~เลิฟ` ชัตเตอร์ ` เผลอรักเธอเข้าจนได้~

ลำดับตอนที่ #4 : ||ชะที่ 4 ~ ความลับของซาอิน~

ยองเซ  ดองวา  ชางวู  และเฮจิน ออกมาจากห้องผอ.เหลือเพียงซาอินเท่านั้นที่ยังอยู่ในห้อง

"ฮา ฮา ฮ่า  หน้าซีดเลยสิเจ๊  เพื่อนเจ๊อาจจะไม่รอด ^-^"  ดองวาพูดจากวนเฮจิน

"ฉันหน้าซีดแล้วมันไปหนักส่วนไหนของแกว่ะ - -" เฮจินไม่ยอมสวนกลับ  แต่ยังไม่ทันที่ดองวาจะเถียงต่อ

"กรี๊ดดดดดดดดด!!!อยู่นี่นี่เอง  พวกพี่อยู่ห้องไหนกันหรอค่ะ >-<" พวกสาวๆเข้ามารุมสัมภาษณ์ทั้งสามหนุ่ม  และทำเหมือนกับเธอไม่มีตัวตนอยู่ตรงนั้น  เฮจินจึงต้องเดินเหลี่ยงออกมา

"หึ  ทำยังกับพวกนั้นเป็นซุปเปอร์สตาร์งั้นและ  ไม่รู้ซาอินจะเป็นยังไงบ้างเนี่ย" เฮจินเดินบ่นลงมาจากชั้นบน

"จะปล่อยให้พวกนี้มาอยู่รร.เราไม่ได้นะค่ะ พ่อ"

"นี่มันที่รร.นะ บอกตั้งกี่หนแล้วว่าอย่าเรียกพ่อ =*="

"อยู่กันแค่สองคนจะเป็นไร  ไม่มีใครได้ยินสักหน่อย"

"ถึงอยู่รร.ก็ไม่ได้เดี๋ยวความแตก"  ซาอินทำท่าจะร้องไห้เพื่อเรียกร้องความสนใจจากพ่อของเธอ

"ก็ได้ๆ  อยู่กันแค่สองคนคงไม่เป็นไร"  แล้วเธอก็ทำสำเร็จ

ความลับสุดยอดที่ซาอินเป็นลูกสาวคนเดียวของผอ.นั้นมีเพียงเฮจินเพื่อนรักเท่านั้นที่รู้   ไม่ใช่ซิดันมีอีตามินจองด้วยที่ดันมารู้ความลับเข้า

"พ่อไม่อยากให้ใครมาว่าลูก  ว่าเป็นลูกผอ.จะทำอะไรก็ได้  แกมันยิ่งเป็นพวกชอบหาเรื่องอยู่เรื่อยอยู่ด้วย"

"พ่อไม่ต้องห่วงหรอกน่า   แต่พ่อต้องไล่พวกนั้นออกไปนะ"

"แล้วแกมีหลักฐานอะไรไปปรับปรำเขา?"

ตาย...จะให้ฉันบอกพ่อได้ไงว่าไปเที่ยวผับแล้วโดนหมอนั้นทำลามกเข้า  ไม่ได้นะ!!  ฉันได้โดนเฉ่งแน่ๆ

"เออ...หนูรู้มาและกันล่ะพ่อ"

"แต่พ่อว่าที่แกรู้มาคงเป็นแค่ข่าวลือเท่านั้นและ"

"ทำไมพ่อต้องเข้าข้างพวกนั้นด้วย - -^"

"พ่อไม่ได้เข้าข้าง   เอาเป็นว่าเชื่อพ่อและกันว่าพวกนั้นไม่ได้เป็นพวกลามกอะไรของแก"

"ค่ะ…"  ซาอินกัดฟันตอบ

กรี๊งงงงงงงงงง!!!!  "ครับท่านประธานคิม   ทุกอย่างเรียบร้อยดีครับ"  พ่อของซาอินวางสายโทรศัพท์

"ใครหรอพ่อ  ประธานคิม?"

"ประธานบริษัท ดิเร็กมอเตอร์   แล้วแกก็ไม่ต้องถามนะว่าเขาโทรมาทำไม"พ่อของซาอินพูดดักคอ

"โธ่!!  พ่ออ่ะรู้ใจกันไปซะหมด ^0^"

"ฮา  ฮา  ฮ่า..."  พ่อลูกหัวเราะมีความสุข

ยองเซ  ต้องวางแผนหนีมาเข้าห้องน้ำ  เพราะรำคาญพวกสาวๆที่ตามแจจนไม่มีเวลาส่วนตัว

"เฮ้ย!!  ยองเซเป็นอะไรเปล่าว่ะ  เดินเหม่ออยู่ได้"

"มีอะไรรึเปล่า  ยองเซ?"  ชางวูถาม

"ทำไมผอ.ถึงต้องเรียกยัยซาอินนั้นอยู่แค่คนเดียวว่ะ 6- -"

"ทำไมแกหึงหรอยองเซ  ฮา ฮา ฮ่า    ก็คงจะแค่ว่าตักเตือนอ่ะและ"

"ฉันว่าคงต้องมีอะไรสักอย่าง   ไม่งั้นทำไมไม่ให้เฮจินอยู่ด้วย"  ชางวูเองก็สงสัย

"น่านสิ!!   ฉันอยากรู้จริงๆว่าผอ.คุยอะไรกับยัยนั้น" ยองเซพูด

ที่หน้าประตูโรงเรียน

"เฮ้ย!! เป็นไงบ้างซาอิน"  เฮจินที่รออยู่ที่หน้าประตูโรงเรียนเรียกเพื่อน  แต่ซาอินทำหน้าเศร้าไม่พูดอะไร

"อย่าบอกนะว่า....โดนพ่อแกเฉ่งมาอ่ะ O-o"  ซาอินเงียบ

"จนได้เลย  แล้วพ่อแกว่าอะไรบ้างล่ะ"

"ป่าว  ฉันล้อเล่น  ฮา  ฮา  ฮ่า." 

"มันน่าเขกกะบาลไหมเนี่ย"  เฮจินทำท่าจะเขกหัวเธอ

"แต่พ่อฉันนะซิ   ดันไปเข้าข้างพวกนั้น   มันน่าเจ็บใจนัก -_-"

"ช่างมันเหอะ!!  เขาไม่รู้ว่าแกไปมีเรื่องกับพวกนั้นเมื่อคืนก็ดีเท่าไหร่แล้ว"

"โทษทีนะจ๊ะสาวๆ  สงสัยพวกพี่ต้องไปก่อนและ" ดองวาดูเวลาแล้วบอกลาสาวๆที่ร่ายล้อมเต็มไปหมด

"แล้วพี่ยองเซกับพี่ชางวูล่ะค่ะ  จะไม่บอกลากันหน่อยหรอ"

"ครับ  คงต้องรีบไปแล้วล่ะครับ" ยองเซอยากรีบไปจากตรงนี้เต็มที่

"ชางวู  แกจะไม่พูดไรหน่อยหรอว่ะ"

"ฉันจะไปเอารถนะ"

"เหอะ! ไอ้หมอนี่ไม่รู้จะเก็กไปถึงไหน"

รถซีตรองสีดำแล่นผ่านสองสาวที่ยืนดูพวกเขาอยู่

"ไปก่อนนะจ๊ะสาวๆ ^0^"ดองวาบอกลาทิ้งท้าย  ก่อนที่จะขึ้นรถที่ชางวูจอดรับ  ซาอินและ      เฮจินแอบมองอยู่ด้วยความหมั่นไส้

"นายดองวานั้นกะล่อนน่าดูเลยว่ะ  เชอะ!!! -/-"  เฮจินหมั่นไส้

"ส่วนนายชางวูนั้นก็ท่าจะเป็นเกย์  ไม่เห็นสนใจผู้หญิงคนไหนซักกะคน"

"เออว่ะ  ฮา  ฮา  ฮ่า"  เฮจินหัวเราะชอบใจคำพูดเพื่อน

"แล้วนายยองเซล่ะดูไม่สนผู้หญิงสักเท่าไหร่เหมือนกันนะ"

"แต่คงไม่ได้เป็นเกย์ชัวว์" ซาอินมั่นใจ

"เออ  น่านสิไม่งั้นคงไม่แต๊ะอั๋งแกหรอก  หรือว่าหมอนั้นสนใจแกคนเดียวว่ะ  ซาอิน *-*"

"แหวะ!!! แกเลิกพูดอะไรที่มันเป็นไปไม่ได้เหอะ "

"อย่าให้ฉันรู้นะ..ว่าใครเป็นคนหลอกพวกเราจะเอาให้น่วมเลย"  เสียงเด็กนร.กลุ่มหนึ่ง  ซาอินและเฮจินได้ยินรีบหลบไปมุมกำแพง

เช้าวันต่อมา

ซาอินมาถึงหน้าประตูโรงเรียนตรงไปที่นั่งประจำของเธอ  ที่ที่เธอและเฮจินนั่งเป็นประจำในตอนเช้า

"ป่านนี้แล้วทำไมยัยเฮจินยังไม่มาอีกนะเนี่ย - -/"  ซาอินบ่นพึมพำ

"ซาอิน!!!!" เธอหันควับตามเสียงเรียก

"มินจอง ô-ô" เสียงของซาอินตกใจ  ไม่คิดว่าเขาจะมาหาเธอ

"ฉันมีเรื่องให้เธอช่วยหน่อยหน่ะ"

"นายเป็นคนบอกเลิกฉันเอง...แล้วนายยังมีหน้ามาขอร้องให้ฉันช่วยอีกงั้นหรอ -.-"

"นะๆ  ตามฉันมาก่อนสิ   ตรงนี้คนมันเยอะ"

"ไม่อ่ะ  ฉันไม่ไป (- - )( - -)"

"เหอะน่า!!" 

มินจองคว้ามือข้างซ้ายของซาอินดึงเธอให้เดินตามไปที่มุมตึก   ยองเซที่เดินเข้ารร.มาผ่านมาเห็นเข้า  เขาจึงแอบตามทั้งสองคนไป   แต่มันไกลเกินกว่าที่เขาจะได้ยินทั้งสองคนนั้นคุยกัน

"โอ๊ย!!!  ฉันเจ็บนะ   นายมีอะไรก็ว่ามา"

"ฉันจะขอยืมเงินเธอสัก 3,000 วอน อ่ะ ^.^"

"ห๊า!!!!  นายจะบ้ารึไง  เงินตั้งเยอะแยะเรื่องไรฉันต้องให้นายด้วยล่ะ"

"แค่ยืมก่อนเอง  ที่เมื่อก่อนเธอยังให้ฉันได้เลย"

"นั้นมันเมื่อก่อน...แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้วย่ะ  แล้วอีกอย่างฉันเห็นนายบอกว่ายืม  แต่ก็ไม่เคยเห็นนายใช้ฉันสักครั้ง -*-"  ไม่รู้ว่าฉันคิดไงถึงไปสารภาพรักไอ้หมอนี่นะ

"เธออย่าลืมนะ!!  ว่าฉันกุมความลับเธออยู่"  ซาอินหน้าซีดลงทันที

"มันก็ใช่!!  แต่เราเลิกกันไปแล้ว  ก็ให้มันจบๆกันไปสิ  ข้าวของที่ให้ฉันก็ไม่เคยทวงคืนสักหน่อย( - -)"

"ถึงฉันจะเลิกกับเธอ   แต่ฉันก็ไม่ได้เป็นอัลไซเมอร์หนิ   ฉันจะไปประกาศให้ทั่วรร.เลยว่าเธอเป็นใคร"

"อย่านะ!!"  ซาอินตะโกนลั่น

"ก็ได้ๆ  แล้วฉันจะโอนไปให้แล้วกัน"

"ขอบใจจ๊ะ  ฉันรับรองว่าความลับของเธอจะยังคงเป็นความลับต่อไป ^,^"

 แล้วมินจองก็เดินไปทิ้งไว้เหลือแต่ซาอิน  ตาเธอเริ่มแดงกร่ำ... กลั้นน้ำใสใสที่ใหลออกมาจากดวงตาของเธอไม่อยู่

ปับ  ปับ  ปิเย้  ปิเย้   ปับ  ปับ  ปิเย้  ปิเย้!!!!!   เสียงโทรศัพท์มือถือเธอดังขึ้น

"ช่วยฉันด้วยเฮจิน  ฮือ  ฮือ  ฮือ T-T"

"เกิดไรขึ้นแล้วเธออยู่ไหนอ่ะ  เดี๋ยวฉันไปหา"

"ข้างตึก 4  " ติ๊ดดดด....ๆ  เธอสะอึ้กสะอื้น

ยองเซที่แอบดูอยู่  เขาหยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋าเป้

แชะ!!!!!!!!!!   ยองเซจ้องมองภาพหญิงสาวที่ร้องไห้  ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยเห็นมาก่อน  แต่เป็นครั้งที่สองแล้วที่เขาต้องเห็นผู้หญิงที่เข้มแข็งอย่างเธอต้องเสียน้ำตา

"ซาอิน!!!"  เสียงเฮจินตะโกนเรียก

"ใครทำแกร้องไห้เนี่ย  ซาอิน  อ๋อ...ไอ้มินจองใช่ไหม แกเสียน้ำตาให้มันกี่ครั้งแล้วเนี่ย  แล้วนี่มันทำไรแกฉันจะไปซัดมันเดี๋ยวนี้และ"

"ช่างมันเหอะ!!  เฮจิน"

"ได้  แต่แกต้องเล่าให้ฉันฟังให้หมด"  ซาอินเล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนรักฟัง

"ฉันว่าแล้ว  ว่าทำไมมันถึงยอมเลิกกับแกง่ายๆ  ทั้งที่แกก็ให้มันได้ทุกอย่าง  ที่แท้มันก็มีแผนไว้แล้วนี่เอง -_-"

"ฉันไม่น่าเลย  เฮจิน ฮือ.ฮือ T-T"

"ฉันไม่อยากให้แกเป็นแบบนี้เลยซาอิน…"

กรี๊งงงงงงงงงงงงง!!!! 

"ได้เวลาเข้าเรียนและ  เช็ดน้ำตาซะ  แกต้องเข้มแข็งเข้าไว้นะซาอิน"  เฮจินยื่นผ้าเช็ดหน้าให้เธอ

/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

~`จานสี`~

             
             ได้ลงตอน 4 สักที ^0^  ตอนที่แล้วๆมา...อาจจะสั้นไปนิดนะค่ะ  ต้องขอขอบคุงสำหรับข้อติชมและกัน เบญจะได้นำมาแก้ไขปรับปรุง  โฮะๆ  ส่วนตอนต่อๆไปจะพยายามเพิ่มให้เยอะกว่านี้ค่ะ..  
             สุดท้ายลืมม่ะได้!!!   ชอบม่ะชอบยังไงเชิญคอมเม้นได้เลยนะค่ะ หรือใครจะติดใบปลิวอารายก็เชิญได้ค่ะ  ถ้าว่างจะเข้าไปเยี่ยมค่ะ ^0^