UNDETERMIND - ไม่บริสุทธิ์ใจ (KYUMIN)

ลำดับตอนที่ #4 : UNDETERMIND - ไม่บริสุทธิ์ใจ (KYUMIN) ตอนที่ 4 หึง

                                  

UNDETERMIND 4
.. หึง .. 

ตกเย็นที่มหาวิทยาลัย

"พี่ซองมินนนนนนนนนนนน" เสียงเล็กจากใครบางคนตะโกนเข้ามาระหว่างที่ซองมินกำลังก้าวขาออกจากห้องเรียนอันแสนน่าเบื่อที่เขานั่งเรียนมาเกือบสามชั่วโมงโดยที่เขาเรียนไม่รู้เรื่องเลย เขาหันซ้ายหันขวาชะเง้อมองหาเจ้าของเสียงนั้นแต่ก็หาไม่เจอ

"ใครเรียกวะ .. หรือว่าหูฝาด โหยนี่อาการหนักแล้วนะเนี่ยซองมิน" ซองมินพูดกับตัวเองเบาๆก่อนจะเดินไปข้างหน้าเรื่อยๆเพื่อไปยังทางออกของอาคารที่เขาเรียน นี่ก็เย็นมากแล้ว คยูคงจะยืนรอเขาอยู่ที่นั่นแหละนะ

"เดี๋ยวๆๆๆๆๆพี่ซองมิน!" เสียงนั้นมาอีกแล้ว แต่คราวนี้ไม่ได้มาแค่เสียง ซองมินรู้สึกได้ว่ามือของเจ้าของเสียงนั้นมาแตะที่ไหล่ของเขาด้วย....

"อ้าว เรียวอุค! มาทำอะไรเนี่ยตกใจหมดเลย" ซองมินถอนหายใจอย่างโล่งอก ที่แท้ก็เรียวอุค เพื่อนรุ่นเดียวกับคยูฮยอนนั่นเอง แถมยังเป็นดีเจของมหาวิทยาลัยอีกตะหาก "แล้วนี่มีอะไรรึเปล่า เรียกพี่ซะเสียงดังเชียว?"

"คืองี้พี่ วันนี้พี่ฮยอกแจโดดจัดรายการอีกละ พี่ช่วยมาจัดแทนพี่ฮยอกหน่อยดิ" เรียวอุคพูดไปหอบไป ก็เขาวิ่งตามซองมินมานี่ยังไม่หายเหนื่อยเลย

"อ้าว เมื่อวานมันก็โดด พี่ก็จัดแทน วันนี้ก็โดด ละให้พี่จัดแทนอีกละเหรอ? ละนี่โทรหามันยังอ่ะ?" ซองมินเริ่มหงุดหงิดกับเพื่อนคนนี้ ชอบอู้งาน เข้าเรียนก็ไม่ค่อยเข้า แต่ดันอาสาอยากเป็นดีเจของมหาลัย จะได้ป็อปปูล่าในสายตาสาวๆ

"โทรแล้วไม่รับสายเลย ตามหาก็ไม่เจอ วันนี้พี่เค้าเข้าเรียนมั้ยอ่ะ?" เรียวอุคถาม เพราะฮยอกแจกับซองมินเป็นเพื่อนเรียนคณะเดียวกัน เดิมทีคนที่เป็นดีเจคู่กับเรียวอุคคือซองมินนั่นแหละ แต่ฮยอกแจดันอยากเป็น ซองมินเลยให้เป็น แต่พอมาตอนนี้กลับชอบโดดจัดรายการซะงั้น

"ไม่มาอ่ะ เมื่อวานก็ไม่มา เห็นมันบอกว่าเปิดเทอมอาทิตย์แรกมันจะไม่มาโรงเรียน" ซองมินตอบเรียวอุคไปแบบนั้น เพราะฮยอกแจบอกกับซองมินไปแบบนั้นจริงๆ

"โหย พี่มาจัดเป็นเพื่อนผมไม่ได้เหรอ วันนี้วันอังคารมีช่วงรับสายหน้าไมค์คลายปัญหาชีวิตด้วยนะ ถ้าให้ผมตอบคำถามคนเดียวผมต้องแย่แน่ๆ"

.. ใช่แล้ว ทุกวันอังคารทางคลื่นของมหาวิทยาลัยจะจัดให้มีช่วง 'รับสายหน้าไมค์คลายปัญหาชีวิต' ให้สำหรับนักศึกษาหรือใครก็ตามที่มีปัญหาหรืออยากระบายบลาๆได้โทรเข้ามาพูดคุยกับดีเจเพื่อจะได้รู้สึกสบายใจขึ้น

"ก็ได้ๆ งั้นเดี๋ยวพี่ส่งเมสเสจไปบอกคยูแปป มันจะได้ไม่ต้องรอ เมื่อวานก็รอพี่จนดึกมากอะ" ซองมินพูดพลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความหารูมเมทคนสนิทของเขาทันที

"เย้! แต่พี่ฮยอกนี่จริงๆเล้ย ทิ้งรายการไปได้ยังไง" เรียวอุคพูดพลางสะบัดหัวเบาๆให้กับรุ่นพี่ที่ไม่มีความรับผิดชอบแบบนี้

"โอโห่ยอย่างฮยอกแจนี่รายการวิทยุของโรงเรียนไม่สำคัญลิสต์รายชื่อสาวๆสวยๆที่มันต้องจีบหรอก" ซองมินพูดเสร็จก็กดส่งข้อความไปหาคยูฮยอน

"หูย ว่าแต่พี่เหอะ ตัวติดกับคยูฮยอนแบบไปไหนมาไหนต้องรายงานกันแบบเนี้ย เป็นไรกันป้ะเนี่ย" เรียวอุคแซวเรื่องนี้ทำเอาคนที่ถูกถามแก้มแดงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

"ห้ะ! บ้า .. เป็นอะไร บ้า! เห้ย ปะ..เปล่านะ พี่น้องกัน จริงๆ .." ซองมินตอบตะกุกตะกักมากเพราะคำถามจี้จุดสุดๆ อันที่จริงเขาก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องบอกคยูฮยอนทุกครั้งเวลาเขาจะไปไหน แต่มันเป็นข้อตกลงที่คยูฮยอนเป็นคนคิด ว่าเขากับคยูจะต้องกลับหอด้วยกันทุกวัน ถ้าวันไหนใครจะกลับดึกก็ต้องมาบอกกันก่อน

"โหยพี่ซองมินหน้าแดงละเนี่ย ฮ่าๆ ผมแค่ถามเล่นๆเองน่า ป้ะไปจัดรายการกัน" เรียวอุคตบไหล่ซองมินเบาๆ และทั้งสองคนเดินไปห้องจัดรายการพร้อมกัน 

--------------------------------------------------------------------------------------------------

ติ๊ง!

เสียงเตือนจากโทรศัพท์ของชายหนุ่มคนนึงที่กำลังนั่งเล่นเกมส์กดอย่างเมามันส์ในลานพักนักศึกษาหน้ามหาลัยที่มีนามว่าคยูฮยอน มือหนากดสต็อปเกมส์กดนั้นไว้ก่อนจะล้วงเข้าไปหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงนักศึกษาเพื่อจะดูว่าใครส่งข้อความอะไรมา

"พี่ซองมิน" ร่างสูงรีบกดเปิดดูข้อความนั้นทันที

(วันนี้พี่อยู่จัดรายการกับเรียวอุคนะ กลับหอไปก่อนเลยก็ได้ไม่ต้องรอ อ้อ! จะกินข้าวก่อนเลยก็ได้นะ ช่วงนี้พี่ไดเอทอยู่ คงกินอะไรด้วยได้ไม่เยอะ เข้าใจมั้ยไอ้เด็กขี้เซา)

".............................." เขานิ่งไปซักพักหลังจากเห็นข้อความ ก่อนจะตัดสินกดเบอร์โทรของซองมินแล้วโทรออกทันที


--------------------------------------------------------------------------

กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ~ *สมมติว่านี่คือริงโทนที่ซองมินใช้* 

"ฮัลโหลว่าไงคยูฮยอน" ซองมินรับสายเขาแล้ว..

"อยู่ไหน"

"ก็ส่งเมสเสจไปแล้วไม่ได้รับเหรอ บอกว่าจะอยู่จัดรายการกับเรียวอุค"

"จัดทำไม"

"ฮยอกแจมันยังไม่มีมาโรงเรียนเลย ต้องมาจัดแทนมันเนี่ย"

"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพี่เล่า! พี่ก็ไม่ได้เป็นดีเจแล้วซักหน่อย อย่างเรียวอุคอ่ะมันจัดคนเดียวได้สบายอยู่ละ พี่รีบมาหาผมเลยนะ!!" คยูฮยอนเริ่มขึ้นเสียง

"ทำไมต้องขึ้นเสียงด้วยเล่า!" 

"ก็.. ก็เรา เรามีนัดกันนะซองมิน" คราวนี้คยูฮยอนไม่ได้ขึ้นเสียง แต่เป็นน้ำเสียงที่พูดแบบขอไปที เหมือนไม่ได้ตั้งใจจะพูดยังไงอย่างงั้น

"ห้ะ มีนัด? นัดบ้าไร" ซองมินยังคง งง กับคำพูดของคนปลายสาย เขาไปนัดอะไรไว้กับไอ้เด็กขี้เซานี้ตอนไหน

"ก็ .. ก็นัดไง! ไม่มาหาละจะรู้มั้ยล่ะว่านัดอะไร รีบมาเลยนะลานพักนักศึกษาหน้ามหาลัยที่เดิม เร็วๆด้วย"

"........................" คยูฮยอนวางสายไปแล้ว ปล่อยให้ซองมินยืนงง 

"คยูฮยอนเหรอพี่ซองมิน" เรียวอุคถามในขณะที่กำลังไขกุญแจเปิดห้องอัดรายการ นี่ก็ใกล้เวลารายการจะเริ่มแล้ว

"อื้ม โทรมาโวยวายละก็พูดอะไรก็ไม่รู้แปลกๆ ท่าทางแปลกๆด้วย เด็กบ้า" ซองมินพูดพลางถอนหายใจ

"แหม่ อารมณ์แบบโทรมาตามแฟนไรงี้เลยอ่ะ พี่ไปหามันก็ได้นะ เดี๋ยวทางนี้ผมจัดเอง ขืนผมให้พี่อยู่กับผมงี้พรุ่งนี้ผมโดนมันด่าหูชาแน่ๆ ว่าเป็นก้างขวางคอมันทำไมนู่นนี่นั่นบลาๆ" เรียวอุคพูดไปก็จัดการวางกระเป๋าจัดเก้าอี้จัดที่ทางสำหรับนั่งจัดรายการไปแบบชิวๆ เหมือนจะไม่รู้ตัวนะว่าพูดอะไรให้ซองมินต้องหน้าแดงอีกแล้ว..

"แฟนบ้าอะไรเล่าอุค อย่าไปพูดแบบนี้ที่ไหนนะ พี่ก็เป็นผู้ชายคยูฮยอนก็เป็นผู้ชาย จะเป็นแฟนกันได้ไง บ้าแล้ว" ซองมินพูดไปก็หน้าแดงไป เขาจะเขินอะไรมากมายนะ

"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ครับบบบบโอเคๆ พี่รีบไปเถอะเดี๋ยวมันจะรอนาน ขอบคุณที่เดินมาส่งผมน้า บ้ายบาย" เรียวอุคโบกมือบ๊ายบายซองมินที่ยืนหน้าแดงอยู่ที่หน้าประตู

"ก็ได้ สู้ๆนะเรียวอุค จัดรายการคนเดียวระวัง.. ผอสระอีนะ แบร่! ฮ่าๆๆๆๆๆๆ" ซองมินทิ้งความหลอนไว้ให้เรียวอุคก่อนจะวิ่งหนีไป 

--------------------------------------------------------------------------

 "ช้า" ร่างสูงลุกขึ้นยืนพลางเอามือล้วงกระเป๋าไว้ก่อนจะพูดกับคนตรงหน้าที่เพิ่งวิ่งเข้ามาหาเขาได้ไม่นาน

"สำหรับคนรออ่ะ รอแค่หนึ่งวินาทีก็ช้าแล้ว นี่ตั้งใจรอพี่ขนาดนั้นเลยเหรอโหย ซึ้งจัง * _*" ซองมินพูดพลางหยิกแก้มคยูฮยอนไปหนึ่งที ไม่รู้ล่ะ วันนี้เขาเขินเพราะคยูมาหลายรอบละ เขาต้องทำให้คยูเขินบ้างให้ได้

"รู้แบบนี้แล้วพี่ก็ยังจะปล่อยให้ผมรอนานๆแบบเนี้ยเหรอ ใจร้ายไปหน่อยไหมครับหื้ม?" คยูฮยอนไม่พูดเปล่า มือหนาดันเลื่อนขึ้นมาจับมือเล็กที่หยิกแก้มเขาเมื่อกี้มาแนบไว้ พลางจ้องตาร่างเล็กกว่าแบบไม่กระพริบ

อีกแล้ว..ซองมินหน้าแดงอีกแล้ว

"บ้า เสี่ยวมาก" ซองมินหันหน้าหนีแล้วดึงมือออกไปทันที คยูฮยอนทำเขาเขินอีกแล้วสินะ..

"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ แกล้งพี่นี่มีความสุขดีนะ คนอะไรเขินง่ายมากอะ พี่รู้ปะว่าเวลาพี่เขินมันน่าฟัดมากเลย" คยูฮยอนพลางจับมือซองมินเดินออกจากมหาลัยด้วยกันเหมือนทุกๆวัน

"พี่เคยแอบคิดนะว่าถ้าพี่เป็นผู้หญิงพี่จะโดนคยูฮยอนปล้ำป้ะวะ" ซองมินถามไปขำๆเพราะรูมเมทสุดหล่อของเขานี่ชอบพูดจาทะลึ่งใส่เขาเหลือเกิน

"ไม่ต้องเป็นผู้หญิงผมก็ปล้ำได้นะ"

"ห้ะ?"

"อะไร? เปล่า ยังไม่ได้พูดอะไรเล้ย" คยูฮยอนพูดพลางทำลอยหน้าลอยตาไม่สนใจซองมินเลย

ซองมินถอนหายใจเฮือกใหญ่ " เฮ่อ! ไอ้บ้า .. ละไหนนัดอ่ะ จะพาไปไหนห้ะ" 

"ไปสวนสาธารณะหลังมหาลัยมั้ย ดึกๆแบบนี้คนน้อย โรแมนติกดี" คยูฮยอนเสนอความเห็น

"โหย มีแต่แฟนอ่ะพากันไป ไม่เอาอ้ะ จะให้ไปดูคนอื่นจีบกันไง้? เหงาตายเลยดิคนไม่มีแฟนอ่ะ" ซองมินตอบแบบเซ็งๆ

"โอ้ยง่ายๆ เราก็......."

"เราก็ทำเหมือนเป็นแฟนกันแล้วไปสวีทกันให้คู่อื่นอิจฉาดิ.. จะพูดแบบนี้ใช่มั้ย?" ซองมินพูดขัดคยูฮยอนซะก่อน เพราะจะไปสวนสาธารณะนี้ทีไรคยูก็จะชอบพูดแบบนี้ทุกที เพราะที่นั่นมันมีแต่คนไปจีบกันจริงๆ

"เออ รู้แล้วถามทำไมอ่ะ" มือหนากระชับมือที่จับกับมือเล็กแน่น ก่อนจะพากันเดินไปที่สวนสาธารณะ และเมื่อถึงที่หมายแล้วก็หาที่นั่ง ทั้งคู่นั่งกันตรงเก้าอี้ริมสระน้ำใจกลางสวนสาธารณะ และก็พูดคุยกันเรื่องต่างๆนาๆหลายเรื่อง

"นี่คยู เคยคิดจะหาแฟนเป็นตัวเป็นตนบ้างมะ? เบื่อรึเปล่าที่ต้องไปไหนมาไหนกับพี่เนี่ย" ซองมินเริ่มเปิดประเด็นที่เขาสงสัยมานาน

"แฟนอะมีไปก็ยุ่งยาก อยู่กับพี่ก็สบายใจดีออก พี่กลายเป็นส่วนนึงในชีวิตผมไปแล้วมั้ง"

"......................................" ซองมินหน้าแดงอีกแล้ว..... "แล้ว .. รู้สึกยังไงเวลาแบบมีคนมาว่าเราเป็นแฟนกันทั้งๆที่เราก็เป็นผู้ชายทั้งคู่ นายไม่คิดจะแบบ...." อยู่ดีๆซองมินก็หยุดพูดไปเพราะเขารู้สึกได้ว่ามีคนจ้องเขาอยู่ ซึ่งคนๆนั้นไม่ใช่ใคร ก็คยูฮยอนเองนั่นแหละที่เป็นคนจ้อง

"อะไรที่มันเป็นเรื่องของเรา คนที่ควรจะรู้และเข้าใจที่สุดก็คือเราสองคนไม่ใช่เหรอพี่ ทำไมต้องให้คนอื่นมาเข้าใจอะไรในสิ่งที่เราทำในสิ่งที่เราเป็นด้วยล่ะ?" คยูฮยอนพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"..................." ซองมินใจเต้นอย่างบอกไม่ถูก ถึงคำตอบที่ได้มันจะไม่ตรงกับคำถาม แต่เขาก็เลือกที่จะไม่ถามต่อแล้ว ก่อนที่เขาจะหน้าแดงไปมากกว่านี้..

"เห้ยนั่นพี่ฮยอกแจเปล่าวะ" คยูฮยอนชี้ไปทางพุ่มไม้ถัดจากเก้าอี้ที่เขาทั้งสองคนนั่งไปนิดหน่อย เขาเจอวัยรุ่นหญิงชายคู่นึงกำลังกอดกัน ฝ่ายหญิงเป็นนักศึกษาหน้าตาน่ารักเชียว ส่วนฝ่ายชาย ...

ใช่จริงๆ.. นั่น ฮยอกแจ !!!

ซองมินไม่พูดอะไรเลยจู่ๆก็ลุกพรวดแล้ววิ่งไปหาฮยอกแจทันที คยูฮยอนทำหน้าเหวอไปเลย

"ไอ้บ้าฮยอกแจ!!!!!!!!!!!! นายมาทำอะไรที่นี่!!! ทำไมไม่ไปเรียน ทำไมไม่ไปจัดรายการ ห๊า!!!" ซองมินจัดการโวยวายใส่ฮยอกแจชุดใหญ่ เขาโมโหสุดๆที่เพื่อนเขาคนนี้ไม่ยอมเข้าเรียนแต่ดันมาหลีสาวแบบนี้ 

"เห้ยซองมิน! .. เอ่อ น้องนาอึนจ๊ะ จะกลับละใช่มะ? คือพี่ขอเคลียร์กับเพื่อนพี่แปปนะน้องนาอึนกลับบ้านเองนะโอเคไหม กลับบ้านดีๆนะครับบ๊ายบาย~" ฮยอกแจเห็นซองมินโผล่มาโวยวายแบบนั้นก็เลยให้เด็กของเขากลับบ้านทันที หรือเรียกง่ายๆคือไล่กลับบ้านนั่นแหละ = _ =

"มานี่ได้ไงเนี่ยซองมิน โอ้ยคิดถึงมากว่ะ มากอดที" ฮยอกแจดึงซองมินหลบไปอีกฝั่งนึงซึ่งไม่ไกลจากพุ่มไม้นั่นมากนัก แต่ก็ไม่ใกล้พอขนาดที่ว่าเด็กสาวที่ฮยอกแจพามาเมื่อกี้จะตามหาตัวเจอ

"ไม่ต้องเลย พรุ่งนี้นะถ้าไม่ไปเรียนนะ ฉันกับนายเลิกคบกัน" ซองมินยื่นคำขาด เพราะยังไงซะเขากับฮยอกแจก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่มัธยมต้น ทั้งสองคนสนิทกันเกินไปที่จะมาตัดขาดกันง่ายๆไปแล้ว 

"เห้ย น้องนาอึนนี่ฉันเพิ่งจีบติดเองนะเว้ย!"

"ก็เลือกดิ ซองมินกับนาอึนไรนั่น นายจะเลือกใคร" ซองมินสบตาฮยอกแจแล้วยิ้มมุมปาก เพราะรู้ว่ายังไงฮยอกแจก็ต้องเลือกเขาอยู่แล้ว

"โห่ยนายนี่มันจริงๆเลยนะ! นายก็รู้ว่าฉันจะเลือกใครก็ยังจะมาถามอะไรแบบนี้อีก มาหอมแก้มที่มาที่รัก" ฮยอกแจไม่พูดเปล่า แต่เขากลับโอบเอวซองมินไว้แล้วหอมแก้มซองมินทันที

"ยี้~ กับนายนี่ยังไงฉันก็ขนลุก" ชายผู้โดนหอมแก้มไปเมื่อกี้ยกมือขึ้นมาลูบแก้มตัวปอยๆ เขาไม่เข้าใจเลยว่าคนรอบตัวเขานี่เป็นแบบนี้กันซะหมดได้ยังไง เหมือนทุกคนจะไม่เข้าใจว่าเขาคือผู้ชาย และไม่ควรจะมาสกินชิพแบบนี้ - _-

"ฮ่าๆ ชินได้แล้วน่า มากกว่านี้ฉันยังเคยทำมาแล้วเลย กิ้ว" ฮยอกแจแซว


"พี่เก็บไว้ทำกับสาวๆพี่ก็พอแล้วมั้งครับไอ้เรื่องพวกนั้นน่ะ นี่เพื่อนพี่นะ ไม่ใช่เด็กในสังกัดของพี่" เสียงทุ้มของร่างสูงเดินมาโอบไหล่ซองมินไว้ สายตาคมโตจ้องมองไปที่ฮยอกแจพลางส่งยิ้มให้แบบไม่เป็นมิตรนัก

"นี่ ซองมินยังไม่บ่นเลย แล้วมันเรื่องอะไรของนายที่มาบ่นห้ะ?" ฮยอกแจตอบกลับไปแบบสายตาไม่เป็นมิตรเช่นกัน

"โอ้ยนี่จะตีกันป้ะเนี่ย เอาเลยอ่ะ เดี๋ยวจะได้ถ่ายคลิป แหม่" ซองมินพูดแบบติดตลกเผื่อสองคนนี้คลายเครียดบ้างอะไรบ้าง เพราะฮยอกแจกับคยูฮยอนไม่ค่อยลงรอยกันเท่าไหร่ คนนึงก็เพื่อนสนิทขี้หวง อีกคนนึงก็รูมเมทคนสนิทขี้หวง แต่ทั้งเพื่อนทั้งรูมเมทนี่อยู่กับใครก็ไม่น่าไว้ใจพอกันทั้งคู่ล่ะนะ =_ =

"ตลก ใครจะไปตีกับคนแบบนี้เล่า กลับหอเหอะพี่ซองมิน" คยูฮยอนพูดพลางมองหน้าฮยอกแจก่อนจะพาซองมินเดินออกไปจากตรงนั้น

"เดี๋ยววววววววนะคยูแปปนึง" ซองมินหยุดเดินแล้วหันไปตะโกนใส่ฮยอกแจ "ฮยอกแจ! พรุ่งนี้ถ้านายไม่ไปเรียนนะ ฉันจะโกรธนายแบบสุดๆไปเลย โอเคเปล่า ต้องไปเรียนนะ!" 

"โอเคคคคคคคค พรุ่งนี้เจอกันนะซองมิน! กลับหอกับไอ้เด็กทะลึ่งนั่นดีๆนะ!!~ " ฮยอกแจโบกมือบ๊ายบายพร้อมส่งยิ้มให้ซองมิน

คยูฮยอนและซองมินเดินออกมาจากสาธารณะซักพัก คยูฮยอนก็เริ่มเปิดประเด็นที่เกิดขึ้นเมื่อกี้

"พี่ไปให้พี่ฮยอกหอมแก้มทำไมอ่ะ"

"เอ้า ก็เพื่อนกัน" 

"แต่มันตั้งหอมแก้มนะ พี่ยอมได้ไงวะ แม่ ง" คยูพูดปนอารมณ์เสียนิดๆ

"ทีนายอ่ะ! นายยัง..."

"ยังอะไร?"

"...................................." นายยังจูบพี่ได้เลย  เขาจะพูดคำนี้ แต่ทำไมเขาถึงไม่กล้าพูดกันนะ..

"หึงก็บอกมาเถอะ" ซองมินเนียนเปลี่ยนประเด็น

"เออ" คยูฮยอนตอบห้วนๆ สั้นๆ

"ห้ะ?"

"นั่นแหละ"

"อะไรนะ?"

"ของดีมีครั้งเดียว"

"โหย" ซองมินถอนหายใจด้วยอารมณ์เซ็งสุดๆ เขาแค่อยากจะให้คยูฮยอนเขินบ้าง แต่ทุกครั้งที่เขาพยายามจะทำ คนที่เขินกลับเป็นตัวเขาเองทุกที

"อย่าทำอีกได้มั้ยล่ะ" คยูฮยอนถาม

"ก็รู้จักกันมาเป็นปีละ มันก็เป็นคนแบบเนี้ย ทำใจเหอะ ไม่มีไรหรอก"

คยูฮยอนหยุดเดินแล้วก้าวเท้าไปยืนข้างหน้าซองมิน เขาโน้มตัวลงมาหาซองมินเล็กน้อยเพื่อจะได้จ้องตากันชัดขึ้น แล้วพูดกับซองมินว่า "ก็ไม่ชอบ โอเคไหม?" คยูฮยอนพูดแค่นั้นแล้วก็จับมือซองมินเดินต่อ

"........." ซองมินไม่พูดอะไร เขาใจเต้นอีกแล้ว เขาไม่รู้ว่าคยูฮยอนเขินมั้ยที่พูดกับเขาแบบนั้น แต่ที่แน่ๆคือเขาเขินมาก ....

-------------------------------------------------------------------------------------------------