ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักได้ไง นายขี้โกง Why! I love U

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 มอมเหล้า

    • อัปเดตล่าสุด 30 ก.ย. 57


    ตอนที่3

    ตอนเย็นของวันนั้น

       ฉันที่มาในชุดมินิเดรสสีโอรสเข้ากับผิวฉันอย่างพอดิบพอดิบพอดีกำลังหยิบiphone100(?)ขึ้นมาเล่นระหว่างเขารวมคะแนนกันอยู่แต่พี่เอ็มอยู่ดีๆก็ลากยัยจีไปฉันก็ได้แต่นั่งเหงาเนี้ยเห้อ~~~

      เวลาผ่านไปไม่นานผลคะแนนก็อันเป็นรวบรวมเสร็จและทยอยให้เด็กๆกลับเข้าห้องประชุมและแน่นอนคนคงานนี้ไม่ได้มีความสำคัญกับฉันฉันเลยเดินช้าๆเอือยเพราะอะไรน่ะหรอ(?)ก็มันน่าเบื่อน่ะสิ ฉันได้แต่ยืนอยู่ข้างประตูอยู่อย่างเงียบๆไม่เป็นจุดเด่นให้ใครสังเกตุเท่าไหรเพราะการที่ได้เป็นจุดเด่นน่ะที่นี้ย่อมมีคนอิจฉาฉันยังอยากอยุ่อย่างสามัญชนต่อไปอ่ะน้ะ.

       'เอาระค่ะผู้ที่ได้รับตำแหน่งประธานนักเรียนคนใหม่คือ.. เอ๊ะ!! มีสองคนที่ได้คะแนนเท่ากันค่ะและสองคนนั้นก็คือหนุ่มหล่อสุดฮอต พี่เอ็มและพี่มาร์คนั้นเองค่ะขอเชิญพี่ทั้งสองบนเวทีหน่อยค่ะ'

       กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดกร๊าดดดดดดดด(เสียงชะนีร้องเรียกหา...)

        พี่เอ็มมาในชุดเต็มยศสูทเท่ๆสีขาวทำให้เสริมกับบุคลิคพี่เขามากและเวลาอยู่บนเวทีฉันรู้สึดพี่เขาพยายามส่งสายตาวิ้งๆให้สาวๆตลอดแต่เมื่อเที่ยบกับเขาก็นะเขามาในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงขาเดฟสีดำแถมยังยืนนิ่งๆไม่เรียกหาแฟนคลับแต่กลับมองตรงมาทางริมประตู(?) เอ๊ะเดียวที่ๆฉันยืนอยู่ไม่ใช่หรอมองทำไมขนตาปลอมฉันหลุด? ลิปเปื้อน? TOTโอ้ม่าย

      'รู้สึกยังไงกับตำแหน่งนี้ค่ะ' จะว่าไปคนที่ถามที่เป็นmcคนเดิมนิน่าสงสารจัง ไว้อาลัยสามวิ อาแมน

      ''ก็ดีครับ '' คำตอบสั้นๆของนายนั้นเรียกเสียงกรี๊ดดดดของสาวๆได้มากมายจนฉันต้องหันตามเสียงนั้นไปไม่ใช่ว่าหึงหรอกน้ะ
       
       พอฉันหันกลับไปบนเวทีก็เห็นเขายิ้มมุมปากมาทางฉันอย่าบอกน้ะที่ฉันทำไปเมื่อกี้เขาเห็นถ้าเขาคิดว่าฉันหวงเขาอยู่ระ(แล้วไม่ใช่รึไง)

      "ผมรู้สึกเป็นเกียตอย่างมากเลยครับที่........บลาๆๆๆๆๆ" พอพี่เอ็มเริ่มพูดฉันก็รู้สึกหูเริ่มจะชาขึ้นมาทันที/--\

       หลายนาทีผ่านไปการบ่นก็จบลง><

       'เอาระค่ะเราควรปล่อยให้สุดหล่อทั้งสองไปอ่อยเยื่อยเอ้ย! ไปฉลองกันดีกว่าค่ะขอให้ทุกคน..สนุกกับปาร์ตี้นี้นะค่ะ' เอาอีกแล้วพูดไม่ทันจบพี่เอ็มก็เดินไปหลังเวทีสวนเขา?เอ๊ะ! ไปไหนส้ะระ  

       "( --)(-- )( --)"มองไปมองมา 

       ''หาพี่หรอครับ^___^''

       ''เสนอหน้ามาจากไหนเนี้ย'' คำพูดฉันทำเอาเขาเหงื่อตกเลยแหะ
       
       ''ไม่คิดจะแสดงความยินดีกับพี่หน่อยหรอใจร้ายจังT_____T''อย่ามาทำหน้าน่ารักอย่างงั้นน้ะ

       ''ยินดีด้วย ''

       ''เย้~''เสียงหดเลยคงรู้ว่าประชด
       
       ''........ ''

       "ไปฉลองกับพี่หน่อยสิอัน"

       "ไม่ เอ๊ะ! พี่ทำอะไร" อ้าวแย่แล้วหลุด0________0

       ก็ดูเขาทำสิเขาดันเอาแขนมากอดคอแล้วทิ้งตัวลงมายังกับจะให้ฉันลากเขาแนะ

      "อ้ะพี่หรอ^^ พี่ก็จะพาอันไปฉลองกับพี่ไง ถ้าไม่อยากเด่นกว่านี้ไปกับพี่สะดีๆ"

        เขาพูดอย่างรู้ทัน สุดท้ายฉันก็ยอมออกมากับเขาจนได้เขาพาฉันตรงไปที่รถของเขาและนั่งไปกับเขาแต่โดยดีขี้เกียจโวยวายเพราะเขาไม่ใช่ผู้ชายที่จะยอมทำตามที่ขอเสมอเขาออกจะขี้โกงชอบเอาเปรียบฉันสะด้วยซ้ำเพราะฉะนั้นทางออกที่ดีที่สุดคือควรจะยอมเขายิ่งยุ่ด้วยกันสองคนถ้าฉันไม่ยอมก็น่ะฉันสู้เขาไม่ได้หรอก


    bg club
     
        เขาลงจากรถและทำหน้าที่ผู้ชายที่ดีแต่โทษทีฉันไม่ต้องการเขาที่กำลังวิ่งมาจะเปิดประตูให้
    เอาหระ1~2~3 
      
        ปั้ง~~~อุ้ยโทษทีไม่ได้ตั้งใจ^0^
     
         ฉันเปิดประตูรถหรูของเขาอย่างแรงจนกระแทกเป้าเขาอย่างจังฮ่าๆๆๆสม
     
        "แกล้งพี่หรอ"
     
         "ป่าวฉันไม่ได้ทำอะไรนะนายดันมาขวางทางฉันเอง. กรี๊ดดดด"
     
          "เอวเธอก็สะดุดตาฉันเหมือนกัน" อร๊ากกกเขากอดเอวฉันแบบนี้อีกแล้วน้ะ
     
           "ไปกอดคนอื่นไปทำไมต้องมาเป็นฉันด้วย" ฉันผลักไหลเขแต่ได้ผลที่ไหนระแรงเขาอย่างกับหมี....
     
          "ก็คนสวยแบบอันก็ต้องคู่กับคนหล่อๆแบบพี่ไงครับ^0^" เงิ้บ
     
          "จะไปไหนก็ไปให้เสร็จจะรีบกลับ"
     
          "พี่ขอรางวัลหน่อยสิโห่อุตสาชนะผลโหวต"
     
          "นายก็ไม่ได้อยากเป็นอยุ่แล้วนิประธานน้ะไม่ต้องมาอ้าง"
     
          "เชอะ!=0= ไม่หนุกเลย" เขาว่าพลางลากเอวให้ฉันเดินตามเขาไป
     
         ในโซนvipที่แสนคุ้นตาภาพอดีตที่ฉันมานั่งดื่มกับเขา? มานั่งฟังเพลงเวลาว่างแต่ก็น้ะแค่อดีต
     
          ฉันยอมรับเลยว่าเมื่อก่อนฉันเรียบร้อยมากแอลกอฮอลไม่แตะแต่พอรู้จักกับเขาฉันก็เริ่มแหกคอก><(ภูมิใจ?)
     
          พอมาถึงเขาหันไปสั่งบางอย่างกับ พนักงานและไม่นานสิ่งที่ถูกวางเรียงรายอยู่บนโต๊ะเป็นแก้วเหล้าเล็ก พอสำหรับ1ช็อตพอดีฉันเริ่มรู้ว่าเขาต้องการอะไรก็ได้แต่หันหน้าที่เต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถามไปหาเขาแต่ก็พบว่าเขาเอาแต่ยิ้ม
     
          "เล่นเกม?" เมื่อมองไม่ได้ก็ถามตรงๆนี่หระ
     
          "ใช่มาเล่นกันอันก็รู้กติกาพี่แล้วนิ"
     
          "ชนะแล้วจะได้อะไร?"
     
          "ตามที่เธอต้องการและถ้าพี่ชนะเธอก็ต้องทำตามที่พี่ต้องการเหมือนกัน"
     
          "ได้ตามนั้น"
     
         เกมนี้ก็แค่เป่ายิ้งชุบถอดเสื้อนั้นแหละ?ไม่ใช่น้ะล้อเล่นเกมก็แค่เป่ายิ้งชุบคนที่ชนะจะสั่งคนแพ้ได้1อย่างแต่คำสั่งจะสั่งได้แค่5วิถ้าเลยก็หมดสิทและอีกอย่างคนแพ้ต้องโดนกระดกเหล้ารอบระ1ช็อต อันที่จริงเกมนี้ก็อยู่กับความพิเรนของคนคิดคำสั่งอ่ะน้ะ=0=และจะชนะอย่าแท้จริงก็เมื่ออีกคนเมาสลบไม่ก็อ้วกคาที่(โหดเนอะ)
     
         รอบที่1
     
        ฉันออกกระดาษเขาออกค้อน
     
       "1~2"เขาเริ่มนับอย่างเอือยๆ
     
         "ดื่มสามช็อต"
     
    อรึ๊กๆๆๆเขาดืมไปสีช็อตรวมอีกช็อตของคนที่แพ้ตามกติกา
     
         รอบที่2
     
        ฉันออกกระดาษเเขาออกกรรไกร
     
        "1~"
     
        "มานั่งตักพี่มา^______^"
     
        "นี่เราเลิกกันแล้วอย่ามาทำงี้สิ&-7:(฿-@-7&" 
     
        ฉันบ่นต่ออีกมากมายแต่พอคำ1จากปากเขาหลุดออกมาฉันก็อต้องหุบปาก
     
         "มันเป็นเกมอย่าฝ่าฝื่นกฎสิครับ><"
     
         ฉันระเซ็งได้แต่ยอมเขาตลอดฉันค่อยๆลุกจากที่นั่งตรงข้ามไปนั่งบนตักแต่โดยดีตามด้วยเหล้า1ช็อต 
     
           รอบที่สาม
     
           ฉันกรรไกรเขากรรไกรเสมอ
     
      10นาทีผ่านไป~
     
          ฉันเมาแล้วหลังจากฟัดเหล้าไป9ช็อตเวลาผ่านไปเกมก็เริ่มมีการโกง?เรานับสามวิเร็วกว่าปกติมากจนฉันไม่ได้สังอะไรมีแต่เขาสั่งให้ร้องเพลงบ้างหระวิดพื้นบ้างระและแน่นอนฉันต้องทำToTแล้วทำไมวันนี้เขาเป่ายิ้งชุบเก่งจังอ่า
     
          "ถ้าทางอันจะไม่ไหวแล้วยอมแพ้ทันน้ะ"
     
          "ไม่ทันแล้วยร๊าาาา~=__=~"เมาขนาดนี้แล้วหยุดไม่ได้เเล้ว
     
          "งั้นเกมสุดท้ายระเหลือช็อตเดียวแล้วด้วยเมาเละแน่ดื้อนักไม่ฟังพี่เลยเธอนี่"
     
        รอบที่16
     
          ฉันออกค้อนเขาออกกระดาษ
     
         "ป้อนพี่หน่อยช็อตของเธอป้อนด้วยปากของเธอด้วยน้ะ"
     
         ไวกว่าความคิดฉันไม่ทันนับเขาก็สั่งมาสะแล้วแน่นอนฉันไม่ขัดคงเพราะเมาได้ที่แล้วมั้งฉันเลยทำลงไปอย่างไม่เถียงอะไร
     
        ฉันจับช็อตสุดท้ายเข้าปากและประกบปากจูบเขาทันทีฉันคายของเหลวในปากให้เขาแต่มันไม่ง่ายอย่างที่คิดเมื่อเขาไม่ยอมกลืนและพยายามจะคืนช็อตในปากนั้นของเขาให้ฉัน(อี๊เล่นสกปรกอ้ะ)
     
         เวลาผ่านไปเรื่อยๆเรายังข้างอยู่ในท่าเดิมการที่แอลกอฮอลถูกส่งไปส่งมามันเหมือนกับกำลังพลัดกันเตะลูกฟุตบอลจากที่เมาอยู่แล้วตอนนี้ฉันคุมสติตัวเองไม่ได้อีกแล้ว
     
         ฉันเลือกที่จะกลืนช็อตนั้นเข้าปากและ
     
       "ฮ่าๆๆๆๆๆฉันชนะแล้ว" ฉันว่าพลางลุกขึ้นเสไปเสมาและจบด้วยหัวชนเสาจนต้องนั่งงอตัวอยู่ข้างๆ
     
         "ไม่เธอเมาแล้วพี่ชนะ" เขาเดินมาหาในมือเขาเหมือนถือกล้องอยู่แต่ชั่งเหอะแพ้ก็ได้ง่วงจะตายแล้ว
     
         "ง่วงแล้วจะกลับT____T" ฉันเริ่มงอแงขึ้นเรื่อยเมื่อถูกขัดใจ
     
          "ก็ได้แต่ถ้าพี่พาเธอกลับเกมนี้พี่ชนะน้ะ"
     
           "อือก็ได้ค่ะ"
     
          "แล้วคำขอของพี่ตอนนี้คือขอให้พี่ขอเพิ่มได้อีกสามข้อ"
     
          "คร้าๆๆๆไปได้แล้วง่วง"ฉันรับคำอย่างขอไปทีอันที่จริงเขาพูดไรยังไม่รู้ด้วยซ้ำเลย
     
         ตี๊ดด~เขากดปิดกล้องทีอยู่ในมือและเก็บใส่กระเป๊าและหันมาอุ้มฉันไปที่รถเห้อแขนของเขาอุ่นดีจัง
     
         "พี่มาร์กรู้ไหม~~~สี่งที่เสียปายยแล้วจะกาบมาครบ100%เปอเซนไม่ได้หรอก" เหมือนเสียงที่ออกมาจากใจพูดไปยังไม่ทันคิดแล้วก็หลับไปโดยไม่รุ้ว่าคนตรงหน้าจะเป็นยังไง

        P' MARK PART

          ผมเหมือนคนเลวใช่ไหมที่ไปมอมเหล้าเธอน้ะแต่มันก็เป็นวิธีที่ดีไม่ใช่หรอที่จะได้เธอกลับมาอย่างง่ายๆ เห็นไหมระเธอเมาแล้วน่ารักว่าง่ายจะตายแถมเรียกผมว่าพี่อีกคงเพราะในใจลึกๆของเธอยังมีผมสิท่า><

         ผมอุ้มเธอมาที่รถอย่างง่ายดายคนในอ้อมแขนผมกำลังนอนหลับอย่างสะบายผมค่อยๆแกะมือเธอออกจากคอผมช้าๆ<ที่จริงไม่อยากปล่อยเลย>และจัดการท่าให้เธอนอนที่เบาะข้างๆผมและผมก็ค่อยขับรถกลับบ้านผมช้าๆเพราะกลัวคนตัวเล็กข้างๆผมจะตื่นมางอแง^____^

       @mark house

         ผมอุ้มเธอขึ้นมาบนห้องของผมและจัดการถอด(?)เครื่องประดับออกบางส่วนและก็เช็ดตัวให้เธออย่างถนุถนอม นานเท่าไหรแล้วที่ผมไม่ได้มองเธอใกล้ได้สัมพัสเส้นผมตากลมโต แก้มและปากอมชมพูนี้ อีกถ้าวันนั้นผมคิดถึงใจเธอมากกว่านี้ตอนนี้เธอคงไม่ต้องจากผมไป ผมจะไม่ให้เธอไปไหนจากผมอีกไม่ว่าด้วยวิธีไหนก็ตาม

         จริงอยู่ที่เธอเพลอพูดออกมาว่าสิ่งที่เสียไปแล้วจะกลับมาครบ100%ไม่ได้หรอก มันก็เหมือนกับผมที่ผิดผลาดครั้งใหญ่ จนทำให้เสียเธอไปแต่ตอนนี้เธออยู่ตรงหน้าผม ใกล้แค่เอื้อมมือ ยังไงผมก็จะทำให้เธอกลับมาให้ได้ ผมจะไม่บังคับให้เธอกลับมารักผมตอนนี้แต่ผมจะให้ความรักที่ผมมีให้อย่างไม่เคยลดลงจะรักษาแผลในใจและชดเชยส่วนที่ผมทำให้มันหายไปกลับมาอีกครั้งนึงถึงผมจะแค่ผู้ชายธรรมดาไม่ได้ดีเลิศอะไรแต่ผมจะยอมทำทุกอย่างให้เธอกลับมา....

          พอเช็ดตัวให้เธอเสร็จผมก็ลุกไปอาบน้ำและทิ้งตัวลงนอนข้างๆเธอโอบกอดเธอไว้ถ้าเธอรู้ความรู้สึกนึกคิดของพี่ตอนนี้ได้ก็คงดีสิอันอัน ผมก้มลงจูบหน้าผากเธออีกครั้งก่อนจะหลับไปพร้อมกับคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดของผมตอนนี้~~ และตลอดไป


          
     
    :-Daisy ✿
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×