คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เปิดฉาก : มันไม่ใช่คนนี้อ่ะ !
ฉึบบบ
ผมมองไอ้เซนอย่างเซ็งๆทันทีที่มันหยิบไพ่ใบสุดท้ายขึ้นมาจากมือของผม รวมทั้งผองเพื่อนที่พยายามชะเง้อคอยาวๆมามองไพ่ในมือของเซน และนั่นก็เรียกเสียงฮาสนั่นหวั่นไหวแทบจะยกกลุ่ม ยกเว้นไอ้ริทคนนี้อ่ะนะ - -+
“ดอกจิก!!”
ผมโผล่งขึ้นมาอย่างหมั่นไส้ ไม่ใช่อะไรหรอกถ้าไพ่ใบสุดท้ายที่ผมถืออยู่มันไม่ใช่ ‘ดอกจิก’ ซึ่งเป็นคู่ของไพ่ที่ถูกเอาออกจากวงไปตั้งแต่เริ่มเกมส์ ซึ่งมันมีความหมายว่า
ผมแพ้อย่างหมดตูด !!
“ฮ่าๆๆๆ ไอ้ริทแม่งแพ้กูบอกแล้วไม่เชื่อว่าอย่าเล่น ” เสียงเพื่อนตัวดีพูดขึ้นมากลางวง ด้วยน้ำเสียงที่ผมฟังแล้วอยากจะกระโดดถีบหน้ามันซัก 10 ทีแถมด้วยหมัดแรงๆอีกซัก 10 ดอก พูดอย่างนี้กวนตีนนี่หว่า...แต่ว่าผมเป็นคนยอมรับความจริงครับ เพราะผมแพ้จริงๆก็เลยได้แต่นั่งเงียบๆทำหน้าบูดเหมือนอมขี้ไว้ในปาก - -*
“สัส หุบปากไปเลยมึง” ผมบ่นพึมพำอย่างเสียหน้า ถ้าไม่ใช่เพราะไพ่ดอกจิกนั่นนะ ป่านนี้ผมคงชนะไอ้เซนอย่างภาคภูมิใจไปแล้ว!
“เห้ย ไอ้กันอย่าไปหัวเราะมันเลย ดูดิแม่งนอยด์แล้วทำหน้าเหมือนอยากแดกขี้ ! ฮ่าๆๆ” ไอ้เซนพูดออกมาอย่างแดกดัน พวกมึงอ่ะ ! ไอ้เพื่อนชั่ว
“เออ ที่กูฮาน่ะ ไม่ใช่เพราะมึงแพ้หรอกไอ้ริท แต่กูฮาที่เมื่อกี้มึงพนันไว้ว่ะ ฮ่าๆ” ผมตวัดสายตามองมันอย่างงงๆ นี่ผมไปพนันอะไรกับมันเมื่อไหร่ว่ะ
ย้อนไปเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว
“เห้ยยยย กูเล่นด้วยคนดิ~” ผมวิ่งตัวปลิวมาหากลุ่มเพื่อนๆที่ตั้งวงล่นไพ่กันอย่างหนุกหนานโดยไม่แคร์สายตาของใครทั้งสิ้น กระเป๋าสีดำถูกโยนลงแถวๆโต๊ะไม้อย่างไม่ใยดี เพื่อนทั้งกลุ่มเงยหน้าขึ้นมาสบตากับผมแล้ว...ก็ทำหน้า
ไม่สนใจ!!
ทำงี้ได้ไง เรืองฤทธิ์มีเคือง!! - -++
“เหี้ย ! กูบอกว่าเล่นด้วยไง” ผมตั้งใจตะเบงเสียงดังๆอีกครั้งอย่างชัดเจน แต่แล้วไอ้เซนก็แหงนหน้าขึ้นมามองผมช้าๆ แล้วทำสายตาดูถูกมาให้
“ไอ้ริท มึงมาเล่นไม่เคยลงตังค์เลยซักกะสลึง ฝันไปเหอะว่าจะให้เล่น” แม่งงก !! T^T ผมทำหน้าซังกะตายเมื่อถูกตอกกลับอย่างรุนแรง เหอะๆ อย่าหวังว่าจะได้เห็นสตางค์ของเรืองฤทธิ์เลยครับ!
เพราะผมไม่มีตังค์มานั่งเล่นหรอก - -*
“โถ่...ไอเซน เอาของพนันอย่างอื่นดิวะ ตังค์กูยิ่งไม่มีอยู่” ผมจ้องหน้าไอเซน ปิ๊ง ปิ๊ง ปิ๊ง แต่สุดท้ายก็โดนมันตบกะบาลกลับมาอย่างไม่ใยดี -*-
“งั้นถ้ามึงเล่นแพ้ มึงจะทำอะไร” กันถามเสียงเหน่ออย่างกวนๆ เออว่ะ...พนันอะไรดีวะ และช่วงจังหวะนั้นเองที่สายตาของผมก็บังเอิญไปเจ๊อะกับสาวสวยที่เดินผ่านมาพอดี ทำให้ผมรีบตอบมันกลับอย่างส่งๆไปว่า...
“ถ้ากูแพ้ กูจะไปจีบพี่คนนั้นให้เขามาเป็นแฟนให้ได้ ถ้าจีบไม่ติดริทไม่ขอเลิกรา !!” สิ้นคำประกาศิต ทุกคนในกลุ่มก็หมุนตัวติ้วๆกลับไปมองคนที่ผมชี้ไปเมื่อครู่ พอผมมองตั้งใจมองเต็มๆก็ทำให้ผมแทบจะตีลังกาลงสระปลาดุกเล่น !
เห้ย~แล้วพี่คนสวยเมื่อกี้หล่ะ !
ผมพยายามเรียบเรียงเหตุการณ์ใหม่อีกครั้งด้วยสมองอันน้อยนิดที่เกือบจะไม่มี
เมื่อกี้ผมลองมองดีๆ มีพี่สาวคนสวยเดินเยื้องๆกับผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งพอผมพูดพนัน พี่สาวที่เดินคุยโทรศัพท์ก็รีบวิ่งเข้าตึกไปเลย สงสัยจะนัดใครเอาไว้ล่ะมั้ง แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น ! ประเด็นมันอยู่ตรงที่พอเพื่อนๆหันกลับไป ก็เจอกับผู้ชายคนหนึ่งที่เดินทอดน่องสโลว์โมชั่นราวกับว่ามันมาเดินกินลมชมวิวก็มิปาน
อย่างงี้ก็หมายความว่า …
“เห้ย พี่โตโน่นี่หว่า” ใครซักคนในกลุ่มเอ่ยขึ้นมา มึงจะบอกกูทำไม กูไม่ได้ถาม T^T
“ใช่คนที่รวยๆป่ะ ที่ขับรถสปอร์ตมาเรียนอ่ะ ”
“อืม ได้ข่าวว่าเป็นพวกเจ้าชู้ด้วยหนิ”
“ว่าแต่ไอ้ริท มึงบอกเองนะเว่ย อย่าเล่นแพ้แล้วกัน !” สัส ! กูไม่บอกคนนี้ คนที่กูบอก เขาวิ่งไปไหนแล้วไม่รู้ ฮืออออ
“ม่ะ..” ยังไม่ทันที่ผมจะได้แก้ตัวใดๆ มันก็เริ่มยัดไพ่มาใส่มือผมอย่างไม่ปรานี เอาไงดีวะ ! เอ่อ...ยังไงผมก็คงไม่แพ้มันหรอก {มั้ง}
ถ้างั้นเรื่องเมื่อกี้ก็ช่างมันไปเถอะ ~!
กลับมาที่ปัจจุบัน
สาดดดดดดดดดดดดดดดดดด !
ริทล่ะอยากจะร้องออกมาเป็นภาษาอินเดีย แต่ตอนนี้ยังพูดไม่เป็นต้องไปฝึกก่อน TT ถ้าจะให้ผมไปจีบไอ้พี่ไดโน่อะไรนั่น ขอผมนอนตายหน้าโรงเรียนยังจะดีซะกว่า ! โอ...ไม่นะ นี่ผมพนันอะไรลงไปเนี่ยยยย ~
ดูเหมือนไอ้กันกับไอ้เซนจะเห็นท่าทีปางตายของผม มันเลยรีบพูดดักคอขึ้นมา
“ถ้ามึงเบี้ยว มึงโดนประจานยกกลุ่มแน่ไอ้ริท !”
“ไอ้กัน มึงทำกับเพื่อนอย่างนี้เหรอวะ” ผมพยายามตีหน้าเศร้าสุดฤทธิ์ แต่แทนที่มันจะสงสาร แต่มันกลับทำหน้าเหมือนอุกกาบาตตกใส่โลกซะงั้น กูเป็นเพื่อนรักมึงนะเว้ย
“ใช่ซี้ ! ก็กูมันไม่มีดีซักอย่าง เรียนรึก็งั้นๆ หน้าตาก็โหลยโท่ย เงินก็บ๋อแบ๋ ขาก็สั้นจุ๊ดจู๋ ใครๆก็ไม่สนใจ มีแต่คนเขารังเกียจ ทำอะไรก็ไม่เห็นดี ทำอะไรก็ผิดทั้งนั้น~ ดูใครๆก็ชอบว่ากัน ~ ” ผมทำท่าถือไมค์กลางอากาศก่อนจะเริ่มร้องออกมาเป็นเพลงน้องพลับ
“ใครๆก็ไม่รักผม ขนาดพัดลมยังส่ายหน้าเลย เมื่อตะกี้เพิ่งไปถามทรามเชยๆ เอ้ย เอย เธอก็ไม่รักผ๊ม~” ทันทีที่ผมร้องจบ เสียงอ้วกก็ดังมาเป็นระรอกๆจนผมอย่างจะตะโกนเสียงดังๆซักทีว่า ‘อ้วก หาป๊ามึงหรอ ~ กร๊าซซซ ’ - -++
“พอเหอะๆ ไอ้ริท กูว่ามึงร้องเพลงทีนี่กูอยากเอากีโต้ปาหัวมึงฉิบหาย ” เซนตวัดสายตาอย่างเอือมๆ เออ...สิ กูมันร้องเพลงไม่เพราะนี่ ไม่เหมือนมึงหรอก ไอ้เซนนนนน
“อย่า...มึงไม่ต้องทำหน้าเหี้ยๆอย่างนั้นเลย กูรู้ทัน” เสียงไอ้กันพูดแทรกขึ้นมาเมื่อเห็นท่าทีว่าผมเริ่มทำหน้าแอ๊บแม้ว แบบคิกขุอาโนเนะ แต่พอมันพูดขัดเท่านั้นแหละ หน้าผมก็เหมือนคนขี้ไม่ออกมาสามชาติเลยทีเดียว
“กูทำหน้าแอ๊บแบ้ว ไม่ได้ทำหน้าเหี้ยๆโว้ย” ผมโวยเสียงดัง เพื่อนๆในกลุ่มต่างส่ายหัวอย่างระอา ก่อนจะขอตัวไปทำกิจธุระ จนเหลือแค่ ผม ไอ้กันและไอ้เซน 3 คน
“มึง...มึงก็รู้ว่ากูไม่ได้ตั้งใจจะพนัน มึงคิดดูกูจะคิดสั้นพนันอย่างนั้นเหรอวะ” ผมเริ่มเปิดประเด็นควายๆขึ้นมาอีกครั้ง
“แต่กูว่า มึงคงไม่ได้โง่ไปชี้คนอื่นแล้วเพื่อนเข้าใจผิดว่าเป็นพี่โตโต้อะไรนั่นหรอกนะ” มึง...คิดถูกเลยว่ะ กูนี่แหละโง่สมบูรณ์แบบ
“มึงอย่าว่ากูดิ...ก็ตอนแรกมีพี่สาวคนสวยอยู่ตรงนั้นด้วย พอกูชี้เสือกวิ่งหายเข้าตึกไปเลยอ่ะ คนอื่นเลยเห็นเป็นไอ้พี่กีโต้อะไรนั่นอ่ะ” ผมพูดอย่างหมดอาลัยตายอยาก ไอ้เซนถอนหายใจดังเฮือกใหญ่ก่อนจะตอบกลับมา
“พี่ไดโน่ไม่ใช่พี่กีโต้”
“พี่เขาชื่อโตโต้ไม่ใช่เหรอวะ” ไอ้กันพูดแย้ง ไม่รู้แหละ! จะชื่อ กีโต้ ไดโน่ แซมโบ้ อะไรมันไม่ใช่ประเด็น ~ ประเด็นคือผมควรจะทำยังไงดีต่างหากเล่า !
“กูคิดว่า มึงพนันไว้แล้วก็คงต้องทำให้ได้สิวะ”
“มึงเห็นกูเป็นไอตุ๊ดชี่ ริชชี่ เหรอไอ้กัน T^T” ผมโผล่งขึ้นมาอย่างเหลืออด ให้ผมไปจีบผู้ชายมาเป็นแฟนเนี่ยนะ ! พูดอย่างกับว่าให้เอากล้วยไปยัดตูดลิงอย่างงั้นแหละ เฮอะ
“เอาน่า...ๆ เดี๋ยวกูช่วยมึงอีกแรง” ไอ้เซนตบบ่าผมเหมือนจะปลอบ แต่ที่มึงตบมานี่หลังกูจะหักแล้วนะเว้ย
“มึงจะช่วยกูยังไงวะ”
“ของอย่างนี้มันต้องกลับบ้านไปนอนคิดก่อน ถึงจะคิดออก” มันมีอย่างนี้ด้วยเหรอ - -* ผมพยักหน้างึมงัมๆ ก่อนที่เราสามคนจะแยกย้ายกันไปเข้าห้องเรียน ตามปกติ
กริ๊งงงงงงง งงง
เสียงออดเลิกเรียนดังขึ้นในขณะที่นักเรียนหลายๆคนเริ่มเก็บกระเป๋าเตรียมตัวไปเที่ยวหลังเลิกเรียนกันต่อ และผมเองก็เช่นกัน วันๆหนึ่งต้องนั่งบื้อแหกขี้ตามองกระดานดำ ตอนเย็นๆก็ต้องหาอะไรผ่อนคลายบ้างสิครับ...คิดได้ดังนั้นเราสามคนจึงมาเดินเล่นกันที่ห้าง เซนทรัลที่อยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนซักเท่าไหร่
ซู๊ดดดดดดดดดด
ผมดูดน้ำอึกใหญ่ๆเข้าเต็มท้อง ก่อนจะวางแก้วน้ำลงบนโต๊ะด้วยความรู้สึกผ่อนคลาย แต่มันจะดีกว่านี้มากถ้าไม่มีไอ้หน้าแมวกับไอ้ดำมานั่งทำหน้าบูดอยู่ตรงข้าม
“มึงแดกแก้วไปด้วยเลยไป” เซนบ่นกระปอดกระแปด ถ้าแก้วมันกินได้ผมก็คงกินไปนานแล้วแหละครับ ผมตวัดสายตามองมันอย่างเคืองๆ
“น้องเค้กครับ ดื่มอะไรดีเอ่ย” เสียงเข้มๆดังขึ้นมาจากโต๊ะข้างๆแต่ก็ไม่ได้เรียกความสนใจจากผมเลยแม้แต่น้อย แต่ที่ผมสนใจยิ่งกว่าสิ่งใดคือหน้าเบี้ยวๆเหมือนแมวโดนทับของไอ้เซนนี่แหละ
ขวับ
มือเล็กๆของผมโบกผ่านหน้าไอ้เซนที่ตาถลึงออกมาอย่างช้าๆ พอไม่เห็นปฏิกิริยาของมันผมก็โบกกลับไปอีกรอบ
นิ่งสนิท...
ในที่สุดผมก็เปลี่ยนจากโบกผ่านหน้าเป็นโบกหัวมันแรงๆซักที
โป๊ก!!
“เหม่ออะไรของมึงวะ แมลงวันจะบินเข้าปากมึงอยู่แล้วเนี่ย”
“นั่นใช่พี่ไดโน่อะไรนั่นป่าววะ” ผมหันขวับกลับไปมองทันทีจนคอแทบเคล็ด และผมก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งนั่งสวีทกุ๊กกิ๊กกับดาวโรงเรียนคนสวยอย่าง ‘น้องเค้ก’ ฉิบหาย ! น้องเค้กคนสวยที่ผมแอบเล็งไว้ตั้งแต่เปิดเทอมนี่หว่า มานั่งกับไอ้กีโต้รองเท้าแตะนี่ได้ยังไงกัน
“เหี้ย...” ผมพูดหันหน้ากลับมาก่อนจะสบถเสียงเบาๆ ไอ้กันมองหน้าผมอย่างเป็นห่วงนิดๆ
“มึงอย่าคิดมากนะเว่ย ยังไงกูก็จะช่วยให้มึงจีบติด” กันพูดปลอบใจผม แต่ผมไม่ได้คิดมากเรื่องนั่นเลยโว้ย
“ไม่คิดมากเหี้ยอะไรอ่ะ น้องเค้กคนสวยของกู ฮือๆ” เสียงครวนครางของผมดูเหมือนจะไม่ทำให้ไอ้กันสนใจขึ้นมาแม้แต่น้อย
“……………”
“ไอ้แอดด้านั่นมันมีอะไรดีวะ ขนาดกูยังหล่อกว่าอีก ทำไมน้องเค้กถึงไม่สนใจกู”
“แอดด้าพ่อมึงดิ ไหนบอกชื่อกีโต้” ไอ้เซนพูดแย้ง จะแอดด้าหรือกีโต้มันก็รองเท้าแตะเหมือนกันแหละวะ ! -*-
“พี่โตโน่คะ” เสียงหวานๆกระแทกใจของน้องเค้กยังดังก้องในสมองของผม ทำไมต้องไปเรียกมันเสียงหวานๆอย่างนั้นด้วย ฮึก ไอ้ริทเจ็บปวดที่หัวใจ ~
“ครับ ?”
“คือว่าพี่โตโน่เห็นผู้ชายสามคนโต๊ะข้างหลังเรารึเปล่าคะ” น้องเค้กขยับเข้าไปกระซิบใกล้ๆไอ้กีโต้โตไม่เต็มเต็ง แต่ก็ยังไม่วายรอดพ้นหูของผมไปได้ ผมไม่ได้เสือก ก็แค่แอบฟังเท่านั้นเอ๊ง ~
ว่าแต่โต๊ะผู้ชายสามคนข้างหลังน้องเค้ก นี่มันคุ้นๆยังไงๆนะ - -*
“ครับ ทำไมเหรอ” หน้าหล่อไม่โดนใจของมันหันกลับมาที่โต๊ะผม ก่อนจะหันหน้ากลับไปที่น้องเค้กคนสวยอีกครั้ง ผมมองหน้าไอ้กันกับไอ้เซนก็เห็นพวกมันนั่งเงียบตั้งใจฟังจนหูผึ่ง
“คือเมื่อเช้าเค้กเห็นว่าพี่โต๊ะนั้นเค้าเล่นไพ่กันในโรงเรียน” บ่ะ...บอกมันทำไม T^T ไม่ใช่ๆ น้องเค้กเห็นเหรอนี่ ไม่นะๆ น้องเค้าจะคิดว่าพวกผมเป็นพวกไม่ดีรึเปล่า เล่นการพนันแถมยังผิดกฎของโรงเรียนอีก
“แล้ว ?”
“คือพี่คนที่ดัดฟัน เขาพนันว่าถ้าเล่นแพ้จะมาจีบพี่โตโน่เป็นแฟนอ่ะค่ะ แล้วเค้กก็เห็นว่าเค้าเล่นแพ้” อ่ะ...ยังมีใครคิดสั้นไปจีบไอ้พี่โตโต้ชุดที่นอนนั่นอีกเรอะ เวรกรรมจริงๆ (ชุดที่นอน โตโต้ หลับสบายตลอดคืน 555)
“มึงไม่คุ้นเรื่องที่น้องเค้กเขาเล่ามั่งเหรอวะ ไอ้ริท” เซนพูดเสียงเรียบ จนผมต้องคิดตาม
เล่นไพ่ พนัน จีบ แฟน โตโต้ ?
อย่าบอกนะว่า.....
TT^TT
น้องเค้กไม่ได้หมายถึงพี่หรอกใช่ไหมครับบบบบบ ~
TBC ★
เม้นเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ด้วยนะคะ จุ๊บุๆ -3-
ความคิดเห็น