ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    UNDETERMIND - ไม่บริสุทธิ์ใจ (KYUMIN)

    ลำดับตอนที่ #24 : UNDETERMIND - ไม่บริสุทธิ์ใจ (KYUMIN) ตอนที่ 20 เซอไพร์ (เสร็จ 30%)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 267
      2
      25 พ.ค. 56

    20

    .

    .

     
    ขายาวก้าวออกจากห้องพักของตัวเองไปยังมหาวิทยาลัยที่ตนเรียนอยู่ด้วยชุดนักศึกษาชุดเดิม แต่ทว่าเขาไม่ได้มาเรียน เขานัดกับคนๆนึงไว้ต่างหาก ร่างสูงเดินมายังลานพักของคณะตัวเองอยู่ครู่หนึ่งก็มีผู้ชายอีกคนนึงที่เขานัดเอาไว้เดินเข้ามา
     
     
    “มีอะไร จริงๆคุยกันทางโทรศัพท์ก็ได้” เสียงของชายคนนั้นพูดขึ้น

     
    “นั่งก่อนสิเรียวอุค” คยูฮยอนบอกให้เรียวอุคนั่งลงก่อน ที่เขาเรียวเรียวอุคมาตอนนี้ เพราะเรื่องที่เขาจะคุยกับเรียวอุคนั้นป็นเรื่องที่ค่อนข้างหนักทีเดียวสำหรับคนไม่เคยมีความสัมพันธ์แบบลึกซึ้งกับใครมาก่อนอย่างคยูฮยอน เลยต้องให้ผู้เชี่ยวชาญอย่างเรียวอุคมาให้คำปรึกษา ไม่ใช่เพราะว่าเรียวอุคผ่านใครมาเยอะหรอก แต่เพราะเรียวอุคเป็นดีใจของมหาลัย และทุกๆวันอังคารทางคลื่นจะจัดช่วงรับสายหน้าไมค์คลายปัญหาชีวิตสำหรับคนที่มีปัญหาในหลายๆเรื่องโทรเข้ามาให้ดีเจเรียวอุคช่วยปลอบใจและแก้ปัญหา โดยส่วนใหญ่แล้วจะมีแต่เรื่องความรักทั้งนั้น .. และเรียวอุคนี่แหละ เหมาะจะเป็นผู้ที่ให้คำปรึกษาเรื่องของเขาที่สุดแล้วในตอนนี้


     
    “มึง กูมีไรจะบอกว่ะ มึงห้ามตกใจนะ” ร่างสูงจ้องหน้าเรียวอุคนิ่งเมื่อเขานั่งลงแล้ว ก่อนจะพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าที่จริงจัง ซึ่งสีหน้าแบบนี้ไม่ค่อยจะได้เห็นจากผู้ชายคนนี้ซักเท่าไหร่นัก

     
    “เออ มีไร?”

     
    “กูรักพี่ซองมินว่ะ รักมากๆ แต่กูไม่กล้าบอกใครว่ากูกับเค้ารักกัน เพราะว่าพวกกูแม่ งก็เป็นผู้ชายทั้งคู่ แล้วกูก็รู้สึกว่าชีวิตกูกับพี่ซองมินมันจะมีแต่ผู้ชายมาวนเวียนอะ กูหึงอะมึง กูอยากบอกใครๆว่ากูรักพี่เค้า อยากบอกใครๆว่าพี่เค้าอะเป็นของกู มึงว่าถ้ากูบอก มันจะน่าเกลียดปะวะ” คยูฮยอนพูดในสิ่งที่ค้างคาใจมานานแล้วให้เรียวอุคเพื่อนที่สนิทและไว้ใจที่สุดฟัง และไม่ว่าคำตอบของเรียวอุคจะเป็นยังไง เขาก็เลือกที่จะทำตามที่เพื่อนคนนี้บอก เพราะถ้าให้เขาถามใจตัวเอง คำตอบที่ได้มันก็จะมีแต่คำว่าไม่มั่นใจ..

     
    “นั่นไง กูว่าแล้วว่าพวกมึงต้องรักกันเข้าซักวัน” เรียวอุคพูดพลางใช้ปลายนิ้วทั้งห้าตบโต๊ะเบาๆแทนความรู้สึกที่ว่า เขาเดาไม่ผิดจริงๆเรื่องคยูมิน

     
    “มึงตอบกูดิเห้ย”

     
    “แล้วมึงมาถามกูทำไมวะ มึงอยากทำอะไรมึงก็ทำไปเลยดิ ถามใจตัวเองดู ว่าการที่มึงคบกันแบบหลบซ่อนๆแบบเนี้ยมึงมีความสุขมั้ย ถ้ามีก็ทำต่อไป ถ้าไม่มีก็หยุด แล้วเลือกทำในสิ่งที่ใจเราอยากให้ทำซะ เรื่องง่ายๆทำไมมึงคิดเองไม่เป็นวะ”

     
    “ละถ้าเป็นมึง.. มึงจะบอกป้ะ”

     
    “มึงลองคิดดูละกัน ว่ามึงอะอยากแสดงความเป็นเจ้าของกับพี่ซองมินได้เต็มที่ใช่มั้ย? เพราะมึงรักเค้าใช่มั้ย? แต่อะไรอ่ะ ที่ทำให้มึงไม่กล้าบอกคนอื่นว่ามึงเป็นอะไรกับพี่เค้า อย่างแรกเลยคือ มึงยังรักพี่เค้าไม่พอ”

     
    “เห้ย บ้าน่า อันนี้ไม่ใช่แน่นอน” คยูฮยอนรีบพูดแย้ง เพราะทุกวันนี้เขาทั้งรักและหวงซองมินแทบจะจับมัดมือมัดเท้าแล้วขังไว้แต่ในห้องให้อยู่กับเขาแค่คนเดียวอยู่แล้ว

     
    “อย่างที่สองคือ มึงอะเห็นแก่ตัว เห็นแก่ตัวในที่นี้คือ มึงอยากให้ทุกคนรู้ว่าพี่ซองมินมีเจ้าของแล้ว ใครห้ามยุ่ง แต่มึงไม่อยากให้ใครรู้ว่า มึงอะมีเจ้าของแล้ว ใครก็ห้ามมายุ่งกับมึงเหมือนกัน”

     
    “จริงป่ะวะ? กูดูเป็นงั้นเหรอ..”

     
    “และอย่างสุดท้ายคือ มึงอะ ซึน”

     
    “ซึน?” คยูฮยอนพูดคำนี้ย้ำอีกครั้ง เพราะเขาไม่เข้าใจว่ามันหมายความว่ายังไง ถึงแม้อาจจะเคยได้ยินมาบ้าง แต่ก็ไม่เคยได้ทำความเข้าใจกับคำๆนี้อย่างจริงจังซักที

     
    “ง่ายๆเลยคือว่ามึงยังเขิน ยังอาย ยังไม่กล้าบอกใครว่าคนรักของมึงคือใครอะ ยังไม่อยากยอมรับว่ามึงรักผู้ชาย ยังไม่รู้ใจตัวเอง ว่าที่ทำอยู่ตอนนี้มันดีหรือไม่ดี ต่อหน้าคนอื่นก็ทำเป็นไม่สนใจเค้า พออยู่กับเค้าสองคนอะทั้งรักทั้งหึงทั้งหวงหลายอารมณ์เลยเอาไปลงที่เค้าหมด อีแบบเนี้ยกูเจอมาหลายรายละ แล้วมึงรู้มั้ยสุดท้ายส่วนใหญ่จะเป็นยังไง”

     
    “เป็นไงวะ”




    .

     
    “เค้าก็ต้องเสียคนที่เค้ารักไปให้กับคนอื่น คนที่เค้าสามารถให้ความชัดเจนกับคนที่เค้ารักได้”


     
    “...............................”


     
    “มึงก็ถามใจตัวเองละกันว่าควรทำยังไง สามข้อที่กูบอกมาเนี่ย ถ้ามึงไม่เข้าข่าย แสดงว่ามึงพร้อมที่จะบอกกับทุกคนละว่ามึงกำลังคบกับใคร แต่ถ้ามึงเข้าข่าย 1 ใน 3 ข้อนี้ มึงก็ควรจะตัดสินใจด้วยตัวของมึงเองว่าจะทำยังไงต่อไป จะปล่อยให้อะไรๆมันค้างคาอยู่แบบนี้ หรือจะทำให้ทุกอย่างมันชัดเจนไปเลย กูไม่รู้นะ แต่ถ้ามึงยังเลือกที่จะปล่อยให้มันค้างคา บางทีเรื่องของมึงอาจจะจบแบบที่คนอื่นๆเคยจบก็ได้ กล้ารักเค้า ก็ต้องกล้าบอกกับคนอื่นดิว่ามึงรักเค้า”



     
    “.....................................”

     
    “กูไปละเว้ย เดี๋ยวมีซ้อมดนตรี มึงคิดดีๆล่ะ เรืีองง่ายๆแค่นี้ทำไมคิดเองไม่ได้วะ กูไม่ได้มีเพื่อนเป็นควายนะเว้ย กูมีเพื่อนเป็นคน ฮ่าๆ” เรียวอุคพูดทิ้งท้ายเอาไว้ก่อนจะตบบ่าเพื่อนรักแล้วเดินออกจากที่คยูฮยอนนั่งอยู่ไกลออกไปเรื่อยๆจนลิบตา คยูฮยอนเองก็กำลังเดินกลับหอตัวเองเช่นกัน ระหว่างทางนั้นเขาก็ทวนคำพูดของเรียวอุคไปเรื่อยๆ เมื่อถึงห้องแล้วร่างสูงก็นอนราบกับเตียงทันที เขาลองถามใจตัวเองอยู่หลายครั้ง คำตอบของใจก็คือยังไงก็จะบอก ต้องบอกกับทุกคนให้ได้ว่าเขากับพี่ซองมินเป็นอะไรกัน แต่ถ้าถามถึงความรู้สึกที่ตอนนี้กำลังเล่นสงครามเย็นจัดใจกับซองมินอยู่ ถ้าเขาบอกทุกคนไปตอนนี้ก็เท่ากับว่าเขาแพ้น่ะสิ.. ร่างสูงนอนหลับตาคิดแล้วคิดอีก เขาถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ก่อนจะลุกขึ้นมาเตรียมข้าวของสัมภาระอะไรมากมายมาจัดการทำบางอย่าง
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    คยูฮยอนเขากำลังจะทำอะไร..

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×