UNDETERMIND - ไม่บริสุทธิ์ใจ (KYUMIN)

ลำดับตอนที่ #3 : UNDETERMIND - ไม่บริสุทธิ์ใจ (KYUMIN) ตอนที่ 3 สับสน

                                  

UNDETERMIND 3
.. สับสน ..

"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" คยูฮยอนหัวเราะออกมาเสียงดังมาก "ดูพี่สิ ทำไมแก้มแดงขนาดนี้เนี่ย ฮ่าๆๆๆๆ" เขาพูดพลางเอานิ้วไปจิ้มแก้มซองมินที่กำลังเงอะๆงะๆทำตัวไม่ถูกกับจูบที่เขาได้รับเมื่อกี้ แล้วแก้มเขาก็แดงมากจริงๆ



"ไอ้บ้า!" ซองมินไม่พูดเปล่า แต่ยังตบเหม่งร่างสูงไป 1 ทีด้วยความหมั่นใส้ แล้วรีบลุกหยิบไวน์ไปใส่ตู้เย็นเหมือนเดิม



.. เมื่อกี้เราเพิ่งจูบกัน จูบกันทำไมนะ ..



"นั่นพี่จะไปไหนน่ะ" คยูถามขึ้นหลังจากเห็นซองมินถือผ้าเช็ดตัวแล้วเดินตรงไปที่ห้องน้ำ



"ไปซื้อข้าวกินมั้ง ถือผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำขนาดนี้เนี่ย แบบหิวสุดอ่ะ" ร่างเล็กตอบไปอย่างประชด 



"เดี๋ยวดิ" คยูฮยอนเดินเข้าไปใกล้พร้อมใช้มือนึงดันซองมินติดกำแพงในห้องน้ำ อีกมือนึงก็แตะกำแพงห้องน้ำล็อคตัวซองมินไว้พลางยื่นหน้าเข้าไปใกล้



"อะ..อะไร ..." ร่างเล็กถามโดยที่ไม่กล้าสบตาคนตรงหน้าเลย ทั้งๆที่ห่างกันเพียงช่วงลมหายใจเท่านั้น



"พี่ผมจูบพี่เมื่อกี้ ผมไม่ได้เผลอนะ ผมตั้งใจจะจูบพี่ จริงๆ.." เขากระซิบที่ข้างหูซองมินเบาๆ



"............" ซองมินยืนนิ่งไม่พูดอะไร แต่ใจเขาสั่นราวกับจ้าวเข้าแล้วตอนนี้



"แต่อย่ามั่วคิดว่าผมคิดอะไรกับพี่นะ ผมอยากจะอยากจูบพี่ในฐานะที่เราเป็นรูมเมทกันมานับปีแล้วก็ได้ .. มั้ง" คยูพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำไป ทิ้งคำว่า "มั้ง" เอาไว้เป็นปริศนาให้ซองมินต้องมายืนคิดต่อว่าเขามั้งทำไม ทำไมต้องมั้ง หรือมีเหตุผลอื่นอีกเหรอที่ทำให้คยูอยากจะจูบเขา..


-----------------------------------------------------------------------------------------------------


เช้าวันรุ่งขึ้น เป็นวันอังคาร ซึ่งเป็นวันที่ 2 ของการเปิดเรียน





ตุ้บบ!



"โอ้ยยยยยยยยยยยย นี่คนนะเนี่ยทุบเข้ามาได้ นี่จะปลุกดีๆซักวันนี่ไม่มีอ่ะโหยคนอะไรเนี่ย" คยูบ่นพึมพำไม่ยอมหยุด ก็ซองมินรูมเมทผู้น่ารักของเขาเล่นเอาหมอนข้างมาฟาดหน้าเขาเต็มๆเพื่อให้เขาตื่น ซองมินปลุกแบบนี้แทบทุกครั้งแต่เขาก็ไม่ชินซักที



"อย่างนายอ่ะปลุกดีๆเป็นที่ไหน นี่ขนาดโดนฟาดขนาดนี้ละยังจะมานอนหลับอยู่อีกเหรอห้ะ" ซองมินง้างเจ้าหมอนข้างขึ้นสุดแขน แต่ไม่ทันได้ฟาดคยูก็ดันลุกขึ้นมาซะก่อน



"อย่านะ! ลุกแล้วๆๆๆๆๆๆๆโอ้ย" เขาขยับตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียง "ทีหลังถ้าอยากให้ตื่นแบบจริงๆจังๆอ่ะก็ลองปลุกแบบมอนิ่งคิสดิ ดีพคิสด้วยนะ รับรองตื่นชัวร์" คยูไม่พูดเปล่า แต่ยังส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไปให้ซองมินเขินเล่นอีก



"ทะลึ่ง! ไปเลยลุกไปอาบน้ำเลยไปๆๆๆๆๆ" ซองมินพูดพลางยกหมอนข้างที่ถืออยู่มาฟาดไหล่คยูฮยอนรัวๆด้วยความหมั่นใส้ ที่ดันพูดเรื่องจูบอีกแล้ว และทำเขาเขินอีกแล้ว .. 



"โหยพอแล้วๆๆๆๆๆ โอ้ยๆๆ เจ็บนะเจ็บ ไปละเนี่ยๆๆๆหู้ว" ร่างสูงรีบลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่โดยดี ไม่งั้นเขาคงจะโดนหมอนข้างพิฆาตฟาดไหล่เขาจนช้ำแน่ๆ



ที่มหาวิทยาลัยวันนี้คนก็เยอะและวุ่นวายเหมือนเดิม เพราะวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันที่สอง นักศึกษาใหม่บางคนยังไม่รู้ตึกเรียน ยังไม่รู้ห้องเรียนในมหาวิทยาลัยนี้ทั่วทั้งมหาลัย เลยเดินตามหาตึกเรียนกันใหญ่



คยูมินก็เดินเข้ามหาลัยมาด้วยกันเหมือนทุกวัน และก็โดนสาวๆจ้องเหมือนเดิมทุกวันเหมือนกัน ลำพังตัวคยูฮยอนนี่ไม่ใส่ใจอยู่แล้ว เพราะสาวๆที่ว่านี่ล้วนแล้วแต่จ้องจะมาจีบคยูทั้งนั้น รับรองว่าสาวๆพวกนี้ไม่กล้าทำอะไรคยูหรอก แต่ซองมินนี่สิ..



"นายน่าจะบอกสาวๆของนายนะว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน นางจะได้เลิกจ้องซักที นี่วันไหนพี่เดินกลับหอหรือเดินมาโรงเรียนคนเดียวมีหวังโดนดักตบชัวร์" ซองมินพูดพลางถอนหายใจ เพราะเขาไม่เคยชินกับสภาพที่โดนจ้องแบบกินเลือดกินเนื้อขนาดนี้มาก่อนเลย



"งั้นพี่คงไม่โดนดักตบหรอก เพราะผมจะไม่ให้พี่เดินไปไหนมาไหนคนเดียวเด็ดขาด" คยูฮยอนพูดแบบไม่คิดอะไร แถมยังจับมือซองมินเดินอีก คยูน่ะดูสบายใจมาก แต่คนตัวเล็กที่เดินมาด้วยกันข้างๆเขานี่สิ ใจเต้นอีกแล้ว..



ทั้งคู่พากันเดินมาถึงห้องอาหารของมหาวิทยาลัย เพราะเป็นทางผ่านของตึกที่พวกเขาจะเรียนกันแล้ว แต่ดันเจอประกาศแผ่นใหญ่จาก ผอ. เลยต้องหยุดอ่านกันซักหน่อย



"อาทิตย์หน้า นักเรียนจากมหาวิทยาลัยของเราที่ไปเรียนแลกเปลี่ยนกับประเทศสหรัฐอเมริกา "ชเว ซีวอน" จะกลับมาแล้ว ขอให้สภานักศึกษาทุกคนเตรียมการสำหรับกิจกรรมที่จะรอต้อนรับเขาด้วย และผอ.จะนัดประชุมวันศุกร์นี้ เวลา 18.00 น. ขอให้สภานักศึกษาทุกคนมาประชุมกันให้พร้อมเพรียงกันด้วยนะคะ" 



"ใครเนี่ย ซีวอน" คยูฮยอนถามขึ้น เพราะเขาไม่รู้จักจริงๆ



"ชเว ซีวอน เป็นรุ่นพี่คณะนายนั่นแหละปีนึง ตอนเขาอยู่ปีหนึ่ง นายยังอยู่มอหกอยู่เลย ไม่ใช่เรื่องแปลกที่นายจะไม่รู้เขา" ซองมินตอบด้วยสีหน้าจริงจัง เพราะเขาเองก็พอจะรู้จักซีวอนมาบ้างจากความสามารถด้านการเรียนของเขา ที่สามารถได้ทุนไปเรียนแลกเปลี่ยนได้ และที่สำคัญ.. ซีวอนมีชื่อเสียงด้านความหล่อ และรวยมากๆด้วย



"ได้ทุนไปเรียนต่างประเทศตั้งแต่ปี1 เลยเหรอ หูย เก่งชะมัด แล้วนี่เขากลับมาจะมาเรียนปีไรอ่ะ?" คยูถามต่อ



"ปี3 เพราะกำหนดการเรียนแลกเปลี่ยนเนี่ยใช้เวลาแค่สองปีแค่นั้นแหละ ไปเรียนที่นั่นสองปี ละก็กลับมาเรียนที่นี่อีกสองปี" ซองมินก็ตอบแบบหลักการสุดๆ เพราะตัวเขาเองก็อยากเป็นนักเรียนทุนเหมือนกัน แต่ภาษาของเขานี่สุดจะไม่เอื้ออำนวย



"งั้นแสดงว่าซีวอนเนี่ยเป็นรุ่นพี่ผมปีนึง?"



"อื้ม"



"ละก็เป็นรุ่นน้องพี่ปีนึง?"



"ถูกต้อง"



"แต่เขาเรียนคณะเดียวกับผม?"



"ใช่ ดูนายจะสนใจเขาจังนะคยูฮยอน" ซองมินถามหยอกๆ



"สนดิ! นักเรียนทุนจะกลับมา แถมยังเป็นรุ่นพี่คณะอีกตะหาก โหย งี้ต้องไปทำความรู้จักเป็นการส่วนตัวซะละ เผื่อจะได้ทริคดีๆในการสปีคอิงลิชบ้าง" คยูฮยอนตอบอย่างมุ่งมั่น



"เออ เอาดิ้ ซีวอนนี่ทั้งหล่อ ทั้งรวย เฟรนลี่ ละที่สำคัญ ยังโสดด้วยนะ" ซองมินพูดส่งๆแล้วหน้าบึ้งเดินไปข้างหน้าทันทีโดยที่ไม่รอคยูฮยอนเลย ส่วนคยูฮยอนก็ยังยืนคิดว่าตัวเองจะต้องตีสนิทกับซีวอนยังไง ซึ่งไม่สนใจเลยว่าที่ซองมินพูดออกไปแบบนั้นน่ะสีหน้าดูเซ็งขนาดไหน



"อ้าวเห้ย! พี่ซองมิน! รอกันด้วยดิแหม่" ร่างสูงรีบวิ่งตาม ซักพักก็ตามทันจนได้ เขาโอบไหล่ซองมินไว้โดยไม่ได้สังเกตุเลยว่าตอนนี้ซองมินหน้าบึ้งขนาดไหน "เป็นไรเนี่ยหื้ม เดินไม่รอ ละดูทำหน้าสิเนี่ย ฮ่าๆๆๆๆๆๆ" ยังๆ .. ยังคงไม่รู้ตัว



"เ บื่ อ" ซองมินหันไปตอบคยูฮยอนด้วยน้ำเสียงที่ชัดถ้อยชัดคำมาก จากนั้นก็ทำหน้าเบื่อโลกต่อไป ก็เขาเบื่อจริงๆนี่นา แต่เบื่ออะไรก็ไม่รู้ อยู่ดีๆก็เบื่อ ..



"เบื่ออะไร พี่คิดว่าผมจะจีบพี่ซีวอนอะไรนั่นเหรอ" 



"......................." ซองมินหยุดชะงักกับคำถามที่ร่างสูงถามเมื่อกี้ หรือเขาจะเบื่อเพราะเหตุผลนี้จริงๆ..?



"เอ้า หยุดเดินทำไมอ่ะ" คยูฮยอนถามแบบงงๆ .. เช้านี้พี่ซองมินดูแปลกๆแฮะ =_=



"นายจะจีบใครมันก็เรื่องของนายทำไมพี่ต้องเซ็งเพราะเรื่องแค่นี้ด้วยเล่า อีกอย่างนะนายคง.." อยู่ดีๆซองมินก็หยุดพูดไปซะงั้น



"คงอะไร?" คยูฮยอนถาม



"อย่างนายอ่ะคงไม่ชอบผู้ชายหรอก ขนาดผู้หญิงนายยังไม่สนใจ วันๆเล่นแต่เกมส์ กิน ละก็นอน โถ่" .. นายคงไม่ชอบผู้ชายหรอก .. ซองมินได้ตัดสินใจพูดคำนี้ออกไป 



"แหม่ เดี๋ยวนี้คนเรารักกันจำเป็นด้วยเหรอเรื่องเพศอ่ะ?" คยูถามพลางยื่นหน้าเข้าไปใกล้ซองมิน



"........................" ซองมินไม่พูดอะไร เขาหันหน้าหนีคยูฮยอนด้วยซ้ำ



"ผมก็แค่อยากรู้จักพี่ซีวอนไรนั้นแค่นั้นเองน่า นานๆทีรุ่นพี่คณะผมจะมีเด็กนอก ไม่ต้องหึงหรอก ยังไงพี่ก็เป็นที่หนึ่งอยู่ละน่า ฮ่าๆ ป้ะๆไปเรียน สายแล้ว แยกกันตรงนี้นะ ตอนเย็นเจอกันครับ" คยูพูดเสร็จก็ส่งยิ้มให้ซองมินเหมือนเมื่อกี้เขาไม่ได้พูดอะไรที่ไม่ควรเลย..



...............



นายใช้คำว่า หึง เหรอไอ้เด็กบ้า ฉันจะหึงนายทำไม ไม่มีเหตุผล นายจะชมใครจะพูดถึงใครหรือแม้แต่จะรักใครมันก็เรื่องของนายสิน่า หลงตัวเองชัดๆเลยคยูฮยอน ..



ซองมินได้แต่คิดในใจพลางเดินเข้าห้องเรียนไป เขาคิดแต่เรื่องนี้ตลอด แค่คำว่า หึง คำเดียว เขาคิดมันซ้ำไปซ้ำมาว่าหึงเป็นยังไง ทำไมคยูต้องพูดแบบนั้น ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าคยูน่ะชอบพูดเล่น แล้วเขาจะมาจริงจังกับคำพูดของคยูฮยอนทำไม สงสัยวันนี้ทั้งวันเขาคงเรียนไม่รู้เรื่องแล้วล่ะ ..


--------------------------------------------------------------------------------------------------