พลิกตำนานนิทาน แอ๊บแบ๊ว เป็น พิศดาร มาแรง?

ลำดับตอนที่ #2 : เจ้าชายกบ(เวอร์ชั่นพิศดาร)

เจ้าชายกบ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว นานจนจำไม่ได้ (เวอร์ชั่นเก่า - -) มีเจ้าหญิงอยู่องค์หนึ่ง สวยสด (ไม่ใช่ผักนะ - -)งดงาม  กำลังรับประธาน dinner อยู่
 
แต่เกิดข้าศึกโจมตี บึ้ม!!!!! ทรงตรงดิ่งไปที่ห้องน้ำ อย่างรีบเร่ง เมื่อไปถึงห้องน้ำ ก็ไปสะดุดตากับเจ้ากบตัวหนึ่งอยู่ในโถส้วม (เยี่ยมเลย)
 

 เจ้าหญิงจึงพูดภาษากบ “ อ๊อด อ๊อด อ๊อด แอ๊ด อ๊อด”
 แปล เจ้าออกไปเดี๋ยวนี้

 (เจ้าหญิงนี่พูดได้หลายภาษานะนับถือ ๆเทพจริง พี่)

 เจ้ากบจึงบอกว่า   “แอ๊ด อบ แอ๊ด อ๊ากก”
แปล นี่ที่หยู่ข้า วะฮะฮ้า

แต่ไม่ทันหัวเราะจบเจ้ากบก็ถูกเตะจากบาทาอันทรงพลัง ไปในบันดล

ทันใดนั้นเจ้ากบตัวน้อยตัวนิดได้หล่นไปในบ่อน้ำแห่งหนึ่ง ซึ่งมีแต่สี

เหลืองอร่าม (คงจะรู้นะว่าคืออะไร) ขณะนั้นเจ้ากบได้เหลือบไปเห็นก้อน

เหลืองอรามงามตา ก็เลยคว้าเก็บเอาไว้ กะจะเอาไปฝากเจ้าหญิง ….

เมื่อเจ้าหญิงเสร็จภารกิจแล้วก็ได้ออกมาจากห้องน้ำแล้วดันไปเจอเจ้ากบ


เหลืองอร่ามงามตา เจ้าหญิงเกิดตกหลุมรัก เลยส่งสายตาปิ้ง ปิ้ง !! ไปที่

เจ้ากบ เจ้ากบเห็นทันใดนั้น ก็เริ่มเปลี่ยนสีหน้าเป็นขยะแขยง -__-

แล้วได้โยนก้องเหลืองอร่ามที่เก็บมาได้ ขว้างใส่เจ้าหญิง (โหดร้ายยย

แต่สะใจดี555) แต่ผิดคาด = = เจ้าหญิงกลับดีพระทัยมากมาย (ดีใจนั้นเอง)

ก็ทรงรีบจัดการกินก้อนเหลืองอร่าม (ขี้)

แต่ถึงอย่างไร เจ้าหญิงก็ได้อ้อนวอนเจ้ากบ “ ข้าขอจุมพิตกับเจ้าได้ไหม”

กบถึงกับพงะ แล้วตอบไปว่า “เอาจริงดิ กบนะ ไม่ใช่หมานุด” 

เจ้าหญิงตอบไปว่า “ข้าชอบ ตัวเหลืองอร่าม + กลิ่น”

กบจึงตอบไปว่า “งั้นก็ตามใจ T^T”

ทันใดนั้น เจ้าหญิงได้จุมพิตกับกบ แล้วรีบถอยออกห่างๆอย่างรวดเร็ว
 
เพราะอะไรนั้น เพราเจ้าหญิงได้กลายเป็นงูยักษ์

อะนาคอนด้า “ข้าจะอยู่กับเจ้าตลอดไป กิ้วๆ ยี๊ ฮ่าๆ”
 
เจ้ากบถึงกับตาถลนออกมา (555 น่าสงสาร) รีบวิ่งหนีงูด้วยความกลัวสุดขีด ของหัวใจ …. ยี๊ ฮ่าๆๆ

ทำให้ทุกๆวันนี้ กบจึงกลัวงู >>>>>>>>>>งู กิน กบ >>>>>>>>>>>>>>เฒ่าหัวงู (เกี่ยวไหม 555 น่าจะเกี่ยวนะ :)



ทำแบบทดสอบกันก่อนจากจากกัน >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>




ปล.เม้นวันละนิดบริหารปลายนิ้วมือ :))  ไม่เม้นไม่ลงต่อนะค่ะ เม้นเพียงแค่ 1 เม้น จะรีบลงต่อให้เลย :))