~เลิฟ` ชัตเตอร์ ` เผลอรักเธอเข้าจนได้~

ลำดับตอนที่ #3 : ||ชะที่ 3 ~เด็กใหม่``รร.ยาบิ``

ปัง !ปัง !ปัง !  "ซาอินตื่นได้แล้วลูก  ปาเข้าไปกี่โมงแล้วเนี่ยยังไม่ตื่นอีก  ไอ้ลูกคนนี้.- -..." 

"เดี๋ยวค่อยตื่นก็ได้แม่ /-/ "  เสียงงัวเงียของซาอินขานรับ

"แกจะบ้ารึไง  นี่มันจะแปดโมงเช้าแล้วนะ"

"ห๊า!   ตะ..ตะ..ตายแน่!ฉัน   จะไปโรงเรียนทันไหมเนี่ย"  ซาอินตะโกนลั่น   ลุกขึ้นจากเตียงพึ่บ   เธอลนลานอาบน้ำ...ไม่ใช่ซิ  ต้องบอกว่า วิ่งผ่านน้ำ ถึงจะถูก โฮะๆ  เธอแต่งตัวและลงมาจากชั้นบน

"แม่ค่ะ  หนูไปโรงเรียนก่อนนะค่ะ"  พูดเสร็จเธอก็รีบวิ่งออกไปจากประตูบ้าน

"แล้วแกไม่กินข้าวก่อนรึไง"  แม่ของซาอินตะโกนถาม  แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงตอบรับใดใด

"ไปซะล่ะ  ไอ้ลูกคนนี้ ='= "  เธอพึมพำกับตัวเอง

ที่โรงเรียนมัธยมยาบิ

"คังซาอิน"  เสียงอาจารย์สอนคณิตสุดโหดเรียกขานชื่อ  ...////////////----เงียบ----////////////

"คังซาอิน"

"มาค่ะ"  เธอหอบแฮ่กๆ  เนื้อตัวชุ่มไปด้วยเหงื่อ  ที่เธอวิ่งหนีอาจารย์ปกครองมาจากหน้าประตูโรงเรียน

"นี่เธอเพิ่งมาเหรอเนี่ย?!?"

"ก็ใช่นะซิย่ะ   เห็นฉันมานานแล้วหรือไงล่ะ" เธออยากจะพูดออกมาดังๆ  แต่เธอก็ได้แต่คิดในใจ

"หนูตื่นสายอ่ะค่ะ"  ซาอินตอบ  เพราะมีเพียงเหตุผลเดียวเท่านั้น  สำหรับคำแก้ตัวของคนที่มาสายอย่างเธอ

"เอาเถอะ  เอาเถอะ  ไปนั่งที่เธอป่ะ"

ซาอินตรงไปนั่งที่ข้างๆของเฮจินที่เหลือว่างเพียงที่เดียว

"มาสายจนได้นะแก"  เฮจินพูดทักเพื่อนรัก    ซาอินยิ้มเจื่อนๆเป็นคำตอบ

"เออ...ใช่!"  ซาอินพูดเสียงดังลั่น  เพราะเธอนึกบางอย่างออกได้

ทุกคนหันมามองเธอเป็นสายตาเดียวกันรวมทั้งอาจารย์สุดโหดนั้นด้วย  ที่หันมามองเธอด้วยสายตาอำมหิตเหมือนเป็นสัณญาณบอก—ให้เธอระวังตัวให้ดี—   ซาอินนั่งเงียบไม่พูดอะไรอีก  ทั้งๆทีเธออยากจะพูดใจแทบขาด

กรี๊งงงงงงง….!!!   เสียงออดเวลาที่ดังขึ้น ราวกับเสียงสวรรค์สำหรับเธอ

"ค่อยยังชั่ว   อึดอัดจะตายอยู่ละ -*-"  ซาอินบ่น

"ว่าแต่แกเหอะ  มีอะไรจะคุยกับฉันย่ะ?"

"ก็ตุ้มหูสุดที่รักของฉันอ่ะซิ -/-  มันหายไปไหนไม่รู้อ่ะ  ฉันหาทั่วบ้านแล้วนะแก  แกเห็นบ้างป่ะ?"

"แล้วฉันจะไปเห็นได้ไงล่ะ  ฉันว่าแกทำมันหล่นหายเมื่อคืนแหงๆ"

"พูดถึงเมื่อคืนแล้วฉันยังโมโหไม่หาย - -;"

"เอาน่า  ช่างมานเหอะ"  เฮจินพยายามไม่ให้ซาอินรื้อฟื้น

"ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยอ่ะ   ว่าหนุ่มหล่อไฮโซขนาดนั้นจะมาอยู่โรงเรียนเรา"

"ช่ายๆ  หุ่นนะไม่อยากจะพูด  ยังกับนายแบบนะแก"  เสียงซุบซิบของรุ่นพี่กลุ่มหนึ่งที่เดินออกมาจากมุมตึก   ทำให้ฉันและเฮจินสังเกตเห็นบรรยากาศที่ดูคึกคักเป็นพิเศษ   โดยเฉพาะสาวๆที่พากันน่าระรื่นกันเป็นแถว

"เร็วๆซิ  เดี๋ยวไปไม่ทันหรอก"

"โอ๊ย!"  ซาอินร้องลั่น

เมื่อรุ่นน้องคนหนึ่งทะเล่อทะลั่กมาชนเธอเข้าอย่างจัง   เธอล้มลงกระแทกพื้นกระโปรงแทบเปิด   สายตานับร้อยคู่ที่จ้องมองเธอ  แล้วเธอก็รุกขึ้นปัดกระโปรงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"ขอโทษนะค่ะ  หนูไม่ทันมองอ่ะค่ะ"  หญิงสาวทำหน้าตาใสซื่อขอโทษเธฮ

"ไม่เป็นไรหรอก  แค่กระโปรงฉันไม่เปิดก็พอและ -,-"

"ไม่งั้นความแตกแน่ๆเลย   ยัยซาอิน  ว่าเธอใส่กกน.ลายคิดตี้   ฮา ฮา ฮ่า"  เฮจินหัวเราะสะใจที่ได้แหย่เพื่อน

"อย่าให้ถึงตาฉันบ้างและกัน   หัวเราะทีหลังดังกว่าว้อย!"  ซาอินพูดแล้วหันไปบอกรุ่นน้อง

"วันหลังก็เดินดูตาม้าตาเรือหน่อยแล้วกัน   นี่ถ้าไม่ใช่พี่เธอคงไม่รอดหรอก ^-^"

"ค่ะ งั้นหนูขอตัวก่อนนะค่ะ" หญิงสาวรีบร้อนวิ่งตามเพื่อนไป

"เฮ!!  เดี๋ยวก่อนดิ"

"ค่ะ 6- -"

"เกิดอะไรขึ้นเหรอ  และจะรีบวิ่งไปไหน?" ต่อมอยากรู้ของซาอินกำลังทามงาน

"คือโรงเรียนเรามีหนุ่มหล่อเข้ามาค่ะ  ตอนนี้กำลังคุยอยู่ที่ห้องผอ.  หนูเลยจะไปดูสักหน่อย    ไปก่อนนะค่ะ >.<"

"หนุ่มหล่องั้นหรอ   จะหล่อแค่ไหนเชียวว่ะ  แห่กันไปยังกะจะไปขอหวย"

"อยากรู้ม่ะว่าหล่อขนาดไหน *-*"  เฮจินตาเป็นประกายพยักหน้าชวนซาอิน

ที่หน้าห้องผอ.

บรรยากาศเต็มไปด้วยเด็กนร.สาวๆที่มาออแอมุงดูกันเต็มหน้าห้องไปหมด  จนแทบไม่มีที่เหลือให้ซาอินและเฮจินแทรกเข้าไปมองหนุ่มหล่อผ่านประตูที่เป็นกระจกเลยสักนิด      ซาอินนึกอะไรบางอย่างออก

"ต๊ายยยย...!!! นั่น!! เรนมาอยู่หน้ารร.เราอ่ะแก >0<" ซาอินตะโกนลั่น   เด็กนร.พากันวิ่งออกไปดูที่หน้ารร.    หน้าห้องผอ.จึงเหลือเพียงซาอินและเฮจิน...

"ไหนย่ะ  ไหน!!  ฉันยังไม่เห็นเลย(- - )( - -)"  เฮจินตกใจ

"ถึงตาฉันบ้างล่ะ  ขนาดแกยังหลงกลฉันเลยว้อย  พวกแกไม่ทันฉันหรอกย่ะ  ฮา ฮา ฮ่า" ซาอินหัวเราะชอบใจอย่างแรง

ซาอินหลบข้างประตูแล้วก็ชะเง้อมองหนุ่มหล่อ   แต่ยังไม่ทันที่จะได้มอง

พลั่ก!!!  ประตูเปิดออกปะทะกับหน้าของเธอเข้าอย่างจัง    ซาอินหน้าแดงก่ำ  ไม่ใช่เพราะความอาย  แต่เป็นเพราะประตูเจ้ากรรมบานนั้น

"อ้าว  นี่มันยัยป้านิ่ 6- -" 

"หนอย...ไอ้นี่เสียงคุ้นๆแฮะ"  ซาอินเงยหน้าขึ้นมอง

"เออ จริงๆด้วยแฮะ  นี่เธออยู่โรงเรียนนี้เหรอเนี่ย"  ดองวาพูด  แต่ชางวูยังคงมาดขรึมไว้

"มาครบแก๊งเลยแฮะ - -a"  เฮจินเกาหัว

"ไอ้จอมลามก  ไอ้บ้ากาม  พวกแกมาทำมิดีมิร้ายอะไรที่รร.ฉันย่ะ"  แล้วนี้มันวันซวยอะไรของฉันเนี่ย

"โอโห้!! O.o พูดซะไม่มีดีเลยนะนั่น"  ยองเซพูดขึ้น

"มีอะไรกัน?"  เสียงหนึ่งที่ดังมาจากในห้องผอ.  ใช่...ไม่ใช่เสียงใคร  นอกจากผอ.นั้นเอง

"เออ  ผอ.ค่ะ"  รู้สึกกระดากปากไงไม่รู้แฮะ

"ผอ.จะให้สามคนนี้มาป้วนเปี้ยนในรร.ของเราไม่ได้นะค่ะ  ไม่งั้นจะหาว่าหนูไม่เตือน"

"ใช่ค่ะผอ.  สามคนเนี้ย  คือพวกโรคจิต  ลามก  ล่อลวงเด็กสาวไปข่มขื่น" เฮจินช่วยเพื่อนอีกแรง

"เว่อร์และเจ๊   พวกโรคจิตก็คือพวกเจ๊นั่นและ  ชอบใส่ร้ายคนอื่น" ดองวาพูดและมองหน้าเฮจิน

"พอๆแล้วพวกเธอรู้ได้ยังไงว่าสามคนนี้คือพวกโรคจิต"

"ตอบไม่ได้ละซิ"  ยองเซมองหน้าซาอิน

"เอาเป็นว่า พวกเธอรู้ไว้นะว่า  สามคนนี้จะมาเป็นเด็กใหม่ของรร.ยาบิ"

"ห๊า!!!! O.O "ซาอินและเฮจินอุทานขึ้นพร้อมกัน

"ออกกันไปได้และ  แต่เธออยู่ก่อน  คังซาอิน"

"ค่ะ...ผอ."

////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

~จานสี~

          หวาดดีทุกคนนะค่ะ!!  ขอบคุงนะค่ะที่เข้ามาอ่าน  ชอบไม่ชอบยังไงติชมได้เลยค่ะ  ยินดีรับฟัง อิอิ จะพยายามอัพไวไว ล่ะกัน....
          จะสอบแอดมิสอยู่ล่ะ  ช้านยังไม่ได้เตรียมตัวเลย โฮะๆ
***สุดท้ายเป็นกำลังจายห้ายเพื่อนๆที่สอบเข้ามหาลัยปีนี้เหมือนกานและกัน