ใบสมัครนางเอกซีวอน ประวัติส่วนตัว 1.ชื่อเกาลี (ขอมีความหมาย ถ้าไม่มีความหมายก็ไม่เป็นไรแต่เอาให้มันเพราะๆ ละกัน -..-) :: ลี ฮามยอน(ลี-ฮา-มยอน) 2.ชื่อเล่น / ฉายาที่พระเอกเรียก :: ฮามยอน,ฮามมี่-*- / ยัยตุ๊กตา 3.อายุ (ห้ามต่ำกว่า 20) สำหรับนางเอกซีวอนนี้อายุห้ามต่ำกว่าซีวอนเกิน 2 ปี แล้วก็ห้ามมากกว่าเกิน 2 ปีเช่นกันนะค้า ^^* :: 22 ค่า 4.วันเกิด :: 25 ธันวาคม 5.น้ำหนัก / ส่วนสูง :: 50 กก./168 ซม. 6.บุคลิก / ลักษณะหน้าตา ::สาวน้อยหน้าหวานหยด ตากลมโตเหมือนตุ๊กตา จมูกโด่งรั้นน้อยๆ ริมฝีปากบางอมชมพูน่าจูบ แพขนตางอนยาวหนาเหมือนปีกผีเสื้อ นัยน์ตามีน้ำหล่อเลี้ยงอยู่ตลอดเวลา เครื่องหน้าทุกอย่างผสมกันลงตัว ผิวขาวออกไปทางซีดอันเนื่องจากไม่ค่อยออกไปโดนแดด ผมยาวสีดำสนิทดุจแพรไหมจรดกลางหลัง 7.นิสัย (5 บรรทัด UP!!) :: หญิงสาวหน้าตุ๊กตาด้วยดวงตากลมโตแป๋วๆอาจทำให้ดูเหมือนว่าเธอคนนี้เรียบร้อยและแอ๊บแบ๊วหากแต่ความจริงแล้วยัยนี่มันรั่ว ซ่าส์ บ้า ฮา ปากจัดและกะล่อนเป็นที่สุด ที่ไหนที่มียัยนี่ที่นั่นเป็นต้องมีเสียงหัวเราะไม่ก็เสียงทะเลาะกัน ปากจัดมากถึงมากที่สุดด่าได้ตั้งแต่ท้ายสุดยันหน้าปากซอยแต่ส่วนใหญ่เธอคนนี้มักจะเหน็บแนมแบบเจ็บแสบเหมือนผู้ดีเค้าด่ากัน-*- กะล่อนได้โล่หน้าปลากะโฮ่ถ้วยทอง ตอแหลไปเรื่อยเอาตัวรอดได้เสมอต้นเสมอปลาย พูดอะไรไม่คิดแล้วลงท้ายด้วยการถูกไล่เตะ ลั้ลล้าทุกที่มีชีวิตทุกเวลา(คติไรวะ-*-)ยัยนี่ชื่อเสียงกระฉ่อนทั่วบ้านทั่วเมืองเรื่องดีกรีความซ่าส์ท้าแม่ยกส้มตำ(เกี่ยวไรด้วย==)หญิงมั่นห้าวลุยแต่ถ้าจะกระแดะยัยนี่มันก็สุดๆเหมือนกัน พูดน้ำไหลไฟดับจ้อเหมือนนกแก้วเหน็บแนมเหมือนนกยูง-*-อารมณ์ขึ้นๆลงๆเหมือนนิสัยของยัยนี่เปลี่ยนได้ชนิดยังไม่ทันกระพิบตา(เว่อร์) อารมณ์แปรปรวนยิ่งกว่ารถไฟสับรางชนกัน หน้าตาอันบ๊องแบ๊วของเธอนั้นฉาบด้วยปูนตราเสือกว่าห้าชั้นเนื้อเหนียวทนนาน ถึกสุดๆตัวก็ออกจะผอมบางแต่แรงยัยนี่มันค-วา-ย ติงต๊องและรั่วทอดยอดหญ้าตลอดถือคติแบบเป็ปซี่เต็มที่กับชีวิต เป็นตัวของตัวเองสุดๆเส้นตื้นมากๆแต่ถ้าเกิดอารมณ์จริงจังขึ้นมาล่ะก็ยัยคุณหนูแห่งลีนี่แหละน่ากลัวสุดๆเป็นพวกอินจัดกับหนังและชีวิตเศร้าก็ร้องไห้ตลกก็หัวเราะ อารมณ์ของยัยนี่มันติงต๊องตามนิสัยและหน้าตา ขึ้นๆลงๆเอาแน่เอานอนไม่ได้หากแต่ฮามยอนก็มีดีเหมือนกันนะคือจะเป็นคนที่รักษาคำพูดและตรงต่อเวลาเสมอออกแนวว่าลูกผู้ชายพูดแล้วไม่คืนคำไม่งั้นจะกลายเป็นกระเทย(ได้ข่าวว่าเจ๊แกเป็นผู้หญิง-*-) 8.ชอบ / ไม่ชอบ :: ลั้ลล้าทั้งวัน...ด่าคน-*-...ยิงปืน....แกล้งคน....ดูหนัง...ทำหน้ากวนส้นเท้า-*-///คนดูถูก...คนไม่รักษาคำพูด...คนเถียงกลับ...คนขัดใจ-*-....คนขัดจังหวะการดูหนังโดยเฉพาะตอนฉากไคลแม๊กส์หรือใกล้ฉากไคลแม๊กซ์(ท่าจะเป็นเอามาก) 9.ความสามารถพิเศษ / งานอดิเรก :: ยิงปืน...ขี่ม้า...เล่นกีตาร์...เล่นเปียโน...กอล์ฟ...เทนนิส...แบดมินตัน...ภาษาจีน...อังกฤษ...ญี่ปุ่น //// ทำสวน(ชอบคลุกดิน//เป็นไส้เดือนหรอยะ)....ปลูกต้นไม้....อ่าหนังสือ....ยิงปืน...ดูหนังงงงงง(ต้องแอ๊กโค่) 10.อื่นๆ ::คิดว่าไม่มีนะ...ปล.ครอบครัวขอรวยๆๆๆๆๆ(ไม่ค่อยเลยนะแก-*-) แล้วก็การบรรยายของเราอาจไม่ดีพอแต่เราแน่ใจว่ารู้เรื่อง- - ช่วยเข้าใจด้วยน้า ขอบคุณค่า 11.อิมเมจคุณ (บอกชื่ออิมเมจด้วย) ขอ 3 รูปที่คิดว่าดูดีที่สุด :: ปาร์ค มินาจ้า
 12.อิมเมจคู่คุณ ขอ 3 รูปเหมือนกันนะ ::
คำถามทั่วไป 1.ถ้าติดแล้วต้องเม้นฟิคด้วยนะ ::อ่ะ..แน่นอนอยู่แล้ววว 2.ถ้าช่วงไหนไม่ว่างมาเม้นฟิคไม่ได้ หรือ ติดธุระ ช่วยแจ้งล่วงหน้าก่อนนะคะ :: โอเชเลยเพื่อน(เค้าอยากไปเป็นเพื่อนแกตั้งแต่เมือ่ไหร่ยะ-*-) 3.เวลาแพรกับรี่ไม่มาอัพจิกทวงบ้างก็ดีนะคะ ชอบ 55+ เร่งการอัพน้า เราสองคนโรคจิต -..- ::โอเคค่าธันก็โรคจิต 4.พล็อตค่อนข้างแรง แต่ฉากอย่างนั้น... เราสองคนจะพยายามำให้มันดูซอฟๆ หน่อย แต่ก็อาจจะมีบ้างที่มันแรงๆ อ่ะ ขอบอกไว้ ณ ที่นี้เลยนะคะ :: เอ่อ...โอเคจ้าแต่สงสารธันซึ่งเป็นเยาวชนตาดำๆด้วยนะ(ได้ข่าวว่าแกอ่านมาเยอะเกินแล้วนะไอฉาก...เนี่ย) 5.เมื่อตกลงใจจะออฯ เป็นนางเอกฟิคนี้แล้วแสดงว่าคุณยินดีให้เรานำตัวละครคุณไปต้มยำทำแกง ฯลฯ ได้ใช่มั้ยคะ :: แน่นอนแต่อย่าต้มจนเปื่อยล่ะเดี๋ยวไม่อร่อยนะ55+ 6.มีอะไรอยากจะบอกกับคนแต่งมั้ย? (ขอคะแนนพิศวาสก็ได้นะ -w-) ::เอ่อ...เราเรียกคะแนนไม่เป็นอ่ะ-*-เอาเป็นว่าแพรกับรี่เลือกเราแล้วกันปัญหาก็จบ555+ล้อเล่นๆใบสมัครของเรามันค่อนข้างรั่วตามอารมณ์คนเขียนและนิสัยคนเขียนดังนั้น....ช่วยเพ่งพินิจพิจารณาด้วยน้า ปล.เราไม่เขียนภาษาวิบัตินะอ่านง่ายแน่นอนแต่อาจมีบางคำ-*-) 7.ถ้าติดแล้วหายเราสองคนขอถอดออกจากบทเลยนะคะอย่าหาว่าใจร้าย -_- แต่ถ้ามีเหตุผลที่ดีพออาจจะยกเว้นให้ได้ ^^ ::โอเคจ้า...เอาไว้ถ้าเราหายไปเราจะหาเหตุผลมาถียงนะ555+(ธันนี่มันบ้าอย่าไปยุ่งกะมัน-*-) คำถามชิงบทนางเอกซีวอน [คำตอบถ้ามีบทพูดทุกข้อจะดีมากเลยนะคะ >_<]
1.คุณกับซีวอนเป็นคู่ไม้เบื่อไม้เมากันมาตลอด เจอกันเมื่อไหร่ต้องกัดกันทุกที คุณชอบหาเรื่องแกล้งเขาทุกทีที่มีโอกาสและเขาเองก็ชอบหาเรื่องจิกกัดคุณเหมือนกัน แต่มีวันหนึ่งคุณทำให้เขาฟิวส์ขาดจนฉุดกระชากลากคุณขึ้นเตียงและจัดการ... (กรี๊ด หื่น คิดเอาเองน้าว่าทำอะไรกัน T_T) อยากถามว่าคุณทำอะไรลงไปเขาถึงโกรธมากขนาดนั้น (คำถามยากกว่าสอบไฟนอลรึเปล่าเนี่ย -..-) ? :: อันเนื่องจาก...(คิดไม่ออก-*-) ยัยฮามมี่จอมจุ้นเกิดพลั้งปากออกไปว่าซีวอนเป็นเกย์และเคยให้ผู้ชายตุ๋ยตูดมาแล้ว(ดีมั้ยอ่ะแพรและรี่) เชิญชมบทสนทนาจ้า วันหนึ่ง(ซักวันอ่ะ)ได้มีชายหนุ่มและหญิงสาวซึ่งเป็นคู่กัดกันตลอดกาลได้โคจรมาพบปะกันทันทีที่เจอหน้ากันทั้งสองต่างชักปืนออกมา(เอ่อ...เวอร์แล้วธันนี่ไม่ใช่หนังแอ๊กชั่นนะยะ-*-)เอาใหม่ๆนะ อันเนื่องจากซีวอนและฮามยอนได้มาเจอกัน(ที่ไหนซักแห่งที่มีเตียงอ่ะ-*-)ด้วยความที่สองคนกัดกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อนก็ไม่ปานจึงเริ่มต้นเหน็ฌบแนมและประโคมข่าวร้ายคำแช่งคำด่าต่างๆนานาใส่กันจนฝ่ายหญิงโมโหจึงหลุดพูดไปว่า “เฮอะ นายซีวอนนายมันก็เกย์ดีๆแหละว๊า ท่าทางเสียประตูหลังให้ผู้ชายมาแล้วสิ ท่าทางนายมันก็เหมือนด้วยหนิ เกย์น่ะเกย์รู้จักมั้ย”ฮามยอนถามอย่างยียวนกวนส้นเท้า “เธอมันโรคจิต ชั้นไม่ได้เป็นเกย์ซักหน่อย”ซีวอนตอกเข้าให้ “โถ๊โธ่ ชเวซีวอนไม่กล้ายอมรับว่าตัวเองเป็นเกย์ ตายแล้ว(เสียงดัดจริต)นายคงไม่อยากยอมรับตัวเองใช่มั้ยล่ะว่านายเสียตัวให้ผู้ชายน่ะ” ซีวอนเริ่มอารมณ์ใกล้ระเบิดแต่ฮามยอนยังพูดต่อไปว่า “จุ๊จุ๊(ท่าทางน่าถีบ)แหมๆอย่าหวงตัวไปหน่อยเลย เสียตัวให้ผู้ชายแล้วไม่อยากยอมรับใช่มั้ยล่ะชเวซีวอน”พูดแค่นั้นเฮียแกก็ฟิวส์ขาดกดฮามยอนลงกับเตียงแล้วเค้นเสียงอกมา “ถ้าเธอคิดว่าชั้นเป็นเกย์ชั้นก็จะพิสูจน์ให้เธอเห็นเองว่าชั้นน่ะชายเต็มร้อย”ซีวอนพูดเสร็จแล้วจะทำอะไรกับฮามยอนต่อไปนั้นเชิญจิ้นกันไปตามระเบียบเคอะ 2.หลังจากเหตุการณ์นั้นซีวอนก็รู้สึกผิดมาก ที่เขาทำเรื่องแบบนั้นกับคุณถึงคุณกับเขาจะไม่ชอบขี้หน้ากันมากขนาดไหนแต่ก็นับว่าเป็นเพื่อนกัน (พ่อแม่ของซีวอนรู้จักกับพ่อแม่ของคุณ) เขาพร่ำขอโทษคุณเป็นพันๆ ครั้งกับสิ่งที่ทำลงไป คุณจะรู้สึกยังไงและจะให้อภัยเขาหรือเปล่า? :: กึ่งหนึ่งยกโทษให้แต่อีกกึ่งขอเกลียดเขาไปตลอดกาล คำขอโทษพันครั้งอาจยิ่งทำให้เรารู้สึกผิดยิ่งกว่าที่เขารู้สึกผิดอาจทำให้เรารู้สึกเกลียดตัวเองมากกว่าที่เขารู้สึกผิดกับเรา เหมือนกับเราเป็นผู้หญิงมีราคีน่ะแหละแปดเปื้อนไปแล้วแก้ไขและย้อนเวลาไม่ได้ แต่อีกใจให้อภัยก็เพราะอาจเห็นความเพียรในตัวของเขาที่พยายามขอโทษและรู้สึกผิดกับสิ่งที่ได้ทำลงไป. “ฮามยอนผมขอโทษวันนั้นผมวู่วามเกินไป ขอโทษนะ”เสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มร่างสูงเอ่ยขอโทษหญิงสาวตรงหน้า “..........”แต่ทุกอย่างที่ได้กลับมาเป็นเพียงความเงียบ ชายหนุ่มยังคงเพียรพยายามที่จะขอโทษและให้หญิงสาวยอมพูดด้วย “ขอโทษนะให้อภัยผมเถอะ ขอโทษด้วยนะฮามยอน ผมยินดีที่จะรับผิดชอบคุณ”เฝ้าแต่พร่ำพรรณนาขอโทษเป็นรอบที่ร้อยหากแต่หญิงสาวยังคงนิ่งเงียบพร้อมกับน้ำตาไหลลงมาช้าๆพลางเอื้อนเอ่ยคำพูดออกมาช้าๆว่า “ขอบคุณนะคะถ้าคุณจะรับผิดชอบชั้นและขอโทษที่ชั้นไม่สามารถให้อภัยคุณได้ สิ่งที่คุณทำไปและเอาไปจากชั้นมันมีแค่ครั้งเดียวในชีวิตคุณทำให้ชั้นแปดเปื้อน คุณไม่ต้องรับผิดชอบอะไรและไม่ต้องพูดขอโทษ ไปให้ไกลจากชั้นขออย่าให้เรามาเจอกันอีกเลยนะคะ แล้วยิ่งไม่เจอแม้แต่ปลายนิ้วหรือปลายเส้นผมคุณจะยิ่งดี อย่าโผล่หน้ามาให้ชั้นเห็นอีกเลยนะคะก่อนที่ชั้นจะเจ็บไปมากกว่านี้”ว่าจบฮามยอนก็ลุกเดินออกไปทันที 3.ตั้งแต่วันนั้นมาซีวอนก็ทำดีกับคุณมาตลอดแถมเขายังบอกว่าจะแต่งงานกับคุณเพื่อรับผิดชอบในสิ่งที่เขาทำ ถึงแม้ว่าเขาจะเกลียดผู้หญิงมากแค่ไหนก็ตาม เพราะเขาไม่อยากเป็นผู้ชายที่ดูไร้ความรับผิดชอบและทำให้คุณเสื่อมเสีย คุณจะรู้สึกยังไง และจะยอมแต่งงานกับเขาหรือไม่ เพราะคุณก็รู้อยู่แก่ใจว่าเขาไม่ได้รับคุณเลยแม้แต่น้อยแต่ที่ยอมแต่งงานด้วยเพียงเพราะต้องการชดใช้ความผิด? :: ไม่แต่งค่ะ หากใจเขาไม่รักเราแต่งไปก็ไร้ความสุขหากต้องการชดใช้สิ่งที่ผิดน่ะมันไม่มีทางชดใช้ได้หรอกนอกจากย้อนเวลากลับไปเท่านั้น เราจะรู้สึกละอายมากๆค่ะมันเหมือนกับเราผูกมัดเค้าเอาไว้ทั้งที่เค้าอาจมีคนรักอยู่ที่อื่นแต่กลับต้องมาแต่งงานกับเราเพื่อชดใช้ความผิด ถึงความผิดมันจะร้ายแรงมากแต่ไม่ต้องการผูกมัดเค้าค่ะ เพราะถ้าไม่รักกันแต่งไปก็ไม่มีความสุขมันอาจทำให้เรายิ่งเศร้าก็ได้แถมอาจเพิ่มความรู้สึกอนาถตัวเองยิ่งขึ้นด้วยถ้าได้ขึ้นชื่อว่าสามีไม่รักน่ะ ไร้ประโยชน์ค่ะหากจะแต่งงานโดยที่ไม่รักกัน -ต่อจากข้อข้างบนนะคะ- ซีวอนยังคงไม่ไปจากหญิงสาวแต่คอยตามทำดีเพื่อขอโทษหากแต่ฮามยอนก็ยังไม่ได้ปริปากอะไรและแล้ววันหนึ่งในขณะที่ฮามยอนนั่งทานข้าวกลางวันอยู่ในร้านอาหารแห่งหนึ่งซีวอนได้ตามมาและนั่งลงตรงข้ามฮามยอนหญิงสาวจึงหนุดท่านข้าทันทีพลางมองชายหนุ่มด้วยแววตาเศร้าสร้อยอย่างเห็นได้ชัด “คุณมีอะไรจะพูดก็พูดมาเลยดีกว่านะคะ ชั้นรำคาญคุณ ทำไมไม่ไปให้พ้นหน้าชั้นซักที”ร่างสูงยังคงไม่สนใจหากแต่หยิบกล่องกำมะหยี่เล็กๆสีแดงขึ้นมาพร้อมกับบอกว่า “ฮามยอนแต่งงานกับผมนะ”ซีวอนจ้องตากับฮามยอนในขณะที่คว้ามือหญิงสาวจะสวมแหวนให้แต่ฮามยอนกลับชักมือออกพลางมองหน้าซีวอนอย่างไม่เข้าใจและดูถูก “คุณไม่จำเป็นต้องขอชั้นแต่งงานหากคุณฝืนใจและชั้นก็ไม่ต้องการแต่งงานกับคนที่ชั้นไม่ได้รัก ขอบคุณกับการที่คุณต้องการรับผิดชอบแต่ชั้นไม่ต้องการ คุณไม่จำเป็นต้องทำอย่างนี้นะคะคุณซีวอน”หญิงสาวว่าเสร็จจึงวางเงินไว้บนโต๊ะแล้วเดินออกจากร้านไปทันที โดยให้ชายหนุ่มจ้องมองแผ่นหลังบอบบางไปอย่างไม่เข้าใจ 4.ในที่สุดคุณก็เริ่มหวั่นไหวกับเขาเพราะรู้สึกประทับใจที่เขาทำดีกับคุณแม้จะไม่ได้รัก แต่แล้ว...คุณก็มารู้ตัวทีหลังว่าตัวเองท้อง!! แต่ซีวอนยังไม่รู้ คุณจะทำยังไงต่อไป และจะบอกซีวอนหรือเปล่าในเมื่อเด็กในท้องนั่นก็มีเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาอยู่ครึ่งหนึ่ง? :: เราจะไม่เอาเด็กออกค่ะหากท้องเราคิดว่าเราจะบอกซีวอนแต่ไม่ขอให้เค้ารับเป็นพ่อและไม่ต้องการด้วย แค่ให้เข้ารับรู้ว่ากำลังจะมีเด็กที่มีสายเลือดของเค้าอยู่เท่านั้นและเด็กคนนี้เราก็จะเลี้ยงเองอย่าให้เค้ายุ่งกับเราเลยค่ะแค่ความรู้สึกครั้งนั้นมันก็เหมือนตายทั้งเป็นแล้ว อย่างน้อยให้เค้ารู้ว่ามีลูกมีสายเลือดของเค้าที่กำลังจะเกิดให้ช่วยให้ความรักแก่ลูกด้วยเพียงแต่ไม่ต้องรักเราค่ะ -เริ่มตั้งแต่รู้ว่าท้องเน้- ฮามยอนตั้งท้องได้ประมาณหนึ่งเดือนแล้ว ร่างบางกำลังกลุ้มอย่างหนักว่าจะบอกซีวอนดีหรือไม่หากแต่ความคิดที่จะเอาเด็กออกไม่มีขึ้นมาแน่นอน หญิงสาวตัดสินใจหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและกดเบอร์โทรไปหาร่างสูงทันที ‘ฮัลโหล สวัสดีครับ’ เสียงปลายสายตอบกลับมานุ่มทุ้ม “สวัสดีค่ะซีวอนชั้นมีเรื่องเรื่องนึงที่จะต้องแจ้ง” ‘เรื่องอะไรล่ะครับฮามยอน’ “ชั้นจะบอกคุณว่าคุณกำลังจะมีลูกเพราะชั้นท้อง แต่คุณไม่ต้องแสดงความรับผิดชอบหรอกนะชั้นแค่บอกให้คุณรู้เท่านั้นว่าคุณจะมีลูกอย่างน้อยชั้นก็ไม่อยากให้ลูกของชั้นเกิดมาเป็นลูกไม่มีพ่อ แค่นี้แหละค่ะที่จะบอกและแน่นอนว่าคุณไม่ต้องรับผิดชอบโดยการแต่งงานกับชั้นหรือวิธีอื่นก็แล้วแต่ ราตรีสวัสดิ์ค่ะคุณซีอวน”ฮามยอนกดสายตัดทิ้งทันทีพลางถอนหายใจก่อนจะผล็อยหลับไป 5.ความรักของคุณกับเขากำลังดำเนินไปอย่างราบรื่นและมีความสุข แต่แล้ววันนึงแฟนเก่าซีวอนก็กลับมาทวงสิทธิ์ความเป็นเจ้าของของซีวอนคืน! (ที่ซีวอนเกลียดผู้หญิงก็เพราะแฟนเก่านะคะ ^^) แฟนเก่าของซีวอนหาทางกลั่นแกล้งและทำร้ายคุณสารพัดเพื่อให้คุณยอมถอยห่างจากเขา คุณจะทำยังไงในเมื่อตอนนี้คุณรู้ตัวเองแล้วว่ารักเขาหมดหัวใจแต่ทว่า...ซีวอนก็ดูยังมีใจให้แฟนเก่าอยู่มิหนำซ้ำเขายังไม่เคยจะบอกว่าคิดยังไงกับคุณด้วยซ้ำไป จะยอมไปจากชีวิตเขาเพื่อให้ซีวอนได้มีความสุขเพราะกลับมารักกับแฟนเก่าอีกครั้ง หรือจะยอมอยู่ต่อไปเพราะรักเขาและเพื่อลูกในท้องของคุณเอง? :: เราคิดนะคะ(แค่คิดเน้)เราไม่รู้หรอกค่ะแต่ถ้าจะให้เลือกจริงๆเราคงขอสู้เพื่อลูกในท้องให้เต็มที่ที่สุดหากไม่ไหวจริงๆเราคงต้องถอยค่ะเพราะเรายังท้องอยู่นี่คือสิ่งที่ควรคำนึงด้วย แต่ยังไงเราจะสู้เพื่อความรักและลูกก่อนค่ะเหมือนกับทำให้ลูกรับรู้ว่าลูกยังมีแม่และพ่ออยู่นะไม่มีใครขัดขวางครอบครัวเราได้หากสู้ไม่ไหวแล้วจริงๆเราคงจะปล่อยซีวอนไปให้เค้ามีความสุขค่ะแถมเค้ายังไม่เคยบอกว่าคิดยังไงกับเราเราก็คงหมดหวังจริงๆนั่นแหละค่ะ ถอยออกมาคอยเฝ้ามองดูอยู่ห่างๆดีกว่าค่ะเพราะหากวันใดที่เค้าเจ็บเราอาจจะเข้าไปเยาะเย้ย(เอ่อ...-*-ไม่ใช่เยาะเย้ยเน้ล้อเล่นๆ)อาจเข้าไปปลอบหรือซ้ำเติมอันนี้สุดแท้แต่อนาคตจะกำหนดให้ยัยฮามมี่รู้สึกยังไงกับซัวอน(รู้สึกว่ามันก็คล้ายๆกันนะยะ) 6.อยากให้ตอนจบเป็นยังไง (ยาวๆ เน้นยาวๆ มีบทพูดด้วยยิ่งดีนะคะ > <) ::เปลี่ยนใหม่เน้แก้ไขๆตอนจบนี้เรื่องทุกอย่างแก้ไขและปัญหาทุกอย่างจบแล้วนะ พระอาทิตย์ยามเย็นค่อยๆทอแสงสีทองและกำลังจะลาลับขอบฟ้าสถานที่ที่เห็นวิวนี้ได้ดีที่สุดของหนีไม่พ้นริมแม่นฮัน(ผมมั่ว-*-)แสงสีทองส้มทอประกายอยู่ริมขอบฟ้าโดยส่องให้เห็นเงาร่างบางที่มองดูก็รู้ว่าเป็นผู้หญิง ในอ้อมแขนของเธอคนนั้นมีเด็กทารกน้อยนอนหลับอุตตุอย่างไม่ยินดียินร้าย หญิงสาวก้มลงไปมอบจุมพืตที่อ่อนโยนกลางศีรษะของทารกคนนั้น หญิงสาวที่ในอ้อมแขนมีลูกของเธอนั่งมองพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าอย่างใจเย็นพลางเงยหน้ารับลมเย็นๆที่พัดผ่านบอกว่าราตรีกาลจะมาเยือน “เฮ้อ...เรื่องจบแล้วเราสองแม่ลูกก็จะได้อยู่กันอย่างเป็นสุขซักทีนะฮาวอน”เธอเอ่ยกับลูกชายตัวน้อยอย่างเป็นสุขพลางส่งยิ้มอ่อนโยนให้กับทารกน้อยที่นอนหลับอยู่ พระอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปแล้วหญิงสาวลุกขึ้นยืนตรงโดยมองขอบฟ้าเป็นครั้งสุดท้าย “แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะคุณพระอาทิตย์”ร่างบอบบางของเธอเผยยิ้มและเมื่อกำลังจะหันหลังกลับก็ต้องตกใจเมื่อเจอชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลายืนยิ้มให้ “สายัณห์(??)สวัสดิ์ฮามยอน”เสียงทุ้มต่ำเอ่ยทักทายหญิงสาวในขณะที่หญิงสาวแทบจะไม่มองหน้าร่างสูงด้วยซ้ำ “มาทำไมคะ คุณควรจะไปอยู่กับแฟนของคุณ”ฮามยอนเอ่ยอย่างไม่พอใจเมื่อเจอร่างสูงและเดินเลี่ยงไปอีกทางแต่ร่างสูงใช้ร่างกายบดบังเส้นทางไว้ หญิงสาวกระทืบเท้าลงกับพื้นหญ้าแล้วตีสีหน้าหาเรื่องไม่เหมาะกับคนเป็นแม่ถามร่างสูง “คุณหลีกไปไกลๆได้มั้ย มีเรื่องอะไรจะพูดก็รีบพูดชั้นจะกลับบ้านแล้ว”เสียงใสๆแหวอย่างลืมตัว “ผมแค่จะมาหาลูกชายของผมนี่ไม่ได้มาหาคุณ”ชายหนุ่มเอ่ยเสียงกลั้วหัวเราะ ฮามยอนทำหน้าไม่พอใจหนักขึ้นแต่ก็ยอมให้ร่างสูงอุ้มลูกชายแต่โดยดี “ฮาวอนเป็นเด็กดีรึป่าวไม่ทำให้คุณแม่ร้องไห้ใช่มั้ย”ร่างสูงถามฮาวอนในอ้อมกอดเมื่อเห็นตาแป๋วๆของเด็กชายในอ้อมแขนจับจ้อง “ฮาวอนตื่นแล้วหรอเนี่ย เฮอะแกไม่เคยทำชั้นร้องไห้หรอกนะมีแต่คุณน่ะแหละ”หญิงสาวว่าพลางดึงเด็กชายมาอุ้มไว้ “กลับไปหาแฟนคุณเถอะเดี๋ยวหล่อนจะเข้าใจผิด”หญิงสาวเอ่ยไล่ร่างสูงในขณะที่ซีวอนยืนนิ่งๆเงียบๆ “ผมเลิกกับเธอแล้วถ้าหากคุณจะสังเกตนะ ผมเพิ่งรู้ว่าตอนนี้ผมรักใคร”ชายหนุ่มพูดพลางหันมายิ้มให้หญิงสาว ฮามยอนหน้าแดงวาบเพียงแปปเดียวก็ปรับสีหน้าให้เป็นปกติ “หรอแล้วใครล่ะถ้าเจอแล้วก็ไปหาสิยะมายืนกับชั้นทำเบื้อกอะไร” “ก็ถ้าผมจะบอกว่าคนที่ยืนอยู่ข้างๆผมเนี่ยเป็นคนที่ผมรักล่ะคุณจะว่าไง”ชายหนุ่มถาม “ก็ไม่ว่าไงหรอกนะ คุณช่วยหลีกหน้อยแล้วกันชั้นจะกลับบ้าน”หญิงสาวว่าพลางแทรกตัวจะออกไป แต่กลับถูกแรงบางอย่างดึงเข้าไปในอ้อมกอดของชายหนุ่ม “ผมรักคุณนะฮามยอน ยกโทษให้ผมเถอะ ผมรักคุณจริงๆนะและลูกของเราก็ด้วยรักมากจริงๆ”ซีวอนซุกหน้าลงกับไหล่บอบบางพลางกอดฮามยอนแน่น หญิงสาวทำหน้าตาไม่ถูกแต่ในใจกลับให้ปากเอ่ยออกไปว่า “ชั้นก็รักคุณค่ะรักมาด้วย”ฮามยอนดันร่างสูงออกก่อนจะจุมพิตเบาๆที่ริมฝีปากร่างสูง “ชั้นกลับบ้านล่ะ”หญิงสาวหน้าแดงพลางรีบสาวเท้าออกไปซีวอนยิ้มกว้างพลางวิ่งไปหาฮามยอน “รอผมด้วยเดี๋ยวกลับด้วยกัน”ว่าพลางทั้งสองก็จูงมือกันกลับบ้านโดยมีเด็กน้อยฮาวอนยิ้มกว้างในอ้อมกอดของผู้เป็นแม่ +++++++++++++++++
ใบสมัครของท่านฉ่อยอาจจะดูมั่วๆ ไปหน่อยนะค้าเพราะแพรปั่นสดๆ เมื่อกี้นี้เลย เร่งสุดชีวิตเพราะวันนี้เล่นคอมนานมาก T^T มีข้อผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยเน้อ ส่วนใบสมัครของหมียุนกับคลู้กี้ไปทวงไอ้รี่เอาเองนะค้า แพรไปแล้ว ชะแว้บบบ | 
ความคิดเห็น