ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [Chapter 3] ครัวระเบิด!!!
[Minatsu Talk]
หวัดดีค่า ทุกคน มินัตสึเองค่า~ วันนี้น่ะหรอ พวกจิเอะตันก็จิกหัวใช้ลูกน้องตามเคย
"เน่ ไอ้พวกลูกน้อง" นาริตันเรียกได้กวนมากๆ "ค้าบ~" พี่พังพอนหน้าย่นมาล่ะ
"ไปบอกคนอื่นให้ทำข้าวเช้าให้หน่อยจิ กินมาม่ามาหลายวันล่ะ" เออจริงของเค้า
"แต่พวกเรา..." "กล้าขัดหรอจ้ะ ^_,^" "ค้าบ~" (อาระ:ยังทำอาหารไม่เป็นสินะ)
------------------------------------------------------------------------------------------
[Tobi Talk]
เฮ่อ~ แย่จริงๆเลยคัฟ เพราะยัยพวกนางมารนั่น พวกป๋มเลยต้องมาลำบากกันแบบนี้
"เฮ้ย กระทะอยู่ไหนๆ" "นั่น" "เฮ้ย ไอ้ฮิดัน!! นั่นมันปังตอ ไม่ใช่ตะหลิว!!!"
"นั่นมันดินเหนียว!! ไม่ใช่ซีอิ๊ว!!" "ข้าวยังไม่สุกเล้ย!!!" "มีดหาย!!"
วุ่นวายจริงคัฟ "เฮ้ย!! โทบิ!!" ไมหรอคัฟ? "เนื้อไหม้แล้ว!!!" เฮ้ยยยยย
ต่อมา.......
[Pain Talk]
แย่จริงๆ รู้งี้ไม่น่าจะให้ยัยนางมารนั่นเข้ามา ฮว้ากกกกกกกกกกก
ส่วนสภาพข้าวผัด โหย...
ข้าวแข็งโป๊ก แล้วซอส...แทนที่จะเป็นซีอิ๊วดันเป็นดินเหนียวของเดอิ
เนื้อไหม้ เพราะเจ้าโทบิมัวเหม่อจนจะลอยได้!!! (อาระ:ว็อท!?)
"...." ยัยนางมารสตั้นไป10วิก่อนจะพูดว่า "ใครจะไปกินด้ายยย"
พูดเป็นเสียงเดียวกันเลยแฮะ... "พอกันที!!! ผมทำเองก็ได้"
ให้ผู้หญิงทำน่าจะดีกว่าแฮะ "อย่าเลย" นางมารอีกสองตัวพูดเป็นเสียงเดียวกัน
"ผมไม่เป็นไรหรอก" (นาริ+จิอง:ไม่ได้เป็นห่วงแก/พี่ แต่เป็นห่วงคนกิน!!)
"เชื่อมือผมเถอะ" (จิอง:ยอมกินมาม่ายังดีก่า~ นาริ:ชั้นยังไม่อยากตาย~)
"ไปล่ะ" (เดอิ:คงจะดีกว่าเมื่อกี้นะ เซ็ทสึ:ลางไม่ค่อยดีแฮะ... เพน:สบายเรา
ฮิดัน:ต้องพึ่งดวงแว้ว~ คาคุสึ:คงไม่เก็บตังค์หรอก จิอง:ตายแน่ๆ!)
-----------------------------------------------------------------------------------------------
[Ara Talk]
หวัดดีจ้า ข้าน้อยคืออาระ ผู้ช่วยของเจ้โกลด์ ส่วนเรื่องราวจะเป็นยังไงก็ดูเอาเอง
"ก่อนอื่นก้อหุงข้าว" เริ่มสินะ... "เฮ้ย! หม้อหาย!" ปัญหามาล่ะ
"โอ๊ะนั่นๆ เจอแล้ว! ไม่ใช่ๆ อ๊ะ นี่มันปลิงทะเลไม่ใช่กุ้ง! หวาๆ ยาพิษนี่หว่า ว๊าก!!"
นั่น แย่กว่าเมื่อกี้หลายขุมเลย (จิเอริ:เพราะแกเขียนเองนี่!!!)
ขออธิบายหน่อยละกัน ยัยนั่นหาหม้อหุงข้าวไม่เจอเลยไปผัดกุ้งก่อน
แต่ดันหยิบผิดเป็นปลิงทะเล พอจะเหยาะน้ำปลาไปดันไปหยิบผิดเป็นยาพิษซะงั้น
เอ๋อจิงๆ (จิเอริ:อยากโดนเรอะ!! โกลด์:เอ็งน่ะเอ๋อกว่าเค้าอีก!!!)
"ฮว้ากก ไหม้แล้วๆ ทุเรียนนี่หว่า!!! ข้าวสุกแล้ว! เหวอๆ แอ่ก..." นั่น...
ขออธิบาย เจ้แกหยิบตะหลิวมาผิดเพราะนั่นคือทุเรียน ข้าวก็สุก แล้วยังโดนไมโครเวฟทับมือขวา
คราวนี้ล่ะ ใช้ปากกาที่เป็นจริงกับยางลบล้างไม่ได้แว้ว~ (จิเอริ:แกล้งงี้เลยเร้อ ยัยบ้า!)
อ่อ สภาพน่ะรึ คงไม่ต้องบรรยาย ประมาณ กินแล้วได้ไปเฝ้าพระอินทร์ หมออาระฟันเฟริ์ม!
"อ่า ไม่กินล่ะ พวกเราซดมาม่าไปหมดแล้ว" จิองกับนาริพูดพร้อมถอยกรูติดกำแพง
"ไม่ได้ค่ะนายท่าน" จิเอริที่กำลังอยู่ในโหมดเมด+ยันพูดแล้วแสยะยิ้ม (โกลด์:เฮ้ย!)
"พวกเราอิ่มแล้วล่ะ" เหล่าลูกน้องผู้น่าสมเพชพูด ส่วนเจ้โคนันน่ะหรอ ลี้ภัยไปอยู่ในห้องแล้ว
(โคนัน:จะอยู่ให้โง่หรอจ้ะ!) ค่าๆเจ้ "กินไปเถอะค่ะ นายท่าน" ยัยนี่จับทุกคนมาป้อนอาหารนรก
หลังจากนั้นน่ะหรอ เข้าไปดูในความฝันของละคนกัน
[ฝันทมิฬของจิอง เดอิ ซาโซ เซ็ทสึ โทบิ เพน ฮิดัน อิทาจิ มินัตสึ]
มันเป็นยังไงน่ะหรอ "มันกินพวกเราต้องกำจัด" นี่คือเสียงของปลิงทะเลทั้งหลาย
"ม่ายยยยยยยยยยยยยยย" นี่คือเสียงของผู้เคราะร้าย
[ฝันทมิฬของนาริตะ]
"ไม่น้า" นาริตะพูด "เธอไม่ควรอยู่ในแสงอุษา กลับไป!" นี่คือเสียงของสมาชิก
[ฝันทมิฬของคิซาเมะ]
ณ ร้านอาหาร
"อาหารมาเสริฟแล้วค่ะ" ส่วนอาหารก็คือ ผ่าง ผ่าง ผร๊างงงงงงงงงงงง
หูฉลามน้ำแดง!! "ม่ายยย ชั้นจะไม่กินพวกพ้อง" "กินไปเถอะค่า~"
"ม่ายยยยยยยยยย"
[ฝันทมิฬของคาคุสึ]
"เงินของช้านนนนนน" "ช่วยไม่ได้ นายกินพวกเรา ต้องจ่ายเงินทั้งหมดชดใช้"
"ม่ายยยยยยยยยยยยย"
----------------------------------------------------------------------------------
[Chieri Talk]
หึหึ สนุกจริงจริ๊ง ใช่แล้ว ผมคือนางมาร นางมาร นางมาร วะฮ่าๆๆๆ
"แหง่ก..ร้ายกาจ" "มีไรคับ ^_,^" ผมตอบไป แล้วแสยะยิ้ม
"แหง่กๆ..เธอได้ฉายาใหม่แว้ว...." ไรฟระ "เอ้า..ทะ...ทุกคน"
"ฉายา...ยัยนางมารแม่ครัวอาภัพจิเอริไงล่ะ~" เฮ้ยยยยย
"ไอ...พวก...บ้า!!!" ผมพูดแล้วหยิบบาซูก้ายางลบไล่ยิงๆๆๆๆๆๆ
"กรี๊ซซซซซซ" นี่คือเสียงร้องอันโหยหวนของสมาชิก ว่าแต่..กรี๊ดหรอ???
"บาซูก้า!!!" หึหึ สะใจจริงโว้ย!!! "ม่าย~~~~"
----------------------------------------------------------------------------------
Ara;เสร็จซะที~ อื้บ~ *บิดขี้เกียจ*
Gold;ในที่สุด~ orz *ท่าทางเยี่ยงซอมบี้*
Ara;เอ็งน่ะ!!! ไม่ได้ช่วยทำเลยซักกะติ๊ด!!!
Gold;ว่า..ไง...นะ... *หยิบปังตอ*
Ara;พ่อแก้วแม่แก้วคุณตำรวจทหารอุลตร้าแมนไอ้มดแดงช่วยลูกช้างด้วย~~~
------------------------------------------------------------------------------------
หวัดดีค่า ทุกคน มินัตสึเองค่า~ วันนี้น่ะหรอ พวกจิเอะตันก็จิกหัวใช้ลูกน้องตามเคย
"เน่ ไอ้พวกลูกน้อง" นาริตันเรียกได้กวนมากๆ "ค้าบ~" พี่พังพอนหน้าย่นมาล่ะ
"ไปบอกคนอื่นให้ทำข้าวเช้าให้หน่อยจิ กินมาม่ามาหลายวันล่ะ" เออจริงของเค้า
"แต่พวกเรา..." "กล้าขัดหรอจ้ะ ^_,^" "ค้าบ~" (อาระ:ยังทำอาหารไม่เป็นสินะ)
------------------------------------------------------------------------------------------
[Tobi Talk]
เฮ่อ~ แย่จริงๆเลยคัฟ เพราะยัยพวกนางมารนั่น พวกป๋มเลยต้องมาลำบากกันแบบนี้
"เฮ้ย กระทะอยู่ไหนๆ" "นั่น" "เฮ้ย ไอ้ฮิดัน!! นั่นมันปังตอ ไม่ใช่ตะหลิว!!!"
"นั่นมันดินเหนียว!! ไม่ใช่ซีอิ๊ว!!" "ข้าวยังไม่สุกเล้ย!!!" "มีดหาย!!"
วุ่นวายจริงคัฟ "เฮ้ย!! โทบิ!!" ไมหรอคัฟ? "เนื้อไหม้แล้ว!!!" เฮ้ยยยยย
ต่อมา.......
[Pain Talk]
แย่จริงๆ รู้งี้ไม่น่าจะให้ยัยนางมารนั่นเข้ามา ฮว้ากกกกกกกกกกก
ส่วนสภาพข้าวผัด โหย...
ข้าวแข็งโป๊ก แล้วซอส...แทนที่จะเป็นซีอิ๊วดันเป็นดินเหนียวของเดอิ
เนื้อไหม้ เพราะเจ้าโทบิมัวเหม่อจนจะลอยได้!!! (อาระ:ว็อท!?)
"...." ยัยนางมารสตั้นไป10วิก่อนจะพูดว่า "ใครจะไปกินด้ายยย"
พูดเป็นเสียงเดียวกันเลยแฮะ... "พอกันที!!! ผมทำเองก็ได้"
ให้ผู้หญิงทำน่าจะดีกว่าแฮะ "อย่าเลย" นางมารอีกสองตัวพูดเป็นเสียงเดียวกัน
"ผมไม่เป็นไรหรอก" (นาริ+จิอง:ไม่ได้เป็นห่วงแก/พี่ แต่เป็นห่วงคนกิน!!)
"เชื่อมือผมเถอะ" (จิอง:ยอมกินมาม่ายังดีก่า~ นาริ:ชั้นยังไม่อยากตาย~)
"ไปล่ะ" (เดอิ:คงจะดีกว่าเมื่อกี้นะ เซ็ทสึ:ลางไม่ค่อยดีแฮะ... เพน:สบายเรา
ฮิดัน:ต้องพึ่งดวงแว้ว~ คาคุสึ:คงไม่เก็บตังค์หรอก จิอง:ตายแน่ๆ!)
-----------------------------------------------------------------------------------------------
[Ara Talk]
หวัดดีจ้า ข้าน้อยคืออาระ ผู้ช่วยของเจ้โกลด์ ส่วนเรื่องราวจะเป็นยังไงก็ดูเอาเอง
"ก่อนอื่นก้อหุงข้าว" เริ่มสินะ... "เฮ้ย! หม้อหาย!" ปัญหามาล่ะ
"โอ๊ะนั่นๆ เจอแล้ว! ไม่ใช่ๆ อ๊ะ นี่มันปลิงทะเลไม่ใช่กุ้ง! หวาๆ ยาพิษนี่หว่า ว๊าก!!"
นั่น แย่กว่าเมื่อกี้หลายขุมเลย (จิเอริ:เพราะแกเขียนเองนี่!!!)
ขออธิบายหน่อยละกัน ยัยนั่นหาหม้อหุงข้าวไม่เจอเลยไปผัดกุ้งก่อน
แต่ดันหยิบผิดเป็นปลิงทะเล พอจะเหยาะน้ำปลาไปดันไปหยิบผิดเป็นยาพิษซะงั้น
เอ๋อจิงๆ (จิเอริ:อยากโดนเรอะ!! โกลด์:เอ็งน่ะเอ๋อกว่าเค้าอีก!!!)
"ฮว้ากก ไหม้แล้วๆ ทุเรียนนี่หว่า!!! ข้าวสุกแล้ว! เหวอๆ แอ่ก..." นั่น...
ขออธิบาย เจ้แกหยิบตะหลิวมาผิดเพราะนั่นคือทุเรียน ข้าวก็สุก แล้วยังโดนไมโครเวฟทับมือขวา
คราวนี้ล่ะ ใช้ปากกาที่เป็นจริงกับยางลบล้างไม่ได้แว้ว~ (จิเอริ:แกล้งงี้เลยเร้อ ยัยบ้า!)
อ่อ สภาพน่ะรึ คงไม่ต้องบรรยาย ประมาณ กินแล้วได้ไปเฝ้าพระอินทร์ หมออาระฟันเฟริ์ม!
"อ่า ไม่กินล่ะ พวกเราซดมาม่าไปหมดแล้ว" จิองกับนาริพูดพร้อมถอยกรูติดกำแพง
"ไม่ได้ค่ะนายท่าน" จิเอริที่กำลังอยู่ในโหมดเมด+ยันพูดแล้วแสยะยิ้ม (โกลด์:เฮ้ย!)
"พวกเราอิ่มแล้วล่ะ" เหล่าลูกน้องผู้น่าสมเพชพูด ส่วนเจ้โคนันน่ะหรอ ลี้ภัยไปอยู่ในห้องแล้ว
(โคนัน:จะอยู่ให้โง่หรอจ้ะ!) ค่าๆเจ้ "กินไปเถอะค่ะ นายท่าน" ยัยนี่จับทุกคนมาป้อนอาหารนรก
หลังจากนั้นน่ะหรอ เข้าไปดูในความฝันของละคนกัน
[ฝันทมิฬของจิอง เดอิ ซาโซ เซ็ทสึ โทบิ เพน ฮิดัน อิทาจิ มินัตสึ]
มันเป็นยังไงน่ะหรอ "มันกินพวกเราต้องกำจัด" นี่คือเสียงของปลิงทะเลทั้งหลาย
"ม่ายยยยยยยยยยยยยยย" นี่คือเสียงของผู้เคราะร้าย
[ฝันทมิฬของนาริตะ]
"ไม่น้า" นาริตะพูด "เธอไม่ควรอยู่ในแสงอุษา กลับไป!" นี่คือเสียงของสมาชิก
[ฝันทมิฬของคิซาเมะ]
ณ ร้านอาหาร
"อาหารมาเสริฟแล้วค่ะ" ส่วนอาหารก็คือ ผ่าง ผ่าง ผร๊างงงงงงงงงงงง
หูฉลามน้ำแดง!! "ม่ายยย ชั้นจะไม่กินพวกพ้อง" "กินไปเถอะค่า~"
"ม่ายยยยยยยยยย"
[ฝันทมิฬของคาคุสึ]
"เงินของช้านนนนนน" "ช่วยไม่ได้ นายกินพวกเรา ต้องจ่ายเงินทั้งหมดชดใช้"
"ม่ายยยยยยยยยยยยย"
----------------------------------------------------------------------------------
[Chieri Talk]
หึหึ สนุกจริงจริ๊ง ใช่แล้ว ผมคือนางมาร นางมาร นางมาร วะฮ่าๆๆๆ
"แหง่ก..ร้ายกาจ" "มีไรคับ ^_,^" ผมตอบไป แล้วแสยะยิ้ม
"แหง่กๆ..เธอได้ฉายาใหม่แว้ว...." ไรฟระ "เอ้า..ทะ...ทุกคน"
"ฉายา...ยัยนางมารแม่ครัวอาภัพจิเอริไงล่ะ~" เฮ้ยยยยย
"ไอ...พวก...บ้า!!!" ผมพูดแล้วหยิบบาซูก้ายางลบไล่ยิงๆๆๆๆๆๆ
"กรี๊ซซซซซซ" นี่คือเสียงร้องอันโหยหวนของสมาชิก ว่าแต่..กรี๊ดหรอ???
"บาซูก้า!!!" หึหึ สะใจจริงโว้ย!!! "ม่าย~~~~"
----------------------------------------------------------------------------------
Ara;เสร็จซะที~ อื้บ~ *บิดขี้เกียจ*
Gold;ในที่สุด~ orz *ท่าทางเยี่ยงซอมบี้*
Ara;เอ็งน่ะ!!! ไม่ได้ช่วยทำเลยซักกะติ๊ด!!!
Gold;ว่า..ไง...นะ... *หยิบปังตอ*
Ara;พ่อแก้วแม่แก้วคุณตำรวจทหารอุลตร้าแมนไอ้มดแดงช่วยลูกช้างด้วย~~~
------------------------------------------------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น