คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 3 ยอมรับหน้าตาย 1
3
ยอมรับหน้าาย
“ัน์ อ๊า!”
เสียรีร้อปลปล่อยวามเร่าร้อนาวามฝันที่อีโริวาบหวาม
ัออมาาปาอิ่ม
ร่าระทวยที่นอนอยู่ลาเียยุ่เหยิมาหลายั่วโม
ผวาเฮือ นเ้าอเสียราน่าอายลืมาึ้น หอบหายใรุนแรราววิ่มาราธอน วาู่สวยไม่มีวามัวเียอย่าที่วรเป็น
ลับเ็มไป้วยไฟพิศวาส ที่บัเิึ้นยุ่เหยิเร่าร้อนและัเนอยู่ในฝัน
‘ันฝัน! แ่ฝันประหลา สุสวาทมา’
ร่าสาวยัสะท้านสั่นเพราะแปรปรารถนาำมืในฝันอยู่นอนนี้
ในฝันหอมหวนเห็นัน์อยู่รนั้น
แ้มเาแนบอยู่ับาอ่อน้านในทั้สอ้า ำลัxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx ทำเอาร่าเธอีิ้น บิรว รีร้อ โหยหานแทบลั่
แ่็ไม่พบหนทาหลุพ้น
และวามทรมานนั้นปลุร่าายเธอให้ื่น
ื่นึ้นมาพบวามริว่า ฝันนั้นไ้ปลุเพลิสวาทร้อนลึึ้นมาริๆ
หอมหวนอับอายและลาเินที่เธอรูสึ้อาร
ร่ายัระสันหา และที่น่าละอายที่สุือนที่เธอ้อารยัเป็นัน์อี้วย
“ฝ…”
ยมือึ้นะอนเอ ทว่า้อะัฝ่ามือ้าไว้ ผุลุึ้นนั่้มมอนเอ หน้าาวระ่า็ีนแบเป็นสีาว
เมื่อเห็นว่านเอไม่ไ้สวมใส่อะไรเลย
เนื้อายาวระ่าสะท้อนแสแ และมีร่อรอยแระเรื่อเป็นบาุ
หัวใวน้อยเ้นระรัว อนที่่อยๆ ยับาเรียวออ เพราะวามเหนอะหนะบาอย่า
เห็นร่อรอยแ และราบเปื้อนที่เหมือนใ
“ฝันหรือริันแน่”
หอมหวนึผ้าห่มึ้นลุมาย้วยมืออันสั่นเทา
เธอำไม่ไ้ ็ไม่เิว่าำไม่ไ้ มัน้ำึ่มาว่าเหมือนหลับๆ ื่นๆ แ่ผู้ายในฝันเป็นัน์ริหรือ
วามสับสนทำให้วหน้าสวยเริ่มหันมอร่อรอยทุอย่าในห้อ
มันมีทั้วามัวลสับสน อึอันแทบอยาะร้อไห้ออมา
่อนวาะหันไปเอแว่นาสำหรับอ่านหนัสืออนวาไว้ใล้โมไฟ
ำไ้ว่าแว่นาอันนี้เธอใส่หนสุท้ายอนที่เปิอ่านอีเมลล์าที่ทำานอนอยู่บนรถ
และใส่ลมาารถ อนที่นับรถอธาเพื่อนอัน์ มาอร้อให้ไปูัน์
ในวันที่ัานเลี้ยเล่นสนุัน แล้วหลัานั้นแว่นาเธอ็หาย อยู่ที่เรือนเล็อย่าไม่้อสสัย
แ่เธอ็ไม่ิะไปถามหาอี นอนนี้ มันมาวาอยู่ที่ห้อนอนเธอ
ฝีมือัน์อย่าไม่้อสสัย
แ่เาะทำแบบนี้อีทำไม
หอมหวนสับสน
แม้ะมั่นใไปแล้วว่าเป็นัน์ที่เ้ามาในห้อนอน ‘ลัหลับ’
แล้วเธอ็เ็บเอามาฝันสวาทื่นมา้วยอาารัวสั่นเสียว่านระหายหาบาอย่ารุนแรแบบนี้
แล้ววามลายัวลในทีแร
็แปรเปลี่ยนเป็นวามโรธึ้ เมื่ออนที่หย่อนาล้าเีย
ันายึ้นวามื้นอุ่นรินไหลออมานุ่ม มีอาารุและแสบนิๆ รเนื้ออ่อน้านใน
วามโรธนั้นูะทวีระับึ้นเรื่อยๆ
ราวับพายุ เมื่ออนที่หอบร่าอ้ำอนเอเ้าห้อน้ำ
เห็นเรือนายผ่อพรรในระั้นเน ที่ิว่าฝันเลือนราเมื่อืนนั้นไม่ใ่ฝัน เพราะหลัานมันปราอยู่บนผิวาวใส
รอยูบรออ รอยแระเรื่อแถวหน้าอ มันเิึ้นริๆ โยทีเธอไม่มีสิเลย
หอมหวนไม่อยาเื่อว่าัน์ะทำไ้
แล้วเธอเป็นอะไรถึหลับลึนานั้น ้าศึบุมาเยือนถึถิ่น
ยัแพ้ในบ้านไ้นานี้
____________________________________________________
ฝาสโนไวท์ เอ๊ย! ุนายหอม้วยนะะ อย่าลืม Favorites อมเมน์ แร์ ้วยเ้อ
love you
ความคิดเห็น