คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : | week 04 | วาเลนไทน์ ― Reynabeth
Author: Pitterative :)
Pairing: Reyna Ramírez-Arellano/Annabeth Chase
Fandom: Heroes of Olympus series
Genre: Fluff
____________________________
โรยิมือสิ่ที่แอนนาเบ็ธ เส มัมาเป็นประำหลัาเลิเรียนที่มหาวิทยาลัย
แอนนาเบ็ธเป็นสาวรัสุภาพ เธออบที่ะให้ร่าายอัวเอูีอยู่เสมอ นั่นึเป็นสาเหุที่ว่าทำไมเธอถึเลือโรยิมเป็นสถานที่โปรแทนที่ะเลือห้าสรรพสิน้าหรือร้านเสริมสวยเหมือนที่สาวๆ ทั่วไปื่นอบ ...หาผู้หิมีเรื่อสำอาเป็นอประำาย แอนนาเบ็ธ็ะมี 'ม้านอนยน้ำหนั' เป็นอาวุธ – มันเป็นเรื่อออำลัายัวโปรอเธอ แ่วันนี้ –
วาสีเทามริบหรี่ามอไปยัที่ประำอย่าไม่พอใ
เรย์นา อะเรลลาโน
แม่สาวสเปนู่ััวาอเธอำลัับอพื้นที่นั้นอยู่
แอนนาเบ็ธเินไปหา ออ พูเสียนิ่ “นั่นที่ัน”
เรย์นาทำเพียเลิิ้วมอเธอ
ร่าสูเพรียวเอนหลัทาบลไปบนม้านอน แล้วใ้มือสอ้ายบาร์เบลึ้น่อไป “ไม่เห็นเธอเียนื่อิอไว้เลยนี่ แม่สาวอเมริันผมบลอน์”
แอนนาเบ็ธหรี่าลอย่ามุ่ร้าย “ใรอนุาให้เธอเรียันแบบนั้นัน”
แอนนาเบ็ธไ้ยินเสียเรย์นาแ่นหัวเราะ แ่เ้าหล่อน็ยัไม่ยอมลุไปาม้านอนอเธอ เรย์นายัยบาร์เบล่อไปเรื่อยๆ โยแสร้ทำเป็นมอไม่เห็นสายามสีเทาทีู่ะส่อประายุันึ้นทุที แ่ะมีหรือว่านอย่าแอนนาเบ็ธะยอมแพ้ให้เรย์นามาแย่ที่ไ้่ายๆ
ไม่มีทาะล่ะ
แอนนาเบ็ธมอระบอพลาสิบรรุน้ำในมืออัวเอ ่อนที่เธอะัารระแทระบอน้ำลบนหน้าท้อเปลือยเปล่าอเรย์นาทันทีอย่าไม่ยั้มือใๆ ทั้สิ้น
แม้ะไม่มีเสียร้อออมาสัแอะ
แู่าสีหน้าอเรย์นาแล้ว แอนนาเบ็ธเาไ้ว่าอีฝ่ายะเ็บน่าู
แอนนาเบ็ธแ่นรอยยิ้ม โยนระบอน้ำในมือไปมา
แล้ว้มมอเรย์นาที่ำลัู้ัวุมท้อัวเออยู่
สาวผมบลอน์ยิ้มเยาะ “ราวหลั็อย่ามาแย่ที่ันอี็แล้วัน
ยัยสเปนี่เ่า”
วัน่อมา แม่สาวสเปนผิวแทนนนั้น็แย่ที่เธออีนไ้
แอนนาเบ็ธลอา “อทีเถอะ เธอะไปเล่นเรื่อออำลัายัวอื่น่อนไม่ไ้รึไ”
“ันะเล่นอันนี้” เรย์นาอบ “อยาเพิ่มล้ามเนื้อสัหน่อย...
หน้าท้อันอนนี้ยัไม่โอเเท่าไหร่”
มันเป็นำพูที่แอนนาเบ็ธ้อเหลือบมอเรือนร่าออีฝ่ายโยอัโนมัิ แม้ะไม่อยายอมรับนั แ่แม่สาวสเปนนนี้หุ่นีเ้าั้นนาแบบูเปอร์โมเลเลยทีเียว – ยิ่เรย์นามาใส่สปอร์ทบาร์ับาเรัรูปแบบนี้ ยิ่ับเน้นให้เห็นเรือนร่าไ้อย่าัเน – หน้าท้อที่แบนราบ มีลอนล้ามเนื้อน้อยๆ เหื่อที่เาะพราวอยู่บนผิวสีแทนเนียนละเอีย ทุอ์ประอบอเรย์นา่วยับเน้นให้เธอู... เ็ี่อย่าน่าประหลา
– เี๋ยวนะ เ็ี่เหรอ?
แอนนาเบ็ธรีบสะบัวามิไปาหัว เธอเรียสิทั้หมอัวเอลับมาโยารระแทระบอน้ำใส่ไหล่อเรย์นาอย่าใใ้น้ำหนัแรๆ และพอใอย่ายิ่ยวที่เห็นอีฝ่ายเบ้หน้า้วยวามเ็บ
“ันไม่สนหรอนะว่าเธอะอยาออำลัายมาแ่ไหน...” แอนนาเบ็ธใ้วาสีพายุ้อมอเรย์นาอย่า่มู่
“แ่ถ้าเธอยัแย่เรื่อเล่นันอี
ราวนี้ันะไม่ปล่อยเธอไว้เยๆ แน่”
แ่เรย์นา อะเรลลาโน ไม่เยฟัำสั่เธอเลย
แอนนาเบ็ธมีสายาและน้ำเสียเป็นอาวุธ ผู้นมัะลัวเสมอเวลาไ้ยินเธอพูออำสั่้วยน้ำเสียเียบาพร้อมับวาุๆ ... ึ่ทั้หมนั้นใ้ไม่ไ้ผลับเรย์นา เพราะอีฝ่ายูะไม่สะทสะท้านเลยแม้แ่น้อย
นั่นทำให้แอนนาเบ็ธหมวามอทน
สาวผมบลอน์ออ
้มัวลมอนที่นอนเอนหลัอยู่บนม้านอนยน้ำหนั แล้วพูผ่านฟันที่บแน่น
“เธอไม่เ้าใที่ันพูเลยใ่มั้ย
อะเรลลาโน” น้ำเสียอแอนนาเบ็ธฟัูเย็นเยียบ “อยาโนระบอน้ำระแทน้ำอีรึไ – ”
แ่แอนนาเบ็ธ็้ออุทานเบาๆ อย่าใเมื่อู่ๆ
เรย์นา็ับอเสื้ออเธอแล้วึลมาเสียใล้นปลายมูอพวเธอแทบะนัน
ลมหายใอแอนนาเบ็ธสะุไปั่วรู่ เธอพยายามืนัวออมา แ่มืออเรย์นาเหนียวแน่นยิ่ว่าีม
ยิ่เธอพยายามันัวออ เรย์นายิ่ึอเสื้ออเธอให้เ้ามาใล้ ันั้นแอนนาเบ็ธึหยุนิ่อย่าไม่ัืน
วาแ็ร้าวสอเสีมอสบาันอย่าไม่มีใรยอมใร
“ถ้าเธอใ้ระบอน้ำนั่นอี...”
เรย์นาใ้น้ำเสียเรียบนิ่อย่าน่าลัว “ราวนี้ันะไม่ยอมอยู่นิ่ๆ ให้เธอทำร้ายแน่”
แอนนาเบ็ธยิ้มมุมปา
ทว่าวาลับไม่ไ้ยิ้มไป้วย “ทำไม ะ่าันรึไ”
“อย่าท้าัน”
แอนนาเบ็ธแ่นยิ้มอีรั้
เธอยับใบหน้าเ้าไปใล้นที่นอนอยู่มาว่าเิม ึ่เรย์นา็ไม่ไ้ผะหนีแ่อย่าใ
“ันไม่ไ้ท้าเธอ” ริมฝีปาอเธอพูอยู่ใล้ริมฝีปาอเรย์นา “แ่ันะิ่าเธอ่อน่าหา”
แล้วแอนนาเบ็ธ็ับปลายมูอเรย์นาเ็มแรนเ้าหล่อนเผลอปล่อยมือออาอเสื้ออเธอโยอัโนมัิ
เรย์นาเอามือุมปลายมู วาสีน้ำาลส่อประายโรธเรี้ยว – และยัมีประายอะไรบาอย่าายวาบอยู่ในวา้วย อาเป็นวามื่นระหน? วามใ?
...หรือวามรู้สึอย่าอื่นที่แอนนาเบ็ธไม่ไ้สนใะอยู่พิารา่อ
เพราะเธอยัิ้วยียวนใส่เรย์นา สะบัหาม้าสีบลอน์ใส่ แล้วเินาไปอย่าผู้นะเสียแล้ว
่อน้าน่าประหลาใที่วัน่อมา
แอนนาเบ็ธไม่พบเรย์นานอนอยู่บนเรื่อออำลัายัวเิม
ไปไหนอเา แอนนาเบ็ธมวิ้ว
ไม่ไ้รู้สึัวเลยว่าัวเอำลัวาสายามอหาู่ัอนอยู่ แม้ะพยายามเินหาทุอทุมุมในโรยิม แ่แอนนาเบ็ธลับไม่พบร่าอเรย์นาเลยแม้แ่น้อย
แอนนาเบ็ธพยายามไม่สนใวามรู้สึแปลๆ ที่เิึ้นอยู่ในอ
เธอสะบัศีรษะ แล้วล้มัวลไปนอนหายหลัอยู่บนม้านอนออำลัาย
สอแนเหยียออทำท่าะยบาร์เบลที่อยู่้าบน
แ่สัมผัสเย็นวาบบนหน้าผา็ทำให้แอนนาเบ็ธสะุ้เสีย่อน
เรย์นา อะเรลลาโน
ำลัใ้ระบอน้ำโลหะเย็นเียบวาแปะอยู่บนหน้าผาอเธอ
แอนนาเบ็ธปัระบอน้ำนั่นออไป “อะไรอเธออี”
เธอพยายามทำน้ำเสียหุหิ แ่้อนเนื้อที่ำลัเ้นถี่รัวอยู่ในอำลัร้อบออะไรบาอย่า
เหมือนับว่าเธอรู้สึีใที่เรย์นายัไม่ไ้หนีหายไปไหน – บ้าน่า ีใั้นเหรอ แอนนาเบ็ธสะบัวามิพิลึึือออาหัวสมอ
แล้วมอหน้าเรย์นาอีรั้ “ราวนี้ันมาถึ่อนนะ
เธอะแย่ที่ันอีไม่ไ้”
“ันไม่ไ้แย่ะหน่อย” เรย์นาอบเสียนิ่ สาวผิวแทนวาระบอน้ำลบนหน้าผาแอนนาเบ็ธอีรั้
นเธอ้อปัหนี แล้วลับมาลุึ้นนั่อย่าหุหิ
“หน้าผาันไม่ใ่ที่วาน้ำนะ!”
เรย์นาหัวเราะ “อโทษ ันอบหน้าเธออนหุหินี่”
แล้วเธอ็ี้ที่ิ้วอัวเอ “อนหุหิเธอะมวิ้วแน่นแบบนี้เลย รู้ัวรึเปล่า”
“หุบปาน่า” แอนนาเบ็ธเผลอมวิ้วอีรั้
เธอพยายามปรับสีหน้าให้ลับมาราบเรียบ แ่ไม่สำเร็
และเธอ็ไ้ยินเสียเรย์นาหัวเราะเบาๆ อีรอบ นั่นส่ผลให้แอนนาเบ็ธระาระบอน้ำในมืออีฝ่ายออมาอย่ารำาใ
แอนนาเบ็ธั้ใะฟาอในมือใส่เรย์นาามที่เธอเยทำเป็นประำ
แ่เรย์นายมือห้ามไว้
“เปิูอ้าใน่อนสิ” เรย์นาบอ่ายๆ “ันมีอะไระให้”
แอนนาเบ็ธะัไปนิหน่อย เธอพูอย่าสสัย “ยาพิษรึไ”
เรย์นาลอา “เปิเถอะน่า”
แม้ะเ็มไป้วยวามเลือบแลใ แ่แอนนาเบ็ธ็ยอมเปิฝาระบอน้ำอออยู่ี อที่อยู่้าในนั้นทำให้วาสีเทาอแอนนาเบ็ธเบิว้า หัวใอเธอเ้นผิัหวะไปวูบหนึ่อีรั้ แอนนาเบ็ธล้ำลืนำพูมามายลไปในลำอ ริ้วสีมพูพาผ่านบนแ้มทั้สอ้า แ่เธอ็ยัเ็บสีหน้าและอาารไ้ีเยี่ยม
แอนนาเบ็ธเทปาระบอลบนมือ แล้วุหลาบสีาว็ลิ้หล่นลมา
เธอีหน้านิ่ มือถือุหลาบไว้ แล้วเลิิ้วมออีฝ่าย “ุหลาบสีาวเนี่ยนะ?
วามรัอันบริสุทธิ์ั้นเหรอ... ไม่เห็นะเ้าับันรไหน”
เรย์นายัไหล่ “ันพยายามะหาุหลาบสีเทา
มันเ้าับาเธอี แ่มันไม่มีุหลาบสีนั้น” แล้วเรย์นา็ยิ้มน้อยๆ ให้ “แ่ันิว่าุหลาบสีาว็เ้าับเธอไปอีแบบ”
“ันไม่ใ่สาวน้อยไร้เียสาที่ะมาื่นอบหรือหวั่นไหวไปับอุหลาบที่เธอให้ในวันวาเลนไทน์หรอนะ”
“็ไม่ไ้ั้ใให้หวั่นไหว”
เรย์นามอสบาเธอ แล้วพูวน้วยประโย่ายๆ
“แ่เธอะหวั่นไหวแน่นอนถ้าืนนี้เธอยอมออไปเที่ยวับัน”
แอนนาเบ็ธหลุยิ้ม
เธอหันลับไปเสียบอุหลาบสีาวลบนระบอน้ำ
แล้วส่ยิ้มท้าทายใส่อีฝ่ายอย่าที่เธออบทำเป็นประำ
“ถ้าเธอทำให้ันหวั่นไหวไม่ไ้นะเรย์นา...”
แอนนาเบ็ธยับใบหน้าเ้าไปใลู้่สนทนา แล้วระิบเสียเบาที่้าหู
“ันนี่แหละะลายเป็นฝ่ายที่ทำให้เธอยอมศิโรราบ่อันเอ”
END.
_____________________
Author's Talk : ับแบบๆ (....) อยาะบอว่ารีบมา่ะ แ ปั่นอนเ้าโม แล้ว็เสร็เือบสิบเอ็โมพอี รี้สสสสสสสสสสส เส้นยาแมา ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ เป็นอนที่พิทลอแู่่หิหิรั้แรเลย่ะ ผิพลาประารใอภัยให้เรา้วย ;_____;
ปล. เราำุ Alecxia Drew (Adriene) ับุ D.K. Reylie ไ้ แ อบุนะะ ส่วนไทม์ีปเปอร์นั้น ไม่ไ้ทิ้นะะ ำลัะเร่แ่อยู่เหมือนัน่ะ ะพยายามไม่อนานเินไปน้า แ ;_______;
ความคิดเห็น