สวนทาง(R-Lot)

ข้อมูลเบื้องต้น

เกี่ยวกับชายสองคนซึ่งเป็นฝาแฝดกัน แต่มีนิสัยแตกต่างกัน แฝดผู้พี่เป็นลูกที่พ่อแม่ภูมิใจเพราะเรียนหนังสือเก่ง และไม่เคยมีเรื่องชกต่อยกับใคร แต่อีกคนกลับตรงกันข้าม เพราะเขาไม่ฉลาดเหมือนแฝดผู้พี่และมักมีเรื่องชกต่อยกับเพื่อน จนพ่อมองว่าเป็นเด็กที่เหลวไหลมาก แต่จริงๆแล้วนิสัยลึกๆของสองคนนี้ก็เผยออกมาเมื่อเขาโตขึ้น และประสบความสำเร็จ กลับกลายเป็นว่าคนที่พ่อแม่ภาคภูมิใจกลับทำให้เสียใจที่สุด และคนที่ถูกดูหมิ่นว่าไม่เอาไหน มาพร้อมกับตวามกตัญญูเพื่อตอบแทนพระคุณ และด้วยความมานะพยายามของเขา ก็สามารถแสดงให้พ่อเห็นได้ว่าตนเองไม่ได้เหลวแหลกดังที่พ่อคิด

เนื้อเรื่อง

ตอนที่1 (ทุกคนอยู่กันพร้อมหน้าในห้องทานอาหาร)

มอส : แม่ครับ วันนี้หลังเลิกเรียน มอสไปเตะบอลนะ

 แม่ : ไม่มีการบ้านทำหรอมอส เล่นมากไประวังเรื่องเรียนหน่อยนะ

            พริ้นซ์ : ห้องมอสไม่มีการบ้านหรอกครับแม่ ห้องผมสิการบ้านเยอะมากเลย

  แม่ : ถ้าอย่างนั้นก็ไปทำสิคะ

(พริ้นซ์ก็เดินไป แต่กลับหลังมาบอกว่า)

            พริ้นซ์ : อ้อ แม่ครับ เดือนหน้าผมขอเรียนพิเศษภาษาอังกฤษนะ

  แม่ : ก็ได้จะ มอสล่ะ อยากเรียนพิเศษบ้างหรือเปล่า

มอส : ไม่ครับแม่ ผมอยากทำงานมากกว่า

 พ่อ : แกยังเรียนไม่จบ แต่อยากจะทำงานเรอะ ไม่รู้จักเจียมตัวจริงๆ

      (มอสเงียบ ทำหน้าเศร้าแล้วเดินออกไปจากห้องอาหาร เพื่อไปโรงเรียน)

 

ตอนที่2 (พ่อนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ในห้องนั่งเล่นกับพริ้นซ์)

มอส : พ่อครับ จบม.3ปีนี้ มอสขอต่อช่างนะ

                พ่อ : เรียนช่างเรอะ แกจะขอไปเกเรเสียมากกว่า

                มอส : แต่มอสอยากทำงานหาเงินเองจริงๆนะครับ

                พ่อ : แกคิดว่าเกรดการเรียนของแกตอนนี้ มันพอที่จะสอบหรอ เรียนให้จบม.3ก่อนเถอะ..

            พริ้นซ์ : ฉันว่านายไม่จบม.3หรอกมอส แค่ผ่านม.2มาก็บุญแล้ว ฮ่าๆ

                (มอสแค้นใจ อยากจะชกหน้าพริ้นซ์ แต่ก็หยุกชะงักเมื่อเห็นสีหน้าโกรธของพ่อ จึงเดินออกไป)

 

 

               

 

 

 

 

 

 

 

ตอนที่3(ที่โรงเรียน)

พิม : เป็นไงบ้างมอส เตรียมตัวอ่านหนังสือสอบแยกแผนหรือยัง

                มอส : เราไม่อยากเรียนต่อม.4หรอก

                พิม : ทำไมล่ะ?

                มอส : เราอยากเรียนช่าง เราอยากเปิดอู่ซ่อมรถ

            พิม : แล้วพ่ออนุญาตหรอ

                มอส : พ่อไม่เคยสนใจเราอยู่แล้ว พ่อไม่เคยยอมรับในสิ่งที่เราอยากจะทำ

                พิม : ไม่หรอก คนที่เป็นพ่อ เขาก็ห่วงใยลูกๆทั้งนั้นแหละ อยู่ที่ว่าจะแสดงออกมาอย่างไร

                มอส : แต่พ่อรักพริ้นซ์มากกว่าเห็นๆ

พิม : ทำไมล่ะ?

มอส :อะไรๆก็ให้พริ้นซ์ พ่อไม่รู้หรอกว่าพริ้นซ์มันใช้จ่ายฟุ่มเฟือยขนาดไหน

พิม : เฮ้อ สงสารมอสจริงๆเลย

(มอสทำสีหน้าน้อยใจอย่างบอกไม่ถูก)

 

ตอนที่4(ในห้องนั่งเล่น ด้วยบรรยากาศเคร่งเครียดของทุกคน)

พ่อ : นี่แกขาดสอบทำไมกันมอส

พ่อ : เรียนหรือเหลวไหลกันแน่ ฉันไม่ส่งเงินให้แกไปทำเรื่องเกเรหรอกนะ

มอส : ผมไม่ได้เกเร อยากทำงานหาเงิน ทำไมพ่อถึงไม่ชอบการเรียนช่าง

พ่อ . เพราะฉันไม่ไว้ใจแกต่างหาก

มอส : ในสายตาของพ่อ ผมเคยดีบ้างไหม

พ่อ : ฉันจำได้แค่มีพริ้นซ์คนเดียวที่ทำให้ฉันภูมิใจ

แม่ : ทำไมคุณพูดแบบนั้นล่ะคะ

มอส : เพราะผมไม่ใช่ลูกเขาไงครับแม่

แม่ : มอส อยาสพูดแบบนั้นนะคะ

มอส : มอสอย้านหลังนี้ต่อไปไม่ได้แล้วครับแม่

(มอสเดินหนีออกไปแล้วก็ไม่กลับมา)

พ่อ : เออ ไปเลย แกมันไม่เอาไหน

 

ตอนที่5

ตอนที่5.1(ในห้องพักของศิ)

พริ้นซ์ : ทำไมเราไม่อยากช่วยศิ แต่ตอนนี้เราไม่มีเงินจริงๆ

ศิ : แค่นิดหน่อยเองพริ้นซ์ นี่เราก็ขอพ่อมาแล้ว แต่มันยังไม่พอจ่ายเจ้าหนี้

พริ้นซ์ : แต่ครั้งก่อนที่เราโกหกพ่อว่าจะเอาเงินมาจ่ายค่าเรียนพิเศษตั้ง5.000

พ่อก็สงสัยแล้วนะ โชคดี       ที่พ่อยังไว้ใจเราอยู่

ศิ : หน่านะ ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายแล้ว ถ้าครั้งนี้นายหาเงินมาให้เราได้ เราจะยอมนายทุกอย่างเลย

(ทั้งคู้จับมือ และมองตาซึ่งกันและกัน)

 

 

ตอน5.2(อู่ซ่อมรถบ้านเจม)

เจม : มอส แล้วนี่แกจะอยู่บ้านฉันอีกนานแค่ไหนวะ บ้านฉันเป็นอู่ซ่อมรถนะ ไม่ใช่โรงแรม

มอส : ก็นานพอจะเก็บเงินสักก้อนไปเปิดอู่เองว่ะ ทำไมวะ แกไม่อยากให้ฉันอยู่ที่นี้หรือไง

เจม : ไม่ใช่อย่างนั้นเว่ย แค่ห่วงเรื่องแก กับพ่อแกว่ะ ป่านี้คงเป็นห่วงแกแย่แล้ว

มอส : พ่อแกไม่สนใจว่าฉันจะเป็นยังไงหรอกวะ

เจม : แต่ฉันหมายถึงแม่แก แกเล่นไม่ติดต่อท่านเป็นเดือนๆแล้วนะ

มอส : อีกไม่นานหรอก ฉันจะกลับไปหาท่านพร้อมกับความสำเร็จ

(มอส นึกถึงคำดูถูกจากพ่อ)

 

 

ตอนที่6 

                ตอน6.1(ร้านใหม่ของมอส)

เจม : โหมอส แกเจ๋งจริงๆวะ ในที่สุดแกก็มีร้านอู่ซ่อมรถเป็นของตัวเอง

(เจม ตบหลังมอสดูภาคภูมิใจกับเพื่อนคนนี้)

มอส : ถึงมันจะเป็นร้านเล็กๆ แต่ก็ภูมิใจวะ

                เจม : ทีนี้แกก็กลับบ้านไปพร้อมความสำเร็จได้แล้วสินะ     

มอส : ใช่แล้วล่ะ (รู้สึกภูมิใจตัวเอง) (ใครรถเสีย มาร้านมอสนะครับ)><

               

ตอน6.2(ห้องพักของศิ)

ศิ : เราว่าเราคงไปกันไม่ได้หรอก

พริ้นซ์ : หมายความว่าอย่างไร

ศิ : ที่บ้านเราคงไม่พอใจแน่ที่เราคบผู้ชาย

พริ้นซ์ : เราก็ไม่ต้องบอกเขาเหมือนเมื่อก่อนก็ได้หนิ

ศิ : มันเป็นแบบนี้ตลอดไปไม่ได้หรอก แล้วเราก็รู้ตัวแล้วว่าเราต้องการอะไร

แตงกวา : ไปกันได้หรือยังคะศิ  รอนานแล้วนะ

(แตงกวาไม่ทันเห็นว่าพริ้นซ์ยืนอยู่)

พริ้นซ์ : แบบนี้ใช่ไหมถึงอยากจะบอกเลิกอ่ะ

แตงกวา : พริ้นซ์ เราขอโทษนะที่...

พริ้นซ์ : นี่เธอกล้าดียังไงอ่ะแตง!

(โวยวายๆ)

ศิ:อย่านะพริ้นซ์ แตงเราไปกันเถอะ

(พริ้นซ์เสียใจมากที่โดนเพื่อนสนิท แย่งแฟนไป)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตอนที่7

ตอนทึ7.1(หน้าบ้านแตงกวา)

(พริ้นซ์ยืนดักรอแตง ให้แตงเดินผ่านมา)

พริ้นซ์ : เธอแย่งแฟนเรา ผู้หญิงหน้าด้าน (สาดน้ำกรด)

แตงกวา : อ้ายยยย นี่มันอะไรกัน อ้ายยยยยยย หน้าฉัน

ปลิว : หา แตง เธอเป็นอะไรแตง นี่นายทำอะไรอ่ะพริ้นซ์

 พริ้นซ์ : ฉันไม่รู้เรื่องนะ ฉันไม่เกี่ยวนะ ไม่นะ

ตำรวจ : หยุดนะ คุณถูกจับแล้ว อย่าขัดขืนนะ

พริ้นซ์ : ปล่อยผมนะ ปล่อยผมสิ

ตำรวจ : คุณต้องติดคุกโทษฐานฆ่าผู้อื่นจนเกือบถึงแก่ความตายยย

พริ้นซ์ : ผมไม่ผิด ปล่อยผมนะ ปล่อย

(แล้วพริ้นซ์ก็โดนลากตัวออกไป .....อนาถ!)

 

ตอนที่7.2(ที่บ้าน)

มอส : แม่ครับ มอสกลับมาแล้วครับ

แม่ : มอสหรอ แม่คิดถึงลูกมากนะรู้ไหม ทำไมมไม่ส่งข่าวกลับมาบ้าง พ่อน่ะเขาบ่นคิดถึงมอสทุกวันเลยนะ

มอส : พ่อน่ะหรอครับ คิดถึงผม

แม่ : ก็ตั้งตี่พริ้นซ์มีเรื่อง พ่อก็รู้สึกผิดต่อมอสขึ้นมาน่ะสิ

มอส : มอสไม่โกรธพ่อหรอกครับแม่ ดีเสียอีกเพราะมันเป็นสิ่งที่ผลักดันให้มอสประสบความสำเร็จได้

พ่อ : พ่อขอโทษนะ ที่พอทำร้ายลูก (พ่กลูกเข้าใจกันดีแล้ว)

........จบ ....