจ้ะ

    ไม่เสียใจนะแม่ยกคู่อื่น ไม่ร้องนะไม่ร้อง 55555

     

    ปล. รีเควสวันช็อตแบบนี้ได้นะ คู่ไหนบอกมา 555555

    ปล2. เรามีคลังฟิคมาฝาก ถ้าอยากรีเควสวันช็อตคาแรคเตอร์แบบอื่นที่ไม่ใช่คาแร็คเตอร์ในอเมริกาก็ทิ้งเม้นไว้ได้นะคะ

    จะจัดให้ 55555555555  แพร์ริ่งที่เราแต่งก็ ออลวี บังแด้ โล่แจ โนะ รีเควสมาโนะ <3 ฝากติดตามด้วยค่า <3 ขอบคุณค่า

    >>> คลัง oneshot , shortfic<<<จิ้ม

     

    รักทุกคนนะ ! รักคอมเม้นท์มาก มันช่วยเราจริงๆนะ ยิ่งยาวยิ่งรักมากกก ฟิคยิ่งมาเร็ว ของแบบนี้ต้องลองค่ะ 55555  

     

    #ฟิคอมก <3

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×