ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1
“แป้งเอ๋ย แต่งตัวเสร็จยังลูก พี่เขารออยู่นะเออ เอ็งนิ ทำอะไรชักช้าเสียทุกที”
หญิงสาววัยกลางคน รูปร่างท้วม มาเคาะประตูที่หน้าห้อง และก็บ่นด้วยความรู้สึกที่หวังดีกับตัวเด็กคนนี้ เอ้า ก็เขาเป็นแม่ลูกกันนี้หนา
“ครับแม่ แป้งเอ๋ยขึ้นพร้อมกับรีบวิ่งไปที่หน้าบ้านเพราะขณะนี้ พี่สาวของแป้งรออยู่ที่หน้าบ้านนั้นเอง”
หญิงสาววัยกลางคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแม่ มองไปที่ลูกชายสำรวจพิจารณาดูทุกกระเบียดนิ้วในร่างกายของลูกชาย
เธอยอมรับความรู้สึกของตัวเองว่า นี้หรือคือลูกชายของเธอ ทำไมมันไม่เหมือนกับเด็กผู้ชายคนอื่นๆ
เด็กคนนี้ทำไมมีหน้าตาที่หวานละมุนละไม ดวงตาเป็นประกายใครที่สบตามองเป็นต้องมีความสุข แก้มป่องนูนใส มีลักยิ้มที่มุมแก้ม โครงหน้าเป็นรูปไข่ จมูกเล็กๆแต่มีสันของจมูกที่โดดเด่น ปากสีชมพูธรรมชาติอิ่ม ถ้าเด็กคนนี้ผมยาว ทุกคนคงจะเข้าใจว่าเป็นเด็กผู้หญิงแน่นอน แต่ที่ขัดสายตา คือเด็กคนนี้ทรงผมเกรียนเรียบร้อยตามกฎระเบียบของทางโรงเรียน ที่กำหนดไว้
แล้วเธอก็มองไปที่รูปร่างของตัวลูกชายตนเอง ซึ่งรูปร่างที่เห็นมันไม่เหมือนกับเด็กวัยรุ่นชายทั่วๆไปที่เขามีกันที่เมื่อแตกเนื้อหนุ่ม เนื้อตัวจะมีกล้ามเนื้อ ที่บ่งบอกได้ว่า เป็นบุรุษ แล้วลูกของเธอละ เป็นอะไรกันแน่ ชุดนักเรียนที่สวมใส่ มองไปก็รับรู้ว่าใส่เสื้อนักเรียนเพียงตัวเดียว ผิวขาวเนียนเปล่งปลั่งจากซอกคอ เผยออกมาสัมผัสอากาศธาตุ ท่อนแขนเรียวงามยังกับแท่งเทียน เอวคอดกิ้ว สะโพกผายได้รูป ขาที่เรียวยาว ได้ส่วนสัดที่งดงาม ผสมผสานกับผิวพรรณที่ได้รับมาจากแม่ ซึ่งขาวเนียน ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจเอาซะเหลือเกิน ถึงแม้ว่าแป้งลูกชายของเธอจะมีอุปนิสัยกิริยามารยาท การแสดงตนที่ธรรมดา ปราศจากจริตจะก้าน เครื่องสำอางประทินโฉมไม่มีแม้แต่นิดเดียวในรูปหน้าของลูกชายตน การแสดงตนที่ธรรมดาเหมือนผู้ชายทั่วไปที่เรียบร้อย และช่วยเหลืองานที่บ้านเหมือนกับชายอื่นๆทั่วไป แต่ก็อดคิดหนักไม่ได้ หญิงวัยกลางคนคิดไกลไปถึงอนาคตข้างหน้า พร้อมกับเครื่องหมายคำถามที่มีขึ้นมากมายในมโนจิตของความเป็นแม่
“แม่ครับ ผมไปแล้วนะครับ สวัสดีครับ”
“อะอะ รีบไปกัน ครีม เอย ดูแลน้องด้วยนะลูก และเมื่อมอบตัวเสร็จก็รีบพากันกลับบ้านกลับช่องนะ แล้วเอาเงินไปแค่นี้มันจะพอไหมลูก แม่ว่าเอาเพิ่มไปติดตัวดีไหม เผื่อขาดตกบกพร่องอะไร”
“ ปะ ปะ ไอ้แป้ง รีบขึ้นรถมา มัวแต่ฟังคนแก่บ่น ไม่ทันเวลาพอดี ”
ครีม สตรีเพศหญิงที่เป็นลูกสาวอีกคนของเธอ พูดจากหยอกแม่กลับไป และรีบพาน้องชายขับรถมอเตอไซค์คันเก่าๆ เพื่อไปยังจุดหมายปลายทางของวันนี้
หญิงสาววัยกลางคน รูปร่างท้วม มาเคาะประตูที่หน้าห้อง และก็บ่นด้วยความรู้สึกที่หวังดีกับตัวเด็กคนนี้ เอ้า ก็เขาเป็นแม่ลูกกันนี้หนา
“ครับแม่ แป้งเอ๋ยขึ้นพร้อมกับรีบวิ่งไปที่หน้าบ้านเพราะขณะนี้ พี่สาวของแป้งรออยู่ที่หน้าบ้านนั้นเอง”
หญิงสาววัยกลางคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแม่ มองไปที่ลูกชายสำรวจพิจารณาดูทุกกระเบียดนิ้วในร่างกายของลูกชาย
เธอยอมรับความรู้สึกของตัวเองว่า นี้หรือคือลูกชายของเธอ ทำไมมันไม่เหมือนกับเด็กผู้ชายคนอื่นๆ
เด็กคนนี้ทำไมมีหน้าตาที่หวานละมุนละไม ดวงตาเป็นประกายใครที่สบตามองเป็นต้องมีความสุข แก้มป่องนูนใส มีลักยิ้มที่มุมแก้ม โครงหน้าเป็นรูปไข่ จมูกเล็กๆแต่มีสันของจมูกที่โดดเด่น ปากสีชมพูธรรมชาติอิ่ม ถ้าเด็กคนนี้ผมยาว ทุกคนคงจะเข้าใจว่าเป็นเด็กผู้หญิงแน่นอน แต่ที่ขัดสายตา คือเด็กคนนี้ทรงผมเกรียนเรียบร้อยตามกฎระเบียบของทางโรงเรียน ที่กำหนดไว้
แล้วเธอก็มองไปที่รูปร่างของตัวลูกชายตนเอง ซึ่งรูปร่างที่เห็นมันไม่เหมือนกับเด็กวัยรุ่นชายทั่วๆไปที่เขามีกันที่เมื่อแตกเนื้อหนุ่ม เนื้อตัวจะมีกล้ามเนื้อ ที่บ่งบอกได้ว่า เป็นบุรุษ แล้วลูกของเธอละ เป็นอะไรกันแน่ ชุดนักเรียนที่สวมใส่ มองไปก็รับรู้ว่าใส่เสื้อนักเรียนเพียงตัวเดียว ผิวขาวเนียนเปล่งปลั่งจากซอกคอ เผยออกมาสัมผัสอากาศธาตุ ท่อนแขนเรียวงามยังกับแท่งเทียน เอวคอดกิ้ว สะโพกผายได้รูป ขาที่เรียวยาว ได้ส่วนสัดที่งดงาม ผสมผสานกับผิวพรรณที่ได้รับมาจากแม่ ซึ่งขาวเนียน ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจเอาซะเหลือเกิน ถึงแม้ว่าแป้งลูกชายของเธอจะมีอุปนิสัยกิริยามารยาท การแสดงตนที่ธรรมดา ปราศจากจริตจะก้าน เครื่องสำอางประทินโฉมไม่มีแม้แต่นิดเดียวในรูปหน้าของลูกชายตน การแสดงตนที่ธรรมดาเหมือนผู้ชายทั่วไปที่เรียบร้อย และช่วยเหลืองานที่บ้านเหมือนกับชายอื่นๆทั่วไป แต่ก็อดคิดหนักไม่ได้ หญิงวัยกลางคนคิดไกลไปถึงอนาคตข้างหน้า พร้อมกับเครื่องหมายคำถามที่มีขึ้นมากมายในมโนจิตของความเป็นแม่
“แม่ครับ ผมไปแล้วนะครับ สวัสดีครับ”
“อะอะ รีบไปกัน ครีม เอย ดูแลน้องด้วยนะลูก และเมื่อมอบตัวเสร็จก็รีบพากันกลับบ้านกลับช่องนะ แล้วเอาเงินไปแค่นี้มันจะพอไหมลูก แม่ว่าเอาเพิ่มไปติดตัวดีไหม เผื่อขาดตกบกพร่องอะไร”
“ ปะ ปะ ไอ้แป้ง รีบขึ้นรถมา มัวแต่ฟังคนแก่บ่น ไม่ทันเวลาพอดี ”
ครีม สตรีเพศหญิงที่เป็นลูกสาวอีกคนของเธอ พูดจากหยอกแม่กลับไป และรีบพาน้องชายขับรถมอเตอไซค์คันเก่าๆ เพื่อไปยังจุดหมายปลายทางของวันนี้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น