ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ( exo ) doraemon | kaido; ft.akb48

    ลำดับตอนที่ #1 : - intro;

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 404
      0
      30 ส.ค. 56








    คิมจงอิน พี่มีของเล่นใหม่มาให้ลองเล่น

     

     

                                                                                                                     

     

     



     

     

    ‘’อีเด็กดอก ตื่นได้แล้ววว !! ‘’ เสียงเล็กของคนเป็นพี่สาวตะโกนเรียกน้องชายที่ตัวไม่ค่อยจะดำเท่าไหร่หรอก ขาวจั๊วะ เวลานอนหลับนี่ดูน่าเกลียดอย่างบอกไม่ถูกแสงส่องลอดผ้าม่านถ้ามึงขาวมันจะเป็นภาพที่แบบดูดีมาก แต่นี่ไม่ใช่ไงมองเผินๆนี่กูนึกว่าทุ่งขาวสาลีที่โดนระเบิดโกโก้ตู้มลงมาใส่แล้ว อยากจะพูดออกไปอยู่หรอกนะ แต่เก็บไว้ก่อน อิ้บๆ

     

    ‘’นี่มึงจะไม่ตื่นใช่มั้ย นี่คืออยากไฟว้? ได้!! ‘’ สาวผมประบ่าเดินถอยหลังไปสองก้าว พร้อมล้วงมือไปที่กระเป๋ากางเกงลายแปลกประหลาด คลำๆอยู่สักพักก็หยิบวัตถุสีม่วงลักษณะคล้ายปืนขึ้นมาเล็งคนที่นอนซมอยู่ตรงหน้า

     

    ‘’ปืนดูดความง่วง ยิงแม่.งงงงงงงงงงงง‘’

     

    ตุ้บ

     

    ‘’ฟหกด่าสวงเจ็บสัสๆๆๆ‘’

     

    ‘’เจ้เล่นไรอีกวะเนี่ย ปลุกด้วยของธรรมดาๆก็ได้ จะเอามันออกมาใช้ทำไม ตึ้บว่ะ‘’ ไอ้ดำที่นอนหลับสนิทอยู่เมื่อกี้รีบเด้งตัวลุกขึ้นมาด้วยท่าทางกระปรี้กระเปร่า ไม่รอให้คนเป็นพี่ด่าซ้ำรีบหยิบผ้าขนหนูไปอาบน้ำ  ขืนกูไม่รีบเดี๋ยวก็สรรหาไรมาจี้เล่น ไอสัสพูดละขนลูกขนพอง

     

      พูดถึงเจ้ที่ว่าเออพี่สาวผมเองนั่นแหละ ชื่อนางสาวมาเอดะ อัตสึโกะเคโรโระปังปอนวอนให้กูตายได้ทุกวี่ทุกวัน เยอะละๆ ชื่ออัตจังก็พอแลจะเพราะนะแหม่ ทำไมชื่อกูล่ะเกาหลี๊เกาหลี คิมจงอิน . . .โอเคเราจะเลิกพูดถึงมัน ตอนนี้หาทางเอาตัวรอดในช่วงเช้าให้ได้ก่อนดีกว่า

     

    ‘’เจ้คร้าบบบบบบบบ หิวจุงเบยๆๆๆ‘’

     

    ‘’อ่อลงมาได้แล้วหรอ โต้ะสารพัดนึกอยู่หน้าทีวีอยากแดกไรก็แดกไป‘’ อ่านไม่ผิดหรอก เพราะตรวจคำผิดแล้วโต้ะสารพัดนึก นึกอยากแดกอะไรก็แดกได้ ดีจริงๆเลย อยู่กันมาสิบแปดปีไม่เคยรู้เลยว่าเจ้ไปหาของพวกนี้มาจากไหน คือก็ไม่รู้ว่าผมโง่หรือเจ้แกพยายามไม่บอก อันนี้ไม่รู้ไม่สนใจ แต่อยากได้เด็กน้อยบ้านตรงข้ามมากกว่า ครุคริ คนอะไร น่าร้ากกกกกกกกกกกก

     

    ‘’คิมจงอิน พี่มีของเล่นใหม่มาให้ลองเล่น‘’ จู่ๆเจ้แกก็เดินมา มันแปลกครั้งล่าสุดที่เรียกชื่อจริงผมนี่เกือบโดนไดโนเสาร์ไล่กัด แทบฉี่ราด แม่.งอยากวิ่งหนีออกไปตอนนี้เลย ทำได้มั้ยวะผมเงยหน้าจากข้าวหมูหมักเต้าเจี้ยวดองราดน้ำแกงส้มขึ้นมามองหน้าเจ้ พร้อมสอดส่องหาช่องทางหนี

     

    ‘’ของเล่นที่ว่าน่ะ…‘’

     

    ‘’อ๊าปวดขี้โอ้ยสงสัยยำทูน่าสลัดผัดพริกแกงจะทำพิษแปปนะเจ้‘’

     

    ‘’ว่าจะให้เอาไปลองเล่นกับเด็กผู้ชายบ้านตรงข้ามดู‘’

     

    ‘’เหยดเข้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เห้ยอยู่ดีๆมันก็หายเลยว่ะ แบบเหมือนย้อนกลับลำไส้ไปละ แฮ่มๆ เจ้ว่าไงนะ‘’ พอพูดถึงเด็กผู้ชายข้างบ้านละคลั่งเลย ตรึ่งๆๆๆ

     

     

     

     

     

     

    คลั่งตวย






     

     

     

     

     พี่อินอยากเจอจุงเบยครับ T_T

     

     


































     © Tenpoints!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×