>>{ยัยแสบสุดซ่าส์กับตาบ้าเพลบอย}<<

ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้น!!!

สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อ เซนค่ะ อายุ 16 อยู่ ม.4 และนี่ก็เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของชั้น ม.4 ฉันมีพี่ชายชื่อ เค และตอนนี้ฉันกำลังจะฆ่ามัน เพราะมันทำให้ฉันสาย อ๊ากกกกกกก

"เฮ้ย แกจะทำไรฉัน บ้าเหรอ" พี่เคกระโดดหลบฉันที่กำลังจะเข้าไปงับหัวเขาเป็นอาหารเช้า ด้วยเหตุผลเดิมที่ได้บอกไปข้างต้น-_-*
"ก็พี่เคอ่ะ  เซนเสร็จตั้งแต่6 โมง นั่งรอเป็นชั่วโมงแล้ว ทำไรอยู่ฟร่ะ ช้าชะมัด ถ้าเซนต้องไปสายตั้งแต่วันแรกนะ พี่ตายแน่พี่เค" ใช่สิคะ ถ้าฉันโดนทำโทษตั้งแต่วันแรก ฉันจะฆ่าพี่เคให้ดู มัวแต่ทำไรอยู่ก็ไม่รู้กว่าจะเสร็จปาเข้าไป7 โมง อีก10นาทีประตู โรงเรียนก็จะปิดแล้ว พี่เคมันจะรู้บ้างมั้ย ว่าฉันน่ะซี้กับอาจารย์ห้องปกครองครบทุกคนแล้ว ฉันยังไม่อยากเข้าไปทักทายพวกท่านตั้งแต่วันแรกนะ!!!

"เอ้า มัวแต่ยืนทำหน้าเป็นหมาโดนตัดหางแบบนั้นแล้วเมื่อไรจะได้ไปห๊ะ" กำ มันยังมีหน้ามาด่าฉันอีก ใครกันแน่วะที่ทำให้สายอ่ะ  ฉันคิดพร้อมเดินขึ้นรถเครื่องสุดเท่ห์ของพี่เคด้วยท่าทางที่เรียกได้ว่า..โคตรสะดีดสะดิ้ง!-_,-

"แว้กกก พี่จะพาเซนไปโรงเรียนหรือนรกเนี่ย จะขับเร็วไปตายโค้งไหนห๊ะ" 
"อ้าวก็แกรีบไม่ใช่เหรอ เนี่ยเหลืออีก5นาที ประตูปิด จะไปไหมโรงเรียนน่ะ"
"ไปดิแต่ขับช้าๆหน่อยก็ได้ฉันยังอยากจบม.6นะ ไม่ใช่ตายตอนม.4" ฉันแหกปากโต้สายลมเพื่อเถียงไอ้พี่เคที่กวนประสาทฉันไม่เลือก ถึงแม้ตอนนี้เราจะอยู่บนรถที่วิ่งด้วยความเร็ว120 กม./ชม.ก็ตาม!!!

และแล้วฉันก็มาถึงหน้าโรงเรียน โดยเหลืออีก 2นาทีประตูจะปิด ส่วนพี่เคตอนนี้ขับรถเข้าไปในโรงเรียนแล้ว ปล่อยให้ฉันเดินเข้าโรงเรียนเอง ช่างเป็นพี่ที่ประเสริฐจริงๆ-__-^^

"แฮ่กๆๆๆ"  ฉันเดินเข้าโรงเรียนมาด้วยความเหนื่อย เฮ้อออออ โชคดีที่มาทัน ไม่งั้นอาจจะเกิดฆาตกรรมโหดขึ้นก็ได้เพราะอาจารย์ปกครองทั้งหลายน่ะ โหดน้อยซะที่ไหนล่ะ

ตอนนี้ฉันเข้ามาใน ร.ร. และกำลังมองหาเพื่อนของฉัน อ๊ะ!นั่นเจอแล้ว +_+ สงสัยพวกมันคงมองหาฉันอยู่หันซ้ายหันขวากัน น่าเวียนหัวแทนจริงๆ โหะๆคงจะคิดถึงเพื่อนคนสวยคนนี้มากอ่ะเด้!!*w*
 "เฮ้ยยยย ไอจิ๊บ ไอโม ไอเนล รอนานป่าววะ" ฉันทักพวกมันด้วยความสดชื่น ช่างเป็นการทักทายยามเช้าที่สุภาพมากมาย -_-

"เออ! พวกเรารอแกไม่นานหรอกแค่ชั่วโมงกว่าๆเอง" ไอเนลพูดเชิงประชดใส่ฉัน  ไอเนลเป็นเพื่อนรักฉันตั้งแต่ ม.1 มันหน้าตาโคตรสวยเลย เวลาเดินไปไหนกับมันต้องช่วยมันไล่พวกหน้าหม้อตลอด แต่ไม่ใช่ว่าฉันไม่สวยนะ! แต่อาจเป็นเพราะนิสัยสุภาพเรียบร้อยราวกับผ้ายับๆที่กระทืบแล้วพับไว้ล่ะมั้ง ก็เลยมีน้อยคนจะกล้ายุ่งกับฉัน แต่ก็นะ ฉันน่ะ ยัยตัวแสบประจำโรงเรียนปีที่แล้วเชียวนะ!!

อะไรนะO_O อ๋อ! ไม่เข้าใจว่ายัยตัวแสบคืออะไรเหรอ ต๊าย!บ้านนอกจัง!!>[]<

เดี๋ยวคนสวยคนนี้จะอธิบายให้ฟังนะเคอะ

....ยัยตัวแสบประจำโรงเรียนเป็นตำแหน่งวิปลาสที่ผู้ก่อตั้งโรงเรียนใช้สมองสุดแสนอัจฉรียะบัญญัติไว้ มันเป็นตำแหน่งของเด็กผู้หญิงม.3ที่หน้าตาดี(เริ่มนอกเรื่อง) และมีความบ้าในสายเลือดมากกว่าคนปกติธรรมดา รวมถึงต้องมีดีกรีความโหดเถื่อนเกินกุลสตรี(น)ใดๆในโลกา การจะเป็นนั้นก็ไม่ยากเลย คือการผ่านด่านมหาประลัยของรุ่นพี่ที่เป็นยัยตัวแสบคนเก่าให้ได้ ประทานโทษเถอะค่ะคุณผู้อ่าน ปีฉันน่ะ ไอ้รุ่นพี่ที่เคารพถือว่าเป็นคนที่โหดที่สุดในรอบ5ปีเลยนะ!!!!แต่ด้วยความสวย...เอ่อ ความเถื่อน!!ที่ฉันมีทำให้สามารถช่วงชิงเอาตำแหน่งนี้มาครอบครองได้อย่างง่ายดาย(จบการทดสอบต้องนอนแหมบในโรงบาล2เดือนเต็ม!!!) แต่ตอนนี้ฉันได้หลุดพ้นจากตำแหน่งโลกาวินาศนั่นแล้ว

....เพราะฉันได้มอบตำแหน่งนี้ให้ยัยรุ่นน้องถึก!!(พอๆกับฉัน) ก็เพราะฉันจบม.3แล้วน่ะสิ เลยโดนถีบออกจากตำแหน่ง อีกอย่าง คุณแม่ขอร้อง!! ก่อนตายแม่อิชั้นท่านได้ขอร้องให้ฉันออกจากตำแหน่งนี้เป็นการด่วน เพราะต่อไปจะไม่มีใครคอยทำแผลและเย็บเสื้อที่ขาดเป็นประจำ เนื่องจากฝ่าดงตรีนของนักเลงต่างโรงเรียนได้ทุกวัน!!! ก็แม่ฉันจะตายแล้วนี่ ใครจะอยู่ทำให้ล่ะT[]T ถึงกระนั้นก็ไม่มีชายใดกล้าย่างกรายมาเจ๊าะแจ๊ะกับฉันสักคน กลัวอะไรกันนักก็ไม่รู้!!!-_-* ฮึ่มๆ!

"เนลก็อย่าพูดแบบนั้นสิ เดี๋ยวเซนก็โกรธเอาหรอก" ไอจิ๊บ เด็กสาวหน้าตาน่ารักราวเทพธิดาพยากรณ์(เกี่ยวเหรอ)แถมนิสัยเรียบร้อยพูดขึ้น มันเป็นเพื่อนฉันพร้อมเนล ไม่รู้มันคบพวกเราได้ไงตั้งนาน ในกลุ่มเรามีแต่พวกบ้า ท้าตรีน!! ซึ่งต่างกับมันราวฟ้ากับก้นเหว เวลาอยู่ด้วยกันเหมือนนางฟ้าในหมู่โจร มันเป็นลูกคุณหนูพ่อเป็นนักธุระกิจชื่อดัง ถังเงินถังทองของกลุ่มเราเลยทีเดียว

"เฮ้ย! พวกแกอ่ะจะคุยกันอีกนานไหมเขาเข้าแถวกันหมดแล้วนะโว้ย" ไอโม ไอนี่ก็อีกคน มันคบฉันตอนม.2 นิสัยไอนี่คล้ายๆฉัน แต่มันออกแนวโหดกว่าเยอะ ฉันน่ะ'แค่'แสบค่ะ!!(มันกล้าใช้คำว่าแค่!!!)

จากนั้นฉันก็เดินไปเข้าแถวพร้อมพวกมัน  แล้วก็นั่งเรียนอย่างตั้งใจมาก(ประชด) ในขณะที่ฉันกะไอโมนั่งคุยกันในห้องเรียนตอนชั่วโมงภาษาไทย ไอเนลก็ได้ไปเข้าเฝ้าพระอินทร์เรียบร้อยแล้ว ส่วนไอจิ๊บน่ะเหรอ  หึหึ นั่งจ้องกระดานเป็นบ้าเป็นหลังฉันว่าถ้ามันเข้าไปอยู่ในกระดานได้มันทำแล้วนะนั่น ฮ่าๆ

ออดดดดดดดดดดดดดด

โอ้วววว เสียงสวรรค์ ถึงเวลาจุกอาหารเข้าท้องแล้ว ฉันไม่ได้ตะกละนะ ไม่ได้เห็นแก่กินด้วย เชื่อกันหน่อยเซ่!!!T[]T

"ไปกินข้าวกันเหอะ ไอเซน ไอเนล ไอจิ๊บ" ไอโมตบโต๊ะดังป๊าบทำเอาไอเนลสะดุ้งเฮือกเช็ดน้ำลายที่ย้อยตรงมุมปากแทบไม่ทัน อุบาทว์มากเพื่อนฉัน-_-


ณ โรงอาหาร

"เฮ้ออออ เซ็งว่ะไม่มีไรทำเลย"ไอเนลพูดขึ้นหลังจากเรากินข้าวเสร็จก็มานั่งเผาผลาญอาหารกันใต้ต้นหูกวาง ฉันถอดMp3ออกจากรูหูเพื่อคุยกับเพื่อนๆ

"เออจริง ตั้งแต่ไอแว่นนัท ย้าย ร.ร. ไปไม่มีไรทำหนุกๆเลย" ฉันเสริมขึ้น ไอแว่นนัทคือเด็กนักเรียนคนหนึ่งที่พวกเรามักหาเรื่องแกล้งบ่อยๆจนมันทนไม่ได้หรือไงไม่รู้เลยย้าย ร.ร. ไปเลย นึกถึงมันแล้วขำ อุ้ย!พวกฉันไม่ได้ซาดิสวิปริศนะคะ ไม่ได้เป็นแบบนั้นจริงจริ๊ง!!!

ออดดดดดดดดดด
เสียงออดบอกเวลาเข้าเรียน เราต่างเดินคอตกเข้าห้องอย่างอ่อนล้า ให้ตายสิ ทำไมโรงเรียนไม่จัดเวลาพักนานๆนะ!!!อย่าให้ฉันเป็น ผอ.นะเว้ย!!!ชริส์ๆ

หลังจากเรียนไป3ชั่วโมง ก็ถึงเวลากลับบ้าน เรา4คนแยกย้ายกันกลับ โดยวันนี้ฉันต้องเดินกลับเองเพราะพี่เคยังไม่เลิกเรียน วันนี้มันวันโลกาวินาศของฉันรึไงเนี่ย!!!

...................................................................................................................................

เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะ เรื่องแรกเลยนะเนี่ย จะพยายามทำให้มันสนุกนะ