Zwave hunter เกมล่าท้าทรชนหัวใจ

ลำดับตอนที่ #2 : Chapter1 ; ปีเตอร์ทำพิษ=[]=

Chapter 1

..........................................

" กะเต็นนนนนนนนน วันนี้แกมาเช้า "
" พี่กุมมาส่ง -0- "
" จริงงงงงงดิ ไหนๆๆๆมาด้วยหรือเปล่า *-* " หอมกรุ่นพูดแล้วมองไปรอบๆตัว ยัยเพื่อนคนนี้จะดี๊ด๊าอะไรกับพี่ชายฉันนักหนา นี่ฉันอยู่กับพี่ตั้งหลายปียังไม่เห็นว่าจะมีละอองความหล่อกระเด็นเตะตาสักนิดเดียว ชิ-0-

" ไม่มาด้วยหรอกน่า มาเร็วแบบนี้น่าเบื่อไม่เห็นจะมีอะไรทำเลย "
" แต่ฉันมี แกต้องไปกับฉันด้วยนะ นะๆๆๆ น้าาา~ "
" เฮ้ย! ไม่เอา อะ.. อ้าวววว ....เฮ้ยยยยยย! ฉันบอกว่าไม่ไปไงเล่า " พูดไปก็เท่านั้น มือนุ่มนิ่มคู่นี้ก็ลากฉันวิ่งไปแล้ว วิ่งไปทาง.. ทาง.. ทางหอชาย ! 

" เฮ้ยหอม ! แกพาฉันมาหอชายทำไม "
" ก็มารอรับกิลไลท์กับโรลลิชน่ะสิ " หอมพูดกับฉันแต่สายตาก็ชะเง้อมองคนอีกคน
" อะไรคือซันไลท์กับโฟนคิส -*- "
" ตบบ้องหูให้ทีเอาไหม หา! " 
" มะ.. ไม่เอา -0- "
" เฮ้ยๆๆๆ เขามาแล้วแกเงียบๆสิ "
" อ๋อ เออๆ -0- "

นะ .. นะ.. นั่นมัน เทพบุตรจำแลงกายใช่ไหม ทำไมหล่อใสอย่างนี้ * - * แต่ว่าทั้งคู่นี่คนละลุคกันเลย คนร่างสูงกว่าผมสีน้ำเงินเข้มสีดำประปราย สายตาเฉียบคมจมูกโด่งเป็นสัน ปากบางเชิดปิดสนิท เสื้อนักเรียนแบบผูกไทด์นี่ทำให้เขาดูเท่ห์ชะมัด ด้านข้างมีร่างสูงบางเดินยิ้มแย้มให้กับคนสูงกว่าด้วยรอยยิ้มที่จริงใจ ผมสีดำขลับรับกับแสงแดดที่สาดส่องลงมา เสื้อผ้าที่ยับยู่ยี่ไม่ค่อยเรียบร้อยมันก็ทำให้เขาดูน่ารักปนคมเข้มชวนละลายเหลือเกิน 

' ชิ้กๆ ชิกๆ ชิกๆ.. ' เสียงอะไร... 

' ชิกๆ ชิกๆ '

" ปะ ปะ.. ปีเตอร์ !!!!!! กรี๊ดดดดดดดดดดดด " ปีเตอร์ตัวเบ้อเร่อที่กำลังจะไต่ขาทำให้เกิดปฎิกิริยากระโดดหนีอย่างแรง แต่หินเจ้ากรรมดันทำให้ฉันสะดุดลงไปนอนแผ่ราบกับพื้นถนนซะงั้น

" นั่น... เธอกำลังทำอะไรน่ะ " เสียงทุ้มปริศนาเอ่ยถาม

อะจะอะ -0- !!! มีคนเห็นฉํน มีคนเห็นฉันนน มีคนเห็นฉ๊านนนนน QAQ ทันทีที่ฉันเงยหน้ามองเจ้าของน้ำเสียงก็รู้ทันทีเลยว่า เขาเนี่ยแหละ.. เขาเนี่ยแหละคือผู้ชายที่หอมกรุ่นตามกรี๊ด ! ชื่ออะไรนะ กิลไลท์ ? กิลไลท์ใช่ไหม เอ๊ะหรือโลนลิช โอ๊ยตายใครกันวะเนี่ยยยยยคนสวยงง -0-

" เฮ้ย... ฉะ ฉันเปล่า คือ อย่าคิดอะไรแปลกๆนะ แค่ล้ม! เอ่อ.. อะ.. "
" ก็ยังไม่ได้ว่าอะไรเลย ..แล้วก็ ลุกขึ้นมาได้แล้วมันสกปรก " เออใช่ นี่ฉันจะนอนแผ่อ้าซ่าแบบนี้อีกนานไหมบ้าจริง ทำไมฉันโก๊ะจังฟระ TOT เขาพูดแบบชายตามองเล็กน้อยแล้วค่อยๆเดินต่อไป ทิ้งฉันให้ยืนอับอายด้วยสภาพที่เลอะเทอะเหมือนเด็กอนุบาล นี่ยังไม่ทันเรียนเลยเลอะซะแล้ว หึ้ยยย ทำไมต้องมาทำเรื่องนี่อายต่อหน้าคนหล่อๆ ด้วย ภาพลักษณ์ฉันมันต้องแย่มากแน่ๆ T w T

" อ้าว... พี่สาวทำไมมอมแมมจังฮะ " ชายร่างเล็กอีกคนถามพร้อมส่งยิ้มหวานให้ ละลายจริงๆ นะเนี่ยยย♥ ..สีป้ายชื่อสีส้ม เป็นรุ่นน้องฉันนี่ * - *

" ... " -///- ขอเวลาคนสวยเขินแปบนึง
" พี่สาวผมยาวสวยดีจัง ผมชื่อโลนลิช ยินดีที่ได้รู้จักนะฮะ ^^ "
" เอ่อ.. จ้ะ พี่ชื่อกะเต็น ดีใจที่ได้รู้จักเธอนะ ^^ "
" งั้นผมไปก่อนนะฮะ เดี๋ยวพี่ไลท์จะรอแย่ บายครับพี่กะเต็น ^^ "
" จ้าาา ... "  

ร่างเล็กวิ่งจากไปพร้อมกับหันมาโบกมือแล้วยิ้มให้ เด็กคนนี้น่ารักน่าเหวี่ยงจริงๆ -///- เอ๊ะ !? ยัยหอมไปไหน หายไปแล้ว -0- สงสัยกลับไปที่ห้องแล้วละมั้ง อะไรกันเพื่อนคนนี้ ลากฉันมาแต่ไม่รอพากลับไปซะงั้น.. เห้อ -//-♥-------------------------

#มุมเล็กๆ ของไรเตอร์

 

เป็นยังไงกันบ้างคะ >< ก่อนอื่นต้องชี้แจงตรงนี้ไว้ก่อนเลยค่ะ
ในแต่ละตอนของไรเตอร์จะแต่งในสไตล์แบบนี้ซึ่งก็คือ สั้นเวอร์เลยใช่ไหมล่ะ5555
แนะนำว่ามองข้ามมันไปซะ! ติดตามกันไปเรื่อยๆ เลยนะคะ 

:-Daisy ✿