คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ||ชะที่ 2 ~ฉันไม่ปล่อยเธอไว้แน่ ยัยซาอิน!![rewrite]
เย็นวันเดียวกันนั้น
"ยัยเฮจินมันนัดฉันมาตอน 2 ทุ่มทำไมนะ แล้วนัดออกมาได้ตรงซอยเปลี่ยวๆ น่ากลัวชะมัด-*- "
"แบร่!!!!!" เสียงหนึ่งที่ดังขึ้นเบื้องหลังของซาอิน
"กรี๊ด!!!!" ซาอินวี้ดร้องสุดเสียง กระโดดโลดเต้นไม่เป็นท่า
"ฮ่าๆ ฉันว่าแกตอนนี้น่ากลัวยิ่งกว่าผีอีกว่ะ" เฮจินหัวเราะท้องแข็ง ซาอินหน้าบึ้งตึงที่เสียท่าให้เฮจิน
“โอ๋ๆ ขอโทษน้า ล้อเล่นนิดเดียวเอง ป่ะๆ ไปสนุกกัน” ซาอินเริ่มเปลี่ยนสีหน้ามาเป็นปกติ
"เดี๋ยวๆ ไปไหนแกยังไม่ได้บอกฉันเลย "
"โฮะๆ ยุทธการนี้เราใช้ชื่อว่า......ดริ้งเพื่อลืมเธอ"
เฮจินพูดพร้อมกับทำท่าทางยักคิ้ว
"หา! ดริ้งเพื่อลืมเธอ อะไรว่ะ 6-_-"
"อ้าวววว...ก็แกอกหักไง คนอกหักเขาก็ไปดริ้งกันทั้งนั้นล่ะ ไม่ต้องพูดมาก ฉันพาไปเอง "
เฮจินฉุดกระชากซาอินมาจนถึงหน้าผับจนได้
"โห.O-o....ผับใหญ่ใช้ได้เลยนะเนี่ย"
ซาอินตาโตขึ้นทันทีที่มาถึงหน้าผับ
"ผับเนี่ยเพิ่งเปิดเลยนะย่ะ โฮะๆ หนุ่มเพียบแน่งานนี้"
เฮจินพูดพร้อมกับเช็ดน้ำลายตัวเอง
My humps My humps My humps My humps My humps…
เสียง 2 สาวที่ร้องคลอไปตามจังหวะดนตรีเมื่อเข้ามาถึงในผับ แสงไฟหลากสีที่ส่องประกายวูบวาบภายใน หนุ่มสาวมากมายที่พากันแด้นซ์กระจายด้วยท่าเต้นพิลึก ทั้งคู่มองหาที่นั่งที่ดูแน่นเอี้ยดไปหมด เมื่อเฮจินเห็นที่นั่ง เธอไม่รอช้าลากซาอินตามไปอย่างรวดเร็วราวกับว่าทั้งผับเหลือที่นั่งเพียงที่เดียว ความจริงแล้ว เพราะเรดาร์ของเธอมันส่งสัญญาณว่าด้านหลังโต๊ะนั้นมีหนุ่มหล่อกลุ่มหนึ่งนั่งอยู่ต่างหาก
"รับอะไรดีครับ"
พนักงานเสริฟที่ตรงดิ่งเข้ามาถาม
"ขอเป็นวิสกี้ 2 ขวดค่ะ"
ซาอินสั่ง
"นี่ แกเห็นไหมว่ะ หนุ่มหล่อด้านหลัง หล่อโ-ค-ต-ร…โดนใจฉันเลยอ่ะแก >-< "
เฮจินบอกเพื่อนรัก แต่ซาอินไม่สนใจเลยสักนิด มีเพียงเครื่องดื่มตรงหน้าเท่านั้นที่เธอสนใจที่สุดตอนนี้
"เฮ้ย! จะบ้ารึไง เหล้านะเว้ยไม่ใช่น้ำเปล่า กระดกพรวดๆแบบนั้นอ่ะ -_- "
"ฉันอยากจะดื่ม ดื่มให้มันลืมโลกนี้ไปเลย" น้ำตาเธอไหลพรากอย่างไม่ขาดสาย
"เออ..ดี งั้นแกดื่มไปเลยนะ ให้มันรู้ไปว่าแกจะลืมไอ้หมอนั้นไม่ได้ ทิ้งความอ่อนแอของแกไปในคืนนี้ให้หมด แล้วกลับมาเป็น คังซาอิน ที่ไม่เคยยอมใครในเช้าวันใหม่เหมือนเดิม"
เฮจินพูดปลอบเพื่อนรัก
ซาอินดื่มเหล้าไปร้องไห้ไปโดยไม่สนใจสายตาคู่หนึ่งที่จับจ้องมาที่เธอจากโต๊ะด้านหลัง
"มองไรว่ะ! ยองเซ อ๋อ....สาวน้อยโต๊ะข้างๆนี้เอง"
ดองวา หนุ่มหล่อพูดขึ้น
"แค่ผู้ชายคนเดียวไม่รู้จะฟูมฟายไปทำไม"
ชางวู หนุ่มหล่อมาดขรึม พูดเสริม
"หรือว่าแกสนใจจะดามอกยัยนั้นล่ะ ยองเซ"
ดองวาพูดแหย่เพื่อน
"ใครว่าฉันสนใจยัยนั่นล่ะ ที่ฉันสนใจคือตุ้มหูของยัยนั้นต่างหาก =-= "
"ฮะ!! ดองวาและชางวู อุทานขึ้นพร้อมกัน"
"ฉันว่าตุ้มหูยัยนั้นเหมือนตุ้มหูแม่ฉันว่ะ"
ยองเซพูดเฉลยข้อสงสัยของเพื่อน
"เหอๆ ท่าจะบ้าแฮะ ไอ้หมอนี้"
ดองวาบ่นพึมพำ
"ซาอิน ฉันว่าหนุ่มโต๊ะนั้น เขามองแกนะ"
"เหรอ - - "
ซาอินไม่สนใจ รุกขึ้นจะสั่งเหล้าต่อ เป็นจังหวะเดียวกับที่หนุ่มลามกคนหนึ่งเอามือมาบีบก้นซาอินเข้า แล้วรีบเดินหนีไป ซาอินสะดุ้งตกใจ หันควับไปมองโต๊ะด้านหลัง สายตาของเธอปะทะกับสายตาของยองเซพอดี ตอนนี้หน้าเธอเอาเรื่องสุดๆ
"หนอย....ไอ้ลามก กล้าดียังไงมิทราบถึงได้ทำกับฉันแบบนี้ ไม่รู้ซะแล้วว่าฉันอ่ะเป็นใคร +-+"
ยองเซไม่รีรอสวนกลับไปทันที
"เธอเป็นใครฉันไม่สนหรอกนะ ว่าแต่เธออ่ะบ้ารึปล่าว อยู่ดีๆมาด่าฉันเนี่ย จะด่ากันอ่ะ ช่วยบอกเหตุผลหน่อยได้ไหมป้า" ชายหนุ่มตะคอกกลับ
"ป้าเหรอ หนอย....."
"อะไรกันซาอิน"
เฮจินถามอย่างงุนงง
"สงสัยโดนแฟนทิ้งแล้วพาลว่ะ ฮะ ฮะ ฮะ "
ดองวาพูดขึ้น
"ก็เพราะโลกนี้มันมีแต่พวกผู้ชายเลวๆอย่างพวกแกไง ไอ้ทุเรศ ไอ้บ้ากาม"
ซาอินยังไม่หยุด
"แล้วตกลงมันอะไรกันแน่เนี่ย"
เฮจินยังสงสัย
"ก็ไอ้ลามกนี้ มันมาจับก้นฉันอ่ะ"
ซาอินพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปที่ยองเซ
"เฮ้ย!! จะบ้ารึไง ดูสารรูปตัวเองก่อนเถอะ น่าจับงั้นล่ะ"
"ทำไม อย่างฉันมันเป็นยังไง พูดให้ดีๆนะเว้ย!"
"แล้วบ้านเธอไม่มีกระจกส่องรึไงล่ะ ถึงต้องมาถามฉันอ่ะ"
ยองเซพูดพร้อมกับทำหน้ากวนสุดๆ
ซาอินไม่พูดพร่ำทำเพลง กำหมัดแน่นแล้วตะบันไปที่หน้าอันหล่อเหลาของชายหนุ่ม จนหงายหลังล้มไปกับพื้น โครมมมมม!!! บรรยากาศในผับเงียบสงบ แสงไฟดับลงต่างจากเมื่อกี้อย่างสินเชิง ส่วนดองวาและชางวูอึ้งจนพูดไม่ออก
" 0-o "
"จำไว้นะ นายจับก้นฉันได้ ฉันก็ตะบันหน้านายได้เหมือนกัน"
ซาอินพูดทิ้งท้ายก่อนที่จะเดินออกมาจากผับพร้อมกับเฮจิน
"ผู้หญิงอะไร แม่งมือหนักชะมัด ฉันไม่ปล่อยเธอไว้แน่ ยัยซาอิน"
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
ความคิดเห็น