คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : UNDETERMIND - ไม่บริสุทธิ์ใจ (KYUMIN) ตอนที่ 5 (สมบูรณ์แค่50%)
UNDETERMIND 5
เช้าวันรุ่งขึ้นที่มหาวิทยาลัย
ที่จริงวันนี้ซองมินมีเรียนบ่ายโมง แต่ที่ต้องมามหาลัยก่อนเพราะว่าต้องมาส่งเด็กขี้เซาคยูฮยอนมาเรียน ไอ้เด็กนี่ดูเหมือนว่าจะมาเรียนเองไม่ได้ กลับหอเองก็ไม่ได้ ต้องให้ซองมินตามมาด้วยตลอด แต่โชคยังดีที่ทงเฮก็มามหาลัยตั้งแต่เช้า ซองมินเลยมีเพื่อน ทั้งคู่นั่งกันอยู่ที่โรงอาหารของมหาวิทยาลัยพูดคุยเรื่องสัพเพเหระ
“มึงว่าวันนี้ฮยอกแจจะมาเรียนป้ะวะ” ทงเฮถามถึงฮยอกแจพลางยกมือขึ้นเท้าคางแบบคิดไม่ตก
“มาดิยังไงมันก็ต้องมา เมื่อวานกูคุยกับมันแล้วว่าถ้าวันนี้มันไม่มา เลิกคบ” ซองมินตอบกลับไปอย่างภูมิใจ
“แหมมมมมมมมม จ้ะ! มึงสองคนนี่นะ” ทงเฮพูดแซว
“ฮ่าๆ อะไรเล่า” ซองมินยิ้มเขินๆ
“เอะอะก็ใช้แต่มุขเนี้ย แต่ก็แปลกที่ฮยอกแจมันก็ยอมมึงทุกที นี่มันแอบชอบมึงเปล่าวะ” ทงเฮถามดูเป็นจริงเป็นจัง
“โหมึงคิดได้เนาะ เมื่อวานกูเห็นฮยอกแจมันอยู่กับแฟนใหม่มันที่สวนสาธารณะแหน่ะ ชื่อนาอึนหรืออะไรซักอย่าง แปลกเนาะ สาวๆที่คุยกับฮยอกนี่น่ารักๆทั้งนั้นเลย” ซองมินพูดไปก็นึกถึงเหตุการณ์เมื่อวานที่เขาเจอฮยอกแจไป
“สาวๆสมัยนี้เขาชอบคนเจ้าชู้มั้งมึง เรียบร้อยน่ารักอย่างมึงนี่หมดหวังว่ะ ถ้ามึงเหงามากก็มาคบกับกูแทนก็ได้นะ ฮ่าๆ” ทงเฮไม่พูดเปล่า เขายังยกมือขึ้นมาหยิกแก้มซองมินแล้วส่งวิ้งให้อีกด้วย
“มึงพอเลยทงเฮ แค่กูคิดก็ขนลุกละ” ซองมินต้องรีบห้ามทงเฮไว้ก่อน เพราะไม่งั้นเขาจะขนลุกจริงๆ เพื่อนที่สนิทกันมาตั้งนานขนาดนั้นถ้าต้องให้มาคบกันจริงๆนี่คงจะขนลุกน่าดู
“กูพูดเล่นน่า มึงนี่กับเพื่อนทำเป็นขนลุกนะ แต่กับรูมเมทนี่เขินเชียว” ทงเฮพูดติดตลก เพราะเขารู้ว่ายังไงเดี๋ยวซองมินก็ต้องเขินแน่ๆ
“อะไรๆ รูมเมทอะไร เขินอะไร บ้า” นั่นไง.. ซองมินเริ่มหน้าแดงแล้ว
“นินทาอะไรผมอยู่รึเปล่าครับหื้ม” พูดยังไม่ทันขาดคำ ร่างสูงโปร่งของคยูฮยอนก็เดินเข้ามาหาทงเฮกับซองมินที่โต๊ะแล้วนั่งลงตรงเก้าอี้ข้างๆทงเฮทันที
“เห้ยคยูฮยอน! มานี่ได้ไงเนี่ย” ทงเฮหันไปถามแบบตกใจนิดๆ คยูฮยอนต้องเรียนอยู่ไม่ใช่เหรอตอนนี้
“เดินมาไง พี่ก็ถามอะไรแปลกๆ” คยูตอบไปแบบเพลียๆ คนแก่สมัยนี้เข้าใจอะไรยากจริงๆ
“ไม่เรียน?” คราวนี้ซองมินเป็นคนถามบ้าง
“เรียนดิ แต่มาเข้าห้องน้ำ”
“ห้ะ?”
“อื้ม มาเข้าห้องน้ำ”
“มาเข้าทำไมตั้งไกลวะ?” ประโยคนี้ทงเฮเป็นคนถาม เพราะเขาไม่รู้จริงๆ ทั้งๆที่ตึกเรียนกับโรงอาหารนี่มันไม่ได้อยู่ใกล้กันเลย แล้วอีกอย่างห้องน้ำที่ตึกเรียนก็มี ทำไมคยูจะต้องเดินมาถึงตรงนี้
“ก็มันเบื่อไงเลยออกมาเดินเล่น อาจารย์เรียกประชุมเตรียมรับน้องอ่ะ เห็นว่าจะเอาไอ้พี่ซีวอนอะไรนั่นไปร่วมรับน้องด้วย จะได้เป็นการเทรนภาษาแชร์ประสบการณ์ให้รุ่นน้องไปในตัว” คยูฮยอนอธิบาย
“เห้ยงั้นดีเลยดิ พวกพี่กะว่าจะขออาจารย์ไปร่วมรับน้องอยู่ สนุกมากเลยนะรับน้องเนี่ย งานนี้มีนักเรียนทุนกลับมาร่วมรับน้องด้วย คงจะสนุกน่าดู” ทงเฮพูดไปก็ยิ้มไปกับจินตนาการของตัวเอง
“จริงพี่! ผมจะได้ไปตีสนิทกับพี่ซีวอนนั่น เวลามีใครพูดถึงผมก็จะได้แบบ คยูฮยอน? อ๋อ คนที่อยู่กับซีวอนอ่ะนะ อ๋อจำได้ละๆ ไรงี้” คราวนี้คยูฮยอนเป็นคนจินตนาการบ้าง
“แหม่นายนี่จะเกาะคนอื่นดังว่างั้น ไม่ค่อยเลย แต่เออน่าสนว่ะวิธีนี้ พี่เอาด้วยๆ ฮ่าๆๆๆ”
“เห้ยพี่ได้ไงคนนี้ผมจองแล้วๆ”
“โหยคยู พูดงี้นี่คิดจะจีบซีวอนเลยป้ะเนี่ย ฮิ้วว เดี๋ยวพี่จะรอเป็นแฟนคลับนะ ฮ่าๆ” ทงเฮแซวคยูฮยอนไปขำๆ ทั้งคู่คุยกันเรื่องนี้ไปเรื่อยๆโดยที่ไม่ได้สังเกตุสีหน้าของซองมินเลยว่าตอนนี้เขาเป็นยังไง..
ตึง!
“เห้ย!!!!!!!!!”
“เห้ย!!!!!!!!!!!!!!!!”
ทั้งทงเฮและคยูฮยอนต่างก็ตกใจมาก เพราะเสียงเมื่อกี้ที่ดังขึ้นมันไม่ได้เกิดจากใครเลย แต่มันเกิดจากซองมินนี่เองแหละที่อยู่ดีๆก็ลุกขึ้นยืนแล้วตบโต๊ะแบบเสียงดังสุดๆ คนทั้งโรงอาหารถึงแม้ตอนนี้จะมีไม่มากแต่ก็ไม่น้อยเลยสำหรับการถูกจ้องมองด้วยสายตาประมาณว่า เกิดอะไรขึ้น ..
“เห้ยซองมินเป็นไรวะ มึงนั่งก่อนดิ อายเขาๆ” ทงเฮกระซิบบอกซองมินที่กำลังยืนก้มหน้างุด
“.....................................” ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ ซองมินยังคงยืนก้มหน้านิ่ง
“คยูพูดไรกับซองมินหน่อยดิเห้ยๆ” ทงเฮหันไปสะกิดคยูฮยอนที่ตอนนี้กำลังนั่งอึ้งซองมินอยู่ไม่แพ้กัน ขายาวค่อยๆก้าวลุกจากเก้าอี้เดินไปทางที่ซองมินอยู่ มือหนาเลื่อนลงมาจับมือซองมินไว้อย่างเบามือ
“พี่ซองมิน.. พี่เป็นอะไรเนี่ย?” คยูฮยอนถามซองมินพลางก้มหน้าลงมองคนที่กำลังก้มหน้าอยู่ตอนนี้
ร่างเล็กเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับหันไปมองหน้าคนถาม และหันกลับมามองหน้าเพื่อนของเขาที่ยืนอยู่ตรงหน้าตอนนี้ซึ่งทั้งสองคนนี้ก็ทำหน้างงไม่แพ้กัน
“เป็นอะไร? เปล่าซักหน่อย ป่ะทงเฮรอเข้าเรียนดีกว่า” ซองมินพูดพลางมองด้วยสายตาเย็นยะเยือก เขาหยิบกระเป๋าชาแนลใบโปรดขึ้นมาพาดบ่าไว้แล้วเดินเฉียด ไหล่คยูฮยอนไปอย่างช้าๆ ระหว่างนั้นคยูฮยอนก็ส่งซิกไปถามทงเฮว่าซองมินเนอะไร เกิดอะไรขึ้น บลาๆ แต่ทงเฮก็ไม่รู้ เลยได้แต่หยิบกระเป๋าเดินตามซองมินไป แล้วปล่อยให้คยูฮยอนยืนงงอยู่แบบนั้น
---------------------------------------------------------
วันนี้เอาไว้แค่นี้ก่อนเนาะโอปเคเปล่าแบบง่วงมากไม่ไหวแล้ว
พรุ่งนี้จะมาต่อให้น้า เลิ้บๆ
ความคิดเห็น