รัชทายาทที่รัก (เขารัชทายาทผู้แสนเพอร์เฟกต์ นิ่ง สุขุม หล่อ เก่งทั้งวิชาการ และการรบ)

 ' เธอเป็นหมอที่มีอดีตของครอบครัวที่ไม่น่าจดจำ จึงทำให้เธอไม่สนใจผู้ชายทุกๆคนที่เข้ามาในชีวิตเธอ

แต่เขารัชทายาทผู้ซึ่งเธอไม่เคยคิดฝันว่าจะได้พบเจอ กลับทำให้เธอยอมมอบทั้งกาย ทั้งใจและทั้งชีวิตเพื่อรักเขา

แม้เขาจะคิดว่าเธอเป็นเพียงหมากบนกระดาน แต่เธอก็ยังรักเขา...'

 

โปรดติดตามนิยายเรื่องแรกของ ไออุ่นแห่งสายลม

รัชทายาทที่รัก

เรื่องนี้เป็น เป็นนิยายแนวอบอุ่น โรแมนติก อาจมีเรทบ้าง เศร้าหน่อยๆหวังว่าผู้อ่านจะชอบและติดตามกันนะค่ะ

 

 .... ไออุ่นของสายลม

 

 

 

บทนำ

 

โรงจอดรถโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง

 

"  ทำอะไรนะ อุ๊ปส์ "

 

" ' อย่าดังถ้ายังไม่อยากตาย ' โอ๊ย! "

 

" เลือด เลือดคุณออกมากแบบนี้ต้องรีบทำแผลนะ ไม่งั้นคุณจะตายได้"

 

" ผมจัดการเองได้ โอ๊ย! "

 

" แม้แต่แรงจะยืนยังยืนไม่ได้เลยจะมาปล้นอุปกรณ์ทำแผลไปทำแผลเองคงตายก่อน "

 

" ผมไม่เป็นไร ผมไม่ไว้ใจใคร ออกไป! "

 

" ฉันจะช่วยคุณ แผลกระสุนนิ คุณคงไม่ใช่คนดีนักแต่ฉันก็ตีดสินว่าคุณเป็นคนเลวไม่ได้เหมือนกัน เพราะฉะนั้นเอาเป็นว่าคุณคือ คนไข้ "

 

" คุณ เป็นใคร "

 

" ฉันเป็นหมอ เลือดคุณไหลเยอะมากฉันจะช่วยห้ามเลือดเอง "

 

" ไม่มีใครไว้ใจได้  "

 

" ฉันไม่เคยขอให้คนไข้ไว้ใจ ฉันเป็นหมอมีหน้าที่แค่รักษาคนไข้ให้สุดความสามารถ " เขาหันมามองตาฉัน ฉันก็มองตาเขากลับ ผู้ชายคนนี้หน้าตาคงไม่ขี้เหร่แน่เลย ขนาดดวงตายังดูดีขนาดนี้ ความมืดไม่ได้ปิดบังทุกส่วนของเขาไว้ได้มิดเลย

 

ปัง ปัง --> กระสุนสาดมาทางฉันเหมือนในหนังเลย แต่นิไม่ใช่ในหนังมันคือ เรื่องจริง

 

" มันคงหนีไปทางนั่น! ตามไปเร็ว " เสียงของพวกที่กระหน่ำยิงมาแน่ๆ

 

" ที่นี่อันตรายไปจากที่นี่ซ่ะ " ผู้ชายคนนี้พูด ฉันมองแผลที่เลือดไหลออกมาเยอะมากๆแล้ว สะบัดหน้ากับตัวเองทันที ฉันคว้าแขนและยกเขาขึ้นรถ " คุณจะทำอะไร

 

" ฉันกำลังจะพาคุณไปที่ๆอันตรายกว่านิไงล่ะ " ฉันพูดจบก็ลากเขาขึ้นรถและรีบขับด้วยความเร็วออกมาจากโรงจอดรถโรงพยาบาลทันทีพาผู้ชายมาที่คฤหาสน์ ถ้าคุณปู่รู้คงโดนฆ่าตายแน่ๆ พอฉันทำแผลให้เขาเสร็จฉันก็กลับมาอาบน้ำที่เรือนใหญ่และเผลอหลับไป พอตื่นมาตอนเช้ารีบไปดูเขาก็หายไปแล้ว เหลืออยู่แต่กระดาษหอมๆแผ่นนึงที่เขียนด้วยปากกาที่มีกลิ่นแปลกๆ

 

' ขอบคุณ แต่วันหลังคุณไม่ควรพาผู้ชายที่อาบเลือดเข้ามาในบ้านที่แสนใหญ่ของคุณ ถ้าพบกันใหม่ผมจะไว้ใจคุณ '

 

" หวังว่าคงหายนะ แล้วเขาออกไปทางไหนล่ะหน้าคฤหาสน์ก็ยามเฝ้าหรือ... " ฉันมองไปทางศาลาริมน้ำที่เรือพายก็ยังอยู่ฉันช่วยคนมาจริงๆใช่ไหมคงไม่ใช่ผะ ผีหรอกนะ