ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Trouble Destiny รักวุ่นวายของพวกนายทั้ง6คน

    ลำดับตอนที่ #6 : -ขอบใจนะที่มาส่ง^^- แฮอันพาร์ท

    • อัปเดตล่าสุด 22 มี.ค. 58


    SentOB HighSchool
    4 PM
    >>แฮอันพาร์ท<<

    หลังจากที่ฉันและฮานึนมีความผิดที่เป็นสาเหตุให้แก๊งBlackTigerและWhiteHorse

    มีอันต้องทะเลาะกัน ทุกๆเย็นฉันและฮานึนก็ต้องมาที่ตึกเคมีเก่าเพื่อมาทำความสะอาด

    แต่วันนี้ฉันมาก่อนเพราะฮานึนมีธุระ /////-______- กลัวๆแฮะ ไม่เป็นไรฉันยังมีแทมิน

    แมวเหมียวที่น่ารักอยู่เป็นเพื่อนระหว่างรอฮานึนมาที่นี่ >"<

    ฉันเดินไปที่ใต้บันไดของตึกเคมี เพราะเจ้าแทมินต้องรอฉันอยู่ที่นั่น

    อ้อ!! วันนี้ฉันมีอาหารมาฝากมันเยอะแยะเลย วันนี้เจ้าแทมินต้องอิ่มจนท้องแตกตายแน่ๆ คิคิ

    ตุบบบบบ!!!! ///////

    เสียงของถุงอาหารของเจ้าแทมินที่ฉันถือมาหลุ่นลงพื้นเพราะอาการตกใจของฉัน

    สติจงกลับมาสติจงกลับมา ฉันได้แต่ภาวนา ฉันตกใจทำไมหน่ะหรอ???

    ก็สิ่งที่ฉันเห็นตรงหน้า คือแทมินและเพื่อนๆของเค้ากำลังเล่นกะเจ้าแทมินอย่าสนุกสนานอยู่หน่ะสิ

    ฉันไม่เคยคิดนะ ว่าคนเย็นชาอย่างแทมินจะมีโมเม้นต์รักสัตว์แบบนี้ด้วย

    ฉันแอบสังเกตตาของแทมิน ดูเอ็นดูเจ้าแทมินอยู่นะ >\\\<

    "ว้าวว ดูดิใครมา" อีจึน หนึ่งในนั้นตะโกนขึ้น

    ทำเอาแทนมินที่กำลังเล่นแมวอยู่หันมามอง.......ที่ฉัน........

    "สวัสดีครับพี่แฮอัน" ฮยอคหนุ่มน้อยขี้เล่นเดินมาทักทายฉัน ฉันก็ได้แต่เกาหัวแคร่กๆ - -"

    "ของหล่นหน่ะ" อุ้ย!!!! แทมินเดินมาเก็บของที่ฉันเผลอทำหลุดมือเพราะตกใจ

    "อ่ะเอาไป"แล้วก็ยื่นมาให้ฉัน

    "ขอบใจ" ^.^

    "แฮอัน" ฉันหันไปตาเสียงเรียกที่ดังมาจากข้างหลังฉัน ///ฮานึนมาแล้วว -.-

    "ขอโทษนะที่ช้า"

    "ไม่เป็นไรจ้า"

    "มาก็ดีแล้ว ทำๆไปจะได้เสร็จ" แทมินพูดจาไม่เข้าหูอีกแล้ว ฉันเดาไว้เลย

    ว่าแทมินจะต้องถูกฮานึนต่อว่าแน่ๆ

    "อย่ามาสั่ง" นั่นไง-______- ฮานึนตอกกลับแทมินไปแล้ว

    "เธอนี่มัน" "เฮียๆ หยุดเลย อย่าทะเลาะกันสิครับ" แทมินจ้องจะเอาเรื่องฮานึน แต่ก็ถูกอีจึนห้าม

    เอาไว้ก่อน เฮ้อออออ -..- โล่งอกไปที

    "ไปเถอะแฮอัน ป่านนี้เจ้าแทมินคงหิวข้าวเเล้ว" ฮานึนคว้ามือฉัน แต่ก็ถูกแทมินดึงเอาไว้

    "จะอู้กันหรอ" แทมินเดินมาประจันหน้ากับฮานึน///สองคนนี้ทำไมชอบทะเลาะกันอยู่เรื่อยเลย-....-

    "ฟังไว้นะแทมิน ฉันกับแฮอันไม่ส่วนผิดกับเรื่องนี้ เพราะฉะนั้นฉันกับแฮอันจะไม่ยอมโดนถูก

    ทำโทษแบบนี้ไปด้วย หมายความว่า ต่อไปนี้ฉันกับแฮอันจะไม่ทำความสะอาดตามคำสั่งของ

    อาจารย์" ฮานึนของฉันเธอกล้าเอามากๆ//ใช่เราสองคนไม่มีส่วนผิด เราสองคนโดนใส่ร้าย

    "ฉันไม่รู้หรอกนะว่าใครเป็นคนใส่ร้ายฉันกับแฮอัน แต่ถ้าฉันรู้เมื่อไหร่ เป็นเรื่องแน่ๆ" ฮานึนถลึงตา

    ใส่แทมินเพราะความโกรธ//ฉันไม่เคยเห็นฮานึนโกรธแบบจัดๆแบบนี้มานานเเล้วนะ เห็นครั้ง
    สุดท้ายก็ตอนม.4 ตอนที่ฉันโดนจีมินแกล้ง

    "ไม่ใช่พวกเราหรอก" จีอึนเดินเข้ามาอยู่ระหว่างฮานึนและแทมินที่ประจันหน้ากันอยู่

    "นี่นายกำลังหมายความว่าพวกยองเจเป็นคนใส่ร้าย?" ฮานึนถามจีอึนกลับเพราะความสงสัย//ฉันก็สงสัยเหมือนกัน

    "พอเถอะไอ้อีจึน มึงอยากมีเรื่องอีกรึไง" แทมินหันไปพูดกับจีอึน

    "ก็...." อีจึนกำลังจะเถียงแทมินแต่ก็...........

    "พวกแกว่าใครเป็นคนใส่ร้ายแฮอันกับฮานึนนะ?"เสียงของยองเจตะโกนมาจากทางด้านหลังพวกเรา//หมอนี่ต้องแอบฟังอยู่แน่ๆเลย

    "ใส่ร้ายคนอื่น มันบาปนะเว้ย" ยองเจเดินเข้าไปกระซิบที่ข้างหูของอีจึน//แต่มันดังซะจนไม่น่าจะเรียกว่ากระซิบ -,,,-

    "นี่ ถ้าพวกนายจะมีเรื่องกันอีกก็เชิญนะ" "พวกฉันไปหล่ะ" ฮานึนคว้าแขนฉัน แล้วพาฉันเดินออกไปจากกลุ่มผู้ชายที่กำลังจะมีเรื่องกันอีกแน่ๆ ทว่า............

    "พวกเธอจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น ฉันจะไปส่งพวกเธอที่บ้านเอง" แทมินตะโกนไล่หลังมา//-0-

    แทมินจะไปส่งพวกฉันที่บ้านหรอ จริงดิ?? หลังจากที่แทมิน อาสาจะไปส่งฉันกับฮานึนที่บ้าน

    พวกเราทั้งหมดก็สงบศึกกันชั่วคราวแล้วแยกย้ายไปทำความสะอาดตามจุดต่างๆของตึกเคมีเก่า

    จนเสร็จ พวกของยองเจกลับบ้านไปก่อนเพราะโดนฮานึนไล่ -.- ไม่อยากให้มีเรื่องกันอีก

    >>6PM

    ตะวันเริ่มลับขอบฟ้า~

    แทมินขับรถเก๋งสีดำมาเทียบฟุตบาทตรงที่ฉันฮานึนและจีอึนยืน จีอึนเป็นคนอาสาเปิดประตูรถให้
    เรา
    โดยมีฮานึนขึ้นไปก่อน ตามมาด้วยฉัน และปิดท้ายด้วยอีจึน

    ฉันนั่งอยู่กลางระหว่างเบาะคนขับกับเบาะข้างคนขับพอดี

    รถค่อยเคลื่อนตัวออกไปช้าๆ

    "นึกไงถึงไปส่งพวกฉันที่บ้านเนี่ย" ฮานึนเริ่มบทสนทนาท่ามกลางความเงียบและอึดอัด

    "แทนคำขอโทษมั้ง" แทมินเอาอีกแล้ว กวนประสาทฮานึนอีกแล้ว

    "เอ๊ะ!" ฮานึนเริ่มโกรธ

    "เจ๊ หัดนั่งเงียบๆเหมือนเพื่อนเจ๊บ้างดิ" ฮยอคที่นั่งเบาะข้างคนขับก็เริ่มกวนประสาทฮานึนอีกเหมือนกัน - -"

    "เลิกเรียกฉันว่าเจ๊ได้ไหม"

    "จะมีครั้งไหนบ้างที่ฉันจะไม่ได้ยินเธอสองคนทะเลาะกัน" -///-* อีจึนโพล่งออกมา [ฉันคิดว่าอีจึนเป็นใบ้ซะอีก]

    "ฮ่าๆ.....ไอ้ฮยอค" "ตอนนี้ก็เรียกเขาว่าเจ๊ เดี๋ยวอีกหน่อยก็จะเรียกเขาว่าที่รักใช่ม๊าาา"

    แทมินแซวซะทั้งหมดในรถพากันเงียบฉี่ - -* มุกอะไรของแทมินเนี่ย เพลียยยยย

    ~ในรถเงียบไปประมาณ10วิ~

    และเเล้ววววว.......

    "แค่อยากเรียกเธอที่รัก แต่เธอไม่ต้องมารัก" อีจึนร้องเพลง\\\ ที่เงียบไปนานนี่มัวแต่นึกเนื้อเพลงใช่ม๊ายยย

    "นี่จี ฉันว่านายทำตัวเป็นคนใบ้เหมือนเดิมก็ดีแล้วนะ" ฮานึนชะโงกหน้าไปพูดกับอีจึนที่ร้องเพลงแซว

    "หลังนี้ใช่ไหม" แทมินพูดขึ้น เมื่อรถเเล่นมาถึงบ้านหลังเล็กๆสีขาว ที่หน้าบ้านเต็มไปด้วยดอกไม้//ใช่ ถึงบ้านฉันแล้ว

    "จอดๆ ตรงนี้แหละ" ฮานึนเริ่มมีอาการหงุดหงิด คงอาจจะเพราะโดนจีอึนแซวเมื่อกี้

    หล่อนรีบตะเกียดตะกายออกจากรถทันที่เมื่อแทมินจอดสนิท

    แล้วก็......หายเข้าไปในบ้าน ปล่อยให้ฉันยืนร่ำลาแทมิน อีจึน และฮยอค อยู่หน้าบ้าน

    "ต้องขอบใจพวกนายมากๆนะ" "เอ่อออออ.........ตามมารยาทเจ้าของบ้าน ฉันคงต้องชวนพวกนายเข้าไปกินอะไรข้างในบ้านก่อนสินะ"

    ฉันเกาหัวแกร่กๆ คือนี่ฉันกำลังชวนผู้ชายเข้าบ้าน??? บ้าน่าๆ ไม่ๆ ตามมารยาทเท่านั้น
    พวกเขาอุตส่าห์มาส่งเราถึงบ้านนะ

    "กำลังหิวพอดีเลย" ฮยอคพูดก่อนที่จะเดินนำเข้าไปในบ้าน และตามด้วยอีจึน แทมิน

    แล้วก็ฉัน ทุกคนสำรวจบ้านของฉัน เรียกได้ว่าทุกซอกทุกมุมกันเลยทีเดียว ทั้งๆที่บ้านขอวฉันมันก็ไม่ได้ใหญ่ซะจนต้องมาสำรวจ- -*

    "นี่พวกนายอ่ะ จะเดินสำรวจกันอีกนานมั๊ย" "นั่งๆกันซะทีเถอะ" ฮานึนสวดอีกแล้ว- -* //ดูเหลือเกินนะเราอ่ะ

    "โอ๊ยยยเจ๊" ฮยอคทำท่าจะเดินไปหาฮานึน แต่ก็...........


    "ไปนั่ง!!!" โดนฮานึนไล่ให้ไปนั่ง//ตอนนี้ทุกคนนั่งกันเรียบร้อยและเงียบมาก

    "อยากกินอะไรว่ามา" ฮานึนยักไหล่ "...................." ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่าเรียกค่ะ- -* ไม่มีใครตอบฮานึนเลย สงสัยจะกลัวกันจริงๆ

    "คุกกี้ก็แล้วกันนะ" ฉันเลยต้องออกมาตอบแทน ไม่งั้นฮานึนต้องหงุดหงิดอีกแน่ๆ

    "รอสักครู่ค่ะ^^" งื้อออออ มุมน่ารักของฮานึนเลยนะเนี่ยยยย

    ถ้าวันนึงเราสองคนมีเงินเปิดร้านเบเกอรี่ คนรับออร์เดอร์คงจะเป็นใครไปไม่ได้ ฮานึนเนี่ยแหละ

    ถึงเธอจะเป็นคนยิ้มยากแต่ถ้าลองได้ยิ้มเเล้ว เธอนน่ารักไม่เอาเลย ผ่านไป10นาที

    "คุกกี้มาแล้วค่าาา" ฮานึนออกมาพร้อมกับจานคุกกี้ในมือ








    ต้องขอโทษนะที่ให้รอนาน




    ขอบคุณมากๆเลยที่ติดตาม ติดตามตอนต่อไปด้วยเร็วๆนี้นะ

    ****ปล. ขออนุญาติเจ้าของรูปที่เราเอามาใช้ด้วยนะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×