คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [Chapter 01] ศัตรูคู่อาฆาต
ก่อนจะไปเข้าเรื่องนะค่ะ ขอบอกอะไรนิดหน่อย คือว่าเรื่องนี้แต่งให้กับนักเรียนที่ร.ร.ฮอกวอตส์ทุกคน คือว่ารี่เล่นร.ร.ฮอกวอตส์แบบออนไลน์ที่เล่นกันบนเว็บอ่ะค่ะ ชื่อตัวละครอาจไม่คุ้นหูเลยสักกะนิด แต่ภายในเรื่องก็ยังเกี่ยวกับฮอกวอตส์และแฮร์รี่ค่ะ ถ้าสงสัยหรืองงตรงไหนก็ถามได้นะค่ะ
-----------------------------------------------------------------------------------
ช่วงปิดเทอมฤดูร้อน ณ ตรอกไดแอกอน ที่คาคั่งไปด้วยพ่อมดแม่มดจากต่างที่มากมายมาจับจ่ายซื้อของใช้กันเพราะอีกไม่นานโรงเรียนฮอกวอตส์ใกล้จะเปิดแล้ว
"โอย!!ร้อนชะมัด" เดโอนี่ เอเดส นักเรียนชั้นปี6 ของฮอกวอตส์บ่นพึมพำ พร้อมกับยกมือขึ้นโบกแทนพัด ผมสีน้ำตาลอ่อนปลิวไสวเพราะแรงลม
"คนแน่นจังเลย" ฟ้าเพื่อนสนิทของเดโอนี่พูดพล่างเดินแทรกเข้าไปในร้าน
"ทำไงได้ล่ะ ก็อยากมากันวันนี้เองนิ" มาทีน่า คนที่ดูจะเป็นผู้ใหญ่ที่สุดในกลุ่มเอ็ดทุกคนที่เอาแต่บ่นครวญคราง
"นั้นสิๆ"เฟลอร์ สาวน้อยลูกครึ่งวีล่าสมาชิกในกลุ่มเสริมขึ้น
"ทับทมกันเข้าปาย...."เดโอนี่หันมาพูดพร้อมกับมุ่ยหน้า
"เอาล่ะ ได้ของครบแล้ว"ฟ้าตะโกนออกมาจากกลุ่มคนที่แออัดสุดๆ
"งั้นดีเลย เราไปกัน ไปนั่งที่ร้านไม้กวาด3อันนะ ฉันร้อนจะตายอยู่แล้ว"เดโอนี่ยิ้มแป้นเมื่อซื้อของเสร็จสักที เธอรีบเดินตรงรี่เข้าร้านทันทีและนั่งสั่งบัตเตอร์เบียร์มาทันที
"เดินเร็วจริงนะ ไม่รอเลยนะ"เฟลอร์เริ่มบ่นนิดๆพร้อมกับเดินมานั่งที่โต๊ะ และคนอื่นๆก็ทยอยมานั่งและสั่งเครื่องดื่มกัน
"เอาน่าๆ"เดโอนี่พูดพลางส่ายมือ
ขนาดที่ทุกคนกำลังนั่งคุยอย่างสนุกสนานก็มีเสียงที่ไม่พึงประสงค์ดังขึ้น
"ไง ยัยเลือดสีโคลน"เสียงยานคางตามฉบับ เดรโก มัลฟอย คุณชายแห่งสริธิริน ดังขึ้น
เดโอนี่สะดุ้งนิดๆแต่เธอก็ไม่ได้แสดงอาการอะไรมากมาย
"........"ไม่มีเสียงใดๆตอบมัลฟอย
ทุกคนยังคงคุยกันอย่างสนุกสนานและทำเป็นว่าเพวกเขาไม่เห็นใครทั้งนั้น
"อย่าทำเมินฉันนะ ยัยเอเดส"มัลฟอยกัดฟันกรอด
"อะไร? อะไรนักหนา นายจะมายุ่งอะไรกับฉัน?"เดโอนี่หันหน้าไปพูดกับมัลฟอย
"ยุ่ง? อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย ฉันไม่อยากไปคลุกคลีกับพวกเลือดสีโคลนหรอกนะ"มัลฟอยพูดเสียงยานพร้อมกับทำหน้าเย้ยหยัน
"เหอะ..ให้มันแน่เถอะ"เดโอนี่บ่นอุบอิบแต่มันก็ดังพอที่มัลฟอยจะได้ยิน
"เธอว่าอะไรนะ..?"มัลฟอยถาม แต่คำถามทั้งหมดก็ถูกกลืนหายไปเพราะผู้มาเยือนคนใหม่เดินเข้ามา
"ไง เดโอนี่ มีเรื่องอะไรกันหรอ?"ผู้มาเยือนถาม
"แฮร์รี่! ดีใจจังที่เธอมา"เดโอนี่ยิ้มหน้าบานพร้อมกับชวนให้แฮร์รี่มานั่ง
"แน่นอน เธออุตสาห์ชวนนิ"แฮร์รี่ตอบแบบยิ้มๆ
และทั้งหมดก็เริ่มคุยกันอย่างสนุกสนานจนลืมคุณชายบ้านสริธิรีนที่ยืนอยู่เป็นหัวหลักหัวตอ
หนอย..ทำเป็นไม่สนใจฉันหรอ..ไอ้พวกชั้นต่ำ..มัลฟอยคิดในใจ กัดฟันกรอดแน่น มือกำหมัดจนเล็บจะจิกลงไปในเนื้ออยู่แล้ว (โกรธอะไรนักหนา)
"ยัยเอเดส!!!"มัลฟอยพูดกึงตวาดกึงคำราม จนคนเกือบทั้งร้านหันมาดู
"อะไร?"เดโอนี่ถามอย่างโกรธๆ คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน
ดวงตาสีเทาจ้องลึกเข้าไปในดวงตาสีน้ำตาลอ่อน เดโอนี่ก็จ้องมองอย่างไม่ลดละ
"ฝากไว้ก่อนเถอะ"มัลฟอยพูดแล้วหันหลังกลับและส่งสัญญาณเรียกแครบกับกอยล์ให้เดินตามมาทันที (แครบ กอยล์มาตั้งแต่เมื่อไร???)
"เป็นอะไรของเขานะ"เดโอนี่พูดอย่างไม่สนใจแล้วหันกลับมาคุยต่อที่โต๊ะ
"นี่ๆ ว่ามั้ย? ว่าช่วงนี้มัลฟอยหาเรื่องเดโอนี่บ่อยขึ้น"ฟ้าพูดขึ้นหลังจากที่เงียบอยู่นาน
"นั้นสิ แปลกเนอะ"เฟลอร์พูดพร้อมกับทำหน้างงๆ
"สงสัย ชอบเดโอนี่มั้ง"แฮร์รี่พูดลากเสียงยาว...มือยกบัตเตอร์เบียร์ขึ้นมาดื่ม
"แค่กๆๆ.."เดโอนี่ถึงกับสำลักบัตเตอร์เบียร์
"เพล้ง!!"ฟ้าตกใจจนทำแก้วบัตเตอร์เบียร์หล่นแตก จนแทบจะร่ายคาถาซ้อมแทบไม่ทัน
ส่วนที่เหลือ อึ้ง!! แข็ง ทั้งโต๊ะพร้อมใจกันเงียบราวกับคำพูดของแฮร์รี่สามารถสะกดทุกคนได้
เดโอนี่ที่ได้สติเป็นคนแรกเริ่มอ้าปากพูดก่อน
"แค่กๆ...พูดอะไรน่ะแฮร์รี่ ถ้าไอซีดนั้นมันชอบฉันฮอกวอตส์คงถึงคราวดับสูญแน่"เดโอนี่พูดทั้งๆที่ยังสำลักอยู่
"นั้นสิๆ"ทุกคนเสริมพร้อมกัน
"ถ้าแฮร์รี่คือศัตรูอันดับ1ของมัลฟอย ฉันก็คงจะอยู่ในอันดับ2แหละน่า"เดโอนี่พูดอย่างไม่ใส่ใจมากนัก
"ให้มันจริงเถอะ..."แฮร์รี่พูดลากเสียงอีกครั้ง มือคว้าแก้วบัตเตอร์เบียร์ยกขึ้นดื่ม
"เฮ้อ......."ทุกคนถอนหายใจพร้อมกันและนั่งดื่มบัตเตอร์เบียร์ต่ออย่างไม่ใส่ใจ
เมื่อเวลาผ่านไปไม่นาน.....หนุ่มผมแดงเพลิงผู้มาเยือนคนใหม่ก็เข้ามาทักทายทุกคน
ยังไม่ทันที่จะทักสายตาของมาทีน่าก็ปราดไปเห็นหนุ่มผมแดงก่อนใครเพื่อน...(หุหุ)
"สวัสดีจ๊ะ รอน"เสียงหวานๆของมาทีน่าทักหนุ่มผมสีเพลิง (ทักคนแรกเชียวนะ)
ที่พวกเราพูดขู่ซะ ทุกคนต่างคิดใจในพร้อมกัน
"หวัดดีมาทีน่า"รอนพูดและเดินมานั่งข้างๆมาทีน่าเพราะเหลืออยู่ที่เดียว
"ไง..กว่าจะมานะรอน"แฮร์รี่พูด
"เอาน่าๆ สายไปนิดเดียวเอง"รอนพูดอย่างไม่ใส่ใจและสั่งบัตเตอร์เบียร์มานั่งดื่ม
"เป็นไงรอน หน้าร้อนนี้ดีมั้ย?"มาทีน่ายังคงพูดเสียงหวานเช่นเคย
"ก็ดี สนุกดีนะ มาทีน่าละ"รอนตอบและยกบัตเตอร์เบียร์ที่สั่งขึ้นมาดื่ม
"ก็ดีจ๊ะ"มาทีน่าพูด
"แหมๆ ที่กับเราพูดซะขู่เลยเนอะเดโอนี่"ฟ้าพูดพร้อมกับหันไปหัวเราะคิกคักกับเดโอนี่
"เดี๋ยวเหอะ"มาทีน่าหันมาแยกเขี้ยว หน้างี้แดงไม่แพ้สตรอเบอร์รี่เลย
"มาทีน่าเป็นอะไรรึเปล่า หน้าแดงเชียว ไม่สบายหรอ"รอนถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง
"ปะ..เปล่าจ๊ะ ไม่ได้เป็นอะไร”และแล้วคำพูดของรอนก็เรียกสีที่หน้าเธอให้แดงยิ่งกว่าเดิมเข้าไปอีก (หมั่นไส้)
"เฮ้อ....รอนนี่น่า ซื่อบื้อชะมัด"เฟลอร์นั่งท้าวค้างและพูดลากเสียง..
"ฮ่าๆๆ นั้นสินะ"ทุกคนหัวเราะพร้อมกันยกเว้นรอนกับมาทีน่า
"ฉันไม่ได้ซื่อบื้อนะ"รอนพูดแบบตวาด หน้าแดงด้วยความโกรธ
"โอ๋ๆๆใจเย็นนะ"ฟ้าหันมาพูดหลังจากที่หัวเราะคิกคักกับเดโอนี่
"ช่าย...อย่าทะเลาะกันเลย"เดโอนี่พูดเสริมและนั่งหัวเราะกับฟ้าต่อ
ระหว่างที่กำลังเถียงกันอยู่ทุกคนต่างไม่รู้สึกตัวเลยว่าผู้มาเยือนคนใหม่เดินเข้ามาแล้ว..
"หวัดดี ทุกคน"ผู้มาเยือนใหม่ทักทายทุกคน
"โช!"แฮร์รี่เป็นคนแรกที่ทัก หน้างี้บานยิ่งกว่าจานดาวเทียมอีก
"หวัดดี แฮร์รี่"โชทักด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
"หวัดดี นั่งสิ"แฮร์รี่กล่าวทักทายและขยับที่ให้โชนั่ง
"อะแฮ่ม"รอนขัดขึ้นมาทุกคนมองแฮร์รี่เป็นตาเดียวแล้วหันไปกระซิบกระซาบ หัวเราะคิกคักกัน
"เป็นอะไรรอน?"โชถามอย่างงงๆ
"สงสัยฮิปโปกริฟติดคอละมั้ง"แฮร์รี่พูดลากเสียงและมองรอนอย่างเคืองๆ
"อ่านะ"รอนตอบอย่างไม่ใส่ใจและหันไปคุยกับมาทีน่าต่อ
ทุกคนนั่งดื่มและคุยกันอย่างสนุกสนานจนเวลาล่วงเลยไปนานพอสมควร..
"เอาล่ะ ฉันว่าทุกคนกลับบ้านกันได้แล้วล่ะ ที่เย็นมากแล้ว"เดโอนี่พูด
"อ่าว..เย็นแล้วหรอ?"รอนพูดแล้วยกมือขึ้นดูนาฬิกา
"นั้นสินะ กลับกันเถอะ"แฮร์รี่พูด
ทุกคนลุกขึ้นและเดินออกไปหน้าร้านพร้อมกัน
"งั้น..ไว้เจอกันที่รถไฟมะรืนนี้นะ"มาทีน่าบอก
"อือ"ทุกคนตอบและแยกย้ายกันกลับบ้าน
-------------------------------------------------------------
จบแล้วคร่า ตอนแรก......ถ้างงตรงไหน หรือ สงสัยถามได้นะค่ะ
เพราะเรื่องนี้ตัวะลครส่วนใหญ่จะเอาชื่อมาจากร.ร.ฮอกวอตส์ที่รี่เล่นอยู่ค่ะ
ความคิดเห็น