ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักได้ไง นายขี้โกง Why! I love U

    ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4 พร3ข้อ

    • อัปเดตล่าสุด 30 ก.ย. 57


     ตอนที่4

      ฉันตื่นมาพร้อมกับอาการมึนหัวฉันหันมองรอบๆห้องที่เปลี่ยนไปเล็กน้อยแต่ก็คงบอกว่าลืมไม่ได้ส้ะทีเดียวห้องนี้คือห้องของเขา แต่ที่น่าตกใจกว่านั้นคือเจ้าของห้องที่พูดถึงกำลังนอนก่ายขาฉันอยู่
     
       แต่ไม่ใช่ครั้งแรกหรอกที่เป็นแบบนี้เรานอนด้วยกันบ่อยครั้งแต่ก็ไม่เคยทำอะไรเกินเลยกว่าจูบ ฉันค่อยๆแกะขาเหนียวๆของเขาออกไปและลุกขึ้นช้าๆ
     
       แต่ก็ต้องล้มกลับไปบนเตียงใหม่ด้วยฝีมือของเขา
     
         "จะไปไหนหืม จุ๊บ~~" 
     
         "เอ๊ะ!นี่นาย มากไปไหม-0-"

         "ไม่เอาน่า~ทำตัวแบบเมื่อคืนสิ ครางส้ะน่ารักเลย^____^" 
     
       คราง? อย่าบอกน้ะว่าฉันเสีย เวอจิ้นแล้ว โอ้วไม่สิ่งที่ฉันรักษามาตลอดทั้งชีวิตToT
     
         "มาถ้าจำไม่ได้เดียวพี่เปิดให้ดู>_<"
     
          เขาถ่ายคลิปฉันไว้แบล็คเมล หรอ ถึงจะไม่ใช่คนดีและขี้โกงแต่ไม่น่าจะทำกันอย่างนี้นิ้T____T
     
         "ทำไมนายเป็นคนอย่างงี้ทำไมToTเอาเวอจิ้นของฉันกลับมา ลบคลิปบ้าๆนั้นไปส้ะ อยากให้ฉันเกียจนายแค่ไหนถึงจะพอห้ะ " น้ำตาฉันเริ่มไหลออกมาจากน้อยจนมันมากเรื่อยๆ
     
           "ถ้าลบก็ไม่สนุกสิ้:P "

                ว่าแล้วเขาก็ไปที่จอทีวีขนาดใหญ่แล้วเสียบสายอะไรสักอย่างเข้ากล้องวิดีโอฉันอยากเอาปี๊บคุมหัวแต่ตอนนี้ก็ได้แต่มุดหัวใต้ผ้าห่มแล้วหลับตา
     
         "ออกมาๆสิ้มาเดียวพี่กอดไว้ไม่ต้องกลัว"ยิ่งนายกอดฉันยิ่งกลัว
     
          เขาดึงเอวฉันให้มานั่งตรงหว่างขาแล้วกดหัวฉันให้สพกับอกของเขา
     
         "ไม่ใช่อย่างที่เธอคิดหรอกเลิกคิดมากและเปิดตาดูส้ะ^3^"เขาเอาจมูมาไล้แก้มฉันไม่หยุด
     
          ส่วนฉันที่ได้ยินอย่างนั้นน้ำตาก็แห้งหายไปในพริบตาแล้วก็เปิดตาขึ้นดูสิ่งที่กำลังจะดำเนินไปในวิดีโอ
     
         'ป้อนพี่หน่อยช็อตของเธอป้อนด้วยปากของเธอด้วยน้ะ'
     
       ภาพฉันที่กำลังจับช็อตสุดท้ายเข้าปากและประกบปากจูบเขามันทำให้ฉันตัวแข็งถื้อทำอะไรไม่ถูก
     
          ให้ตายสิ้ทำไมต้องมาดูวิดีโอตอนที่ฉันเองกำลังจูบกับเขาด้วยToTไม่สนุกเลย
     
       'ฮ่าๆๆๆๆๆฉันชนะแล้ว' 
     
         ฉันทำอะไรน้ะภาพที่ฉันเมาเละพลางลุกขึ้นเสไปเสมาและจบด้วยหัวชนเสาจนต้องนั่งงอตัวอยู่ข้างๆเสา ทำไมน่าสมเพสอย่างงี้
     
         'ไม่เธอเมาแล้วพี่ชนะ' 
     
        เขาเดินมาหาฉันในมือเขาเหมือนถือกล้องอยู่คงเป็นกล้องตัวนี้สิน้ะ--"
     
         'ง่วงแล้วจะกลับT____T' 
     
        ฉันเริ่มงอแงขึ้นเรื่อยเมื่อถูกขัดใจฉันคงบ้าไปแล้วไปออดอ้อนเขาทำไมฟอมฉันเสียหมด ฮือ
     
          'ก็ได้แต่ถ้าพี่พาเธอกลับเกมนี้พี่ชนะน้ะ'
     
           'อือก็ได้ค่ะ'
     
           นายมอมเหล้าฉันเพื่อการนี้เองสิน้ะ
     
          'แล้วคำขอของพี่ตอนนี้คือขอให้พี่ขอเพิ่มได้อีกสามข้อ'
     
          'คร้าๆๆๆไปได้แล้วง่วง'
     
           วิดีโอจบลงแค่นั้นฉันหันกลับไปหาคนข้างหลัง
     
        "เป็นคำขอที่ไม่แฟร์เลยจะขออะไรก็ขอมาสักอย่างสิอย่างงี้ไม่เอาน้ะ-^-" 
     
        ฉันบ่นใส่เขาทันทีเมื่อรู้เรื่องว่าเขาโกงในเวลาฉันกำลังเมามันไม่แฟร์เลย แต่อย่างน้อยมันก็ไม่ใช่การเสียเวอจิ้นของฉันระน่ะ
     
         "ก็สัญญาแล้วนิ้._." 
     
         "ไม่ต้องมาทำหน้าอย่างนั้นเลยน้ะ จะขอไรก้อรีบขอ-*-"
     
         "เย้ อันใจดีที่สุดเลย"
     
          เขาพูดพลางขโมยจุ๊บที่ปากไปนี่ถ้าไม่ใช่ว่าเพราะเราอยู่กันสองคนมันทำให้ฉันเสียเปรียบป่านนี้เขาคงไม่ได้ล่วงเกินฉันหรอก
     
        "งั้นอย่างแรกพี่ขอ^__^ ให้เธอเรียกพี่ว่าพี่เหมือนเดิม"
     
         "ทำไมต้องเรียก--@" คำว่าพี่ค่ะให้พูดตอนเลิกกันแล้วมันไม่แขยงตายหรอ
     
        "._. ก็สัญญาไว้แล้วนิ" เขาทำหน้าอยากจะร้องไห้อีกแล้ว-*- ฉันระยอมเลย
     
        "ก็ได้ๆ-0-" ฉันรับคำอย่างตัดรำคาญ
     
         "ไหนลองเรียกสิ้^___^"
     
          "พี่ค่ะ" น้ำเสียงของฉันตอนนี้มันบ่งบอกถึงความไม่พอใจอย่างมาก
     
         "น่ารักเหมือนเมื่อวานหน่อยสิครับ>_<"
     
         พี่เขาวางมือลงบนขาอ่อนของฉันแล้วลูปไปลูปมาไม่พอแค่นั้นเขายังจะมาทำรอยแดงไว้ที่ต้นคออีกหลายจุด ถึงจะไม่พอใจแต่ก็เขิลอย่างปฏิเสธไม่ได้เลย
     
          "อ๊ะ พอแล้วค่ะพี่อันไม่ดื้อแล้วToT" ฉันยอมอย่างช่วยไม่ได้เขาทำให้ร่างกายร้อนระอุไปหมดแล้ว
     
          ถ้าไม่ใช่เพราะอยู่กันแค่สองคนแล้วฉันสู้ไม่ฉันคงไม่ทำหรอก แงT_______T

          "งั้นเดียวพี่ไปหาชุดมาให้น่ะครับ"

         "อื้อ" 
      
          ฉันพึ่งสังเกตุน้ะว่ายังยุ่ในชุดเมื่อวานอยู่เลยเห้อ แต่ก็ดีที่เขาไม่สิ้นคิดมาเปลี่ยนชุดให้ฉันเอง

         "มาแล้วชุดตอนที่อันลืมไว้ในห้องที่หอน่ะพี่เก็บมาด้วย"

          "ค่ะขอบคุนน้ะพี่"

         "ไม่กลับมาหาพี่จริงหรอเรื่องตอนนั้นพี่อธิบายได้น้ะ"

        ".............."

         "ก็ได้พี่ไม่พูดแล้วเดียวเวลาผ่านไปอันก็เข้าใจเอง"

          จะให้ฉันเข้าใจว่าอะไรให้เข้าใจว่าเขาทิ้งฉันไปหาแฟนเก่าหรอฉันไม่คิดจะพูดอะไรก็เอาแต่เงียบต่อไปก็แค่นั้น

        "งั้นฉันไปเปลี่ยนชุดเลยน้ะค่ะ"

         "บอกพี่ทำไมอยากให้ช่วยเปลี่ยนหรอ^______________^W"

         "ย้ะ เปล่าสะหน่อยไปแล้ว"

          ฉันรับวิ่งเข้าห้องน้ำไปทันทีเพื่อเอาชีวิตรอด แต่เอะเดียวชุดที่ฉันไม่เก็บมาด้วยตอน ม5หรอมันตัวเล็กไปแล้วน้ะT0T ฉันสูงขึ้นตั้ง เซนครึ่ง (เยอะจังเนอะ=_____=)

          ในที่สุดฉันก็ได้รู้ความจริงอีก1 ประการในตัวฉัน ฉันไม่เคยสูุงขึ้นเลยใช่ไหมเนี้ย ชุดที่ไม่ได้ใส่มาตั้งสามปีทำไมตอนนี้ยังใส่ได้ระโฮT__________Tความสูงฉัน หน้าอกฉัน สะโพกฉันเหมือนเด็กม5 แง่Y_Y

     
            "นั้นไงเธอเหมือนที่พี่คิดไว้จริงๆด้วย555555 เธอไม่มีการเจริญเติบโตเลย"

          ฉึกๆๆๆๆT______________T

           "เมื่อคืนตอนพี่ประคองเธอพี่รุ้สึกว่าเธอไม่เปลี่ยนเลยแม้กระทั่งส่วนสูง55555"

          "หยุดพูดได้รึยัง-*-=o" 

            สุดท้ายก็จบด้วยการที่เขาต้องมาส่งฉันที่โรงเรียน หลังจากที่ฉันตะวาดใส่เขาเขาก้อนิ่งตลอดเลยรึว่าเราทำเกินไปหว่า? ไม่หรอกมั้ง^__^


         หลาย วันต่อมา~~~


     หลังจากวันนั้นก็มีข่าวในรูปแบบต่างๆนาๆออกมามากมายตั้งแต่ ฉันกับเขาเป็นพี่น้อง เป็นเพื่อนสนิท ยันสามีภรรยา
     
         และที่แปลกไปกว่านั้นข่าวที่ออกมาไม่ใช่แค่ฉันกับเขา แต่ ดันมีข่าวลือของยัยจีกับพี่เอ็มอีกให้ตายสิ้ฉันระสงสารจริงๆจียิ่งไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อนด้วย
     
          ส่วนเขาหลังจากที่โดนตะวาดไปเขาก็ซึมสนิทเลยแต่เพียงแค่เวลา4ชั่วโมงเท่านั้นพอส่งฉันเสร็จสักพักเขาโทรมาก่อกวนฉันต่อจนถึงตอนนี้
     
          "อันเดียวพี่คุยธุระเรื่องหน้าที่ประธานเสร็จไปดินเนอร์กัน^_^" 
     
          "ไม่เป็นไรฉันอยากกินมาม่า =____="
     
          "งั้นไปซื้อของมาทำมาม่ากัน^0^"
     
          "ไม่เป็นไรที่ห้องฉันมี"
     
          ".______.พี่ทำให้ได้ม้ะอ้ะ"
     
          "…………"
     
           "น้ะครับเดียวพี่ต้มมาม่าให้เอง^_^"
     
          "…………."
     
          ".____.น้ะพี่แค่อยากทำไรเพื่ออันบ้างไม่ได้หรอ.____."
     
          "เห้อก็ได้ไปข้างนอกก็ได้ค่ะถ้าจะแค่ต้มมาม่าอ่ะน้ะ--"
     
         "เย้!! งั้นอันอันเรียนเสร็จรอพี่ที่หน้าห้องน้ะเดียวพี่จะรีบมาเลย^3^"
     
         "ค่ะๆ~_~"
     
       และเสียงโหวกเหวกโวยวายที่ดังขึ้นมาตั้งแต่ฉันเดินมาจะเข้าคราสภาคบ่ายก็เงียบลง
     
         ที่จริงฉันไม่เข้าใจว่าเขาจะมาหาฉันทำไมแทนที่จะทำให้ข้าวเงียบก็ทำให้ข่าวกระจายมากขึ้นหรือเขาจะตั้งใจ?แต่ชั่งเหอะทำไมน่ะหรอฉันเจอข่าวแบบนี้ตั้งแต่ ม5 จน
    ~
    ~
    ~
    ชิน~~~~~
     
        เวลาผ่านไปปปป~~~17:00
     
        "เราไปกินที่ไหนดีระ ไปห้างM ไหมจะได้ไปซื้อของด้วย^_^"
     
         "ไปไหนก็ได้ค่ะ"
     
         หลังจากพี่เขามารับไปหาไรกินก็ต้องช็อคเมื่อเขาเปนคนที่ชวนแต่เหมือนยังไม่คิดไรเลยให้ตายสิอีกอย่างห้าง M น่ะมัน1ในห้างที่พ่อแม่เขาเป็นเจ้าของไม่ใช่รึไงไม่ลงทุนเลยผู้ชายไรกันเนี้ย--@
     
         2ชั่วโมงผ่านไป
     
         เขาพาฉันไปทานดินเนอร์สึดหรูที่ชั้น17 โดยมีเชฟส่วนตัวคอยบริการตลอด ฉันขอถอนคำพูดเลยว่าเขาไม่ลงทุนเพราะที่นี่ถึงจะเป็นห้างแต่ก็เป็นสาขาใหญ่ด้วยเช่นกันชั้น15-20เป็นส่วนของเขาทั้งหมด ดูถูกไม่ได้เลยจริงๆ._________."
     
          "ไปไหนต่อดีดูชุดไหมหรือกระเป๊า"
     
          "ไปไหนก้อไปสิ้ค่ะนำทางเลย._."
     
           "อ่าาาาซื้อหมดระนิ้ヾ(@⌒ー⌒@)ノ งั้นนู้นๆเครื่องสำอางเดียวแต่งให้น้ะ"
     
           "ไม่ต้องก็ได้เกรงใจค่ะ"
     
           "ไม่เอาน่าแค่นี้เองพี่ทำให้ได้มันไม่ได้ช่วยให้เวลาที่เสียไปย้อนกลับมาเลยพี่รู้พี่แค่อยากให้อันบ้างตอนเราคบกันจำไม่ได้หรอพี่ซื้อ3รถเข็นเลยน้ะ"
     
         "เอ่อก็ได้ค่ะ"
     
         ก็รู้อยู่น้ะว่ารวยน่ะแต่ที่บอกจะแต่งหน้าให้ฉันมันหมายความว่างายยย(-。-;
     
         "มาๆมาแต่งหน้าให้มานั่งเร็วอัน>_<"
     
          "…………"ไม่รุ้จะพูดอะไรแต่ที่แน่ๆฉันไม่นั่งให้เขาแต่งหน้าหรอก เละกับเละพอดี--@
     
         "นั่งมาๆTOTพี่แต่งเป็นน้ะอย่ามองพี่แบบนั้นสิ้"
     
         "ไม่พี่นั้นแหละนั่งส้ะ--/"
     
         ฉันตัดสินใจดันคนตรงหน้าให้นั่งลงและจัดการสั่งของทันทียังไงเขาก็จ่ายนิน้ะฉันเริ่มหยิบรองพื้นขึ้นมาปาดหน้าเขาหยาบๆ ในขณะที่เขายังอึ้งกับการกระทำของฉันอยู่ ตามด้วยแป้งฝุ่น บรัชออน อย่างรวดเร็วแต่หนาเตอะ จะลงอายชาโดว์ดีไหมเนี้ย--@ ไม่ต้องหรอกมั้ง 
     
           ฉันเริ่มเตรียมแปลงและลิปขึ้นมาแต่ให้ตายเหอะยืนห่างเป็นเมตรอย่างงี้ทาปากคนได้เป็นปากยักพอดี (ที่จริงน่าจะคิดได้ตั้งแต่ลงรองพื้นระน้ะ.___.~ไรเตอร์) ฉันเลยเริ่มขยับเข้าไปให้ใกล้เพื่อความถนัดมากขึ้นจับหน้าเขาหันมาและเริ่มระเลง? 
     
          "ปากพี่น่ากินไหมระ(≧∇≦)"
     
         อยู่ๆเขาก็ลืมตาขึ้นมาจับมือทั้งสองข้างของฉัน กรี๊ดดดดดฉันอยากจะบ้าตายกับเขาจริงๆ
     
           "มะ.....ไม่เห้ปล่อยน้ะตาบ้า-//////-"
     
           "เอ้าอันของพี่เขิลส้ะละ5555"
     
          "บอกให้ปล่อยไง-\\*\\-"
     
          "อ้ะๆปล่อยก็ได้โห่ไหนดูสิ้อันทำให้พี่หล่อขึ้นที่ไหน" 
     
          ใครจะสนเขาระฉันเริ่มเดินออกมาทันทีที่เขาหันไปมองกระจกและก็ได้ยินเสียงตะโกนตามมาว่า
      
        "อันทำกับพี่ยังงี้ได้งายยยย~~~~ลิปก็ยังทาไม่เสร็จหน้าก็ โอ๊ยยยยจะพาพี่ไปเล่นงิ้วหราาาาา กลับมาเลยน้ะยัยตัวดี หยุดเลยอย่าให้จับได้น้ะจะเอาคืนให้เค็ดดเลย
    ( *`ω´)"
     
        และใครสนระคิดว่าเอาคืนได้เอาคืนไปสิ้แต่ตอนนี้บ๊ายบาย เอ๊ะลืมนิ้
     
          ฉันขวักโทรสับขึ้นมา ส่งไลน์ไปหาเขาว่า~~
     
        ' จ่ายแล้วหยิบเครื่องสำอางที่ฉันสังมาให้ด้วยน้ะค่ะขอบคุณค่ะ'
     
        ฮ่าๆๆๆๆๆป่านนี้เขาคงหัวเสียปี๊ด แตกแน่เลยเอาเป็นว่าเป็นการแก้แค้นที่เขาอัดคลิปฉันตอนเมาละกันเนอะ55555

             



         


     

    :-Daisy ✿
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×