ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : -เเทมินพาร์ท "ที่มาส่งเพราะรู้สึกผิด"- (ขนมอร่อย)
แทมินพาร์ท
@บ้านแฮอัน-ฮานึน
ขอพาร์ทนึงนะ มาแก้ตัวหน่อย ที่ผมต้องมาส่งยัยสองคนนี้ก็เพราะว่าผมรู้สึกผิด ที่ทำให้ยัยฮานึนและยัยแฮอันต้องโดนลงโทษ
และแถมเมื่อเย็นผมยังจะชวนยัยฮานึนทะเลาะอีก - -*
อย่าเพิ่งด่าว่าผมนิสัยไม่ดีนะ ฮ่าๆ
ผมช็อคไปสักพักนึงเมื่อรู้ว่ายัยแฮอันและยัยฮานึนเป็นเด็กกำพร้า อยู่กันลำพัง //โคตรห่วงเลย //เห้ยๆๆๆ อย่าเพิ่งคิดไปไกลนะ
ที่ห่วงนี่ก็เพราะว่ายัยสองคนนี้เป็นผู้หญิง อยู่กันลำพัง มันอันตรายหน่ะ ~ผมนั่งคิดอยู่สักพักนึง........~
"คุกกี้มาแล้วค่าาาา" ยัยฮานึน ยัยเจ๊ปากจัดของไอ้ฮยอค เดินถือจานคุกกี้มาล้ะ
//รอพ่องมึงตัดริบบ้นหรอ ก็หยิบมากินสิคร้าบบบบ //ผมคว้าจานคุกกี้มา // อุ้ย ยัยฮานึนมองเหมือนผมไปทำอะไรผิดไงงั้นเลย
"นี่ แบ่งเพื่อนกินมั่งสิ" ยัยฮานึนออกคำสั่ง//เหอะๆ ก็ได้ๆ//ผมแบ่งคุกกี้ให้ไอ้จีมิน ไอ้ฮยอค หยิบกันคนละหมั่บสองหมั่บ
"ฮานึนนี่เธอทำเองหรอ" ไอ้จีมินพูดขึ้นมา//
"ทำไมวะ ไม่อร่อยใช่ป้ะ กูจะได้เก็บ" ผมหันไปถามไอ้อีจึน แล้วก็พร้อมที่จะเอาคุกกี้ที่ผมถืออยู่ในมือวางในจานเสมอ ถ้าไอ้จีมินบอกว่าไม่อร่อย
"มันแบบ.......มึงลองกอนเองดิ" ไอ้เชี่ยยอีจึนบอกให้ผมลองกินเอง ใครจะกล้ากินฝีมือยัยฮานึนวะ - -*
"ใครไม่อยากกินก็ไม่ต้องกิน" เอาละๆ องค์จะลงล้ะ ยัยฮานึนของจะขึ้นละ
"เห้ยยยเจ๊ เจ๊แบบบ คือมัน ยังไงดีอ่ะ" ไอ้ฮยอค เอาคุกกี้เข้าปากเเล้วก็พูดมาดิว่าอร่อยหรือไม่อร่อย ลีลาจริงๆ
"โว้ยยยยยยยยยย!!! พวกมึงแค่พูดมาแค่คำสองคำนี่มันจะตายใช่มั๊ย อร่อยหรือไม่อร่อย...-หมั่บ-"
ผมยังด่าพวกมันไม่ทันจบเลย ไอ้ฮยอคก็เอาคุกกี้ยัดใส่ปากผมซะเเล้ว
"ถามจังเลย เฮียเคี้ยวไปเลยนะ แล้วจะรู้เอง" ปากดีนะมึงอ่ะไอ้ฮยอค //ผมเคี้ยวไปสักพัก//โอ้พระเจ้า นี่มันคุกกี้อะไรกันเนี่ย อร่อยอย่างกับ-ฟหกด่าสว-
ผมอธิบายเป็นภาษาคนไม่ถูกเลย//เว่อร์//เอาเป็นว่าอร่อย
"ฝีมือเธอหรอ" ผมไม่เชื่อว่ายัยฮานึนเป็นคนทำ
"ช่ายยยยย ทำไม?? มีไรหรอ" ยอมรับนะว่าอร่อยแต่ใช่หรอ ยัยฮานึนเนี่ยนะจะทำคุกกี้ได้อร่อยขนาดนี้
"เจ๊แม่งโคตรเทพเลยหว่ะ" หึหึ ไอ้ฮยอคชมเจ๊มึงจังเลยนะ
"จะบอกอะไรให้นะ คุกกี้ คัพเค้ก ชีสเค้ก ที่คาเฟ่ในโรงเรียน เป็นฝีมือของฉันและยัยแฮอันนะจะ
บอกให้รู้" โอ๊ะแม่เจ้า คัพเค้กหน้าแบทแมนชิ้นโปรดของผม // เป็น ฝี มือ ของ ยัยฮานึน //ช็อคแรง!!
"เห้ยจริงดิ พวกฉันไปซื้อกินทุกวันเลย" ไอ้อีจึน ไอ้เี้ย มึงจะพูดทำมายยยยยยยยยย
"เห้ยจริงหรอ^^" เหอะๆ ยัยฮานึนหลงตัวเองใหญ่ล้ะ นี่ถ้ารู้ว่าเป็นฝีมือยัยนี่นะ ผมไม่ซื้อหรอกจะบอกให้
"ไว้วันหลังพวกเรามากินที่นี่เลยดีกว่า" ไอ้จีมินมึงพูดอะไรออกมา ซื้อที่คาแฟ่ก็ได้มะ?
"ได้เลย" ยัยแฮอันสนองนี๊ดดไอ้จีมินจนได้//ได้ข่าวว่ายืนเป็นใบ้อยู่นาน
"ใจดีจังเลยครับ" เหอะดูไอ้จีมินมันพูด เอาเข้าไป ญาติดีกันขึ้นมาเลยนะ//แต่ก็ดีเหมือนกัน
จะได้มีเรื่องมาบ้านยัยพวกนี้บ่อยๆ//- -*
นี่กูพูดอะไรออกไปเนี่ยยยยยย เหอะๆ ผมว่ามันเริ่มไม่ใช่ล้ะ กลับดีกว่า นี่ก็มืดมากล้ะ เดี๋ยวบ้านข้างๆเขาจะเข้าใจผิดเอาว่า
พวกเรามาทำอะไรกันตั้งเยอะแยะ(ผมรู้คุณก็คิด)
"พูดมาก กลับกันเถอะ" ขอโทษนะที่ฉันไปขัดจังหวะความอร่อยระดับสิบของพวกแก
"โห่ไรอ้ะ กำลังอร่อยเลย" ไอ้ฮยอค ถือกินสองไม้สองมือเลยมึง นี่เมื่อนกลางวันไม่ได้กินข้าว
เที่ยงใช่ป้ะ ไอ้อีจึนอีกคน ทำหน้าหมดอาลัยตายอยาก ไม่อยากกลับบ้านหรอ??
"ไว้วันหลังก็มากินอีกก็ได้นะ คุกกี้ที่เหลือในจานก็เอากลับบ้านไปสิ" ยัยแฮอัน//ทำไมเธอต้อง
ทำตัวใจดีกับพวกเราด้วย ทั้งๆที่พวกผมทำให้เธอต้องโดนลงโทษ//ช่างเถอะ
"อืม" ที่ผมตอบอืมไป ไม่ใช่เพราะหยิ่งนะ มันเขินๆไงไม่รู้อ่ะ //คนเชี่ยอะไรหน้าตาก็น่ารัก นิสัยก็
น่ารัก เสียงก็น่ารัก //หยุดมโนแปบ ท่องเอาไว้ว่าไอ้ยองเจมัยจ้องยัยนี่ๆว้อยู่ ท่องเอาไว้
"กลับๆกันไปได้แล้วไป" ยัยฮานึนก็ยังสภาพเดิม สาวดุ ดุอยู่นั่นแหละ ดุเป็นหมาเลยว้อยยยยย
"เดี๋ยวผมไลน์ไปหานะเจ๊ ไปล้ะ" ไอ้ฮยอค!! เดี๋ยวนะ มึงไปมีไลน์ยัยฮานึนตั้งแต่เมื่อไหร่ สเป๊คมึง
ชอบผู้หญิงแบบนี้หรอ ไอ้สัสพีคหว่ะ "แหน่ะ ลงไลน์อะไรกัน" ไอ้อีจึนก็แซว #ไปสักทีสิ ไป๊"
ยัยฮานึนองค์จะล้ะ เผ่นดีกว่า
ติชมได้นะ เม้นมาเลย
ขอบคุณสำหรับการติดตามนะ แล้วก็ขอโทษด้วยที่ทำให้รอนาน
#รักวุ่นวายของพวกนายทั้งหกคน
@บ้านแฮอัน-ฮานึน
ขอพาร์ทนึงนะ มาแก้ตัวหน่อย ที่ผมต้องมาส่งยัยสองคนนี้ก็เพราะว่าผมรู้สึกผิด ที่ทำให้ยัยฮานึนและยัยแฮอันต้องโดนลงโทษ
และแถมเมื่อเย็นผมยังจะชวนยัยฮานึนทะเลาะอีก - -*
อย่าเพิ่งด่าว่าผมนิสัยไม่ดีนะ ฮ่าๆ
ผมช็อคไปสักพักนึงเมื่อรู้ว่ายัยแฮอันและยัยฮานึนเป็นเด็กกำพร้า อยู่กันลำพัง //โคตรห่วงเลย //เห้ยๆๆๆ อย่าเพิ่งคิดไปไกลนะ
ที่ห่วงนี่ก็เพราะว่ายัยสองคนนี้เป็นผู้หญิง อยู่กันลำพัง มันอันตรายหน่ะ ~ผมนั่งคิดอยู่สักพักนึง........~
"คุกกี้มาแล้วค่าาาา" ยัยฮานึน ยัยเจ๊ปากจัดของไอ้ฮยอค เดินถือจานคุกกี้มาล้ะ
//รอพ่องมึงตัดริบบ้นหรอ ก็หยิบมากินสิคร้าบบบบ //ผมคว้าจานคุกกี้มา // อุ้ย ยัยฮานึนมองเหมือนผมไปทำอะไรผิดไงงั้นเลย
"นี่ แบ่งเพื่อนกินมั่งสิ" ยัยฮานึนออกคำสั่ง//เหอะๆ ก็ได้ๆ//ผมแบ่งคุกกี้ให้ไอ้จีมิน ไอ้ฮยอค หยิบกันคนละหมั่บสองหมั่บ
"ฮานึนนี่เธอทำเองหรอ" ไอ้จีมินพูดขึ้นมา//
"ทำไมวะ ไม่อร่อยใช่ป้ะ กูจะได้เก็บ" ผมหันไปถามไอ้อีจึน แล้วก็พร้อมที่จะเอาคุกกี้ที่ผมถืออยู่ในมือวางในจานเสมอ ถ้าไอ้จีมินบอกว่าไม่อร่อย
"มันแบบ.......มึงลองกอนเองดิ" ไอ้เชี่ยยอีจึนบอกให้ผมลองกินเอง ใครจะกล้ากินฝีมือยัยฮานึนวะ - -*
"ใครไม่อยากกินก็ไม่ต้องกิน" เอาละๆ องค์จะลงล้ะ ยัยฮานึนของจะขึ้นละ
"เห้ยยยเจ๊ เจ๊แบบบ คือมัน ยังไงดีอ่ะ" ไอ้ฮยอค เอาคุกกี้เข้าปากเเล้วก็พูดมาดิว่าอร่อยหรือไม่อร่อย ลีลาจริงๆ
"โว้ยยยยยยยยยย!!! พวกมึงแค่พูดมาแค่คำสองคำนี่มันจะตายใช่มั๊ย อร่อยหรือไม่อร่อย...-หมั่บ-"
ผมยังด่าพวกมันไม่ทันจบเลย ไอ้ฮยอคก็เอาคุกกี้ยัดใส่ปากผมซะเเล้ว
"ถามจังเลย เฮียเคี้ยวไปเลยนะ แล้วจะรู้เอง" ปากดีนะมึงอ่ะไอ้ฮยอค //ผมเคี้ยวไปสักพัก//โอ้พระเจ้า นี่มันคุกกี้อะไรกันเนี่ย อร่อยอย่างกับ-ฟหกด่าสว-
ผมอธิบายเป็นภาษาคนไม่ถูกเลย//เว่อร์//เอาเป็นว่าอร่อย
"ฝีมือเธอหรอ" ผมไม่เชื่อว่ายัยฮานึนเป็นคนทำ
"ช่ายยยยย ทำไม?? มีไรหรอ" ยอมรับนะว่าอร่อยแต่ใช่หรอ ยัยฮานึนเนี่ยนะจะทำคุกกี้ได้อร่อยขนาดนี้
"เจ๊แม่งโคตรเทพเลยหว่ะ" หึหึ ไอ้ฮยอคชมเจ๊มึงจังเลยนะ
"จะบอกอะไรให้นะ คุกกี้ คัพเค้ก ชีสเค้ก ที่คาเฟ่ในโรงเรียน เป็นฝีมือของฉันและยัยแฮอันนะจะ
บอกให้รู้" โอ๊ะแม่เจ้า คัพเค้กหน้าแบทแมนชิ้นโปรดของผม // เป็น ฝี มือ ของ ยัยฮานึน //ช็อคแรง!!
"เห้ยจริงดิ พวกฉันไปซื้อกินทุกวันเลย" ไอ้อีจึน ไอ้เี้ย มึงจะพูดทำมายยยยยยยยยย
"เห้ยจริงหรอ^^" เหอะๆ ยัยฮานึนหลงตัวเองใหญ่ล้ะ นี่ถ้ารู้ว่าเป็นฝีมือยัยนี่นะ ผมไม่ซื้อหรอกจะบอกให้
"ไว้วันหลังพวกเรามากินที่นี่เลยดีกว่า" ไอ้จีมินมึงพูดอะไรออกมา ซื้อที่คาแฟ่ก็ได้มะ?
"ได้เลย" ยัยแฮอันสนองนี๊ดดไอ้จีมินจนได้//ได้ข่าวว่ายืนเป็นใบ้อยู่นาน
"ใจดีจังเลยครับ" เหอะดูไอ้จีมินมันพูด เอาเข้าไป ญาติดีกันขึ้นมาเลยนะ//แต่ก็ดีเหมือนกัน
จะได้มีเรื่องมาบ้านยัยพวกนี้บ่อยๆ//- -*
นี่กูพูดอะไรออกไปเนี่ยยยยยย เหอะๆ ผมว่ามันเริ่มไม่ใช่ล้ะ กลับดีกว่า นี่ก็มืดมากล้ะ เดี๋ยวบ้านข้างๆเขาจะเข้าใจผิดเอาว่า
พวกเรามาทำอะไรกันตั้งเยอะแยะ(ผมรู้คุณก็คิด)
"พูดมาก กลับกันเถอะ" ขอโทษนะที่ฉันไปขัดจังหวะความอร่อยระดับสิบของพวกแก
"โห่ไรอ้ะ กำลังอร่อยเลย" ไอ้ฮยอค ถือกินสองไม้สองมือเลยมึง นี่เมื่อนกลางวันไม่ได้กินข้าว
เที่ยงใช่ป้ะ ไอ้อีจึนอีกคน ทำหน้าหมดอาลัยตายอยาก ไม่อยากกลับบ้านหรอ??
"ไว้วันหลังก็มากินอีกก็ได้นะ คุกกี้ที่เหลือในจานก็เอากลับบ้านไปสิ" ยัยแฮอัน//ทำไมเธอต้อง
ทำตัวใจดีกับพวกเราด้วย ทั้งๆที่พวกผมทำให้เธอต้องโดนลงโทษ//ช่างเถอะ
"อืม" ที่ผมตอบอืมไป ไม่ใช่เพราะหยิ่งนะ มันเขินๆไงไม่รู้อ่ะ //คนเชี่ยอะไรหน้าตาก็น่ารัก นิสัยก็
น่ารัก เสียงก็น่ารัก //หยุดมโนแปบ ท่องเอาไว้ว่าไอ้ยองเจมัยจ้องยัยนี่ๆว้อยู่ ท่องเอาไว้
"กลับๆกันไปได้แล้วไป" ยัยฮานึนก็ยังสภาพเดิม สาวดุ ดุอยู่นั่นแหละ ดุเป็นหมาเลยว้อยยยยย
"เดี๋ยวผมไลน์ไปหานะเจ๊ ไปล้ะ" ไอ้ฮยอค!! เดี๋ยวนะ มึงไปมีไลน์ยัยฮานึนตั้งแต่เมื่อไหร่ สเป๊คมึง
ชอบผู้หญิงแบบนี้หรอ ไอ้สัสพีคหว่ะ "แหน่ะ ลงไลน์อะไรกัน" ไอ้อีจึนก็แซว #ไปสักทีสิ ไป๊"
ยัยฮานึนองค์จะล้ะ เผ่นดีกว่า
ติชมได้นะ เม้นมาเลย
ขอบคุณสำหรับการติดตามนะ แล้วก็ขอโทษด้วยที่ทำให้รอนาน
#รักวุ่นวายของพวกนายทั้งหกคน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น