ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 มอมเหล้า
ตอนที่3
ตอนเย็นของวันนั้น
ฉันที่มาในชุดมินิเดรสสีโอรสเข้ากับผิวฉันอย่างพอดิบพอดิบพอดีกำลังหยิบiphone100(?)ขึ้นมาเล่นระหว่างเขารวมคะแนนกันอยู่แต่พี่เอ็มอยู่ดีๆก็ลากยัยจีไปฉันก็ได้แต่นั่งเหงาเนี้ยเห้อ~~~
เวลาผ่านไปไม่นานผลคะแนนก็อันเป็นรวบรวมเสร็จและทยอยให้เด็กๆกลับเข้าห้องประชุมและแน่นอนคนคงานนี้ไม่ได้มีความสำคัญกับฉันฉันเลยเดินช้าๆเอือยเพราะอะไรน่ะหรอ(?)ก็มันน่าเบื่อน่ะสิ ฉันได้แต่ยืนอยู่ข้างประตูอยู่อย่างเงียบๆไม่เป็นจุดเด่นให้ใครสังเกตุเท่าไหรเพราะการที่ได้เป็นจุดเด่นน่ะที่นี้ย่อมมีคนอิจฉาฉันยังอยากอยุ่อย่างสามัญชนต่อไปอ่ะน้ะ.
'เอาระค่ะผู้ที่ได้รับตำแหน่งประธานนักเรียนคนใหม่คือ.. เอ๊ะ!! มีสองคนที่ได้คะแนนเท่ากันค่ะและสองคนนั้นก็คือหนุ่มหล่อสุดฮอต พี่เอ็มและพี่มาร์คนั้นเองค่ะขอเชิญพี่ทั้งสองบนเวทีหน่อยค่ะ'
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดกร๊าดดดดดดดด(เสียงชะนีร้องเรียกหา...)
พี่เอ็มมาในชุดเต็มยศสูทเท่ๆสีขาวทำให้เสริมกับบุคลิคพี่เขามากและเวลาอยู่บนเวทีฉันรู้สึดพี่เขาพยายามส่งสายตาวิ้งๆให้สาวๆตลอดแต่เมื่อเที่ยบกับเขาก็นะเขามาในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงขาเดฟสีดำแถมยังยืนนิ่งๆไม่เรียกหาแฟนคลับแต่กลับมองตรงมาทางริมประตู(?) เอ๊ะเดียวที่ๆฉันยืนอยู่ไม่ใช่หรอมองทำไมขนตาปลอมฉันหลุด? ลิปเปื้อน? TOTโอ้ม่าย
'รู้สึกยังไงกับตำแหน่งนี้ค่ะ' จะว่าไปคนที่ถามที่เป็นmcคนเดิมนิน่าสงสารจัง ไว้อาลัยสามวิ อาแมน
''ก็ดีครับ '' คำตอบสั้นๆของนายนั้นเรียกเสียงกรี๊ดดดดของสาวๆได้มากมายจนฉันต้องหันตามเสียงนั้นไปไม่ใช่ว่าหึงหรอกน้ะ
พอฉันหันกลับไปบนเวทีก็เห็นเขายิ้มมุมปากมาทางฉันอย่าบอกน้ะที่ฉันทำไปเมื่อกี้เขาเห็นถ้าเขาคิดว่าฉันหวงเขาอยู่ระ(แล้วไม่ใช่รึไง)
"ผมรู้สึกเป็นเกียตอย่างมากเลยครับที่........บลาๆๆๆๆๆ" พอพี่เอ็มเริ่มพูดฉันก็รู้สึกหูเริ่มจะชาขึ้นมาทันที/--\
หลายนาทีผ่านไปการบ่นก็จบลง><
'เอาระค่ะเราควรปล่อยให้สุดหล่อทั้งสองไปอ่อยเยื่อยเอ้ย! ไปฉลองกันดีกว่าค่ะขอให้ทุกคน..สนุกกับปาร์ตี้นี้นะค่ะ' เอาอีกแล้วพูดไม่ทันจบพี่เอ็มก็เดินไปหลังเวทีสวนเขา?เอ๊ะ! ไปไหนส้ะระ
"( --)(-- )( --)"มองไปมองมา
''หาพี่หรอครับ^___^''
''เสนอหน้ามาจากไหนเนี้ย'' คำพูดฉันทำเอาเขาเหงื่อตกเลยแหะ
''ไม่คิดจะแสดงความยินดีกับพี่หน่อยหรอใจร้ายจังT_____T''อย่ามาทำหน้าน่ารักอย่างงั้นน้ะ
''ยินดีด้วย ''
''เย้~''เสียงหดเลยคงรู้ว่าประชด
''........ ''
"ไปฉลองกับพี่หน่อยสิอัน"
"ไม่ เอ๊ะ! พี่ทำอะไร" อ้าวแย่แล้วหลุด0________0
ก็ดูเขาทำสิเขาดันเอาแขนมากอดคอแล้วทิ้งตัวลงมายังกับจะให้ฉันลากเขาแนะ
"อ้ะพี่หรอ^^ พี่ก็จะพาอันไปฉลองกับพี่ไง ถ้าไม่อยากเด่นกว่านี้ไปกับพี่สะดีๆ"
เขาพูดอย่างรู้ทัน สุดท้ายฉันก็ยอมออกมากับเขาจนได้เขาพาฉันตรงไปที่รถของเขาและนั่งไปกับเขาแต่โดยดีขี้เกียจโวยวายเพราะเขาไม่ใช่ผู้ชายที่จะยอมทำตามที่ขอเสมอเขาออกจะขี้โกงชอบเอาเปรียบฉันสะด้วยซ้ำเพราะฉะนั้นทางออกที่ดีที่สุดคือควรจะยอมเขายิ่งยุ่ด้วยกันสองคนถ้าฉันไม่ยอมก็น่ะฉันสู้เขาไม่ได้หรอก
bg club
เขาลงจากรถและทำหน้าที่ผู้ชายที่ดีแต่โทษทีฉันไม่ต้องการเขาที่กำลังวิ่งมาจะเปิดประตูให้
เอาหระ1~2~3
ปั้ง~~~อุ้ยโทษทีไม่ได้ตั้งใจ^0^
ฉันเปิดประตูรถหรูของเขาอย่างแรงจนกระแทกเป้าเขาอย่างจังฮ่าๆๆๆสม
"แกล้งพี่หรอ"
"ป่าวฉันไม่ได้ทำอะไรนะนายดันมาขวางทางฉันเอง. กรี๊ดดดด"
"เอวเธอก็สะดุดตาฉันเหมือนกัน" อร๊ากกกเขากอดเอวฉันแบบนี้อีกแล้วน้ะ
"ไปกอดคนอื่นไปทำไมต้องมาเป็นฉันด้วย" ฉันผลักไหลเขแต่ได้ผลที่ไหนระแรงเขาอย่างกับหมี....
"ก็คนสวยแบบอันก็ต้องคู่กับคนหล่อๆแบบพี่ไงครับ^0^" เงิ้บ
"จะไปไหนก็ไปให้เสร็จจะรีบกลับ"
"พี่ขอรางวัลหน่อยสิโห่อุตสาชนะผลโหวต"
"นายก็ไม่ได้อยากเป็นอยุ่แล้วนิประธานน้ะไม่ต้องมาอ้าง"
"เชอะ!=0= ไม่หนุกเลย" เขาว่าพลางลากเอวให้ฉันเดินตามเขาไป
ในโซนvipที่แสนคุ้นตาภาพอดีตที่ฉันมานั่งดื่มกับเขา? มานั่งฟังเพลงเวลาว่างแต่ก็น้ะแค่อดีต
ฉันยอมรับเลยว่าเมื่อก่อนฉันเรียบร้อยมากแอลกอฮอลไม่แตะแต่พอรู้จักกับเขาฉันก็เริ่มแหกคอก><(ภูมิใจ?)
พอมาถึงเขาหันไปสั่งบางอย่างกับ พนักงานและไม่นานสิ่งที่ถูกวางเรียงรายอยู่บนโต๊ะเป็นแก้วเหล้าเล็ก พอสำหรับ1ช็อตพอดีฉันเริ่มรู้ว่าเขาต้องการอะไรก็ได้แต่หันหน้าที่เต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถามไปหาเขาแต่ก็พบว่าเขาเอาแต่ยิ้ม
"เล่นเกม?" เมื่อมองไม่ได้ก็ถามตรงๆนี่หระ
"ใช่มาเล่นกันอันก็รู้กติกาพี่แล้วนิ"
"ชนะแล้วจะได้อะไร?"
"ตามที่เธอต้องการและถ้าพี่ชนะเธอก็ต้องทำตามที่พี่ต้องการเหมือนกัน"
"ได้ตามนั้น"
เกมนี้ก็แค่เป่ายิ้งชุบถอดเสื้อนั้นแหละ?ไม่ใช่น้ะล้อเล่นเกมก็แค่เป่ายิ้งชุบคนที่ชนะจะสั่งคนแพ้ได้1อย่างแต่คำสั่งจะสั่งได้แค่5วิถ้าเลยก็หมดสิทและอีกอย่างคนแพ้ต้องโดนกระดกเหล้ารอบระ1ช็อต อันที่จริงเกมนี้ก็อยู่กับความพิเรนของคนคิดคำสั่งอ่ะน้ะ=0=และจะชนะอย่าแท้จริงก็เมื่ออีกคนเมาสลบไม่ก็อ้วกคาที่(โหดเนอะ)
รอบที่1
ฉันออกกระดาษเขาออกค้อน
"1~2"เขาเริ่มนับอย่างเอือยๆ
"ดื่มสามช็อต"
อรึ๊กๆๆๆเขาดืมไปสีช็อตรวมอีกช็อตของคนที่แพ้ตามกติกา
รอบที่2
ฉันออกกระดาษเเขาออกกรรไกร
"1~"
"มานั่งตักพี่มา^______^"
"นี่เราเลิกกันแล้วอย่ามาทำงี้สิ&-7:(฿-@-7&"
ฉันบ่นต่ออีกมากมายแต่พอคำ1จากปากเขาหลุดออกมาฉันก็อต้องหุบปาก
"มันเป็นเกมอย่าฝ่าฝื่นกฎสิครับ><"
ฉันระเซ็งได้แต่ยอมเขาตลอดฉันค่อยๆลุกจากที่นั่งตรงข้ามไปนั่งบนตักแต่โดยดีตามด้วยเหล้า1ช็อต
รอบที่สาม
ฉันกรรไกรเขากรรไกรเสมอ
10นาทีผ่านไป~
ฉันเมาแล้วหลังจากฟัดเหล้าไป9ช็อตเวลาผ่านไปเกมก็เริ่มมีการโกง?เรานับสามวิเร็วกว่าปกติมากจนฉันไม่ได้สังอะไรมีแต่เขาสั่งให้ร้องเพลงบ้างหระวิดพื้นบ้างระและแน่นอนฉันต้องทำToTแล้วทำไมวันนี้เขาเป่ายิ้งชุบเก่งจังอ่า
"ถ้าทางอันจะไม่ไหวแล้วยอมแพ้ทันน้ะ"
"ไม่ทันแล้วยร๊าาาา~=__=~"เมาขนาดนี้แล้วหยุดไม่ได้เเล้ว
"งั้นเกมสุดท้ายระเหลือช็อตเดียวแล้วด้วยเมาเละแน่ดื้อนักไม่ฟังพี่เลยเธอนี่"
รอบที่16
ฉันออกค้อนเขาออกกระดาษ
"ป้อนพี่หน่อยช็อตของเธอป้อนด้วยปากของเธอด้วยน้ะ"
ไวกว่าความคิดฉันไม่ทันนับเขาก็สั่งมาสะแล้วแน่นอนฉันไม่ขัดคงเพราะเมาได้ที่แล้วมั้งฉันเลยทำลงไปอย่างไม่เถียงอะไร
ฉันจับช็อตสุดท้ายเข้าปากและประกบปากจูบเขาทันทีฉันคายของเหลวในปากให้เขาแต่มันไม่ง่ายอย่างที่คิดเมื่อเขาไม่ยอมกลืนและพยายามจะคืนช็อตในปากนั้นของเขาให้ฉัน(อี๊เล่นสกปรกอ้ะ)
เวลาผ่านไปเรื่อยๆเรายังข้างอยู่ในท่าเดิมการที่แอลกอฮอลถูกส่งไปส่งมามันเหมือนกับกำลังพลัดกันเตะลูกฟุตบอลจากที่เมาอยู่แล้วตอนนี้ฉันคุมสติตัวเองไม่ได้อีกแล้ว
ฉันเลือกที่จะกลืนช็อตนั้นเข้าปากและ
"ฮ่าๆๆๆๆๆฉันชนะแล้ว" ฉันว่าพลางลุกขึ้นเสไปเสมาและจบด้วยหัวชนเสาจนต้องนั่งงอตัวอยู่ข้างๆ
"ไม่เธอเมาแล้วพี่ชนะ" เขาเดินมาหาในมือเขาเหมือนถือกล้องอยู่แต่ชั่งเหอะแพ้ก็ได้ง่วงจะตายแล้ว
"ง่วงแล้วจะกลับT____T" ฉันเริ่มงอแงขึ้นเรื่อยเมื่อถูกขัดใจ
"ก็ได้แต่ถ้าพี่พาเธอกลับเกมนี้พี่ชนะน้ะ"
"อือก็ได้ค่ะ"
"แล้วคำขอของพี่ตอนนี้คือขอให้พี่ขอเพิ่มได้อีกสามข้อ"
"คร้าๆๆๆไปได้แล้วง่วง"ฉันรับคำอย่างขอไปทีอันที่จริงเขาพูดไรยังไม่รู้ด้วยซ้ำเลย
ตี๊ดด~เขากดปิดกล้องทีอยู่ในมือและเก็บใส่กระเป๊าและหันมาอุ้มฉันไปที่รถเห้อแขนของเขาอุ่นดีจัง
"พี่มาร์กรู้ไหม~~~สี่งที่เสียปายยแล้วจะกาบมาครบ100%เปอเซนไม่ได้หรอก" เหมือนเสียงที่ออกมาจากใจพูดไปยังไม่ทันคิดแล้วก็หลับไปโดยไม่รุ้ว่าคนตรงหน้าจะเป็นยังไง
P' MARK PART
ผมเหมือนคนเลวใช่ไหมที่ไปมอมเหล้าเธอน้ะแต่มันก็เป็นวิธีที่ดีไม่ใช่หรอที่จะได้เธอกลับมาอย่างง่ายๆ เห็นไหมระเธอเมาแล้วน่ารักว่าง่ายจะตายแถมเรียกผมว่าพี่อีกคงเพราะในใจลึกๆของเธอยังมีผมสิท่า><
ผมอุ้มเธอมาที่รถอย่างง่ายดายคนในอ้อมแขนผมกำลังนอนหลับอย่างสะบายผมค่อยๆแกะมือเธอออกจากคอผมช้าๆ<ที่จริงไม่อยากปล่อยเลย>และจัดการท่าให้เธอนอนที่เบาะข้างๆผมและผมก็ค่อยขับรถกลับบ้านผมช้าๆเพราะกลัวคนตัวเล็กข้างๆผมจะตื่นมางอแง^____^
@mark house
ผมอุ้มเธอขึ้นมาบนห้องของผมและจัดการถอด(?)เครื่องประดับออกบางส่วนและก็เช็ดตัวให้เธออย่างถนุถนอม นานเท่าไหรแล้วที่ผมไม่ได้มองเธอใกล้ได้สัมพัสเส้นผมตากลมโต แก้มและปากอมชมพูนี้ อีกถ้าวันนั้นผมคิดถึงใจเธอมากกว่านี้ตอนนี้เธอคงไม่ต้องจากผมไป ผมจะไม่ให้เธอไปไหนจากผมอีกไม่ว่าด้วยวิธีไหนก็ตาม
จริงอยู่ที่เธอเพลอพูดออกมาว่าสิ่งที่เสียไปแล้วจะกลับมาครบ100%ไม่ได้หรอก มันก็เหมือนกับผมที่ผิดผลาดครั้งใหญ่ จนทำให้เสียเธอไปแต่ตอนนี้เธออยู่ตรงหน้าผม ใกล้แค่เอื้อมมือ ยังไงผมก็จะทำให้เธอกลับมาให้ได้ ผมจะไม่บังคับให้เธอกลับมารักผมตอนนี้แต่ผมจะให้ความรักที่ผมมีให้อย่างไม่เคยลดลงจะรักษาแผลในใจและชดเชยส่วนที่ผมทำให้มันหายไปกลับมาอีกครั้งนึงถึงผมจะแค่ผู้ชายธรรมดาไม่ได้ดีเลิศอะไรแต่ผมจะยอมทำทุกอย่างให้เธอกลับมา....
พอเช็ดตัวให้เธอเสร็จผมก็ลุกไปอาบน้ำและทิ้งตัวลงนอนข้างๆเธอโอบกอดเธอไว้ถ้าเธอรู้ความรู้สึกนึกคิดของพี่ตอนนี้ได้ก็คงดีสิอันอัน ผมก้มลงจูบหน้าผากเธออีกครั้งก่อนจะหลับไปพร้อมกับคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดของผมตอนนี้~~ และตลอดไป
P' MARK PART
ผมเหมือนคนเลวใช่ไหมที่ไปมอมเหล้าเธอน้ะแต่มันก็เป็นวิธีที่ดีไม่ใช่หรอที่จะได้เธอกลับมาอย่างง่ายๆ เห็นไหมระเธอเมาแล้วน่ารักว่าง่ายจะตายแถมเรียกผมว่าพี่อีกคงเพราะในใจลึกๆของเธอยังมีผมสิท่า><
ผมอุ้มเธอมาที่รถอย่างง่ายดายคนในอ้อมแขนผมกำลังนอนหลับอย่างสะบายผมค่อยๆแกะมือเธอออกจากคอผมช้าๆ<ที่จริงไม่อยากปล่อยเลย>และจัดการท่าให้เธอนอนที่เบาะข้างๆผมและผมก็ค่อยขับรถกลับบ้านผมช้าๆเพราะกลัวคนตัวเล็กข้างๆผมจะตื่นมางอแง^____^
@mark house
ผมอุ้มเธอขึ้นมาบนห้องของผมและจัดการถอด(?)เครื่องประดับออกบางส่วนและก็เช็ดตัวให้เธออย่างถนุถนอม นานเท่าไหรแล้วที่ผมไม่ได้มองเธอใกล้ได้สัมพัสเส้นผมตากลมโต แก้มและปากอมชมพูนี้ อีกถ้าวันนั้นผมคิดถึงใจเธอมากกว่านี้ตอนนี้เธอคงไม่ต้องจากผมไป ผมจะไม่ให้เธอไปไหนจากผมอีกไม่ว่าด้วยวิธีไหนก็ตาม
จริงอยู่ที่เธอเพลอพูดออกมาว่าสิ่งที่เสียไปแล้วจะกลับมาครบ100%ไม่ได้หรอก มันก็เหมือนกับผมที่ผิดผลาดครั้งใหญ่ จนทำให้เสียเธอไปแต่ตอนนี้เธออยู่ตรงหน้าผม ใกล้แค่เอื้อมมือ ยังไงผมก็จะทำให้เธอกลับมาให้ได้ ผมจะไม่บังคับให้เธอกลับมารักผมตอนนี้แต่ผมจะให้ความรักที่ผมมีให้อย่างไม่เคยลดลงจะรักษาแผลในใจและชดเชยส่วนที่ผมทำให้มันหายไปกลับมาอีกครั้งนึงถึงผมจะแค่ผู้ชายธรรมดาไม่ได้ดีเลิศอะไรแต่ผมจะยอมทำทุกอย่างให้เธอกลับมา....
พอเช็ดตัวให้เธอเสร็จผมก็ลุกไปอาบน้ำและทิ้งตัวลงนอนข้างๆเธอโอบกอดเธอไว้ถ้าเธอรู้ความรู้สึกนึกคิดของพี่ตอนนี้ได้ก็คงดีสิอันอัน ผมก้มลงจูบหน้าผากเธออีกครั้งก่อนจะหลับไปพร้อมกับคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดของผมตอนนี้~~ และตลอดไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น