Last love รักสุดท้ายคว้าใจนายกะล่อน

ลำดับตอนที่ #1 : ep1 100%

ตี๊ดๆๆๆ เช้าแล้วคนสวยตื่นเหอะตื่นๆๆๆ

          เช้านี้ที่แสนสดใสแต่จะสดใสขึ้นถ้าไม่ต้องไปดูเขาเลือกประธานนักเรียนใหม่แทนคนเก่าที่ถูกหมากัดตายไป เห้อ!น่าเบื่อก็จริงแต่บ่นไปก็เท่านั้นหระน้ะ

          อ่าใช่สิเรามีนัดกับอันๆไว้ให้มาหาเรานิ้แย่แล้วต้องไปอาบน้ำ!ห้องน้ำๆๆๆๆๆๆ

     กรี๊ดดดดดดด
 
        "งือ~~เจ็บน้ะ ย้ะ ประตูบ้ามาควางฉันทำไมห้ะ"  ใช่ในระหว่างที่วิ่งหาห้องน้ำด้วยความสับสนก็วิ่งชนประตูเข้าอย่างจังน่าทีบนัก หึ้ย!!ประตูบ้าฉันเกียจนาย(เออประตูผิดหรอ==*)

       30นาทีผ่านไป

     ฉันอาบน้ำแต่งตัวนานกว่าปกตินิดหน่อยทั้งอาบทั้งสระผมแต่แน่นอนผลลัพที่ได้คือตัวฉันหอมมากกกหอมกว่าน้ำหอม1ลังอีก(หรา)  และผ่านไปไม่นานอันอันก็มาถึงห้องฉันจนได้

      "ไงเมื่อวานผีเข้าหรอย้ะ'' ใช่ฉันถามอันทันทีที่เข้ามาเพราะอะไรน่ะหรอก็เมื่อวานอยู่ดีๆเธอก็วิ่งออกจากร้านไอติมแล้วทิ้งให้ฉันจ่ายตังคนเดียวน้ะสิ้กระเป๋าตังเค้าแบนแต๊ดแต๊เลยYOY

      "เปล่าน่า ชั่งเหอะน้ะๆๆ"
 
     "ก็ได้ขี้เกียจเซ้าซี้เธอแล้ว"  
 
        ที่บอกไปอย่างงี้ที่จริงฉันพอจะรู้แล้วหระว่าทำไมอันถึงหนีออกไปเชยๆก็เพราะอันเจอพี่มาร์กน้ะสิ้คนในความทรงจำของมันแต่ก็น้ะถ้าฉันเสนอหน้าพูดอีกก็กลัวเธอจะร้องไห้อ่ะดิ:(

     "แล้วเราจะไปที่ตึกยังอ้ะต้องไปรับเอ็นจอยไปด้วยกันอีก" ใช่ตอนนี้เรามีเพื่อนใหม่อีกคนแล้วหลังจากที่กลุ่มเพื่อนสมัยมัธยมกระจายไปยังทิศต่างๆแต่ยังเหลือยัยอันนี้แหละที่ตามฉันมา


       เราสองคนที่พึ่งถึงคณะก็เห็นยัยจอยนั่งอ่อยผู้ชายอยู่กับพื้น? และมีผุ้ชายคนนึึึึึึึึึึึึึึึึงที่ค่อนข้างจะคุ้นหน้าคุ้นตาแต่ใครหว่า

         "จอย ทำไรกับใครอยู่น้ะกิ๊วๆ  "  v////vทำอะไรกับใครอยู๋น้ะจอย

       ฉันตะโกนออกไปทำให้คนที่ฟังหันหน้ามาแต่นั้นมันพี่...พี่มาร์กหรอ ตายระยัยอัน

              "จีฉันไปซื้อขนมก่อนน้ะเจอกันที่หอประชุมเลยระกัน " ช่วยไม่ได้นิ่หน่ะพี่มาร์กกับอันๆก็เลิกกันไม่สวยเท่าไหรนิ้

          แต่ตอนนี้ไม่ใช่แค่อันๆที่รู้สึกตัวแต่พี่มาร์กก็เริ่มรุ้แล้วเดินมาทางฉัน

       "ยินดีที่ได้เจอน้องรัก" ถึงเขาจะไม่ได้หยุดแล้วยื่นคุยกันโดยตรงแต่อย่างน้อยก็ยังทักอะน้ะ

       พี่มาร์กกับอันอันเพื่อนฉันเริ่มคบกันในช่วง ม5 พี่มาร์กเป็นพี่ชายแท้ๆของเพื่อนสนิทเรายัยมุกไง พี่มาร์กกับอันๆมีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้จบไม่ค่อยสวยแต่ถึงอย่างนั้นใช่ว่าเป็นเพื่อนอันอันจะเกียจพี่มาร์กสะทีเดียวมันอาจจะมีอะไรที่ยัยอันคิดเองเออเองไม่ฟังเหตุผลพี่มาร์กแต่ก็น้ะเป็นปัญหาที่ต้องเครียกันเองสองคนฉันทำอะไรไม่ได้หรอก

      (ติดตามเรื่องอื่นๆได้หากยังไม่เข้าใจแนะนำให้ไปอ่านbring me your heart ก่อนน้ะค่ะจะได้รุ้เรื่องราวคร่าว)

      "จีโทษทีน้ะที่ให้รอนาน"

      "อือไม่เป็นไรหรอกไปหอประชุมกันเดียวอันตามมาเอง" ฉันเดินนำจอยมาเห้อเป็นหว่งยัยอันจริงๆ=_=

     เวลาผ่านไป~~~

         ให้ตายสิหลังจากยัยอันมาหาจอยก็ลากเข้ามานั่งแถวหน้าน่าเบื่อจะตาย-*-จะนอนก็กลัวกล้องซูมมาผ่านหน้าอีกอับอายแย่ 

       ฉันนั่งทนฟังพิธีกรพร่ามไปเรื่อยแทบไม่เข้าหูเลยจนกระทั่งได้ยินชื่อของใครบางคน==@

     'คนต่อไปน้ะค่ะขอเสียงกรี๊ดให้กับ 'พี่เอ็ม' ค่ะ หรือที่จะเรียกว่าลูกของผอ.สุดหล่อที่นั่งอยู่ข้างหน้านี้ค่ะ><=3' mc1 ภายมือไปทางผอ

       ...........

     หมอนี่หรอ?

    ฉันเหมือนถอดจิตได้เลยทีเดียวแค่ได้ยินชื่อของไอ้หมาเอ็มนั้นทำไมน่ะหรอก็นายนั้นเป็นคนที่ฉันเกียจๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆมากกกกมากที่สุดเลยนะสิ้

       3วันก่อน

        ฉันกำลังจะไปเข้าห้องน้ำระหว่างทางกลับหอหลังจากที่ไปปรึกษาอาจาร์ยเรื่องโปรเจ็คที่ต้องส่งในไม่ช้า ฉันเข้าไปไม่ช้าก็ออกมาแต่ต้อง......

        "กรี๊ดดดดดดดดดด" ไม่ต้องถามเลยว่าเสียงใครเสียงฉันนะแหละ T______T

       "เป็นอะไรเปล่าครับคุณ" โอ้วเสียงเทวดาทรงโปรดเมื่อมีหนุ่มรูปหล่อมายื่นอยู่ตรงหน้า

       "อ้อไม่เป็นไรค่ะ ....... อ๊ะ" สุดท้ายเหมือนขาฉันจะพลิกหรืออะไรสักอย่างจากการสะดุดล้มเปลือกกล้วย

      ตอนเด็กเคยคิดว่าคนที่สะดุดเปลือกกล้วลมได้นี่โคตรโง่เลยแล้วไหงฉันโง่ล้มเองระTOT

       "ฮ่าๆๆ เห็นไหมคุณลุกไม่ไหวมาเดียวผมช่วยเอง" แง่งสุดหล่อขำฉันอ่าแงๆๆๆๆ

      "ไม่เป็นไรค่ะหอฉันอยู่ไม่ไกลหรอกเดียวกลับเองได้ค่ะ" 

      "แล้วเธอจะกลับยังไงในเมื่อขาเป็นแบบนี้ เธอคงจะอยู่ปีสองสินะ ผมอยู่ปีสามเป็นรุ่นพี่ฉะนั้นเธอต้องเชื่อฟังผมน้ะ" ฉันคงต้องคลานกลับมั้งถ้าไม่เจอพี่เขา

      "ไม่คิดเงินใช่ไหมเนี้ย><"

      "เงินนะไม่คิดหรอก......มาเดียวไปส่ง" ว่าแล้วเค้าก็อุ้มฉันท่าเจ้าสาว

       ให้ตายสิ้ยิ่งอยู่ในอ้อมแขนเขาตอนนี้ทำให้ฉันได้มองเห็นใบหน้าเขาชัดเจนขึ้นเหมือนกับว่าเขาเป็นพระเอกในนิยายผมสีน้ะตาลอ่อนทำให้ใบหน้าเขาดูหวานบาดใจน่ารักมากๆๆๆๆแค่มองตาเขาผู้หญิงหลายคนต้องใจละลายรวมถึงฉันด้วย

        "อ้ะถึงแล้วน้ะ " ถึงเร็วเกินไปแล้วYOY

      "ขอบคุณค่ะพี่....0___0" พี่ไรหว่า

     "เอ็มครับผม" 

      "ค่ะขอบคุณค่ะพี่เอ็ม ไปก่อนนะค่ะ"

     "เดียวสิ ค่าตอบแทนระ"

    "เอ๋ะ ไหนว่าไม่คิดเงินไงอ่าT____________T"

    "ก็ไม่ใช่เงินส้ะหน่อย แต่คือนี่"

      ฉันสะดุ้งขึ้นเมื่อได้รับสิ่งแปลกปลอมบางอย่างบริเวณต้นคอเขาทำอะไรอยู่น่ะไอ้บ้า!ไอบ้านั้นมันไซ้ซอกคอฉันอยู่ทำไงดี T0T

     "โอ๊ยยยย!เจ็บน้ะ" แน่นอนไม่ใช่เสียงฉันแต่เป็นเสียงไอหมาเอ็มต่างหากฉันปล่อยหมัดใส่ท้องเขา หน่อยบังอาจมาสร้างรอยแดงที่ต้นคอแสนหวงของฉันนี้มันอะไรกันฉันถูกผู้ชายล่วงเกินแล้วหรอแงๆๆๆๆๆๆ

      "มันยังน้อยไปสำหรับคนกะล่อนอย่างนาย" ว่าแล้วก็จัดตบแรงๆไปที่แก้มเนียนๆนั้นอีกที

           ให้ตายสิหน้าตาหล่อๆทำให้ฉันหลงกลไปจนได้อยากจะบ้าตายทำไมฉันต้องเสียจูบแรกให้หมอนั้นด้วย(มันใช่จูบหรอ?==@)ขอให้ชาตินี้อย่าเจอใครที่กะล่อนอย่างหมอนี่อีกเลย(เจอเอ็มคนเดียวก็พอสิน้ะ:ไรเตอร์0_<)
    
     (กลับสู่ปัจจุบัน)

   ค่ะๆๆสามคำของพี่ดุย คือ ห้ะผมหรอ งั้นไปต่อกันที่พี่เอ็มเลยค่ะ><'mc1  

         เล่นสามคำอยู่หรอ==ทำไมดูไร้สาระจังน้ะยิ่งเป็นคำพูดของไอ้บ้านั้นยิ่งไม่น่าฟังเข้าไปใหญ่=3=

       'ต่อไปพี่เอ็มน้ะค่ะ ขอสามคำจากใจหน่อยค่ะ' mc2

       ' รัก น้ะ ครับO_< '  เขาหันมาวิงค์ทางที่นั่งของพวกเรา ........ เอ๊ะฉันหรอ!!!ได้สติก็เจอภาพหลอนเลย==^

    ฉันพยายามหันซ้ายหันขวาแต่ก็น่ะคนอื่นใจละลายเป็นแถวรวมถึงเพื่อนฉันสองคนของฉันด้วย== มีดีตรงไหนกันน้ะ (หล่อ รวย เพอร์เฟคไงยัยโง่ ..ไรเตอร์)

     'พี่เอ็มพูดยังงี้หมายความว่าไงอ้ะค่ะเค้าเขิลจังเลยอ้ะตัวเองบ้าๆๆๆๆ>\\\\\<' mc1

 

     'ขอโทดน้ะครับพี่ไม่ได้หมายถึงน้อง^__^'  เหอะหมายถึงฉันหรอไม่ใช่มั้ง._.

 

     'ToTค่ะๆรุ้แล้วค่ะต่อไปเชิญพี่มาร์กค่ะ'mc1

 

     'น่ารำคาญ--@'  เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยเมื่อไหรจะจบน้ะ

 

     'เอ่องั้นๆๆขอจบการ......' mc2  //ขอปุ้บได้ปั้บเลยแหะ0___0

 

      พิธีกรพูดไม่ทันจบพี่มาร์กก็ลากไอบ้านั่นลงจากเวที ลากไปฆ่าหมกศพเลยฉันเชียร์สุดใจขาดดิ้นแล้ว~~~~

 

     'YoY ขอจบการประชุมแค่เพียงเท่านี้ค่ะ'

 

     พอmc ทั้งสองคนพูดจบก็นั่งร้องไห้กอดกันอยู่บนเวทีน่าสงสารจริงๆเลยน้ะเห้อมาร์กก็พูดตรงแบบเว่อร์ หมอนั้นพูดไม่ถนอมน้ำใจอีกน่าสงสารจริงๆ

 

     "อัน กับ จอย จะเลือกใครหรอ" ฉันหันไปถามอันกับเอ็นจอยทันทีที่เราเดินออกจากห้องประชุม

 

      "ฉันจะเลือกพี่มาร์ก(?) " เสียงจอยพูดขึ้นอย่างมั่นใจยัยนี่คิดไรกับพี่มาร์กป่าวเนี้ย

 

     "แนะคิดอะไรอยู่น้ะ--@" ฉันหันไปถามจอย อีกครั้งเพื่อความมั่นใจแต่ก็ไม่ได้อะไร

 

     "เปล่าๆๆๆฉันแค่รู้สึกว่าพี่เขาเป็นคนดีเมื่อเช้าตอนฉันล้มเขาเดินมาช่วยเก็บของแล้วก็คอยพยุงฉันก็แค่นั้น"  คงรู้สึกดีเชยๆมั้งน้ะ

 

     "แล้วเธอระมุกจะเลือกใคร>_<" ฉันกลับมาถามอันอีกครั้ง

     "คงจะเป็นพี่เอ็มแหละพี่เขาดูใจดี" อี้หยะแหยง
     
      "อี้ถ้าจะต้องเลือกนายเอ็มอะไรนั้นฉันขอno vote อย่าปล่อย....เข้าสภาดีกว่า==@"
   
    "อะไรกันจีพี่เอ็มเค้าก็ดูเป็นคนดีนิ้" เอ็นจอยถามพลางสงทำหน้าสงสัยไปด้วย

     "ชั่งเหอะฉันno voteก็แล้วกันย้ะ" ก็มันอี้ทำสกปรกกับฉันนิ้

     "จะยังไงก็เหอะฉันขอกลับห้องก่อนน้ะจี เอ็นจอย วันนี้เหนื่อยมากอ้ะ"  //อันอัน

      "อ่าเดียวฉันจะไปทำเล็บหน่อยเดียวว่างๆฉันไปเล่นที่ห้องน้ะ" 

      "งั้นเดียวฉันไปเดินห้างน้ะ"

      "อือเอาสิ้ งั้นฉันไปก่อนน้ะ" เมื่ออันพูดงั้นเราจึงแยกย้ายกันไปคนละทาง

     ระหว่างทางไปร้านทำเล็บหน้าโรงเรียนก็รู้สึกถึงรางร้ายแปลกๆและท่าว่าจะร้ายมากถึงมากที่สุดอ่ะน้ะก็คนที่ฉันกำลังอยู่ตรงหน้าฉันเป็นไอบ้าเอ็ม-^-

     "ไงครับเจอกันอีกแล้ว0___<"

     "............" ไม่ได้อยากเจอเว้ย:(

     "ความรู้สึกต่างจากตอนนั้นจังเลย:("  อยากให้ฉันพูดนักใช่ไหม

     "ยังไง=="

     "เย็นชากับผมจังน้ะสาวน้อย" เขาเชยคางฉันขึ้นชาๆเหอะอย่าหวังว่าฉันจะเคลิ้มเลย

     "ฉันเป็นอย่างงี้ของฉันนิ้นายมายุ่งทำไม" ฉันปัดมือเขาออก-*-หยะแหยงแหวะ

    "ก่อนหน้านี้ยังเหยีบเปลือกกล้วยร้องกรี๊ดให้ผมช่วยอยู่เลยนิตอนนั้นน่ะ....."

     "ทำไมห้ะตอนนี้นฉันทำไม-*-W''

    "ตอนนั้นน่ะน่ารักจนผมแททบทนไม่ไหวเลย>#<" เขาก้มลงมากระซิบข้างหูฉันมอบความรู้สึกสุดหยะแหยง (เป็นความรู้สึกสุดเสียวไม่ใช่หรอ: ไรเตอร์)

     "แต่ตอนนี้ไม่ใช่จำไว้=___= ไอ้โรคจิตย้ะ" ฉันจะไม่มีวันหลงไปกับรูปร่างหน้าตาและคารมของนายหรอก(แปลว่าเคยหลงไปแล้วสิน้ะ:ไรเตอร์)

      ว่าแล้วก็เดินออกมาจากตรงนั้นและเขาก็ไม่ได้ตามหรือห้ามแต่อย่างใดเขาคงแค่หยอกๆไม่จริงจังกับฉันนักหรอกเหอะ!!

    รับสายสิครับคนสวย~~~~~ รับสาย...

      จู่ๆก็มีสายเข้ามาเบอร์แปลกส้ะด้วยคงเป็นป๊าไม่ก็ม๊ามั้งป๊ากับม๊าฉันอยู่ต่างประเทศนิแต่รับก่อนเหอะเนอะ

     ''หวัดดีค่ะม๊าเปลี่ยนเบอร์หรอ''

     ' เรียกแม่ว่าม๊าหรอน่ารักอีกแล้วน่ะครับ '

     ''ใครน่ะไม่ใช่ม๊าหรอ''

     'คนที่คุณเพิ่งเดินหนีมาเมื่อกี้ไงครับ'

     "นี่!!! นายเอาเบอร์ฉันมาจากไหนเนี้ยโรคจิตที่สุด"

     'เรื่องของคนที่ผมสนใจผมจะรู้ไว้บ้างมันแปลกตรงไหนหรอครับ'

     "กรี๊ดดดดด แปลกสิแปลกที่สุดเลยไอ้บ้า" 

     ฉันกดสายทิ้งไปด้วยความโมโหแต่ก็ไม่อาจหยุดการกระทำของเขาได้เลย

     ตี๊ด~
     'ผมชักจะสนใจคุณมากขึ้นแล้วสิ'

     ตี๊ด~
     'อย่าลืมว่าผมเป็นใครอย่าว่าแค่เบอร์เลยที่อยู่ก็รู้'

     ตี๊ด~
    'ต่อไปนี้มีสิ่งหนึ่งที่อยากให้คุณจำ'

     ตี๊ด~
    'ต่อไปนี้ผมจะ'
 
    ตี๊ด~
    'จีบคุณ'

    ตี๊ด~
    'จีบคุณอย่างจริงจัง เตรียมตัวมาเป็นแฟนผมได้เลยครับที่รัก^^'

     ข้อความที่เด้งขึ้นมาเรื่อยๆทำเอาฉันหน้าร้อนผ่าวแดงแจ่ไปเลยไม่แน่ใจว่านี่คือความอายหรือโกรธกันแน่แต่คิดจะจีบฉันหรอไม่ง่ายนักหรอกไอบ้า~~~~~~

     ทำลงทำเล็บไม่ต้องทำมันแล้วชิส์ อารมณ์เสียหมดเพราะนายคนเดียวฉันเกียจนาย

    (M pArT )
 
     ฮ่าๆๆยัยนั่นน่ารักดีว่าไหมร่ะ ถึงผมจะอยู่คณะบริหารธุรกิจแต่วันนั้นผมได้มีโอกาสทำความรู้จักเธอเป็นครั้งแรกเนื่องจากผมชอบไปเหล่หญิงต่างคณะอยู่บ่อยๆ ก็คณะผมสาวสวยกว่า80%
ผมควงมาหมดแล้ว ผมเจอเธอบางครั้งเวลามาคณะนี้และเธอค่อนข้างสะดุดตาผมมากทีเดียว

    เธอมีความสวยระดับเป็นดาวคณะเลยแหละแต่ดูหยิ่งๆน่ะ แต่เมื่อสามวันก่อนก็ได้เห็นอีกมุมของเธอมันดึงดูดใจผมมากเลยครับนึกที่ไรก็อดยิ้มไม่ได้นี่ใกล้คำว่าบ้าแล้วใช่ไหมเนี่ย ในตอนที่เธอล้มนั้น กกน สีโอรสของเธอมันชั่งดึงดูดจริงๆ อุ๊ย!!อย่าบอกใครเชียวน่ะ ความจริงตอนนั้นผมได้เห็น แค่แว๊บๆน่ะแว๊บเดียวแปปเดียวจริงๆT________T 

        (แหนะจริงๆด้วยนายนี่มันลามกจริงๆไว้ใจไม่ได้เลย:ไรเตอร์)

    แต่ไม่ใช่แค่นั้นหรอกยังไงก็ตามเธอก็ดูต่างจากคนอื่นที่ผมเคยเจอเธอรังเกียจผมทั้งๆที่ผู้หญิงคนอื่นไม่รังเกียจแถมออกจะชื่นชอบสัมพัสนั้นบางครั้งก็ไปต่อที่โรงแรมด้วยซ้ำอย่างน้อยผมก็หวังว่าเธอจะทำให้ผมสนุกกว่าคนที่ผ่านมาและเบื่อช้ากว่าเดิมนิดหน่อยก็ยังดี คนนี้คงได้สักเดือนกว่ามั้งเหอะ^^

     ใช่ผมยังไม่ต้องการที่จะหยุดหรอกแค่แก้เหงาน่ะมันไม่จำเป็นนิ้ว่าไหมที่จะหยุดแค่คนนี้เพราะผมน่ะเลือกได้อีกเยอะ>__________<
 
    เธอผลาดแล้วหร่ะที่ได้เจอคนอย่างผม
    ผลาดมากจริงๆ5555


........................................................................................................................................

เอาร่ะสิ้เอ็มออกลายเป็นห่วงจีจังเลย
ขอแค่อย่าให้จีตกหลุมรักเอ็มก็พอเนอะ>3<

     
     

           B ♔ W