คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : :.Chapter 1:. I don't want to remember
"อย่าเอาออันไปเลยนะ ันอร้อ"
เสียร้อออันแสนหวานอสาวร่าบา หน้าสวยอย่า 'บยอน แบฮยอน' ึ่เป็นลูสาวอนัมมยอนลู้าธรรมาๆนหนึ่อบริษัท The diamonds hope ินยอ ิารพนันอย่ามานไม่มีเิน่าย่าหนี้ น้อไปอู้เินา ปาร์ นัมุน เ้าอบริษัท The diamonds hope เป็นำนวนเินหลายแสนบาท
นบันี้เา็ยัหาเินไปใ้ให้ับนัมุนไม่ไ้เลย...
"เอาอาบ้านหลันี้ไปให้หมอย่าให้เหลือแม้แ่ิ้นเียว!"
เสียอเสือร้ายอันทรอำนา ที่ใรไ้ฟัเป็น้อเรามและทำามำสั่อเา
'านยอล' ลูายนโอินยอ
ผู้ายร่าสู รูปาม ภายใ้แว่นำที่ปปิแววาอันเียบมและเย็นา
้อนวามร้ายาและเลือเย็นเอาไว้อย่าที่ทุนาไม่ถึ...
"ันอร้ออย่าเอาออันไปเลยนะ ฮึ ะให้ันทำอะไรัน็ยอม"
น้ำาใสๆไหลลมาทัทายแ้มสวยอเธอมือที่อาอานยอลเพื่ออ้อนวอนอวามเมาาเาแ่ผลที่ไ้รับือ...
"หึ ! มารยาอเธออะไรันไม่ไ้หรอ
ันไม่ใ่นโ่ให้เธอหลออี่อไปแล้ว แบฮยอน !"
เาระาาออาแบฮยอนอย่าแร...
"โอ๊ย !"
แบฮยอนร้อออมา้วยวามเ็บปว แ่เทียบไม่ไ้หรอับเรื่อราวใอีที่สร้ารอยบาแผลไว้ใอานยอลอย่าไม่มีวันลืม...
3 ปีที่แล้ว
"แบฮยอนบอันไ้ไหมว่าันไม่ีรไหน ันพร้อมะเปลี่ยนแปลให้เธอทุอย่าเลยนะ แ่ออย่าเียวเธออย่าทิ้ันไปเลยนะแบฮยอน ันอร้อ ันไม่อยาเสียเธอไป"
านยอลอแบฮยอนา้านหลัพร้อมับน้ำาอุ่นึ่ไหลออมาอย่าไม่าสายนั่นเป็นเพราะเารัเธอมาเหลือเิน
แ่เธอล่ะ เยรัเาบ้าหรือเปล่า?...
"ปล่อยันไปเถอะานยอล ันไม่ไ้รันายแล้ว"
"ไม่อะ ันไม่ปล่อย ันไม่อยาเสียเธอไป"
านยอลอแบฮยอนแน่นว่าเิม แ่็เท่านั้น ในเมื่อนหมรั่อให้ใ้เหุผลอีสัี่รัอยี่พันเหุผลรั้เธอ็้อไปอยู่ี
แบฮยอนแะมืออานยอลออ แล้วหันลับไปบอานยอลว่า...
"พอเถอะานยอล ออไปาีวิันสัที ไป๊!"
"บอันไ้ไหมแบฮยอนว่าทำไมเธอถึ
ไม่รัันแล้ว แล้วที่ผ่านมาืออะไร ที่เธอบอว่ารััน มันแปลว่าอะไรเหรอแบ?"
"เพราะอะไรน่ะเหรอ อยารู้มาใ่ไหม? ไ้ันะบอให้ ฟันะานยอล ที่ันทำไปทั้หม็เพราะเิน เินทั้นั้นันไม่เยรันายเลย ่วยไม่ไ้นะ นายอยาโ่ให้ันหลอเอ"
"..."
เธอเินาเาไปแล้ว... หัวใอเาไม่เหลืออะไรแล้ว
านยอลยืนนิ่อยู่ที่เิมแบบนั้น ท่ามลาผู้นมามาย แ่ทำไมเาลับมอไม่เห็นอะไรเลย ใอเาแสลายไปพรัอมับเธอผู้หิที่เป็นรัแรและรัเียวอเา...แบฮยอน
สายฝนที่โปรยปรายลมาล้าราบน้ำาอเา
แ่ไม่สามารถลบล้ารอยแผลที่อยู่อในหัวใอเาไ้
ปัุบัน
เหมือนสวรร์ลั่นแล้ให้เธอและเาลับมาพบันอีรั้ท่ามลาวามแ้นและหนี้สินที่้อำระ แ่ะให้ำระ้วยเินมัน็ไม่ใ่ านยอลน่ะสิ
าแมวน้อยผู้อ่อนแอลับลายมาเป็นราสีห์ผู้โหร้าย สำหรับ้อำระ้วยร่าายและนำ้าเท่านั้น!
"เธอะ้อใ้ให้ัน แบฮยอน!"
ร่าบาสะุ้้วยน้ำเสียำรามอันุร้ายอราสีห์อย่าานยอล ่อไปนี้ีวิอเธอะเป็นอย่าไร่อไป ็ึ้นอยู่ับเาเป็นผู้ำหน ีวิอเธออยู่ในำมืออเาแล้ว...
"านยอล.."
เสียเรียอันแผ่วเบาปนเสียสะอื้น ร้อเรียเาเป็นรั้สุท้าย ่อนที่เาะเินาไปอย่าไม่หันลับมามอเธออี
"ันอโทษ"
านยอละไ้ยินหรือเปล่านะ... แ่ถึไ้ยิน็สายไปแล้วแหละ สำหรับำว่า 'อภัย'
เพราะ่อไปนี้ีวิอเธอะเปลี่ยนไปลอาล
ฤหาสน์
"านยอล" เสียเรียอันทรอำนาอ 'ปาร์ นัมุน' บิาอานยอลผู้เป็นประมุอบ้าน
านยอลเินเ้าไปหาบิา ในใัวลอยู่เรื่อเียว ออย่าให้เป็นอย่าที่ิเลย...
"นั่่อนสิ"
านยอลนั่ามำบัาอนัมุน
"..."
"พรุ่นี้ันะให้แไปานเปิัวโรแรมอเพื่อนัน และะไ้เป็นโอาสที่แะไ้ทำวามรู้ัับหนูโร้วย"
ในที่สุเรื่อที่เาัวล็เป็นรินไ้ ารแ่านระหว่าเาับลูสาวนัธุริให่้อเิึ้นริๆ เหรอ มันะีถ้าานแ่านนี่เิึ้นาวามรัไม่ใ่เพราะ...หน้าที่และวามำเป็น
เาะทำยัไีับเหุาร์ที่ำลัะเิึ้น
เามอไม่เห็นทาเลย...
หรือบาทีทาอออเาอาะเป็นเธอ็ไ้...แบฮยอน
ความคิดเห็น