*~Prince Devil คุณชายเจ้าเล่ห์~*

ลำดับตอนที่ #13 : :::ภารกิจกู้ความทรงจำในช่วงข้ามคืน

B B <<<Writter>>>
"เอ๋? นายเป็นใครอะ?"ร่างบางที่เพิ่งฟื้นขึ้นมา ได้ถามคำถามให้ร่างสูงที่ยืนงงอยู่ข้างๆ
"เอ่อ...นายจำชั้นไม่ได้เหรอ เฮ้ยมาอำดินาย^[]^"ความที่ร่างสูงไม่คิดอะไรมาก เลยตอบกวนๆไปเล็กน้อยเพื่อหยอกร่างบางเล่นๆ
"อำเหรอ? ชั้นอำอะไรอะ 0.0?"ร่างสูงคิดว่าร่างบางล้อเล่น แต่ว่าน้ำเสียงกับคำพูด มันกลับจริงจัง
"แล้วนายรุ้เปล่า ว่าตัวเองชื่ออะไร?"
"เอ้า ใครจะไม่รู้ชื่อตัวเอง ก็ชั้นชื่อฮิคารุไงล่ะ แล้วนายล่ะเป็นใคร?"ข้าพเจ้าคิดว่า ฮิคารุคงหลอกเล่น รึเปล่า? ก็ไม่รู้วววว~ แต่เค้าเห็นใจคารินะ =.=
"อ่าๆ ชั้นชื่อคาริยะ สามี(?)ในอนาคตของนายอะ จบป้ะะ~ O.<"
"อ่าฮะ จบก้อจบ นายเป็นสามีชั้นตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ไม่เห็นจะจำบ่ได้เลย-.-"555+ ว่าแล่ว สังหรณ์ใจไม่มีผิดดด =[]=
"ไม่ต้องจำหรอก ให้แค่รู้ว่าความรักของชั้นส่งไปถึงนาย ก็โอล่ะ ^.^"แหวะะ จะอ้วกกก
"ลิเกละๆ -.- หน้าวัดมีเวทีอยู่ ไปเล่นซะสิ"
"เฮ้ย อุตส่าห์คคิดำคมเด็ดๆเป็นสัปดาห์ พังซะยับเหยินเลย!! T^T"
"ผมไม่รู้ ผมนอนอยู่อย่างนี้เฉยๆ=.="แล้วร่างสูงของเราก็ทนไม่ไหว เลยหยิบโทรศัพท์รุ่น iphone(บอกเพื่อ?)แล้วกดเบอร์โทรศัพท์ที่ขึ้นชื่อว่า 'ฮาคุริว'

กริ๊ง~ กริ๊ง~
"ฮัลโหล สุดหล่อพูดครับ =w="แล้วร่างสูงผมขาวก็รัฐโทรศัพท์ พร้อมพูดอารมณ์ชวนน่าตบ= =*
"อื้อหือ หล่อจะตายชักเลย~ นายพอจะมีเพื่อนที่จะช่วยฟื้นความทรงจำคนอื่นได้มะ?"
"เอ่อ...ชั้นแต่เพื่อนที่ลบความทรงจำน่ะ=w=;;"
"เออน่า ขอเบอร์หน่อยๆ"จะลบความทรงจำฮิเคะ!?
"โอเคๆ เบอร์นี้ 080-xxx-xxxx"
"แต๊งกิ้ว ฮาคุ>/\<"
"แต่ขอเตือนไว้ก่อนเลยนะ ว่าคนนี้เกลียดผู้ชาย นายก็พยายามดัดเสียงให้เหมือนหญิงหน่อยละกัน เอาล่ะ งั้นชั้นไปฝึกยิงปืนก่อนนะ บ๊ายบาย~" ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด...
"หะ? นี่ชั้นได้ยินไม่ผิดใช่มั้ยเนี่ย?"
"ใช่ๆนายได้ยินไม่ผิดหรอก=w="จู่ๆฮิเคะ!? ออกจากเตียงตั้งแต่เมื่อใด ง๊ง!?
"นี่นาย แอบฟังเหรอ?"
"ไม่ได้แอบฟัง ก็ตอบไปอย่างงั้นและ 555+"กวนTeen...
"เอาล่ะ ไปนอนเลย เดี๋ยวสามีเป็นห่วงตายเลย =////="
"ค้าบๆ =.=;;"
"โอเค เบอร์นี้สินะ"แล้วร่างสูงก็กดเบอร์โทรศัพท์ ตามที่ฮาคุริวเพื่อนร่างสูง ได้บอกเอาไว้+คำเตือน = =

[บอกได้แค่รัก มากมาย รักเธอ มากมาย ไม่มีหน่วยวัดได้หรอกความรักนี้ ] เสียงริงโทนน้องเสือดาว...
"ฮัลโหล สวัสดีครับ ใครครับผม?"เสียงหวานๆจากชายในโทรศัพท์นั้น เป็นเพื่อนของสุภาพบุรุษฮาคุริว ยูคิมูระ เฮียวกะ ชายผมสีน้ำเงินเข้ม ดวงตาฟ้าสดใส แต่ว่าความในของคนคนนี้ คือ เขาเกลียด ผู้ชาย (ได้ยินไม่ผิดหร้อกกก มันเป็นเรื่องที่ถูกต้องแล้วว~)
"เอ่อ สะ...สวัสดีคะ...ค่ะ ชั้นชื่อ....เอ่อ...คาริยะ มาซาโกะค่ะ คือว่า คุณคือคนที่รื้อฟื้นความทรงจำอื่นได้ใช่ไหมคะ?= ="
"อ๋อ ครับๆ ได้เลยครับ ผมทำได้ แล้วไม่ทราบว่าอยู่ที่ไหนละครับ เดี๋ยวผมไปหา?"
"เอ่อ...งั้นก็ ที๋โรงพยาบาลอินาซึมะคะ...ค่ะ มาได้นะคะ โอเคคะ...ค่ะ= =*"
"ครับผม^.^"แล้ววางโทรศัพท์ที่สุดแสนจะโค-ตะ-ระรุแรงของร่างสูงก็ดงไปถึงชั้นล่าง(?)
"คาริยะ? ทำไมวางหูโทรศัพท์ดังจังเล่า? 0.0"ร่างบางมองเห็นร่างสูงอย่างชัดเจน เลยสามารถเห็นได้ทุกกระบวนท่าของร่างสูงได้ชัดเจน ก็ถึงได้ถามไงเล่า = =*
"ฝืดปาก ไปไม่ถูกเลย แล้วไอ้คนที่คุยด้วย ได้ข่าวว่ามันเป้นชาย แต่ว่ามันเกลียดชาย ยังตึ้บไม่หายเลยเนี่ย = ="
"แหม แล้วเขาเป็นใครอะนาย? 0.0"
"เห็นว่าน่าจะชื่อ ยูคิมูระมั้ง เห็นไอฮาคุริวมันบอกชั้นมาแบบนี้"
"อ่าฮะ แล้วคาริยะบอกกับชั้นว่า เขาเกลียดผู้ชาย แล้วถ้าเขามาเจอเรา จะไม่เป็นอะไรเหรอ?"เป็นสิ่งที่ถูกต้อง แล้วถ้ามาเจอ จะเป็นหยังไรล่ะ?
"เออใช่...ลืม =.=;;"
"เง้ออ -0-"
ก๊อก ก๊อก!
"ชิหายแล้ว มั้ยมาไวจังฟะ เอาไงดีๆ > ~ <"
"คาริยะคุง นายก็โกหกไปก่อน ว่านายเป็นหญิง ส่วนช้นก้จะนอนอยู่กะเตียงนิ่งๆ ตามนี้นะๆ =[]="
"โอเคๆ"แล้วเสียงเปิดประตูของห้องก็ดังออกมา
"สวัสดีครับ ผมชื่อยูคิมูระ เฮียวกะครับ ฮาคุริวเพื่อนผมเขาเล่าให้ฟังแล้ว แล้วไหนล่ะครับ คนสมองเสื่อม?0.0"เปิดมาก็เอาเลยเร๊อะ? ยูคิ =.=
"คือว่า...คนที่อยู่บนเตียงครับสมองเสื่อม อุ๊บ! 0.0"แล้วร่างสูงเผลอพูดครับไปแล้ว ตายแน่ๆ~
"เอ๋...เป็น...ผู้...ชาย...เหรอ? ^^*"ยูคิ!! เลือดขึ้นหน้าาา!!!
"อ้ากกกกก!! พ่อครับบบ~~ >[]<"
To be continued...
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนต่อไป...รอดูได้เล้ยย!!! 
รอผลโหวต the next ficอยู่น้าาา