ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : CHAPTER 4 คนที่เหนือกว่า 100%
CHAPTER 4♡
(าไปไหมรูป5555)
Kris Talk
"านยอลเราหิวน้ำอ่ะ" ผมลอามอบนอย่าเอือมละอา เสียแป้นแร้นน่ารำาอมินอาัึ้นรอบที่สอร้อยอวัน
"เี๋ยวเรา-"
"านยอลมันเ็บา เธอมีาที่ใ้านไ้ปิี ็อันเิไปื้อเอนะรับ อ้อ! เอาโ้มาแ้วนึ้วยนะ"
ผมับทแทรไอพ่อพระที่ะออรับหน้าที่ไปื้อน้ำให้แฟนมัน
ถามว่าเ็บมั้ย ็มีบ้า แ่อนนีู้ถือไพ่เหนือว่า านยอลหอับูรับมินอา เพราะั้นมึเรียมโนเหัวทิ้
"ริส็มีาที่ใ้านไ้ปิีไม่ใ่หรอ ไปื้อเอสิ"
"สสัยมั้ยว่าทำไมพระเ้าถึสรรสร้าปานเรามาให้เหมือนันทุน แ่บานันไม่อยามีปาไว้พูาลับอยามีปาไว้รอรับแรบาฝ่ามือ"
ผมหัวเราะเสียใสอย่าเสแสร้ ไอานยอลทำหน้าเื่อนไปนิ ผมเลยลุึ้นยืน
"เี๋ยวันไปื้อเอ แ่อยาลอใน" ผมบึนปามวิ้วน้อยๆ พอให้วนส้นีน
ผมลับที่โ๊ะอีรั้ ยัยมินอานั่หน้าสลอนอยู่่อน ยัยหัวเน่าินน้ำส้มแ่หน้าานยอลลับไม่มีน้ำ ส่วนไอผมที่ถือโ้อยู่็้อวาลรหน้าานยอล
"อ่ะ เพื่อนนนี้ื้อน้ำมาให้" ผมพูเสียเรียบแมประ มินอาหยุเี้ยว้าวแล้วหันมา้อผม
"นี่ริส เราว่าเราอยู่เยๆ แล้วนะ"
"ันว่าอะไรเธอรึยั?" ผมสวนลับไปหน้านิ่ านยอลมันทำท่าะห้ามแ่พอเห็นว่าผมมอหน้ามัน้วยวามเป็นห่วมัน็หุบปาับทันที
"ริส! นายไม่อบเรา็ไม่้อพูับเรา็ไ้นะ!"
ผมเบือนหน้าาานยอล ้มรับ้าวา้อนเี้ยว้าๆ ไม่สนใสัว์สวนที่ำลัเรียร้อะแนนสสารเสียัลั่นโรอาหาร
"นี่ริส! เราถามนายีๆ แล้วนะ!"
ุ้บ!
"แ่ๆ! อึ แ่!" ผมสำลั้าวออมาเพราะยัยมินอาฟาำปั้นใส่หลัผมอย่าแร
"มินอา! มันะมาไปแล้วมั้" านยอลลุึ้น้อหน้าแฟนมัน้วยสายานิ่เรียบไร้วามรู้สึ
ผมรับแ้วโ้ที่านยอลยื่นมาให้ ระเ้าปา่อนะ่อยๆ หายใ
"านยอลเ้า้ามันหรอ?"
ผมเบ้ปา มอยัยหัวเน่าที่บีบน้ำาน่าสสาร านยอล็เหมือนะใอ่อนยวบยาบ
ไม่ไ้ารละ ู้อสร้าสถานาร์ุเิน
"ี๊ เธอมือหนัิบมินอา" ผมบ่นอุบแสร้ทำหน้าเ็บปว
"เธอ้ออโทษริส" านยอลเ้นเสีย มันไม่อยาใอ่อน
ยัยมินอา้อผม้วยวามอาา เอาเลย ทำร้ายันเลยมินอา เอาให้สาสมที่เธอเลียี้หน้าัน
เพราะัน็เลียเธอไม่แพ้ัน
"อโทษ!"
"หึ ไม่เป็นไร" ผมวาสายามอทั่วโรอาหาร เราเป็นเป้าสายามาสัพัแล้วสิ
"ูอิ่มแล้วว่ะ ไปเหอะ" เหมือนไอานยอลมัน็รู้ัว เลยวนผมเ็บาน ส่วนยัยมินอา็เินระแทเท้าามหลัผม
"มึไปรอบนห้อเถอะ เี๋ยวูามึ้นไป"
ผมเินย้อนลับมาที่โรอาหารเพื่อื้อแนวิไส้หมูหยอให้านยอลรอท้อ เพราะผมมัวแ่ลับฝีปาับยัยบ้านั่นเลยทำให้ไอานยอลไม่ไ้ิน้าวไป้วย
หลัาื้ออะไรรอท้อให้ไอานยอลเสร็ผม็เินึ้นึเพื่อไปรอเรียนวิา่อไป อีั้ั่วโมว่าถึะหมเวลาพั ผมเลยะะึ้นไปนั่าแอร์รอาบบ่าย
ในห้อเรียนมีนัเรียนอยู่แ่สอสามน ส่วนมา็อยู่สนามีฬาไม่็โ๊ะที่สวนสนามห้า ผมวาแนวิบนโ๊ะไอานยอล มัน็รู้านเอาไปแะิน
"เียนอะไรวะ" ผมะโหน้าไปูทำให้านยอลรีบึสมุหนีสายาอผมทันที
"ไม่มีอะไรหรอมึ"
"านยอล อย่าใหู้้อบัับมึ" ผมว่าเสียเ้ม ทำให้นรหน้าเม้มปา มันยอมวาสมุไว้บนโ๊ะเพื่อให้ผมู
ลายมืออ่าน่ายอมันเ็มไป้วยัวเล ึ่ผมำไ้ว่าเราเยเรียนันไปแล้วเมื่อสัปาห์่อน ผมเหลือบามอหน้ามัน่อนะหยิบสมุมาเปิูหน้าป
' บั มินอา '
ยัยนี่อีแล้วเรอะ!!
80%
ื่อบนหน้าปทำให้ผมมวิ้วับ ำสมุในมือแน่น านยอลที่เหมือนะรู้ัวว่าทำให้ผมโรธมัน็้มหน้าุ
ผมสาวเท้าออาห้อเพื่อรไปยัห้อหนึ่ไม่ไลนั
เอัวพอี ยัยทุเรศเอ๊ย
ผมสาวเท้าออาห้อเพื่อรไปยัห้อหนึ่ไม่ไลนั
เอัวพอี ยัยทุเรศเอ๊ย
"มินอา! เธอใ้เพื่อนันทำารบ้านั้นเหรอ!?" ผมปาสมุใส่หน้าเธออย่าแร ใบหน้าาวใสแทันทีที่สมุปะทะหน้า
"ันไม่ไ้ใ้! านยอลอาสาทำให้่าหา"
ผมสูลมหายใเ้าลึๆ เพื่อให้ใผมสบว่านี้ แ่พอเห็นสีหน้าที่แสออมาว่าถือไพ่เหนือว่าทำให้วามอทนอผมแทบะหมล
"เธอมันีแ่หน้าาริๆ บัมินอา ารัเลาสันานพื้นานทารอบรัวิลบ แย่ริๆ ันผิหวัที่านยอลว้าผู้หิแบบเธอมาทำแฟน"
เสียทุ้มอผมัลอไรฟันให้ไ้ยินันเพียสอน นี่ถือว่าผมไว้หน้าเธอมาแล้ว
"อู๋ อี้ฟาน! นายไม่มีสิทธิ์ว่ารอบรัวอัน!"
ผมวัสายามอเธอ มือเรียวที่้าึ้นหมายะบผมำ้อลระับลไป
"มี้วยหรอ รอบรัวเธอน่ะ มีริๆหรอ มินอา" ผมเหยียยิ้ม
่อนะถอยหลัออมาทีละ้าว มินอาูเสียหน้าน่าู แ่ผมไม่ำเป็น้อใส่ใ
"อ้าวริส สวัสี"
"อ้าว ไเยริ"
ผมทัเธอลับ เยริยิ้มบาๆให้่อนะเหลือบไปมอในห้อ่อนะเบนสายาลับมามอหน้าผม
"นายมีปัหาับยัยนั่นหรอ" เธอถามในะที่ผมำลัเินลับห้อเรียน
"ไม่เิ"
"นายอบานยอลรึไริส ออัวแทนะนานี้" ผมะั นั่นทำให้เยริยิ้มอย่ารู้ทัน
"เธอไม่เ้าใันหรอ"
"ันเ็บวามลับเ่นะ" ผมหัวเราะน้อยๆ ่อนะหยุเินเมื่อถึหน้าห้อัวเอ
"็ี ันไว้ใเธอ" ผมว่าแบบนั้น เยริยื่นมือมาแท็มือับผมเบาๆ
ผมมอามแผ่นหลัอเยริที่เินลบันไไปแล้ว
"วามลับอะไรเหรอริส"
"็ี ันไว้ใเธอ" ผมว่าแบบนั้น เยริยื่นมือมาแท็มือับผมเบาๆ
ผมมอามแผ่นหลัอเยริที่เินลบันไไปแล้ว
"วามลับอะไรเหรอริส"
"เี่ย! านยอลมึมาไม่ให้สุ้มให้เสียวะ"
มันไหวไหล่่อนะทำาแวววาวใส่
"มีัมธิับเยริ็ไม่บอนะ" แถมยัยิ้มล้ออี่าหา
"ไร้สาระ ูไม่อบเยริหรอ"
ผมไ้แ่พึมพำเบาๆ ยามที่นที่ผมอบริๆ เินหันหลัลับไปนั่ที่อมัน
และผม็ไม่เห็นสีหน้าลำบาใอมันเ่นัน
ㅡ
สออาทิย์่อมาผมับานยอลยัเป็นเพื่อนสนิทันเหมือนเิม เพิ่มเิมือยัยมินอาไม่ล้ามาวอแวับานยอล ถือเป็นเรื่อีสำหรับผม
"เออพวมึ อีสอวันทาโรเรียนัทริปเที่ยวทะเลให้รุ่นเรา ยัไ็เรียมัว้วยนะ นี่ใบอบรับอผู้ปรอ ส่ทีู่พรุ่นี้"
ผมรับใบาไอหัวหน้าห้อมาไว้ในมือ อ่านรายละเอียร่าวๆ
แรสะิที่ไหล่ทำให้ผมหันไปมอไอานยอล มันยื่นหน้าเ้ามาระิบระาบ ทำให้ผมไ้ลิ่นหอมอ่อนๆ บับัวมัน
แอบสูลิ่นเ้าปอให้ื่นใสัหน่อย อิอิ
"เอาเหล้าไปแีว่า" มันว่า
ผมเลยัารโบหัวมันแรๆ ไปทีนึ
"เหล้าที่ีนูนี่ สิบเ็ริอยาลอ"
"ทีมึ่ะ แเป็นน้ำเปล่าเลยไอริส!" มันทำหน้าอ ส่วนผม็หัวเราะอย่าอารม์ี
"ูแเพราะมันเป็นมารยาททาธุริ มึอย่ามาหาเรื่อแ ถ้าอยาแ โน่นเลย รอโเป็นหนุ่ม่อน"
"บ่นยัับพ่อ!" มันเบะปาใส่แล้วลุึ้นเินหนีผมไปหน้าห้อ
'พ่อมึสิ นีู่ว่าที่ผัวมึ สลั!' <<เสียในวามิ
100%
____
มัวแ่เรียน ไม่มีเวลามาลเลย่ะ ือมี่าวร้ายะบอนะะ ._. ที่แ่เ็บไว้มีเพีย 4 อนที่ลเว็บ่ะ ่อไปเ้าล้าว่านี้แน่ๆ เลย่ะ
อย่าลืมิามันน้า้า อโทษริ ๆ ่ะ ที่มา่อ้ามานานี้
ฝันีนะ้า อย่าลืมนะ COMMENT FAV. and VOTE
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น