::ฮาหัวเกรียน...นักเรียนนายร้อยตำรวจ::

ลำดับตอนที่ #8 : จับ"กู"ใส่กระด้ง

จับ"กู"ใส่กระด้ง

สิ่งหนึ่งที่ทำให้นักเรียนนายร้อยแตกต่างจากนักศึกษามหา'ลัยก็คือ ปิดเทอมครับ

ตามปกติแล้วช่วงเวลาปิดเทอมของนักศึกษาเป็นช่วงเวลาที่ทุกคนจะต้องได้พักผ่อน... แต่สำหรับ นรต.แล้ว "เปล่าเลย"

ช่วงปิดเทอม ไม่ว่าจะเป็นเทอมที่ 1 หรือเทอมที่ 2 พวกเราจะถูกส่งไปปฏิบัติภารกิจต่างๆ ซึ่งเราเรียกกันว่า "ฝึกภาค"

อันที่จริงเราจะใช้คำว่าฝึกภาคกับเฉพาะการฝึกในเทอมปลายหรือช่วงปิดเทอม summer ... แต่ในที่นี้ก็ใช้กับปิดเทอมต้นโดยอนุโลม

ไม่รู้ว่าเป็นความซวยหรืออย่างไรก็ไม่ทราบกับรุ่นผม ที่ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา นรต.ชั้นปีที่ 1 เทอม 1 รุ่นก่อนๆเขาจะ "ว่าง" ไม่มีการฝึกภาคแต่อย่างใด ... แต่รุ่นผมมีนโยบายที่เกิดจากความหวังดี(แอบประสงค์ร้าย) ให้ไปเข้าอบรมหลักสูตร "โรงเรียนผู้นำ"...

ในใจก็คิด...กูปี 1 เอง...ทำไมไม่ส่งกูไป"โรงเรียนผู้ตาม"วะ

แล้วรู้มั้ยครับว่า "ครูใหญ่" ของโรงเรียนผู้นำนี้เป็นใคร ... "ท่านมหา" ครับ...

ด้วยความที่ผมเรียนกฎหมายมาบ้าง หลับหูหลับตาพอหลับพอตื่น แต่ก็รู้ดีครับว่าเราไม่ควรกล่าวถึงใครตรงๆ เช่นในกรณีนี้ บางท่านอาจจะทราบแล้วว่าผมหมายถึงใคร แต่ถ้ายังไม่ทราบ ผมก็มีคำใบ้ให้อีกครับ ... "ของปลอม"

"ท่านมหาปลอม" เป็นอาจารย์ใหญ่ของโรงเรียนผู้นำแห่งนี้ ... 

การที่เราได้เข้าไปอบรมในหลักสูตรของท่านนี้ เราต้องปฏิบัติเช่นเดียวกันท่าน แน่นอนว่าต้องถือศีลกินเจ แต่งกายสมถะ ... แต่ไม่ถึงกับต้องอาบน้ำ 5 ขันนะครับ ... อันนั้นออกแนว "มก" เกินไป นรต.ฮับบ่ด้ายยยย...

จาก นรต.ที่เคยใส่แต่ชุดฝึก รองเท้าคอมแบต ก็เลยต้องกลายมาเป็น "นักพรต" นุ่งขาว ห่มขาว ถือศีล กินผัก รักสงบ ค้นพบธรรมชาติ สะอาด ประหยัด ซื่อสัตย์ มีวินัย...ไชโย โห่ฮิ้ว...

ไฮไลท์ของ 3 วัน 4 คืนต่อจากนี้ไปอยู่ที่ "อาหาร" ครับ ... ที่นี่ไม่มีเนื้อสัตว์ให้เรากินเลย มีแต่ผักกับผัก ผักชิ้นสำคัญที่แย่งกันมากที่สุดก็หนีไม่พ้น "เห็ด" ครับ ... มันอร่อยจริงๆ

อันนี้ต้องขอชมเชยจากใจจริงว่า "อาหารมังสวิรัติ" ที่นี่อร่อยมากครับ...

แม้ท่านมหาปลอมจะเรียนจบโรงเรียนเสนาธิการทหารบกมา ประเมินสถานการณ์ข้าศึกไม่เคยผิดพลาด แต่ประเมินสถานการณ์ นรต.พลาดตั้งแต่ก้าวแรก

นักเรียนนายร้อยตำรวจมีคุณสมบัติพิเศษอย่างนึงครับคือเราจะเก่ง 3 ด้านหลักๆ พูดเก่ง นอนเก่ง และกินเก่ง...

อย่าคิดว่าเป็นเรื่องแสนธรรมดาของวัยกำลังกินกำลังนอน ... ใครไม่เคยสัมผัสคงไม่รู้ เอาเป็นว่าถ้าเราเกณฑ์ นรต.ซัก 1 รุ่นไปลงโออิชิบุฟเฟต์ ... ต่อให้เป็นแกรนด์โออิชิก็เจ๊งครับ...

อำนาจการทำลายล้างเหลือประมาณ

ปัญหาที่เกิดขึ้นกับโรงเรียนผู้นำแห่งนี้ก็คือ ... การเกิดสภาวะขาดแคลนอาหาร...

เจ้าหน้าที่คงประเมินสถานการณ์ผิดพลาดไป ... ไม่ใช่ว่ามีแต่ผักแล้ว นรต.จะไม่สน ... ก็เสือกทำกันซะอร่อยเหาะ ผักก็ผักเถอะครับ ไม่เหลือแม้อับละอองเรณู ... และยิ่งผักมันกินเท่าไหร่ก็ไม่แน่นท้อง ... นรต.ก็วนลูปสิครับ ตัก-กิน-เติม-กิน-ตัก-กิน-เติม กันอยู่อย่างนี้ไม่รู้จบสิ้น...

กิจกรรมน่าสนใจอย่างหนึ่งของโรงเรียนผู้นำแห่งนี้ก็คือการ "ขึ้นเขา-เข้าถ้ำ" ครับ ... เขาว่ากันว่าเราจะได้อะไรบางอย่างที่ไม่เคยได้จากการ"ขึ้นเขา-เข้าถ้ำ"ในตอนเช้าตรู่

พวกเราก็ต้องตื่นนอนตอนตี 4 กว่าๆเพื่อเดินขึ้นเขาให้ทันก่อน 6 โมงเช้าจะได้มองเห็นความสวยงามของอาทิตย์ยามเช้าบนยอดเขา...

แต่!ประเมินสถานการณ์ผิดพลาดกันอีกแล้วครับ ...

พอตี 4 ครึ่งปุ๊บเพลงทำลายจิตอาทิเช่น "ตื่นเถิดชาวไทย อย่าหลับไหลลุ่มหลง" ซึ่งจริงๆฟังแล้วผมก็เกิดคำถามว่า กูนอนพักผ่อนเนี่ย...มันลุ่มหลงตรงไหนวะ หรือแม้แต่ท่อน "ตื่นเถิดหนา อายนกกามันบ้าง..." ...ผมก็สงสัยอีกว่า นี่กูต้องรีบแหกขี้ตาไปหาหนอนแข่งกับมันใช่มั้ย?

ไม่ทันไรครับ ตี 5 ยังไม่ทันจะครึ่ง นรต.ทั้งหมดก็ถึงยอดเขากะทะ ... (ไม่รู้ว่าชื่อนี้ได้รับการรับรองในราชกิจจานุเบกษาจริงๆ หรือมหาท่านเรียกของท่านเอง) ... พวกเราไม่มีอะไรทำก็หามุมดีๆนอนหลับต่อมันซะดื้อๆ ... นอนรอดวงอาทิตย์

เกือบ 6 โมง มหาปลอมพร้อมกับเจ้าหน้าที่รุ่นป้าย่ายายก็ค่อยๆเดินลิ้นห้อยมาถึง...

เราเคารพธงชาติกันบนนั้น แต่ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมไม่รอให้ถึง 8 โมงก่อน ... พอเคารพธงเสร็จก็ทยอยกันไหลลงมาจากเขา

นรต.เด็กๆเหมือนเลียงผา กระโดดฉับๆไปหินก้อนนู้นทีก้อนนี้ที...ทิ้งป้าๆให้อยู่บนผาเดียวดายเช่นเดิม...เหมือนตอนที่ขึ้นมา

พอโดดเหยงๆกันลงมาถึงตีนเขา ถึงค่อยนึกขึ้นได้ว่าลืม "ป้าๆ" ไว้ข้างบน ก็ต้องวิ่งขึ้นเขากันใหม่ไปประคับประคองป้าๆเจ้าหน้าที่ลงมา ...

นี่เองอะไรบางอย่างที่ไม่เคยได้และได้มันมาจากการขึ้นเขาในตอนเช้าตรู่...ได้ขึ้นไปอีกรอบ... -_-'

วันถัดมาก็เป็นการ "เข้าถ้ำ" ...

ได้ยินมาว่าท่านมหาชอบขู่ผู้เข้ารับการอบรมว่า อาจจะเดินไปไม่ถึงถ้ำ ถ้าร่างกายไม่แข็งแรงพอ...

นรต.ก็นึกท้าทาย มันจะจริงซักแค่ไหนกันวะ...ขึ้นเขาเมื่อวานกูก็ได้อะไรบางอย่างมาทีนึงแล้ว เข้าถ้ำคราวนี้กูจะได้อะไรมาอีก

เมื่อทุกคนเริ่มต้นออกเดินทางในเวลาเช้าตรู่ไปสู่ถ้ำลึกลับ ... พวกเราก็ตั้งความหวังไว้ว่ามันคงจะพอเหนื่อยบ้าง ... แต่เมื่อไปถึงถ้ำแล้วทุกคนกลับรู้สึกว่าไอ้การกระโดดเหยงๆเหมือนเลียงผาลงจากเขายังเหนื่อยซะกว่า ... 

ลงไปในถ้ำก็นึกว่ามีอะไร กลางถ้ำมีแท่นบูชาอยู่แท่นนึง สักพักมหาปลอมกระโดดขึ้นยืนบนแท่นบูชา...เริ่มพิธีกรรมจุดเทียนอุดมการณ์...

แม้เจ้า...เหมือนเคยอ่านเจอในหนังสือเกี่ยวกับพวกขบวนการใต้ดิน พวกต้านชิงกู้หมิง พวกบอลเชวิคต่อต้านพระเจ้าซาร์... ชักงงๆว่าโรงเรียนนายร้อยตำรวจส่งพวกกูมาทำอะไรที่นี่...

ทุกคำพูดของมหาปลอมเหมือนกำลังจูงพวกเราเข้าสู่ลัทธิอะไรบางอย่าง...

คิดถึงบรรยากาศสิครับ ในถ้ำมืดๆอับๆขนาดกว้างพอๆกับโลตัสเอกซ์เพรส มีแท่นหินอยู่ตรงกลาง มีคนอยู่ประมาณร้อยกว่าคน ...ในมือทุกคนถือเทียนที่มีเปลวไฟริบหรี่...

ถ้าผมเป็นค้างคาวก็คงจะงง...ไอ้ลิงขนเกรียนพวกนี้มันทำอะไรกันอยู่วะ

เสร็จสิ้นพิธีกรรม...พวกเราก็รีบวิ่งรีบเดินกลับมาที่โรงเรียน...เพื่อทำกิจกรรมอื่นๆต่อไป

สำหรับการมาอบรมที่โรงเรียนผู้นำครั้งนี้ ... แบบสอบถามที่ทางโรงเรียนผู้นำให้กรอก ก็คงพอจะบ่งบอกให้ท่านมหาทราบได้บ้างนะครับว่า...กิจกรรมของท่านที่เป็นประโยชน์ต่อ นรต.มากที่สุดและ นรต.ประทับใจที่สุดคืออะไร

ขึ้นเขา?
เข้าถ้ำ?

ไม่ถูกเลยครับ

"มังสวิรัติ" ต่างหากครับ