นวนิยายรัก หวานซึ้งตรึงอารมณ์ คมภาษาบาทลึกเร้าหัวใจ..

ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่ 9

ประตูห้องที่เปิดเข้ามาอย่างไม่รู้ตัว ทำให้แป้งตกใจลุกขึ้นมา จากที่นอนอย่างทันควัน
“อ้าว หนาม ... มีไรเหรอหนาม มาซะดึกดื่น”
ไม่มีเสียงตอบใดใดออกจากลมปาก แต่ภาพที่เห็นคือ ชายหนุ่มกำลังถอดเสื้อเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างไม่เกรงใจสายตาคนที่มอง
แป้งเบือนหน้าหนีไป แล้วกลับมานอนที่เตียงนอนที่เดิม
คืนนี้หนามคงมานอนกับแป้งเหมือนอย่างปกติ เหมือนเพื่อนชายคนหนึ่งที่มานอนเล่นเป็นประจำเท่านั้นเอง และก็ไม่ได้มีอะไรเกินเลยไปกว่านั้น หญิงสาวหลับไปอีกครั้งคงเป็นเพราะความเพลีย จึงหลับสนิทลงไปอย่างง่ายดาย

ความรู้สึกเหมือนมีอะไรที่แหลมๆ หลายเส้นมาถูกตรงเนื้อบางบริเวณปาก ริมฝีปากบางเบาถูกแยกออกจากกันพร้อมกับการจู่โจมด้วยปลายลิ้น ลงมาอย่างหนักหน่วง ทำให้หญิงสาวลืมตาขึ้นมา ก็พบว่าตนกำลังถูกจูบอยู่ โดยมีร่างของหนามคร่อมอยู่บนตัวเธอ
สัญชาติญาณบ่งบอกว่า นี้ไม่ใช่การล้อเล่น แต่เป็นการกระทำจริงๆหรือเปล่าก็ไม่รู้ เพราะตนเองก็ไม่เคยสัมผัสมาก่อน
หญิงสาวผลักหน้าของชายหนุ่มออกอยากแรง แล้วขยับตัวหนี แต่ไม่เป็นผล
“หนาม หนามจะทำไรอะ” หญิงสาวขยับหน้าหนี เมื่อชายหนุ่มก้มหน้าลงมาหวังจะจูบเธออีกครั้ง
ชายหนุ่มจูบไซร์ไปที่ซอกคอนุ่มหอมหวาน หนวดเคราของตนที่ขึ้นมาเขียวครึม มีผลต่อความรู้สึกของสาวน้อยอย่างมาก
แป้งดิ้นสุดแรงเกิด เอามือทุบหลังชายหนุ่มอย่างแรงทั้งหยิก ทั้งขวนจนชายหนุ่มร้องโอ้ยขึ้นมา
“หนาม หนามปล่อยแป้งนะ หนามจะทำอะไรอะ ปล่อยเดี่ยวนี้นะ”
เล็บยาวๆของหญิงสาวที่ข่วนลงไปที่หลังของชายหนุ่ม ซึ่งตอนนี้มีเลือดไหลออกมาซิบๆเพียงเล็กน้อย จึงขยับตัวขึ้น ทันทีที่ชายหนุ่มปล่อยตัว แป้งรีบถอยไปยังขอบเตียงทันที
“หนามขอแค่นี้ทำเป็นห้าม ทีคนอื่นแป้งไม่เห็นต่อต้านอย่างนี้เลย”
“หนามพูดอะไร ใครมาทำอะไรแป้ง”
“อย่าเลยแป้ง แป้งเองก็น่าจะรู้ตัวดี สองสามวันมานี้มีหนุ่มมาปรนเปรอไม่ขาด”
ชายหนุ่มพูดพร้อมกับขยับตัวเข้ามาชิดใกล้มากขึ้น
ร่างบางลุกออกจากเตียงไปหยุดอยู่ตรงมุมห้อง
“หนาม อย่าทำไรแป้งเลยนะ”
ดูเหมือนคำพูดของหญิงสาวจะไร้ผล เมื่อความปรารถนากายและใจ ของคนคนนี้จะต้องเป็นของตนแต่เพียงผู้เดียว

หล่อนถอยไปจนติดข้างฝา..........แต่ถูกเขาจำกัดขอบเขตเอาใว้ตรงนั้น........... ..........มือและเท้าของเขากั้นฝาไว้รอบตัวจนเธอไม่มีทางขยับ.............

หญิงสาวขืนตัวไว้เต็มเหนียวเมื่อถูกเขาดึงตัวเข้าไปใกล้ และสวมกอดเอาใว้อย่างมั่นคง
ไออุ่นที่แนบอยุ่กับอก ทําให้หัวใจของหล่อนเต้นแรง ไม่เป็นส่ำ ซ้ำ อ้อมแขนที่กอดเอวบางทำให้หล่อยหายใจอย่างติดขัด อย่างบอกไม่ถูก........... หญิงสาวไม่มีทางหลีกริมฝีปาก......ที่กดลงมาหนักๆนั้น ไปได้พ้น แม้ความกลัวจะทำให้หัวใจเต้นแรงจนแทบประทุออกมานอกอก

" อย่าดิ้น.......ถ้าไม่อยากเจ็บตัว............" เขาเตือนหล่อนก่อนที่จะกดจุมพิตหนักลงมาอย่างหนักหน่วงและเอาแต่ใจ
ความตกใจกับความกลัวมันมีมากๆ ก็มักจะแปรเปลี่ยนเป็นความโกรธไปได้ง่ายๆ โดยเฉพาะกรณีนี้มันก็กำลังกลับกลายเป็นความโกรธ เขาไม่มีสิทธิ์มาทําอย่างนี้กับหล่อน หญิงสาวบอกตัวเองพร้อมกับดิ้นเต็มแรง......และกำกำปั้นทุบลงบนใหล่เขาอย่างเอาจริงอีกครั้งหนึ่ง และเพิ่มความรุนแรงเป็นเท่าตัว
หยามก็ไม่ยี้หระ .....ยิ่งหล่อนดิ้นมากเท่าไหร เขาก็ยิ่งกอดรัดแนนขึ้นมากขึ้นเท่านั้น....และสกัดข้อมือหล่อน ที่พยายามจะทุบเขาที่ละข้างอย่างเอาจริงเช่นกัน เขาไม่ถอนจูบจากหล่อนเลย แม้แต่วินาทีเดียวที่จัดการกับหล่อน

ในที่สุด แขนก็ถูกหักพับไปอยู่ข้างหลังทั้งสองข้าง .........ดันให้อกนุ่มของหล่อนเบียดเข้าหาอกกว้างของเขาอย่างถนัดถนี่..............และทุกครั่งที่หล่อนขยับมันก็เจ็บปวดที่รอยชําเก่าอย่างบาดใจ หญิงสาวยืนนิ่งๆ ยอมให้เขาจุมพิตแต่โดยดี


ชายหนุ่มขยับตัวเมื่อเห็นว่าเธอ หมดฤทธิ์ เขาถอดเสื้อยืดสีขาวตัวหลวมที่หล่อนสวมมาออก เหลือแค่เพียงตัวเปล่าบาง...เบา และรุนหลังหล่อน........ตรงไปยังที่นอนกว้าง

จุมพิตของเขาทำให้หล่อนลืมตัว.......จนกระทั้งล้มลงไปบนที่นอนด้วยกันทั้งคู่ นั้นแหละที่ทําให้หล่อนเบิกตากว้างโต อย่างตกใจ และตะลีตะลาน ผลักเขาดันออกห่างอย่างรวดเร็ว

แต่อีกฝ่ายหายอมไม่ เขาโน้มตัวลงสกัดหล่อนเอาใว้โดยละม่อม...... ไม่ว่ามือหรือแขนขาของเธอ ถูกเขาตรึงใว้อย่างไม่มีทางขยับเขยื้อน......... จุมพิตของเขาเลื่อนไปตามซอกคออุ่น และทรวงอกใต้เสื้อนอนของหล่อน......
หญิงสาวพยายามดิ้น แต่ดูเหมือนว่าจะไม่พ้นไปได้ .......จนในที่สุดต้องยอมนอนนิ่งๆ ให้เขากอดจูบลุบใล้ได้โดยดุษฎี........
หญิงสาวดิ้นสุดชีวิตเมื่อชายหนุ่มพยายามที่จะถอดชิ้นส่วนท่อนล่างของเธอออก แป้งดิ้นสุดชีวิต แต่เหมือนยิ่งดิ้น ร่างกายทั้งสองก็ยิ่งแต่ขยับเข้าใกล้กันมากขึ้นเท่านั้น
การต่อสู้ได้เกิดขึ้นอีกเป็นครั้งที่ สาม และหล่อนจะต้องสู้ให้ชนะให้ได้ เพราะถ้าไม่ชนะ ก็แปลว่า.....
แต่เรี่ยวแรงของตนเองไม่เข้าข้างเลย ชายหนุ่มรวบมือทั้งสองข้างของหญิงสาวไว้เหนือศรีษะ
แล้วก้มลงจุมพิตอย่างหนักหน่วงปรารถนามานาน แสนนาน ปากที่ทำท่าทีว่าจะร้องก็โดนอุดปากด้วยปาก
ลิ้นหนุ่มซอนไซร์ไปในปากอย่างชำนาญ
จนทำให้หญิงสาวเผลอตัวไปในบางเวลา แต่ร่างบางก็ต้องดิ้นอีกครั้งเมื่อรู้ตัวอีกทีว่าตอนนี้ ร่างกายของตนปราสจากอาภรณ์ไม่มีเลยแม้แต่ชิ้นเดียว
ปทุมสองข้างน้อยๆ ถูกคุกคามด้วยไฟราคะของความเป็นหนุ่มอย่างไม่หยุดหย่อน
ในที่สุดแป้งก็รับรู้ชะตากรรมของตัวเองว่า ไม่รอดแน่นอน จึงหยุดนิ่ง ปล่อยให้อีกฝ่ายกระทำตนอย่างสะดวกสบาย
น้ำตาน้อยๆ เริ่มเอ๋อขึ้นลงมาคลอเบ้าตา ไหลลงมาอาบแก้มนวล จนชายหนุ่มต้องหยุดการกระทำลงไป
สายตามองไปที่ร่างเปล่าเปลือย ที่อยู่ใต้ร่างแข็งแรงของตน ซึ่งส่วนล่างยังมีกางเกงยีนส์อยู่เท่านั้น
“แป้ง หนามรักแป้งนะ”
คำบอกรัก ของชายหนุ่มทำให้หญิงสาวหัวใจพองโตและซาบซึ่งตรึงจิตอย่างยิ่ง แต่สัญชาตญาณของความเป็นหญิงก็บอกมาว่าอย่าได้ยอมเขาโดยเด็ดขาด แต่ไม่ยอมก็ต้องยอม เพราะบัดนี้ร่างหนุ่มกลัดมันกล้ามเป็นมัดๆ กำลังกอดจูบลูบไล้ไปทั่วตัว อย่างถือสิทธิเต็มที่ กับคนที่ตนรักอย่างดูดดื่ม และแสดงความรักออกมาอย่างสุดใจ


ชายหนุ่มมองไปยังร่างข้างๆ ที่ตนได้กอด....ทั้งคืน ร่างบางนอนหลับตาสนิท และซุกตัวอยู่ในอกแข็งแรงอย่างเงียบสงบ
ชายหนุ่มไม่กล้าแม่จะขยับตัว กลัวว่าจะทำให้เธอตื่น
ชายหนุ่มรู้สึกยอมรับผิดที่ตนตามใจตัวเองตลอดในคืนที่ผ่านมา โดยไม่สนใจเลยว่าคนรักจะเป็นอย่างไร
ความรักที่เขามีให้เธอ ทำให้เขาแสดงออกมาอย่างต่อเนื่อง
สองมือแข็งแรงโอบกอด ร่างบางให้แน่นขึ้น อารมณ์ปรารถนาได้ก่อกวนจิตใจของเขาอีกแล้ว แต่ครั้งนี้เขาต้องยอมอดกลั้น เพื่อคนรัก ชายหนุ่มนอนกอดหญิงสาวหลับตา อย่างมีความสุข อยากให้เราอยู่ด้วยกันอย่างนี้อีกนานแสนนาน

แป้ง ผมรักแป้งนะ
คำคำนี้ มีความหมายกับเธอเหลือเกิน เรารักกัน
หัวใจของเราไม่ต่างจาก กล่อง ๆ หนึ่งที่เคยว่างเปล่า จนกระทั่งเราเติมความรักลงไปในหัวใจ เมื่อรู้สึกดี ๆ กับใครสักคน
จนความรู้สึกดี ๆ เกิดขึ้นระหว่างเราโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่ความรักทำให้มันเป็นไป
ใครสักคนกำลังร่วมมือกับเรา เติมความรักลงในกล่องที่ว่างเปล่า
จากกล่องว่างเปล่าถูกเติมเต็ม จากหัวใจที่เคยว่างเปล่ากลายเป็นหัวใจที่ถูกอัดแน่นไปด้วยความรักเรารู้สึกดีเมื่อได้รัก เรารู้สึกดีที่มีความรักอยู่เต็มหัวใจเรารู้สึกดีเมื่อความว่างเปล่าไม่ได้กลายเป็นความว่างเปล่าอีกต่อไปหัวใจไม่ได้เป็นของเราคนเดียวอีกต่อไปแล้วหากรักคือผลของการกระทำของการเติมหัวใจลงไป การกระทำของเรานั้นก็เป็นสิ่งที่ถูกต้องสำหรับเรา เมื่อหัวใจความรักอัดจนเต็ม และขั้นต่อไปคือการดูแลรักษา และเอาใจใส่ในสิ่งที่เรามี รักษามันไว้เป็นอย่างดีเหมือนการดูแลรดน้ำพรวนดินต้นไม้สักต้น ที่กำลังเติบโตขณะที่กำลังชื่นชมและเก็บเกี่ยวความร่มรื่นจากร่มเงา เราเก็บสิ่งดี ๆ ไว้ในหัวใจ
เอาใจใส่ดูแลอย่างดี นั้นคือสิ่งที่คนรักพึงปฏิบัติต่อความรัก
************************
“หนาม แป้งถามไรหน่อยได้ไหม”
“ว่ามาดิ ”
“พ่อแม่ของหนามรู้เรื่องของเราสองคนไหม”
“เราสองคนไหน”
“เอ๊ะ!!!” หญิงสาวสะบัดหน้าหนีจากชายหนุ่ม บ่งบอกถึงความงอน ชายหนุ่มคลานขยับตัวเข้ามานอนบนตักของหญิงสาว
ในตอนเย็น ที่สวนมะม่วงที่บ้านของแป้ง
“แป้ง แป้งไม่ต้องกลัวหรอก หนามจะอยู่กวนแป้งไปอย่างนี้นานนาน แหละน้า”
“ขอความกรุณาตอบให้ตรงคำถามด้วยนะค่ะ คุณ”
“แม่หนามไม่รู้หรอก แต่ที่รู้คือ พี่สาวของหนาม และพี่ชายด้วย ทำไมเหรอแป้ง จะให้หนามไปขอเหรอ”
“ อื้ม .......แป้งยิ้มออกมาอย่างจริงใจ สองนิ้วบีบขยี้ที่จมูกโด่งเป็นสันของชายหนุ่มอย่างมันเขี้ยว
สินสอดก็ไม่แพงหรอก สัก 2 ล้านก็พอ”
“โห แพงจัง หนามไม่สู้หรอก สินสอดแพง หนามจะจับฉุดเลย”
ชายหนุ่มพูดพร้อมกับจูบไปที่มือของแป้ง ทำให้หญิงสาวเกิดอาการอายขึ้นมาทันที
“หนาม น่าเกลียด อายเขา”
“อายทำไม”
“ไม่รู้สิ หนามไม่อาย แต่แป้งอาย”
“ ครับ แหมที่ตอนนั้นละก็ ไม่เห็นอายใครเลย จัดการเองหมดเลย”
ชายหนุ่มพูดพร้อมทำตาเจ้าเล่ห์
ไม่บอกก็รู้ว่าเรื่องอะไร หญิงสาวใช้กำปั้นมือนุ่มน้อยๆ ทุบไปที่ตัวของหนาม ทั้งคู่วิ่งไล่ตีกันเหมือนเด็กๆ
ภาพที่เห็นในขณะนี้ ถ้าไม่บอกก็คงไม่รู้ว่าเป็นอย่างไร แต่สิ่งที่ทุกคนเห็น และตีความออกมาว่า คู่รักหนุ่มสาว กำลังหยอกล้อกันอย่างน่าเอ็นดู ยิ่งนัก หนุ่มร่างสูงโปร่ง แข็งแรง มวลกล้ามเนื้อตึงเครียด บวกกับรูปหน้าที่หล่อคมเข้ม กำลังหยอกล้อกับสาวสวยน่ารัก หน้าหวานชะแล่ม ผิวขาวนวลอมชมพู แววตาเป็นประกายสดใส แก้มขาวนวลเปล่งปลั่ง มองไปยังไง ภาพที่ทุกคนเห็นก็เป็นภาพที่สวยงามเหลือเกิน
ทั้งคู่เกิดมาเพื่อคู่กันโดยแน่แท้

ความผูกพัน ความรัก ความห่วงใย ความหึง ความหวง ความห่วง ความปรารถนา ความจริงใจ ความต่อความใดอีกมากมาย
ก็บรรยายมิรู้จบ ถึงรักของเขาคู่นี้
“หนาม หันหน้ามานี้สิ”
“เฮ้ย ทำไรอะ”
“ อยู่นิ่งๆน้า หนาม อะอะ เก๊กหน่อยค่ะ”
หญิงสาวกดชัดเตอร์ กล้องถ่ายรูปดิจิตอลที่ชายหนุ่มซื้อมา แต่ตอนนี้ ช่างถ่ายภาพแสนสวย กำลังถ่ายภาพนายแบบหนุ่มรูปหล่อสุดที่รัก อย่างไม่ขาดสาย ทุกกิริยา ที่ชายหนุ่มแสดง เธอกดถ่ายไว้อย่างไม่รามือ
“ไม่ยอมอะ มา ถึงตาหนามบ้าง”
ชายหนุ่มกระชากกล้องจากหญิงสาวแล้วกดถ่ายรูปคนรักของตัวเองคืนบ่าง ซึ่งในขณะนี้ หญิงสาวอยู่ในชุดเสื้อกล้ามเข้ารูปสีขาวกับกางเกงขาสั้นสีขาว สุดแสนเซ็กซี่ กำลังโดนชายหนุ่มถ่ายรูปอยู่ ด้วยโฟกัสของภาพที่ชายหนุ่มซูมเป็นตำแหน่งที่พอเรนยิ่งนัก ทั้งคู่วิ่งไล่ เอาหมอนฟาดตีกันอย่างสนุกสนาน
สองมือแข็งแรงคว้าแขนหญิงสาวได้ ก็กระชากเข้ามาหาตัว แล้วผลักลงบนเตียงนอน โดยมีร่างของตนเอวตามลงไป
“เสร็จ”
“ที่รัก ของผม” พูดยังไม่ขาดคำ จูบอันเร้ารอนก็ทะยานลงปากอิ่มบรรเลงเพลงรักอย่างไม่รั้งรอ
“อ่า หนามม้ายเอานะ หนาม นี้มันตอนกลางวันแสกๆ ไม่เอา”
“อ้าว แป้งไม่เอา เดียวหนามเอาเอง”
“ง้า หนามอะ “
พูดไม่จบความ ก็ถูกจูบหนักหน่วงประทับลงไปอย่างว่องไว จนสุดท้าย ร่างบางใต้เรือนกายแข็งแรงก็อ่อนเป็นขึ้ผึ้งละลาย
ด้วยพิษรัก

“ขออนุญาตค่ะ”
แป้งขออนุญาตครูประจำวิชา แล้วก้าวเดินออกจากห้องเรียน
“ค่ะ สวัสดีค่ะ”
“ครับผม คุณแป้งครับ คือตอนนี้ทางเจ้าหน้าที่ตำรวจได้เห็นหมายเลขโทรศัพท์ของผู้ตายนะครับ เลยโทรมาแจ้งข่าว..............”ง
สิ้นเสียงโทรศัพท์ หญิงสาวรีบวิ่งไปที่ลิฟต์ทันที แล้วกดลงชั้นล่างอย่างรีบเร่ง อาการร้อนใจของแป้ง ทำให้เธอไม่สามารถรอลิฟต์ที่กว่าจะมาถึงชั้นเรียนของตัวเองมันนานเหลือเกิน สองเท้าวิ่งอย่างไม่สนใจว่าจะเหนื่อย หรือว่าไม่เหนื่อย
------------------------------------------------------
หญิงสาวลงจากรถมอเตอร์ไซค์รับจ้าง จ่ายเงินแล้วรีบวิ่งไปยังกลุ่มๆหนึ่งที่ตอนนี้มีคนกำลังรุมมองอยู่อะไรบางอย่าง
ภาพที่เห็นแทบจะทำให้หญิงสาวแทบเสมือนตายทั้งเป็น หญิงสาวถลาตัวลงไปยังสิ่งนั้นทันที
“หนาม” แป้งร้องตะโกนลั่น
หญิงสาวก้มลงกอดร่างนิ่งไร้สติ ที่ตอนนี้ทางมูลนิธิได้นำผ้าขาวเตรียมจะทำการใดสักอย่าง แต่โดนหยิงสาวห้ามไว้
“อย่านะ ขาวยังไม่ตาย”
แป้งกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่น แล้วกอดร่างนิ่งๆ พร้อมกับเขย่าร่างของชายหนุ่มที่ตอนนี้เปียกดชกไปด้วยเลือดเต็มกาย
“หนาม ...ฮื้อๆ หนาม... ไหนหนามบอกว่ารักแป้งไง... หนามไม่เอาอะ หนามตื่นสิ หนามอะ”
หญิงสาวทั้งกอด ทั้งจูบ เขย่าร่างนิ่งให้ฟื้นขึ้นมาสองมือก็ไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ขอพร ให้คนรักของตนฟื้นขึ้นมาเสียที
“ขอโทษนะครับ คือ เขาเสียแล้วครับ”
“ไม่ ......ม้าย...............ม้ายจริง” หญิงสาวกรีดเสียงร้องให้อย่างดัง น้ำตาไหลออกมาอาบแก้มนวลเป็นทางอย่างไม่ขาดสาย
จนน้ำมูกไหลออกมาผสมกับน้ำตา
“หนาม ..ฮื้อๆๆๆๆๆๆๆๆ” อาการคร่ำครวญเสียใจของหญิงสาว เป็นภาพที่น่าสลดใจ จนใครได้เห็นอดที่จะร้องให้ตามไม่ได้
“มือนุ่มของหญิงสาว จับไปที่มือของชายหนุ่ม แล้วกุมไว้ที่อก”
“หนาม หนาม ....ฮื้อๆๆๆ”
น้ำตาก็ไหลออกมาจากตาอย่างไม่ขาดสาย
“หนาม ทำไมทิ้งแป้งไปอย่างนี้ละ หนาม แป้งรักหนามนะ หนามๆๆๆๆๆ
หนามตื่นขึ้นมาสิ หนาม ฮื้อๆๆๆ ไม่เอาอะ แป้งไม่ยอมนะ หนามจะมาทำนิสัยแบบนี้ไม่ได้”
หญิงสาวร้องให้ไป กอดร่างนิ่งที่เปียกเลือดไปอย่างน่าเวทนาแก่ผู้ที่ได้พบเห็น

แป้งรู้ว่าไม่มีประโยชน์อันใด แต่ก้ไม่ละความพยายาม
“หนาม หนามลุกขึ้นมาสิหนาม ฮื้อๆๆๆ แป้งขอร้องละ เทวดาขา อย่าพึ่งเอาตัวเขาไปเลยนะค่ะ ขอเวลาอีกนิด หนาม หนาม แป้งรักหนามนะ ไหนหนามบอกว่าจะไม่ทั้งแป้งไง”
“มือเย็นของชายหนุ่มเริ่มขยับ แล้วกุมมือบางของแป้งอย่างช้าๆ”
“หนามลืมตาขึ้นมา อย่างไม่คาดฝัน แล้วมองไปยังร่างงามที่ตอนนี้สภาพผิวหน้าของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา ชุดนักศึกษาสีขาวสดใส บัดนี้กลายเป็นสีแดงเต็มไปหมด หญิงสาวมองสบตาชายหนุ่มอย่างลึกซึ้ง
มือของชายหนุ่มกุมมือของหญิงสาวไว้ แน่น ไม่ทันใดมือที่เคยยื่นเข้ามาช่วยความช่วยเหลือเธอ ได้สงบ นิ่ง หยุดไป เขาก็จากไปจากโลกนี้ไปแล้ว
หญิงสาวร้องให้ รับไม่ได้กับเรื่องราวที่เกิดขึ้น