SINS - กรรมนี้ฉันก่อ (KYUMIN)

ลำดับตอนที่ #4 : SINS - กรรมนี้ฉันก่อ ตอนที่ 4

4



 

“ซองมิน พี่เค้าว่าไงน่ะลูก” เสียงของฮานึลผู้เป็นแม่เอ่ยถาม

 

 

“พี่เค้ายังไม่รับปากว่าจะได้ทำงานที่เดียวกันรึเปล่านะครับแม่ แต่ผมว่าพี่คิบอมต้องทำแบบนั่นได้แน่ๆ” ซองมินพูดก่อนจะเดินเข้าไปกอดแม่ตัวเองเอาไว้แน่นเพื่อแสดงถึงความรักที่ลูกคนนึงจะมีให้แม่ได้

 

 

“เฮ่อ.. แม่รักลูกนะซองมิน จริงๆแม่ไม่อยากให้ลูกไปไหนไกลหูไกลตาเลย แม่เป็นห่วง” ฮานึลลูบหัวลูกชายตัวเองเบาๆด้วยความทะนุถนอม

 

 

“แม่ไม่ต้องห่วงหรอกครับ พี่คิบอมบอกว่าเจ้านายใจดี อีกอย่าง.. ผมอยากจะช่วยแบ่งเบาภาระพ่อกับพี่คิบอมบ้าง เค้าทำงานหนักเพื่อเรา..”

 

 

“อย่าพูดแบบนั้นสิลูก เราต่างก็มีหน้าที่เป็นของตัวเองกันทั้งนั้น พี่กับพ่อเราน่ะเค้าทำงานหาเงิน แม่ก็ดูแลเรื่องจุกจิกของบ้านเรา ว่างๆคอยเก็บขยะไปขาย ส่วนลูก ก็มีหน้าที่เรียนหนังสือ”

 

 

“แต่ตอนนี้ผมไม่อยากเรียนละอะ! ไม่รู้แหละ ผมจะทำงาน จะทำที่เดียวกับพี่คิบอมด้วย ผมคิดถึงพี่เค้าจะแย่” ซองมินพูดพลางเบะปากจะร้องไห้ ทำเอาฮานึลต้องหลุดขำออกมานิดๆกับความน่ารักของลูกชายคนนี้ ทั้งคู่คุยกันไม่นานก็พากันเข้านอน โดยที่นอนกันเพียงสองคน เพราะผู้เป็นพ่อนั้นทำงานได้เงินเป็นรายชั่วโมง อยากพักก็พักได้ อยากจะทำก็ทำได้ เขาเลยเลือกที่จะทำไปเรื่อยๆจนกว่าจะไม่ไหวจริงๆ และทำแบบนี้มานาน จนฮานึลกับซองมินชินแล้ว..

 

 

----------------------------------

 

 

 

 

รถคันหรูของลูกเจ้าของค่ายเพลงอย่างคยูฮยอนขับมาจอดตรงคาร์พาร์คของตึก JJK ขายาวก้าวลงรถและเดินตรงไปยังตึกซ้อมเต้นทันที ( JJK เป็นค่ายเพลงใหญ่และมีค่ายในสังกัดไปทั่วโลกที่พ่อของคยูฮยอนเป็นคนดูแล ซึ่งย่ิมาจาก Jo Jaekyu หรือ โจว แจคยู ซึ่งเป็นชื่อพ่อของคยูฮยอนนั่นเอง)

 

 

“พี่คยู! มาได้ยังไงคะ ^0^” เสียงใสของจองอสถามขึ้นเมื่อเห็นคยูเดินผ่านเธอไป เพราะเธอกำลังซ้อมเต้นเสร็จ และกำลังจะกลับบ้าน

 

 

“อ้าว น้องจองอา.. บังเอิญจังเลยนะครับ” จากที่กำลังอารมณ์เสียๆกลายเป็นอารมณ์ดีขึ้นมาเลย ไม่รู้ว่ามันคือเรื่องบังเอิญหรือพรหมลิขิตกันแน่ที่ทำให้เขาได้มาเจอจองอา เพราะที่เขามาที่นี่ก็แค่จะมาเต้นกับกินเหล้าให้หายหงุดหงิดเท่านั้น

 

 

“พี่คยูเพิ่งมาเหรอคะ? เสียดายจัง.. ที่จองอากำลังจะกลับ”

 

 

“อ่อ เปล่าหรอกครับ พี่กลับเลยก็ได้ ให้พี่ไปส่งไหม?”

 

 

“จะดีเหรอคะ? แต่ว่า..”

 

 

“ไปกันครับ รถพี่จอดอยู่ทางนู้น” คยูไม่พูดเปล่า มือหนาคว้ามือเล็กของจองอามาจับไว้ให้เดินไปพร้อมกันด้วย ไม่นานนักทั้งสองคนก็อยู่บนรถแล้ว

 

 

 

“น้องได้ยินมาว่า พี่คยูน่ะเจ้าชู้มาก ..พี่ทำแบบนี้กับทุกคนเลยเหรอคะ?” จองอาเอ่ยถาม ระหว่างที่คยูกำลังขับรถ

 

 

“ใครๆก็อยากเป็นแฟนพี่ เค้าก็เลยทำตัวเป็นเจ้าของพี่กันไปตามประสา แต่กับน้องจองอา.. พี่คิดว่าถ้าพี่ได้ดูแลน้อง ทุกอย่างมันคงจะดีนะครับ” ร่างสูงพูดพลางเลื่อนมือไปจับมือจองอาไว้ ก่อนจะหันมามองหน้าด้วยนัยตาที่เป็นประกาย หญิงสาวผิวขาวเนียน เสื้อกล้ามสีเทากับกางเกงขาสั้นสีขาว บวกกับหน้าอกหน้าใจที่ดูจะมีมากกว่าหญิงปกติ ไหนจะการแต่งหน้าอ่อนๆพองามบนในหน้าหน้าที่มีปากนิดจมูกหน่อย ผมยาวถึงกลางหลังสีบลอนด์ที่ดูกลมกลืนกับสีผิวนั้น มันดูดีมากๆ

 

 

“หมายความว่าไงคะ..”

 

 

“น้องจองอา.. สวยมากๆเลยนะรู้ตัวไหมหื้ม?”

 

 

“สวยกว่าผู้หญิงคนอื่นที่พี่เคยเจอมาเลยรึเปล่าล่ะคะ?” จองอาแสร้งทำเป็นค้อนใส่ก่อนจะหันหน้าหนีคยูฮยอนโดยการมองออกไปทางกระจกรถดูวิวทิวทัศน์ที่โซลยามเที่ยงคืน

 

 

“สวยมากที่สุดเท่าที่พี่เคยเจอเลยล่ะครับ..” คยูหยอดคำหวานใส่ไม่นานจองอาก็แสดงอาการเขินออกมาทางสีหน้าอย่างชัดเจน เมื่อจองอาบอกทางกลับบ้านเธอเสร็จแล้ว ไม่นานนักรถคันหรูของคยูฮยอนก็มาจอดที่หน้าบ้านเธอจนได้

 

 

“ขอบคุณนะคะที่มาส่ง” จองอาเอ่ยขอบคุณก่อนจะก้าวลงรถของคยูฮยอนไป

 

 

“จะไม่ชวนพี่เข้าไปดื่มอะไรร้อนๆข้างในบ้านหน่อยเหรอครับคนดี?” ไม่มันที่จองอาจะออกจากรถดี เสียงทุ้มของร่างสูงก็แย้งขึ้นมาซะก่อน 

 

 

“บ้า.. ดึกแล้ว เดี๋ยวคุณพ่อมาเห็นมันจะไม่ดีค่ะ พี่คยูรีบๆกลับบ้านเถอะนะคะ เดินทางดีๆ บ๊ายบายค่ะ” จองอาโบกมือบ๊ายบายและส่งจูบให้กับคยูฮยอนอย่างตั้งใจ ด้วยความที่มีจริตหญิงสูง จองอาเลยส่งยิ้มหวานให้ไปอีกชุดใหญ่ ไม่นานนักคยูก็ขับรถออกไป  แต่จองอายังคงยืนอยู่ที่เดิม..

 

 

 

 

 

 

‘คยูฮยอน นักร้องชื่อดัง ฐานะเป็นเศรษฐินี พ่อกับแม่เป็นคนมีชื่อเสียงในสังคมและหน้าที่การงาน ส่วนซีวอนนี่ก็ไม่เบา ฮึ.. ใครๆก็อยากได้สินะ

 

 

แต่พวกเค้ากำลังตกหลุมรักฉัน เสียใจด้วยนะสาวๆ ทีนี้ก็มาดูกัน ว่าใครจะได้ใจฉันไป.. เพราะฉันคือผู้เลือก!’